วุ่นนักรักสับขั้ว

ลำดับตอนที่ #3 : พี่ น้อง คู่ใหม่ กับหัวใจที่แตกต่าง

       เฮ้อออออ.....คณิต...คณิต..ฉันเกียจคณิตที่สุดเลย.......แล้วทำไมฉันต้องมานั่งเรียนคณิตด้วยล่ะเนี่ย....TToTT...ฉัน...เรนคนนี้อยากออกไปจากที่นี่จัง



      555+เที่ยงแล้วเฟ้ย...>o<..ชวนไอโกคาวะไปกินข้าวดีฟ่า....อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ (หัวเราะอย่างชั่วร้าย)



     อุ๊ย!!!...นั่นผู้ใด๋มากันหว่า..หน้าคุ้นๆ..    จ๊ากกกก  แม่เราเอง     มาทำไมที่นี่อ่ะ  ร้อยวันยพันปีไม่เห็นมาที่ร.รซักทีวันนี้มีอะไรรึไง..งงวุ๊ย!!



    \" เรน!!..อาจาร์ยค่ะ..ขอตัวลูกสาวคนนี้หน่อยนะคะ\"  แม่เดินเข้ามาหาฉัน( ด้วยท่าทางที่เหมือนจะจับกิน)  โอ๊ยยยย   พ่อจ๋า..เรนลูกพ่อได้ย้าไปอยู้กับพ่อที่สวรรค์แน่ๆเลย

    \"อ๊ะ...เชิญค่ะ \" อาจาร์ยที่กำลังอนุญาตอย่างงง(อะไรหว่า ...o_o )



    ฉันเดินไปหาแม่...พอฉันถามว่ามีอะไร  แม่ก้อจ้องฉันแบบอ้อนๆซึ่งแม่ไม่เคยทำมาก่อน...แล้วพูดแบบเด็กที่เอาแตใจว่า...แม่จะไปเกาหลี

แล้วจะพาฉันไปด้วย   ฉันกำลังจะอ้าปากปฏิเสธว่าไม่..แต่เหมือนกับมีอะไรมาทิ่งแทง..พอหันกลัยไป....โอ้  แม่เจ้า..ตาสีดำสนิทนั่น...ฉันกลัวซะมัดเลยอ่ะ..YoY..จะมีใครมาช่วยฉันได้บ้างเนี่ย..(ไม่มีหรอกย่ะ) ฉันยกเหตุผลต่างๆนาๆว่าฉันไปเกาหลีไม่ได้ทั้งเรื่องการเรียน  การปรับตัวบ้างละ  ......แต่ฉันรู้สึกว่าแม่ไม่ได้ฟังฉันเลย....~~~..แม่ลากฉันมาที่รถแล้วรีบบึ่งออกไป   จารีบไปไหนจ้า..แม่จ๋า



   จู่แม่ก็หยิบกระดาษใบหนึ่งออกมาจากหน้ารถ...ฮะ..อะไนกัยเนี่ย..ทะเบียนสมรส...ฉันมองแล้วค้อนควับไปหาแม่    

   \"  แม่จะแต่งงานใหม่แล้วย้ายไปอยู่ที่เกาหลีน่ะลูก  เรน  เรน  ไปกับแม่นะ \"  ไม่มาหาลูกสาวคนเดียวตั้งชาติ..พอมาก็บอกว่าจะแต่งงานใหม่แล้วย้ายไปเกาหลี..เชื่อเขาเลย  แม่คิดอะไรอยู่อ่ะไม่เข้าใจความคิดผู้ใหญ่เลยให้ตายยย



   \" แม่..ถ้าเรนบอกว่า..เรนไม่ไปล่ะ.....?\"  ฉันเอ่ยถามแม่ของฉันแบบกล้าๆกลัวๆ...และแล้วแม่ก็หยุดรถ...จ๊าก~~~ แม่คงไม่ฆ่าฉันทิ้งหรอกนะ....   ว่าแต่ที่นี่มันที่ๆไหนกันเนี่ย....ไม่ใช่ท่บ้านนี่หว่า...แม่ลวมาเปิดประตูให้ฉันพร้อมกับส่งรอยยิ้มประหลาด

   \" เสียใจด้วยนะเรน...^_^  \"   อะไร...แม่ไม่ยอมเหรอทำไมแม่ยิ้มอ่ะ....เอ๊ะ....ที่นี่มัน....สนามบิน....ไม่น้า~~~

ฉันไม่ยอมไปจากที่นี่เด็ดขาด...แล้วไอโกคาวะ ที่น่ารักล่ะ...จะทำยังไง  TToTT....>o<....โธ่....ญี่ปุ่นที่ฉันรัก....แม่ลากฉันเข้ามาข้างใน   ที่นั่นแม่จักการเตรียมของที่จำเป็นให้ฉันเรียบร้อย......แม่กวักแม่เรียกบริกรเข้ามา..อีกสักพักเขาก็ขนของของฉันไปในเครื่อง...แม่ลากฉันตามไปติดๆ........



-----------------------------------------------------------



    เฮ้อออออ....ในที่สุดก็ถึงซะที..เกาหลี....เอ๊ะ!!!...แม่แอบมาเกาหลีตั้งแต่เมื่อไรอ่ะ...แม่นะแม่มาเกาหลีไม่ชวนกันบ้างเล้ย~~~  เชอะ....งอนแม่ล่ะ....แม่หันหน้ามาทางฉัน..แล้วล้วงมือไปหยิบของข้างใน...จ๊ากกกแม่จะยิงฉันทิ้งที่เกาหลีนี่หรือนี่   แม่...ถึงเรนจะเป็นตัวกวนที่สร้างความลำบากให้....แต่ก็ไม่ถึงกับต้องฆ่ากันเลยนี่นา....และแล้วแม่ก็หยิบมันออกมา.....มันคือ....!!!!......รูปใบเดียว..=_=;;;;   โอ๊ย!!  กลัวไปทำไมเนี่ยเราฉันรับรูปจากแม่มาดู.....=_=..+o+...>o<....โอ้..นางสวรรค์กลับชาติมาเกิด  คนอะไรสวยซะมัด  สวยไม่เกรงใจใคร....และแล้วแม่ก็บอกว่า...นี่ล่ะน้องคนใหม่ของลูก...อยากได้น้องไม่ใช่เหรอ........โอ้...แม่จ๋านู๋รักแม่ทำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรกอ่ะ...จะได้รีบมาสวยขนาดนี้ไอโกคาวะชิดซ้ายไปเลยนะ  ....ถ้ารู้ว่าจะได้อยู่ร่วมชายคาเดียวกับหญิงงามอย่างนี้ล่ะก็มารอแม่ที่เกาหลีนานล่ะ....อ๊ะ..แต่ที่มาเนี่ยทำเพื่อแม่นะ..ไม่ได้มีความหวังอื่นเลยจริงๆ.....^o^    .............



---------------------------------------------------------

ฉันเดินออกไปโทรศัหท์หาไอโกคาวะที่อยู่ที่ญี่ปุ่น

   เอ่อ....เบอไรวะ...จำไม่ได่อ่ะ..อ้อ..จำได้ละ..

   จ๊าก~~ทำไมค่าบริการโทรไปที่ญี่ปุ่นมันแพงอย่างนี้เนี่ย..องการโทรศัทพ์ได้เงินเพียบเลยสิท่า...โอ๊ยยยแพงจิ๊บหายเลยเสียตังค์อักแล้วตูTToTT  ที่รักจ๋า~~~รับทีสิจ๊ะ   เย้ เย้ เย้ รับแล้วเฟ้ย....



   \" ดีจ๊ะไอโกะ...\"

   \"  เรน เรนใช่ไหม..โอ๊ย  ไอโกะตกใจแทบแย่..ทำไมถึงย้ายไปกระทันหันอย่างนั้ยละ..ตอนนี้อยู่ที่ไหนเหรอ \" ไอโกควะตอบตามสายออกมา (เสียงดังมั่กมาก )  

   \" ใชแล้วฉันเอง เรน หนุ่มที่ฮอตที่สุดในประวัติศาสตร์แห่ง ร.ร เซนต์กาเบีรล \" ฉันกับไอโกคาวะพูดกันด้วยภาษาญี่ปุ่นไฟแล่บ  จนคนบริเวณนั้นหันมามองตามๆกัน (อะไรวะ )แล้วก็พากันเดินจากไป......เอ๊ะ..นั่นใครน่ะ..หน้าคุ้นๆ  โอ้..นองสาวของเราเองนี่หว่า (โมเมชะมัดยายนี่...)  ฉันรีบวางสายของไอโกคาวะแล้วรี่ตรงไปหาเธอทันที  ยาฮู้วววว...>o<..อุแม่เจ้า....ตอนอยู่ในรูปถ่ายไม่ค่อยชัดนัก..พอมาเห็นใกล้ๆโห......ไอโกะจังที่ว่าเป็น  \' เจ้าหญิงแห่ง ร.ร เซนต์กาเบีรล \" ชิดซ้ายไปเลย  โหยยยย ...ช่าย...เลย...



   \" เอ่อ...\" ฉันรีบเข้าไปถามเธอว่าใช่คนที่ชื่อ...โซอูเกียวรึเปล่า  แต่เธอกลับถามฉันมาก่อน

   \" คุณเรนใช่รึเปล่า \" เธอหันแย่งถามฉันก่อน  ขาวพอๆกันเราที่เป็นลูกครึ่ง  รัสเซีย - ญี่ปุ่นเลยนะเนี่ย  ...แต่ไหงเสียงดูทุ้มๆไงไม่รุอ่ะ

   \" อื้ม..เธอคงเป็นลุกของคุณ..โซอึมฮยองใชป่าว ? \"

   \" ^_^...ใช่แล้ว...โซอูเกียว..ยินดีที่ได้รู้จัก \" ว้าว..ยิ้มแล้วยิ้มแล้ว  น่ารักชะมัด...อูเกียว อูเกียว



------------------------------------------------------------------



    อื้ม...จากสนามบินไปที่บ้านกินเวลาไปไม่ถึงชั่วโมง..ก้ออ่ะนะ...ใกล้ตัวเมืองเหมือนกันนี่..=_=.. บ้านก็สวยใช่ได้เลยนะ  แต่ใหญ่น้อยกว่าปราสาทที่อังกฤษไปหน่อยนึง....บ้านที่ญี่ปุ่นยังกว้างก่วาเลย.............แต่ที่ดีที่สุด...อิ๊ อิ๊ อิ๊ ฉันได้อยู้ห้องข้างๆกับอูเกียวด้วยล่ะ..ชอบมากๆเลย..555+มีประตูเปิดถึงกันได้ด้วย >_<  แม่บอกว่าจะให้เข้าร.ร ซางยูลิน ร.ร เดียวกับอูเกียว (แหม...เดี่ยวนี้อะไรๆก็ออูเกียวนะจ๊ะ..ทีเมื่อก่อน..ตะกี้นี้ยังเป็น ไอโกคาวะอยู่เลย ) ได้อยู่ห้องเดียวกับอูเกียวด้วยล่ะ



  ยี้~~~ชุดของร.รนี้ทำไมมันกระโปรงมันสั้นแถมมีลูกไม่ติดอยู้ด้วยล่ะไหนจะโบว์ไขว้นี่อีก..ยนี่เรนคนนี้ต้องผูกโบว์ไป ร.รหรือนี่..ไม่อยากจะเชื่อเลย (แต่เชื่อเถอะน้อง..มันเป็นไปแล้ว )....ฮึ้ย...เอาเถอะได้อยู่กับอูเกียวก้อพอแล้ว....



-------------------------------------------------



  \"  เรน..อูเกียว  ลงมาทานข้าวเช้าได้แล้วลูก \"  อึ้ม~~~~ กำลังหลับสบายเลย  แต่เสียงของแม้ดิ่..มันทะลุประตูเข้ามา  อึ้ย~~ สยองชะมัดโอ๊ะ โอ๋..อูเกียวตื่นเร็วดีแฮะ  (ใครๆในโลกนี้เขาก้อตื่นได้เร็วกว่าเธอกันทั้งนั้นเหละ )..นี่ฉันก้อต้องรีบแล้วสินะ



  ฉันลงมาทานข้าวด้วยอารมณ์ที่ง่วงสุด..และไม่พอใจกับชุดยูนิฟอร์มคุณหนูนี่ด้วย..เหมือนแต่ง  Lolita ไป ร.รก็มิปาน  ให้ตายเถอะ..ไม่อยากใส่มันเลย  อ๊ะ..อูเกียวนั่งกินข้าวอยู่ด้วย  น่ารักชะมัด...เว้ย...ทนไม่ไหวล่ะ...ขอกอดทีละกัน >_<  

    \" อูเกียวจ๋า....อรุณสวัสจ้า....\"ฉันอ้อมไปกอดด้านหลังของ อูเกียวแล้วหอมแก้มอูเกียวฟอดใหญ่..แม่กับอีตาพ่อเลี้ยงอึ้งไปเลย  อีกซักพักแม่ก้อหัวเราะกับตาลุงนั่นแค่2คน.....แต่ว่า ...อิ๊ อิ๊ อิ๊ อูเกียวทำหน้าตกใจนิดนึงก่อนจะหันมาพูดกันฉัน

    \" อื้ม..เรน อรุณสวัส...OoO..ทำไมเรนใส่กระโปรงล่ะ   \"  อูเกียวทำหน้างงๆ

    \" อ้าว...ก้อเป็นผู้ชายจะให้ใส่กระโปรงรึไงล่ะ \" อูเกียวตอบกลับมาหน้าตาย

    \" อื้ม..ใช่..เฮ้ย!!! ผู้ชาย \"  ทำไมหน้าสวยขนาดนี้เนี่ย   แต่  ยี้~~~ แม่นะแม่ฉันหอมไปฟอดใหญ่เลยด้วยสิ   โอ๊ย...ฉันจะบ้าตาย....จะทำ

ยังไงกับแม่ดีเนี่ย~~~~>o<