...ถึงร้ายก็รัก

ลำดับตอนที่ #1 : .....การเดินทางของพี่น้อง...

  \"  เรย์...เรย์ชอบต้าร์ใช่ไหม \"

  \" ........\"

   \" เรย์เคยคิดชอบเค้าบ้างรึเปล่า \"

   \".......\"

   \"...ยามชายคิดลวงหลอกสายตาจะกลิ้งกลอกหลบเลี่ยง...ยามหยฺงคิดลวงหลอกสายตาจะจับจ้องมองมั่น...เรย์เคยได้ยินบ้างรึเปล่า\"

    \"......\"

    \"ถึงเรย์ไม่บอกเค้าก็รู้อยู่แก่ใจว่าเรย์ชอบใครมากกว่ากัน..ดูจากจ.ม นั่นก็รู้แล้ว\"

    \'ไม่ใช่อย่างนั้นนะมิว\"

    \"....ช่างเถอะเรย์...ในฐานะที่เค้าเป็นพี่ทั้งของเรย์และต้าร์...เค้าจะขอหลีกทางให้  \"  เธอพูดไปแล้วนิ่งไปสักพักนึง

.   \"..ขอให้มีความสุขกับต้าร์นะ....เด็กโง่ \"    เธอพูดจบก็  ลูบหัว  เด็กโง่คนนั้นแล้ววิ่งออกไปแบบไม่สนใจสายตาใคร...จนกระทั่ง..

   เอี๊ยด!!!!!    โครม!!!

    ปี้..ป่อ..ปี้..ป่อ



------------------------------------



   เหตุการร์ในวันนั้นผ่านไปแล้ว 3 เดือน  มันน่าแปลกที่ฉันไม่เป็นอะไรเลย...เพราะมีใครคนนึงช้วยฉันเอาไว้...เขาเป็นใครมาจากไหนฉันไม่รู้

รู้แต่ว่าเขาช่ยวฉันเอาไว้ แต่ฉันไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าเขาเลย..(เพราะว่าเธอน่ะแค่เห็นเลือดก็เป็นลมไปแล้วน่ะสิ :p )   ฉันยังไม่ได้ขอบคุณที่เขาช่วยชีวิตฉันไว้เลย....คุณป๋าต้องขอบคุณเขาแน่เพราะเขาช่วยชีวิตลูกสาวคนเดียวของคุณป๋าที่น่ารักเอาไว้ได้555+

     เอ๊ะ....ว๊าย...พี่ชายมาแล้ว...พี่ชายสุดหล่อของเรา....อิ๊ อิ๊ อิ๊..พี่ชายต่างแม่ที่มีเชื้อทางยุโรปเหนือ  พี่ชายมีตาสีฟ้าสุดสวยแล้วก็มีผมสีทองพริ้วๆ.....หุหุหุ  นี่ล่ะพี่ชายเรา  ส่วนฉันน่ะเหรอ...ตาสีน้ำเงินออกดำๆกับผมสีดำสนิท...โฮะโฮะ โฮะ...ฉันน่ะเจ้าหญิงของร.รเชียวนะไม่มีใครที่ไม่รู้จักมิวน้องพี่ริวคนนี้หรอก555+



  สวยซะอย่างทำ อะไรก้อน่าร้าก~~~( ไม่ค่อยหลงตัวเองเลยนะยะยัยมิว...Riww-i  )

    แต่วันนี้พี่ดูแปลกๆไปชอบกล...ดูเงียบๆไปไม่เหมือนก่อน..เพระบอกฉัน..

    \" มิวคุณป๋าจะให้มิวไปเรียนต่อกับพี่ที่ญี่ปุ่นน่ะ....มิว..พี่ขอโทษ..พี่ห้ามคุณป๋าไม่ได้..คุณป๋าจะให้มิวไปเเรยนกับพี่ท่าเดียว\"

    \" ไมนะ   พี่ริว...มิวไม่ไปหรอก\"

     \"แต่พี่ขัดคำสั่งของคุณป๋าไม่ได้นะมิว\"

   \"  แต่มิวไม่....\".    ฉันไม่อยากออกไปจากที่นี่....เพราะที่นี่เป็นที่ที่ฉันเกิด  ที่ที่ฉันอยู่  เพื่อนๆของฉันอยู่ที่นี่  บ้านของฉัน...ที่ที่ฉันชอบ   บ้านเกิดของฉัน...บ้านเกิดของเรย์....ที่ที่ฉันได้พบกับเรย์...คนที่ฉันรักสุดหัวใจ...จนไม่คิดในชีวิตนี้ฉันจะรักใครได้อีก....แต่ว่า..ถึงยังไงฉันกับพี่ก็ขัดคำสั่งของคุณป๋าไม่ได้หรอก.....

   \"ได้ค่ะ...พี่ริวมิวจะไปกับพี่\"  ฉันตัดสินใจเดินทางไปเรียนต่อกับพี่ที่ญี่ปุ่น...ในอีก3วันข้างหน้า....เพื่อนๆทุกคนต่างก็มาเลี้ยงส่งให้ฉัน...เว้นแต่เขาคนนั้น..คนที่ฉันรัก...เรย์



----------------------------------------

    

   \" อุ๊บ....แหวะ~~~~ \"    

   \" มิว..นี่น้องท้องกับไอ้เรย์นั่นเหรอ....\"

    \" บ้า!!! ...มิวเมาเครื่องบินต่างหาก....คิดอะไรน่ะ\"

   \" โธ่....น้องเรา...กลืนน้ำลายสิยัยเบ๊อะ....เป็นน้องฉันได้ไงน่ะยัยงั่ง\"

     \".....เอื๊อก...พี่ริวว่ามิวเบื๊อะเหรอ??\"

  \"  งั่งด้วย..อย่าลืม\"

    \" พี่บ้า...มิวจาฟ้องคุณป๋าที่ฮ่องกงคอยดู๋~~~\"

   \" เชิญเลยยัยขี้ฟ้อง...อยากรู้นักว่าคุณป๋าจะเชื่อใครระหว่างลูกชายที่ทำตัวดี..เป็นมันสมองของบริษัท....กับยัยลูกตังแสบที่ล้างผลาญเงินของตระกลูเป็นว่าเล่นอย่างเธอน่ะมิว\"

   \" อะไร..มิวทำอะไรมิทราบ..วันนั่นอ่ะ....คุณป๋าผิดสัญญาเองตะหาก...มิวไปผิด..... \"  (นี่คือมิวที่โยนความผิดให้คนอื่นได้ตลอดเวลา )

   \" ก้อ.....\"

   \" ช่างเถอะ..มิวจะหลับล่ะ...ถึงแล้วปลุกด้วยนะ..\"

  \"  นี่เด๋ว..\"

    \"ง่วง...จาหลับล่ะ..บายยย\"

---------------------------------------



    \" มิว..ยัยเด็กบ้า...ตื่นได้แล้ว..จะนอนไปถึงไหนกัน??  \"

    \" อื้ม...พี่ก้ออออ...มิวนอนไปได้นิ๊ดด...เดียวเองนะ....น้องของพี่ตอนนี้ปวดหัวม๊าก...มาก\"

     \"เดี๋ยวค่อยไปนอนที่บ้านสิ....ตอนนี้มันได้เวลาแล้ว..เธอต้องลงจากเครื่อง..ไม่งั้นก็ไม่ต้องลงวตลอดชีวิต\"

     \"โอ๊ย....รู้แล้วน่ะ  \"  แล้วพี่ก็พาฉันออกมานอกสนามบิน....พี่พาฉันไปทีบ้านหลังเล็กๆ (สำหรับฉัน ) มันน่าอยู่มากสำหรับฉันทำเลแถวนี้ก็ดีมากๆอยู่ใจกลางเมืองพอด๊เป๊ะ พี่ชายให้ฉันทำงานพิเศษที่ร้าน Studio เป็นร้านเพื่อนของพี่ชายเอง...ชื่อว่า ฮาระ อากิฮะ  เป็นหนุ่มหล่อมากเลยแต่เสียอยู่อย่าง...คือว่าเค้าเป็นเกย์น่ะ   น่าเสียดายชะมัด...ถ้าไม่เป็นเกย์นะ...เสร็จมิวแล้ว...แต่ก็อย่างว่าถ้าไม่ใช่เกย์  พี่ชายคงให้มาทำงานด้วยหรอกเนอะ อิ๊ อิ๊ อิ๊



--------------------------------------



      โอ้ววววว   ร.ร โอซากะ เป็นร.รที่น่าทึ่งมาก  น.ร ทุกคนน่ารักมากเครื่องแบบก็สวยใช้ได้ฉันย้ายมาอยู่ที่ห้อง4/A  ห้องเอ เชียวนะเพื่อนๆทุกคนน่ารักมากฉันได้เพื่อนใหม่ที่ชื่อว่าปี้จัง ทำไมถึงมีชื่อว่าปี้จังน่ะเหรอ....ก็เพราะว่าคุณเธอพูดไท่หยุดน่ะสิฉันงี้นั่นงฟังคุณเธอพล่ามซะน้ำลายจะท่วมหัวตาย

     เรื่องชมรมฉันเลือกชมรม คาราเต้ล่ะ ( หัวหน้าชมรมคาราเต้คือรุ่นพี่ที่เป็นประธานของหอ1 )...ชมรมที่อยากเข้ามานานแต่พี่และคุณป๋าไม่ให้เข้า =_= รุ่นพี่ที่ชมรมน่ารักมากโดยเฉพาะรุ่นพี่ยูคิ น่ารักสุดๆแต่มี น.ร แลกเปลื่ยนจากเกาหลีด้วยนะชื่อจางแจฮุค อีตานี่...ถึงจะเป็รรุ่นพี่ก็เถอะ..แต่นิศัยน่าเกลียดชะมัดเลยจ้องฉัยอย่างกับจะกินอ่ะ...ชาติก่อนฉันไปเอาระเบิดมาวางบ้านพี่แกรึไงอ่ะ   ถึงได้อาฆาตแค้นกันขนาดนี้  เชอะ  สั่งให้คนอย่างนู๋มิวที่น่ารักของคุณป๋ากะพี่ชายเตะสูงฮึ...คิดว่าร่างบางๆอย่างมิวคนน้ทำไม่ได้ล่ะสิ....คิดผิดแล้วล่ะย่ะจางแจฮุค

    \" ย้าก~~~  \"

    \" OoO.....\"

    \" อ๊าย~~~ รุ่นพ่ดูสิค่ะมิวทำได้ด้วยล่ะ...ไม่น่าเชื่อเลยน่ะคะ\"

อิ๊ อิ๊ อิ๊ สม  ดูถูกกันดีนัก  เป็นไง  ท่าเตะของมิวเฉียบขาดดีไหมล่ะ555+  ^0^   o+o  อุ๊ย ( หุบปากทันที )  อีตานั่นมองอย่างกะจะฆ่าน่ะแงๆๆ  พี่ชายจ๋า   ถ้าน้องพี่ตายคนที่ฆ่าคือหมอนี่น้า~~~~