คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : O K F A [ ] S
ร้านค้าใกล้สถานีรถไฟแห่งหนึ่งในกรุงโตเกียว
สาวน้อยมนุษย์จิ้งจอกคนหนึ่ง กำลังทำหน้าคิดหนักเมื่อต้องเลือกว่าจะซื้อสร้อยคอเส้นไหนเพื่อนำไปเป็นของขวัญดี
" นี่ ถ้ายังเลือกไม่ได้เราจะไปไม่ทันเวลานัดเอานะ ฟุบุกิจัง "
เสียงกดดันจากสาวผมสั้นคล้ายทอมบอยที่อยู่ข้างๆพร้อมโชว์เวลาบนโทรศัพท์ที่ใกล้ถึงเวลานัดหมายเข้ามาเต็มที
" ขอเวลาอีกแปปนึงนะ ซุบารุจัง มันน่ารักไปหมดจนเลือกไม่ถูกเลยน่ะ "
ฟุบุกิพูดพร้อมหยิบสร้อยมาดูชัดๆ ซุบารุที่เห็นความตั้งใจในการเลือกสุดๆของฟุบุกิก็ได้แต่ถอนหายใจแล้วหวังว่าจะไปถึงทันเวลาที่นัดเอาไว้กับคนอื่นๆ
" อื้ม เอาเป็นอันนี้แหละ ช่วยห่อเป็นของขวัญให้ด้วยนะคะ " ฟุบุกิยื่นสร้อยคอเส้นนึงให้แม่ค้านำไปห่อเป็นของขวัญหลังจากที่ตัดสินใจเลือกได้ในที่สุด อึดใจต่อมาแม่ค้าเดินกลับมาพร้อมยื่นถุงที่ใส่สินค้าให้ฟุบุกิ
" ทั้งหมด ราคา 12000 เยนค่ะ "
ซุบารุที่ได้ยินก็แอบตกใจเล็กน้อย
" ฟุบุกิจังนี่ทุ่มไม่อั้นกับเรื่องพวกนี้จริงๆเลยนะเนี่ย "
" ก็แหม่ วันเกิดมิโอะทั้งทีก็อยากจะมอบอะไรที่มันพิเศษๆให้สมกับวันพิเศษอยู่แล้วนี่นา "
ฟุบุกิพูดพร้อมรับเงินทอนจากแม่ค้าเก็บเข้ากระเป๋าตัง
" สำหรับฟุบุกิแล้ววันเกิดทุกคนในวงก็พิเศษตลอดเลยน้า "
" แน่นอนอยู่แล้วสิ! " ฟุบุกิพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดังชัด
" เอาหล่ะรีบไปกันเถอะ พวกนั้นคงจะรอแย่แล้ว "
" อื้อ! "
แล้วทั้งสองคนก็รีบเดินทางไปยังสถานีรถไฟ
บ้านใหญ่Hololive
" ปีนี้ฉันจะเอาตัวเองเป็นของขวัญหล่ะ!! "
" อย่าเอาริบบิ้นมาผูกรอบตัวเองอย่างนั้นสิเปโกะ! ถ้าว่างขนาดนั้นล่ะก็ช่วยมาตกแต่งหน้าต่างทางนี้ด้วยเปโกะ! "
" วาตาเมะจัง เนื้อย่างมันไม่พออ่ะขอเนื้อเพิ่มหน่อยสิ~ "
"ไม่มีหรอกค่ะ! และอย่าจ้องฉันแบบนั้นสิคะรุ่นพี่ฮาจามะ!"
ความวุ่นวายที่สัมผัสได้ทันทีที่ ฟุบุกิ และ ซุบารุเข้ามายังห้องจัดงานเลี้ยงวันเกิดที่เต็มไปด้วยเหล่าสาวๆที่ต่างก็กระตือรือร้นในการจัดเตรียมงานให้แล้วเสร็จ
" อ้าว ฟุบุกิจัง ซุบารุจัง นึกว่าจะมาไม่ทันซะแล้วนะเนี่ย "
หญิงสาวที่ดูจะเป็นหัวหน้างานได้เข้ามาทักทายทั้งสองคน
" พอดีว่าใช้เวลาเลือกซื้อของขวัญนานไปนิดนึงน่ะค่ะรุ่นพี่โซระ แหะๆ "
ฟุบุกิโชว์ถุงที่ใส่ของขวัญให้โซระดู โซระที่เห็นดังนั้นก็ทำหน้ายิ้มเข้าใจฟุบิกิทันที
" งั้นเอาของของทั้งสองคนไปไว้ตรงนั้นได้เลยนะอีกเดี๋ยวเราก็จะเริ่มงานกันแล้วหล่ะ "
โซระชี้ไปยังมุมนึงของห้องที่มีของหลายอย่างกองรวมกัน ฟุบุกิกับซุบารุจึงขอตัวไปเก็บของก่อนจะเดินผ่านพร้อมกับทักทายคนอื่นๆไปด้วยจนมาถึงที่เก็บของในที่สุด
"เน่ๆ ซุบารุจังกับฟุบุกิจังน่ะซื้ออะไรมาเป็นของขวัญเหรอ? ของโคโรเนะน่ะน้าเป็นขนมปังสูตรพิเศษของคุณยายหล่ะ!"
โคโรเนะที่เดินเข้ามาทักทายพร้อมกับโชว์ถุงกระดาษที่ข้างในน่าจะเป็นขนมปังที่คุณยายทำมาให้เป็นพิเศษอย่างภูมิใจ
" ของชั้นน่ะเป็นโบว์สีแดงหล่ะ น่ารักใช่ม้า "
ซุบารุหยิบโบว์ออกมาให้ดู เป็นโบว์สำหรับติดบนผมสีแดงมีลายอุ้งมือแมวสีขาวที่ตรงปลายเส้นทั้งสองด้าน
" ส่วนของฉันเป็นสร้อยคอน่ะ "
" ฟุบุกิจังเลือกตั้งนานเลยหล่ะกว่าจะได้มาน่ะ "
" เห๋~ สุดยอดเลยของทั้งสองคนน่ารักสุดๆเลยอ่ะ! "
โคโรเนะที่ได้เห็นของขวัญของฟุบุกิกับซุบารุก็ออกอาการตื่นเต้นสุดๆ ทั้งสองคนที่ได้ยินคำชมดังนั้นก็ยิ้มออกมา
" ทุกคน! มิโอะกำลังมาแล้วนะ เตรียมกันเสร็จรึยังงง "
เสียงตะโกนแจ้งเตือนจากโซระ เพื่อเช็คความพร้อมทุกอย่างในการจัดงานเซอร์ไพรส์ วันเกิด
" ตกแต่งห้องเสร็จแล้วค่า! "
" เค้กวันเกิดพร้อม! "
" ของกินและเครื่องดื่มพร้อมเสริฟ! "
" พลุกระดาษก็พร้อมเหมือนกัน! "
" เข้าที่ซ่อนแล้วเปโกะ! "
เสียงตอบรับจากทุกคนในห้องที่เตรียมความพร้อมเสร็จแล้ว
" ดีหล่ะงั้นฉันจะพามิโอะจังขึ้นมาละนะ! "
โซระพูดพร้อมกับปิดประตูออกจากห้องไป คนอื่นๆก็หลบอยู่ตามส่วนต่างๆของห้องคอยให้มิโอะเข้ามา
[ ก๊อก ก๊อก ก๊อก ]
" จะเข้าไปละนะ ได้ยินว่าเรียกรวมตัวกันมีเรื่องอะไรกั- "
""" มิโอะจัง!! สุขสันต์วันเกิดนะ!! """
จังหวะที่มิโอะเปิดประตูเข้ามาทุกคนก็พร้อมใจกันออกมาจุดพลุกระดาษพร้อมกล่าวอวยพรวันเกิด เสียงดังสนั่นไปทั่ว
" อะ เอ๋!? เกิดอะไรขึ้น!? ทุกคนจัดงานวันเกิดให้ฉันเหรอ!? "
" ใช่แล้วหล่ะ!! ยินดีด้วยนะ "
" ยินดีด้วยน้า~ " " ยินดีด้วยนะจ้ะ~ "
ทุกคนต่างแสดงความยินดีออกมา มิโอะที่ได้ยินก็ถึงกับน้ำตาไหลออกมาด้วยความตื้นตันใจ
" ขอบคุณนะ ทุกคน "
" ยังเร็วไปที่จะขอบคุณนะ! เอ้านี่! เค้กวันเกิดไงหล่ะ!! "
มัตสึริยกเค้กช็อกโกแลตก้อนโตที่จุดเทียนแล้วออกมา
" เอาหละ อธิษฐานและเป่าเทียนได้เลยนะมิโอะจัง "
โซระกล่าวด้วยใบหน้าอ่อนโยน มิโอะเดินมาด้านหน้าเค้ก
" ขอบคุณทุกคนที่อุตส่าห์จัดเซอร์ไพร์สวันเกิดให้ฉันนะฉันดีใจมากเลยหล่ะ! ปีนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะ! "
มิโอะเป่าเทียนจนดับหมดทุกดวง โซระยื่นมีดตัดเค้กมาให้ มิโอะเริ่มตัดแบ่งเค้กให้ทุกคนในงาน งานเลี้ยงดำเนินไปอย่างสนุกสนาน เพลงดนตรีเบาๆถูกเปิดขึ้นมาเสริมสร้างบรรยากาศในงาน
สมาชิกในงานต่างผลัดกันมามอบของขวัญให้เจ้าของวันเกิดอย่างมิโอะ ชนิดของของขวัญต่างกันไปตามแต่ผู้ให้ บ้างก็เป็นของกินเช่น ข้าวปั้นของโอคายุ ขนมปังจากคุณยายของโคโรเนะ หรือจะเป็นของกินน่าตาแปลกๆของฮาจามะ ทุกคนต่างหมุนเวียนกันมามอบของขวัญ มิโอะรับของขวัญไว้พร้อมพูดขอบคุณทุกคนจนมาถึงตาของฟุบุกิ
" อ่ะนี่มิโอะ ฉันซื้อสร้อยคอมาให้เธอด้วยนะลองเปิดดูสิ "
ฟุบุกิยื่นกล่องใส่สร้อยคอให้มิโอะ มิโอะเปิดกล่องออกมาอย่างช้าๆ ข้างในคือสร้อยคอรูปหมาป่าขนาดประมาณ 2 เซนติเมตร ลักษณะคล้ายโลโก้ Hololive gamer มีสีเงิน แวววาวเจาะรูตรงตาปลายแหลมดูน่ารัก
" ว้าวนี่มันสวยมากเลยฟุบุกิ ฉันชอบมากเลย! "
" ลองใส่มันดูสิมิโอะ เดี๋ยวฉันช่วยใส่นะ "
" ขอบคุณนะ "
ฟุบุกิปลดห่วงรัดสร้อยแล้วค่อยๆสวมเข้าที่คอของมิโอะ สร้อยคอดูกลมกลืนไปกับผิวสีขาวเนียนของมิโอะ
" เอาล่ะ เสร็จแล้ว เป็นไงดูดีไหม? "
" อื้ม ดูดีสุดๆ ขอบคุณที่ซื้อมาให้นะ ฟุบุกิจัง "
" ด้วยความยินดี~ "
ฟุบุกิกับมิโอะส่งยิ้มให้กันอย่างมีความสุข
" ต่อไปตาข้าล่ะ! อ่ะนี่มิโอะจังข้าเอาเจ้านี่มาให้ "
ยักษ์สาวในชุดญี่ปุ่นโบราณสีแดงเดินเข้ามาพร้อมยื่นไหโบราณหน้าตาแปลกๆให้
" ไอ้เจ้านี้มันใช้เป็นของขวัญได้ด้วยเหรออายาเมะจัง? "
โคโรเนะที่เห็นไหแล้วเกิดความสงสัยจนถามออกมา
" ไม่ใช่ว่าเธอลืมซื้อของขวัญมาเลยเอาไหใบนี้มาแทนน่ะ? "
โอคายุพูดถามอามาเมะเชิงติดตลก แต่อายาเมะที่ได้ยินแบบนั่น ร่างกายก็สะดุ้งขึ้นมาเล็กน้อย เอาจริงดิ โอคายุคิดในใจ
" มะ ไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย นี่น่ะเป็นถึงไหอายุพันกว่าปีเลยนะ ของล้ำค่าประจำตระกูลนาคิริเลยนะจะบอกให้! "
" โหขนาดนั้นเลยเหรอ อายาเมะซัง "
ซุบารุที่ได้ยินแบบนั่นคิดในใจว่า แล้วจะเอาสมบัติประจำตระกูลมาให้ง่ายๆงี้เลยก็ได้เหรอเนี่ย....
" อื้อและไม่ใช่ไหธรรมดาด้วยนะ เป็นไหเวทมนต์เชียวนะ "
"โหสุดยอดไปเลยนะแล้วมันเป็นเวทมนต์แบบไหนกันเหรอ?"
โอคายุที่เริ่มสนใจถามความสามารถของไหกับอายาเมะ
" อันนี้ข้าก็ไม่รู้อ่ะ นานเกินไปจำไม่ค่อยได้แล้ว "
" จะไม่เป็นไรแน่เหรอเนี่ยเจ้าของแบบนี่น่ะ.. "
ฟุบุกิจังพูดด้วยความเป็นห่วง ส่วนมิโอะที่รับไหมานั่นก็ได้สังเกตว่าในไหมันมีอะไรบางอย่างอยู่จึงลองส่องตาเข้าไปดู
" อ้ะ! ไอ้นี่มัน!? "
" อะไรงั้นเหรอมิโอะจัง? "
ยังไม่ทันที่มิโอะจะได้ตอบคำถามของฟุบุกิ ก็เกิดวงแหวนปริศนาขึ้นที่ใต้เท้าของมิโอะ
" เกิดอะไรขึ้น!!? วงแหวนนี่มาได้ยังไงเนี่ย!! "
ซุบารุตะโกนด้วยความตกใจและสงสัย และหันหน้าไปทางอายาเมะเหมือนต้องการคำตอบของเรื่องนี้
" ขะ ข้าก็ไม่รู้อ่ะ เห็นว่ามันสวยดีระหว่างหาของขวัญให้มิโอะจังเลยหยิบมาเฉยๆเองนะ! "
" นั่นไงล่ะ ฉันว่าแล้วว่าเธอลืมซื้อของขวัญมา "
" นี่ไม่ใช่เวลามาทำหน้าเหมือนคนเดาถูกนะโอคายุแสงบนวงแหวนเวทมันเริ่มสว่างขึ้นแถมหมุนเร็วจนมองตามไม่ทันแล้ว!! "
ซุบารุที่กระวนกระวายเริ่มแหกปากตะโกนไปมา ฟุบุกิที่เป็นห่วงมิโอะกำลังจะเข้าไปถามมิโอะว่าเป็นอะไรไหม แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวขา แสงของวงเวทก็สว่างจ้าถึงขีดสุด ฟุบุกิเอามือมาบังแสงที่ตาพยายามมองหามิโอะแต่สิ่งสุดท้ายที่ฟุบุกิรับรู้ได้คือเสียงเรียกของมิโอะ
" ฟุ.. บุ.. กิ.. "
จากนั้นวงแหวนเวทก็ระเบิดแสงออกมา ทุกคนในงานมองไม่เห็นอะไรเลยชั่วขณะ พอแสงเริ่มจางลงตรงด้านหน้าของฟุบุกิที่ควรจะมีมีโอะนั่นกลับว่างเปล่าไร้ซึ่งตัวตนของเพื่อนรักของเธอ
" มิโอะ!!!!!!!!!!!! "
ความคิดเห็น