คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กระติกน้ำร้อนเป็นเหตุ
“จับไว้ๆ !!!”
หือ ?? อะไรแว่วๆวะ? แล้วทันทีที่ผมหันตัวกลับไป ไอพวกว่างงานตอนเช้ามันก็กระโจนเข้ามาหาผมในทันที
“เฮ้ยยย !! เชี่ยไรเนี่ย !?”
“เมื่อวานมึงโดดชมรมไปไหนนนน !!?? บอกพวกกูมาเดี๋ยวนี้ !” ไอ้โอมพูดพลางกระโดดเข้ามาล็อคคอผมเอาไว้ โดยมีไอโน่เดินตามมาติดๆ โธ่เอ๊ยย กูโดดชมรมน้อยกว่ามึงอีกนะ !
“มึงไปหลีสาวมาใช่มั้ย !? เดี๋ยวนี้ซุ่มเงียบเลยนะมึง !!” แล้วไอโน่ก็กระโจนเข้ามาคอมโบไอโอมมันอีก
“เปล่า ! กูเปล่านะเว้ยยย !” กูโดดชมรมครั้งเดียวกะจะฆ่ากูเลยเหรอวะ !!??
“งั้นเมื่อวานมึงหายไปไหนมา”
“ไป… เยี่ยมเพื่อนมา” โอ้ยย อย่ามองแบบนั้นดิวะ กูพูดจริงเหอะ !
แล้วผมกับโน่ก็เล่นสงครามลูกตากับแป๊บเดียว จนมันผละออกจากผมซะที ! ทีนี้มึงเชื่อกูแล้วนะ !?
“ยังไงก็ตาม มึงต้องโดนทำโทษ” ว่าแล้วไอโน่ก็เอี้ยวตัวไปหยิบขวดน้ำออกมา แต่ที่ทำให้ผมตาเหลือกอยู่นี่ก็เพราะไอ้น้ำข้างในนั้นต่างหาก !!! นั่นมันอะรายยย !!เขียวได้อีกกกก!!! พวกมึงจะให้กูแดกไอน้ำคูนั่น ผลักกูตกตึกซะยังจะดีกว่า !!!
“มึงอย่าคิดหนีเลยฟิล์ม นี่คือน้ำใบบัวบกรวมใจ ฆ่าสโนวไวท์ตายมาแล้วนะเว้ย!!” ฮ่าๆ พ่อมึงเส่ะ !! สโนวไวท์ตายเพราะโดนก๊อตซิลล่าฆ่าหรอก ควายยยย (ควายกันทั้งหมดนั่นแหละ -_-“)
“เออๆ พวกมึงอุตส่าห์รวมหัวกันคั้นน้ำใบบัวบกมาให้กู กูกินก็ได้ คราวนี้เจ๊าท์กัน โอเค๊ !?” แล้วผมก็คว้าเอาขวดน้ำใบบัวบกมาซดอึกๆ ท่ามกลางความตื่นตะลึงของคนในชมรม อืมม ไม่อยากจะชมเท่าไหร่ แต่พวกมึงคั้นอร่อยกว่าที่น้าตั๊กคั้นให้กินทุกวันซะอีก (น้าตั๊กเป็นแม่บ้านผมเองแหละครับ แฮะๆ)
“มึงทำได้ !!! เชี่ยฟิล์มกินเข้าไปแล้วววว !!!!” ไอ้โอมร้องแหกปากโวยวาย มึงจะตกใจอะไรนักหนา กะอีแค่น้ำใบบัวบก แค่เนี๊ยะ มีประโยชน์ต่อร่างกายจะตาย
“คราวนี้หายกันแล้วนะ!!” ผมยิ้มแฉ่งคืนขวดไปให้โน่ ที่มันรับแบบอึ้งๆ มึงจับจุดกูผิดซะแล้ว ฮ่าๆ เสียใจด้วยว่ะ
“เออๆ เชี่ยฟิล์มแม่งคอทองแดง กูเอาไปล่อแมวข้างบ้านแม่งเห่ากันทั้งคืน” แมวบ้านเตี่ยมึงเด่ะเห่าได้!! สงสารแมวบ้านมึงว่ะ (หรือผมควรจะสงสารตัวเองดีวะเนี่ย ?)
“โห่ยย ไม่เห็นหนุกเลย ไปๆ” อื้อหืออออ นี่ถ้ากูลงไปชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นพวกมึงจะสะใจมากสินะ ไอเพื่อนชั่วววว !! แล้วนั่น จะเดินไปไหนกันวะ !?
“อ้าว ? แล้วมึงจะไปไหนกันอ่ะ??” ผมถามไอ้ว่างงานสองตัวที่เดินคอตกกันลงไปชั้นล่าง มันจะรีบลงไปทำไมวะ? ยังไม่ถึงเวลาเข้าแถวซะหน่อย
“เข้าแถวสิครับ นี่มึงปลูกถั่วในตาไว้ขายรึไง !? ไม่เห็นเหรอว่าลำโพงที่เสามันหายไปน่ะ” อ้าว ไอ้นี่ ถามดีๆเสือกหลอกด่ากูซะงั้น แต่จะว่าไป หายไปจริงๆด้วยแฮะ แล้วใครมันจะเอาไปวะ ??
ตึงงงงง !!!
“แบบนี้มันกระตุกหนวดเสือชัดๆ !!”
ไอโน่ตบโต๊ะดังลั่นห้องชมรม หลังจากที่มันพบว่ากระติกน้ำร้อนอันเป็นสมบัติล้ำค่าของชมรมหายไป ก็น่าอยู่หรอกครับ ลำโพงโรงเรียนหายยังไม่เท่าไหร่ แต่นี่ห้องชมรมที่ล็อคแน่นหนา ดันถูกไอ้ตีนแมวมันเสดาะเข้ามาฉกเอากระติกน้ำร้อนไปอีก
“โจรแม่งก็โง่ เข้ามาเอาแต่กระติกน้ำร้อนไปอย่างเดียว ถ้าหิ้วฮอร์นรึกลองไปขายน่าจะคุ้มค่าเหงื่อมากกว่า” ผมมองดูไอโอมที่นั่งวิเคราะห์ตรรกะโจรอย่างเคร่งเครียด
“เอาน่ะๆ ของมันก็หายไปแล้ว”
“ใช่ๆพี่โน่ ! อีกอย่าง กระติกน้ำอันนั้นอ่ะก็เก่าแล้ว ผมว่าเราเบิกงบชมรมมาใช้ก่อนก็ได้นี่นา” ไอเป้อที่ละออกมาจากเครื่องดนตรีของมันก็ออกมาร่วมแสดงความคิดเห็นที่ไม่ค่อยช่วยสักเท่าไหร่
“งบชมรมก็งบชมรมเว้ยย ! ไม่เกี่ยวกัน ถ้าพวกมึงไม่ช่วยกันจับโจร ก็เตรียมควักเนื้อได้เลย” สิ้นเสียงขู่จากประธานชมรม ไอพวกปลงตกก็กลับมาทำตาใสแป๋วอย่ากระตือรือร้น ทันทีนะพวกมึง
“งั้นเราต้องหาเวรยาม”
ว่าแล้วทุกคนก็หันมามองผมเป็นตาเดียว มองกูมากๆเดี๋ยวกูท้องกันพอดี แล้วใครจะเป็นพ่อวะ ? ฮ่าๆ (ใช่เวลามั้ยเนี่ย??)
“มองทำไมวะ??”
“ฟิล์ม โทษฐานที่มึงโดดชมรม มึงต้องอยู่เวรยามคืนนี้ !” สัจจะไม่มีในหมู่โจรจริงๆ ก็ไหนมึงว่าเจ๊าท์กันแล้วไงวะ !!!!!!
“อยู่คนเดียวได้เหรอจ๊ะ”
และแล้วสิ่งที่ผมกลัวมากที่สุดมันก็โผล่มาจนได้ครับ ! โอ๊ยยยย !! ไอพวกชั่ว! มึงจะมาทับถมกูอีกทำไมวะเนี่ย เชี่ยโอมนี่ตัวหลักเลยครับ คอยดูๆ หาจังหวะได้เมื่อไหร่มึงเละแน่ !
“รึมึงจะอยู่ด้วย” ลองถามไปลองเชิงดูหน่อยครับ เผื่อวันนี้ผีจะเข้า ทำให้มันกลายเป็นคนดีขึ้นมาบ้าง
“ไม่อ่ะ ฮ่าๆ” กูคาดหวังมึงมากไปจริงๆ จะไปไหนก็ไปเลยไป! ชิ่วๆ !
และแล้ว ขณะที่ผมกำลังไล่สาปส่งไอโอมที่หัวเราะร่าอยู่นั้น ประธานชมรมผมก็เดินมาตบบ่าจากข้างหลัง
“ฟิล์ม … กูก็อยากอยู่เป็นเพื่อนมึงหรอกนะ แต่วันนี้กูมีธุระว่ะ” งั้นมึงก็อย่าพูดดดด !! อีกอย่าง มึงอ่ะตัวต้นคิด แล้วทำไมหนุ่มน้อยผู้ใสซื่ออย่างผมต้องมาเผชิญชะตากรรมอันโหดร้ายอยู่คนเดียวอ้ะ !!
“จะกลับก็รีบๆกลับ แม่งไม่ช่วยแล้วเสือกถ่วงกูอีกนะพวกมึง” กลับไปเลยๆ แม่งพวกนี้ อยู่ไปก็แย่งอากาศกูหายใจซะเปล่าๆ
“ถ่วงอะไร ? พวกกูเป็นห่วงหรอก กลัวมึงเหงา” ถุยยย ให้มันจริงเหอะว่ะ !! ดูหน้าพวกมึงกูก็เห็นความจริงใจที่เหลือน้อยของมึงแล้ว !
“ตกลงไม่ให้ไอง่อยมันอยู่ด้วยจะดีเหรอวะ??” โน่หันกลับมาถามผมอีกครั้ง ขณะที่มันกำลังใส่รองเท้าอยู่หน้าห้อง
“ให้มันกลับไปอ่ะ ดีแล้ว” อยู่ก็เหมือนไม่อยู่ แต่ผมไม่ได้บอกไอง่อยหรอกครับ พอดีวันนี้อยากอยู่คนเดียว แฮะๆ
“เออๆ ตามใจมึงละกัน ยังไงพวกสภาฯก็กะจะเฝ้ายามเหมือนกัน เห็นว่าเสบียงขนมทั้งปีมันหายไป” ถึงว่า ไม่งั้นฟี่คงไม่ร่างวาระการประชุมเร่งด่วนลากกรรมการนักเรียนมาตั้งแต่เช้าตรู่ แหม่ สภานักเรียนผมนี่รักโรงเรียนดีจริง จริ๊งงงง
“รู้ดีนะมึงอ่ะ” ผมแกล้งแซวมันไปแย๊บนึง ซึ่งมันได้แต่ยักคิ้วกวนให้ผม ก่อนจะออกจากห้องชมรมไป
หลังจากไล่พวกในชมรมออกไปแล้ว ก็รู้สึกเหมือนกับว่าผมเพิ่งยืนผ่านพายุขนาดใหญ่ไป เพราะหลังจากนั้นแล้วห้องชมรมก็โคตรจะเงียบเลยครับ ! มันจะเงียบอะไรขนาดนั้นวะ ! เออ แต่ก็สงบดีแฮะ
และแล้วผมลุกขึ้นไปหยิบกีต้าร์มาเกาเล่นได้สักพัก ชักหิวแล้วอ่ะ เสบียงที่เอามาก็ไร้ค่า เพราะกระติกน้ำร้อนหายไปซะอีก ผมชักจะคิดแบบไอโอมซะแล้วสิ พวกแม่งงง เอาไปแต่กระติกน้ำ เครื่องดนตรีขายออกไม่เอาไปนะมึงงง !!! ไปซื้อเสบียงดีกว่า เดี๋ยวยิ่งดึกจะยิ่งหลอน
คิดได้ดังนั้นผมก็ลุกขึ้นวางกีต้าร์ให้เรียบร้อย ก่อนจะสาวท้าวเดินไปที่ประตู
โป๊กกกกก !!!
เฮ้ยย ! เสียงอะไรวะ ? พอเปิดประตูออกไปพรวดเดียวก็เห็นต้นตอของเสียงยืนคลำหน้าผากตัวเองป้อยๆ จนอดไม่ได้ที่ผมจะแซว
“ใช้มือเคาะประตูก็พอ ไม่ต้องใช้หัวเขกหรอก ชมรมกูไม่โหดร้ายขนาดนั้น” ฮ่าๆ ผมมองดูหน้าผากขาวที่เริ่มจะขึ้นสีเรื่อยๆ โอ้ยย อิจฉาคนสุขภาพผิวดีอ่ะ !!
“คิดว่ากูอยากใช้เหรอ??” รึไม่อยาก ? เห็นโขกซะแรง
แล้วผมก็ชวนเนมเข้ามาในห้องชมรม ดีกว่ายืนตากยุงอยู่ข้างนอก ซึ่งเนมก็เดินตรงไปนั่งปุ๊ลงบนโซฟา
“แล้วนี่มึงไม่ต้องไปเข้าเวรเหรอ?” ผมถามเนมที่หันมาส่ายหัวดิกๆ
“ฟี่มันนัดเอาไว้ตอนทุ่มครึ่ง คนอื่นเลยกลับบ้านก่อน แต่กูขี้เกียจ แล้วฟิล์มจะไปไหนรึเปล่า” เออ … ไปซื้อเสบียงอ่ะ แต่ไว้ก่อนแล้วกัน
“แล้วมึงอยู่ทำไมอีก” คราวนี้เนมหันมาถามผมบ้าง มันถามพลางเอื้อมมือไปหยิบหนังสือที่วางอยู่ขึ้นมาพลิกอ่าน
“กระติกน้ำร้อนชมรมกูหาย”
“อือฮึ”
แล้วความเงียบก็ครอบคลุมห้องชมรมอีกครั้ง ผมนั่งเกากีต้าร์ไปเรื่อยๆ แต่ผมก็รู้สึกเหมือนเนมมีแรงดึงดูด ทั้งที่ผมพยายามจะไม่มองมันแล้วนะ แต่ตาผมกลับเหลือบไปมองมันซะทุกที ก็แค่ดูว่าไข้มันหายรึยัง เท่านั้นเองงงง คิดมาก
ผมรู้สึกเหมือนกระเพาะถูกย่อยไปเรื่อยๆ ส่วนเนมเองก็เปลี่ยนจากนิตยสารดนตรีมาเป็นโน้ตกลองซะแล้ว อ่านออกเหรอมึงอ่ะ !? จะว่าไปยังเหลือขายหัวเราะของไอโน่อยู่กองนึง แต่แม่งงงหิวฉิบหาย
แล้วผมก็อดรนทนไม่ไหว ลุกพรวดขึ้นมาจากโซฟา ทำเอาคนที่นั่งข้างสะดุ้งนิดหน่อย
“ไป”
“จะไปไหนล่ะ” เนมละสายตาจากโน้ตกลองที่มันอ่านไม่ออกขึ้นมามองผมที่ยืนอยู่
“ซื้อเสบียง” เหมือนจะคิดได้ว่าต้องขึ้นลงบันไดอีกหลายชั้น คนถูกชวนเลยเบ้หน้าส่ายหัวไปมาพลางหยิบโน้ตกลองขึ้นมาดูต่อ
“เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง”
“ไปๆ รีบไปเร็วเดี๋ยวร้านปิด” …ดูมัน
เดี๊ยวว !! เดี๋ยวๆ แล้วไอ้คนที่ทำท่าจะไม่ไปเมื่อกี้มันหายไปไหนแล้ววะ !? พอบอกว่าเลี้ยงหน่อยละกระปรี้กระเปร่าเชียวนะ กูให้งบมึง20 เหอะ !!
“มึงแม่งแดกปัญญาอ่อน” ผมมองดูศิลป์สภาเดินเขย่าไอ้ไมค์พลาสติกใส่เม็ดน้ำตาลอย่างสบายใจ นี่มึงอยู่ ม.5 แล้วนะเว้ยยย !!
“ก็มึงให้งบกูมา 20 แม่งแดกอะไรได้” ก็อะไรก็ได้ที่มันให้ความรู้สึกคุ้มสักหน่อยเหอะ !!!
แต่เห็นเนมมันดูเหมือนจะชอบ เห็นเดินแคะนู่นอ่านนี้ตลอด เออๆ สบายใจจะซื้อก็ตามใจ แต่กูละเหนื่อยใจ
“แล้วที่มาโรงเรียนนี่ หายป่วยแล้วเหรอวะ?” ผมหันไปถามเนมที่หันมายิ้มให้ ซึ่งมันก็เอาไมค์ปัญญาอ่อนนั้นมาแนบปาก
“หายแล้วครับ อั๊บ อั๊บ” กูว่ามึงปัญญาอ่อนจริงๆนั่นแหละ !!
เราเดินผ่านเค้ามาในเขตของโรงเรียนแล้ว ต่างคนก็ต่างควักเอาเสบียงขึ้นมากิน ดูเหมือนพวกสภาก็ยังไม่มาซักที แต่จะว่าไปก็ใกล้ทุ่มครึ่งแล้วนะเนี่ย
แล้วในขณะที่ผมกำลังจะเดินกลับตึก ฟ. ก็รู้สึกถึงแรงสะกิดที่เสื้อ
“อะไรวะ?” ผมถามเนมที่เอาแต่หันไปมองทางตึกเรียน มึงอย่าเชียวนะ … กูกลัวผีนะเว้ย !
“กูเห็นเงาคนเดินอยู่ว่ะ”
“เฮ้ยย ป่านนี้แล้ว จะมีใครอยู่บนตึกอีกล่ะ”
“แต่กูเห็นจริงๆนะเว้ย” ไม่ว่าเปล่า เนมมันก็เริ่มออกวิ่งไปยังตึกเรียนในทันที จนผมต้องตามไปอย่างอัตโนมัติ รึมันจะเห็นโจร ?? แบบนี้ก็ยิ่งต้องตามไปกันใหญ่ !! พ่อแก้วแม่แก้วช่วยฟิล์มด้วยยยย !!!!
สาส์นจากกองขยะ :: โธ่ จะแมนหน่อยก็ไม่ได้นะฟิล์มเอ๊ยยย อัพฉลองวันแม่กันไปเล๊ยยยย !!! แม่ค๊าหนูรักแม่นะค๊าาาาาา !!!! (กำลังช๊อตเนื่องจากอัพกันข้ามวันข้ามคืน) น้องฟิล์มหนีตามกันไปแล้ววววว ฮิ้ววววว (ผัวะ !!) เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดตอนที่ฟิล์มเองก็รู้แล้วนะฮะ ว่าไอโอมคบกะน้องมิก แต่ตัวเองก็ตัดใจไม่ไหว เอิ้กๆ (แม่ก็เอาน้องเนมมาถวายแล้วไงลูก ^______^) ชื่อตอนเสี่ยวอีกป่าว?? ฮ่าๆ ขอบคุณทุกๆคอมเม้นต์เลยนะฮะ ถังมาอัพแล้ว แมลงสาบคงไปเข้าปากหรอกนะ !!! 555 อยากตอบเม้นต์จัง เป็นการขอบคุณ ดีมั้ยเนี่ยยยย ????
ปล. ตอนหน้าติดเรทนะจ๊ะ อะหุๆ
ความคิดเห็น