คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตกหลุมรัก ?
PhaYu Talk
เวลา่อมา @บ้านบาเน
หลัาที่ับรถออมาาอนโ ผมิลอทาว่าะพา แฟนผม ไปเที่ยวไหนีับเทรั้แรอเรา ในในึแ่เพียว่า้อหาที่นน้อยๆแล้วไม่พลุพล่าน ะไ้ไม่เิปัหาแฟนลับรุมทึ้ อีอย่าผมมาับผู้หิ้วย ถ้าเอแฟนลับเป็นปัหาแน่ นสุท้าย้อพาเธอมาที่นี่ ผมอบที่นี่นะ มันสบี แล้วนไม่เยอะ ยิ่วันธรรมาแบบนี้นยิ่น้อย เพราะนไม่่อยมาสัเท่าไร
"อโทษนะ ที่พามาที่นี่แทนที่ะพาไปเินห้าหรือที่หรูว่านี้ พอีเราไม่อยาเอนเยอะ เี๋ยวะเิปัหา และพายอาะลำบาไป้วย" ผมบอเธอระหว่าที่เราเินับมือันเินูรอบๆสถานที่ ถ้าใรมาเห็น็ิว่าเหมือนแฟนันที่บันมานาน เราเินมาเรื่อยๆนมาถึมุมนั่เล่น
(ออนุาใ้ภาพประอบ่ะ)
"พายอบนะ ลาสสิี เหมือนมาในยุอพ่อับแม่เราเลย" เธออบผมแล้วหน้าแ ไม่แน่ใว่าเินผมหรือเพราะอาาศร้อน
Phai.Phraphai
ถูใ 62 น (ั้เป็นส่วนัว)
Phai.Phraphai ??“???“?
ูวามิเห็นทั้ 19 รายาร
AnYa ที่ไหนเนี๊ย
NamCha ไปับใรสารภาพมานะ
เราเินูและนั่ทานอว่าสัพั ผม็วนเธอุยเรื่อ่าๆ นมาถึำถาม
"ลม มีแฟนหรือนที่อบอยู่รึป่าว ือ ถ้าลมมีนที่อบอยู่แล้ว พายว่าสำหรับวามสัมพันธ์อเราสอนะเป็นแ่เพื่อนัน็ไ้นะ พายโอเ" ผมอึ้ับสิ่ที่เธอพูเล็น้อย นอะไระใว้านานี้ ยอมให้เาะไ่แฟรี แถมยินีเป็นเพื่อน้วยอี เฮ้อ เธอเ้าใำว่า เป็นแฟนันนะ ที่ผมบอเธอเมื่อืนรึป่าวนะ ถึถามผมแบบนี้อี ผมถอนหายใับำถามแล้วอบเธอ่อ
"ถ้าเรามีแฟน ะอพายเป็นแฟนไ้ไ เราไม่ใ่นเ้าู้ หรือาสโนว่า ที่บหลายนพร้อมันไ้นะ" ผมอบเธอออไปแบบยิ้มๆ แล้วพอเธอไ้ยินำอบผม็ยิ้มอบลับมา ูแล้วเธอเป็นผู้หิที่ไม่่อยับ้อนาที่ผมสัมผัสไ้ในเวลาอันสั้นที่เรารู้ััน แ่วามสัมพันธ์แบบลึึ้ อารม์อเธอแสออบนสีหน้าเลยแหละ เป็นแบบนี้่อยีหน่อย ไม่้อัวลว่าะ้อเวลาไหนถ้าทำให้เธออล
"อยาไปที่ไหนอีมั๊ย บอเราไ้นะ" ผมถามเธอในะที่เราำลัูรอบายไปเรื่อยๆ
"แทนัวเอว่า ลม ับพายไ้มั๊ย" เธอบอออมาแล้วทำหน้าลัเลเหมือนไม่แน่ใในำออัวเอ
"ไ้สิ แฟนอ ทำไมะไม่ไ้" พอผมพูประโยนี้ออไป ทำเอาเธอหน้าแเียวหละ น่ารัะมั
"อืมม อบในะ" เธออบลับแล้วมอผมอย่าอายๆ
เวลา่อมา @ร้าน In Love
หลัาที่เราเินูรอบๆและนั่รับประทานอว่าในร้านเสร็ ผม็ับรถพาเธอไปรับประทานอาหารเที่ย เพราะอนนี้็บ่ายว่าแล้ว พวเรายัไม่ไ้ทาน้าวเที่ยันเลย ผมพาเธอแวะร้านประำอผมที่นไม่เยอะ เป็นร้านแบบสไล์ธรรมาิ ผมมาทานร้านนี้ประำถ้ามีโอาส นเหมือนะเป็นลูายเ้าอร้านไปแล้ว เอหน้าผมทีไรุลุับุป้าเ้าอร้านะแวผมประำ รั้นี้ไม่พ้นแถมมีสาวสวยมา้วยะแวหนั
(ออนุาใ้ภาพประอบ่ะ)
"ลับาทัวร์อนเสิร์แล้วนึว่าะไม่มาร้านป้าะอีนะุหมอ เอ๊ะ พาใรมาหละนั่น แฟนรึป่าว๊ะหมอสายลม ว้าว พ่อลู้าประำเ้าร้าน้า วันนี้ลู้าประำอเรามาับสาวสวย้วยนะ๊ะพ่อ" ผิาที่ิะที่ไหนเอหน้า็เล่นผมเลย
"สวัสีรับ สวัสี่ะ" ผมและเธอไหว้ และทัทายุป้าและุลุพร้อมัน
"นี่ใรหนอ ุหมอสายลม" ุลุที่เินออมาาหลัร้าน เอผมรีบถามถึน้าายผมทันที ส่วนนที่ถูถามถึนั้นยืนเียบเหมือนรอำอบาผม ว่าผมะอบว่าเธอือใรับนที่รู้ัผม
"สวยะนานี้ ะให้เป็นอย่าอื่นไ้ไรับ ถ้าไม่ใ่ แฟน" ผมบอุลุับุป้าไป ในะที่อบผมเอามือโอบเอวเธอ้วย ทำให้ผมรู้สึถึอาารใอเธอ หลัานั้น็โนแวุให่ามที่ิไว้ ึ่ผม็เยๆ แ่นที่ผมอเอวไว้นี่สิหน้าแะเป็นลูมะเือเทศแล้วมั้
"วันนี้มีเมนูแนะนำอะไรให้ แฟนผม ทานไหมรับุป้า พายอยาทานอะไรเป็นพิเศษรึป่าว สั่ไ้เลยนะ ที่นี่อร่อยทุอย่า" ผมถามุป้าที่รอรับออร์เอร์ และบอนที่นั่อยู่ฝั่ร้ามผมให้สั่อาหาร
"้มยำุ้แม่น้ำ ไ่เียวุ้สับ น้ำพริุ้เสียบ อาหารโปรหมอสายลม หนูสนใเมนูสามอย่านี้รึป่าว๊ะ" ุป้าเ้าอร้านเอ่ยเมนูอาหารวนทานให้แฟนผมฟั
"เรียหนูว่า พาย ็ไ้่ะ เอาามทีุ่ป้าเสนอมา็ี่ะ ลมน่าะไม่่อยไ้ทานอาหารไทยสัเท่าไหร่อนทัวร์อนเสิร์น่าะอยาทานอโปร อีอย่าเมนูทีุ่ป้าว่ามาพายอบทั้หมเลย่ะ" แฟนผมเอ่ยออมารับอาหารามุป้าเสนอ ยิ่ทำแบบนี้ยิ่หลุมรัแฮะ
พอุป้าเินไปัารเมนูอาหารามที่สั่ เราสอน็เริ่มมอรอบๆนสุท้ายหยุมอหน้าันนิ่แบบอัโนมัิ วันนี้ร้านุป้า่วบ่ายมีแ่โ๊ะเราโ๊ะเียว เพราะวันนี้ไม่ใ่วันหยุแถมเลยเวลาอาหารเที่ยแล้วนเลยไม่มี สัพัเธอ็เริ่มวนผมุย ั้แ่เรื่อผมเริ่มเ้าวาร เรื่อเพื่อน เรื่อเรียน เธอรู้เรื่ออผมหม นผมรู้สึว่าเธอรู้ัผมีว่าัวผมเออี
"พาย เรียนที่เียใหม่อยู่ับใรเหรอ" ผมเอ่ยถามเธอึ้นหลัาเธอเล่าเรื่ออผมที่เธอรู้มาให้ผมฟั
"พ่อ และพี่ายฝาแฝหนะ บ้านเราทำฟาร์ม และไร่อุ่น แล้ว็ทำส่ออพวผลิภั์แปรรูปาอุ่น้วย" เธออบผม้วยน้ำเสียสใส
"แล้วแม่หละ ไปไหน" ผมถามึ้นอย่าสสัย แล้วสีหน้าอเธอูะัและเรียึ้นมานผมรู้สึไ้
"แม่อพายเสียไปเมื่อ 10 ปึ่อน ้วยโรลูีเมีย แ่อนแม่าพวเราไปแม่สวยมาเลยนะ แม่ไม่เ็บ ไม่ร้อไห้ ไปเหมือนนที่นอนหลับเท่านั้น" เธออบออมา้วยน้ำเสียเศร้าแ่ยัยิ้มมาให้ผม
"อโทษนะที่ทำให้นึถึ" ผมอโทษออไปแบบรู้สึผิ
"ลม ถ้าเราสอนอยู่ห่าันแบบนี้ ลมะหวั่นไหวไปับใรรึป่าว" อยู่ๆ เธอ็ถามผมออมาในระหว่าที่เราำลัทาน้าวัน
"ถ้าลมเป็นนหวั่นไหว่ายนานั้น พายไม่ใ่แฟนนแรอลมหรอนะ" ผมอบเธอออไป้วยสีหน้าริัแ่็มีน้ำเสียวนๆในารอบ ามสไล์ผมเวลาอยู่ับสมาิในว
"เราะบอว่า ถ้าวันไหนลมเอใรที่ทำให้ลมหวั่นไหวและทำให้รัไ้ อให้บอเรานะ พายรู้ว่าวามสัมพันธ์อเราสอนมันมาไลแบบเร็วเินไป ที่ลมอพายเป็นแฟนอาะมาาารที่ะรับผิอบพาย แ่พายอยาบอริๆนะ ถ้าเอนที่ทำให้ลมอบไ้ บอพายไ้เลยนะ พายะไม่ทำให้ลมลำบาใ" เธออบผม้วยสีหน้าริั นผมเริ่มสับสน
ลที่ผมทำ ผมเริ่มอบเธอ หรือ ผมทำเพราะสสารเธอ หรือ ผมทำเพราะแ่รับผิอบในสิ่ผิพลาที่เิึ้น
อนนี้ผมไม่รู้เลยริๆ และให้ำอบัวเอไม่ไ้ว่าทำไปเพื่ออะไร
ในะที่ผมั้ำถามให้ับัวเออยู่นั้น เธอ็พูึ้นมาให้ผมื่นาพะวั "เย็นนี้ในาน Meet&Greet อวแบาย หลับานพายอเอลม่อนที่ะลับพรุ่นี้ไ้มั๊ย"
"ไ้สิ แล้วลมะไลน์บอพายนะว่าให้มาเอลมรไหน" หลัาุยันบเราสอน็ยิ้มให้ันเหมือนเป็นารสัา
หลัาทาน้าวที่ร้านุลุับุป้าเสร็ ผม็ับรถมาส่พายที่โรแรมที่เธอพั โีที่โรแรมที่เธอพัใล้ับึที่ัานพอี ่อนเธอะลารถ ผมึเธอมาูบแล้วเอาลิ้นสอเ้าไปเล่นับลิ้นอเธอ นผมไ้ยินเสียราอเธอัออมา ผมึยอมปล่อยเธอลารถและเินเ้าไปในโรแรม ผมึับรถออมาเพื่อไปที่ัานอนเย็น
เมื่อผมมาถึั้นที่ัาน็เอพี่ๆมาถึ่อนแล้ว พวเรามีารแวและพูุยเล็น้อย หลัาุยันบผมึเินไปที่ห้อแ่ัวส่วนัวเพื่อเรียมวามพร้อมอัวเอ
ถ้าผมเอ ใรสัน ที่ทำให้ผมหวั่นไหวไ้ริที่ไม่ใ่ พาย ผมะทำยัไ
ลม พายุ
ความคิดเห็น