[ Fanfic : JoJo's Bizarre Adventure ] Book (Narancia/Fugo)
หนังสือหรือคนที่ดึงดูดมากกว่า
ผู้เข้าชมรวม
582
ผู้เข้าชมเดือนนี้
11
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
F.
ผมชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่ยังเด็ก
ซึ่งต่อมาก็ติดเป็นนิสัยจนถึงตอนนี้
การอ่านหนังสือมันช่วยอะไรได้หลายอย่างจริงนะ
ผมเรียนรู้ได้จากการอ่านหนังสือ
และผมสามารถผ่อนคลายได้จากการอ่านหนังสือ
ถึงจะโดนความคาดหวังจากพ่อแม่จนทำให้ผมไม่อยากจะแตะต้องหนังสือก็เถอะ
อา เรื่องนั้นต้องมองข้ามมันไปให้ได้สักที
. . .
ห๊ะ นายอีกแล้วหรอ
ถ้าไม่เป็นเพราะคุณบูจาราตี้ละก็
ผมสอนนายไปก็เหมือนกับผ่านหูซ้ายทะลุหูขวาอยู่ดี
อยากให้อ่านหนังสือให้ฟังงั้นหรอ?
อีกแล้วนะนาย
สอนเลขให้ทีไรต้องให้อ่านหนังสือให้ฟังตลอด
นายต้องตั้งใจฟังด้วยล่ะ! ก็ขอเองไม่ใช่หรอ
ไม่ใช่มัวแต่มองหน้าผมทุกครั้งที่อ่านอีกล่ะ
เพราะนั่นจะทำให้ผมเขินเป็นบ้าเลยรู้ตัวบ้างไหม
. . .
ในวันที่เจอนาย
สภาพที่หิวโซผอมกะหร่อง
ดวงตาที่มีผ้าพันแผลจากการติดเชื้อนั่น
นึกสภาพแล้วมันน่าอดสูไม่น้อย
ใครกันที่ปล่อยให้นายอยู่ในสภาพนี้กันได้
ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะช่วยนายเอง!
. . .
กะไว้แล้วว่านายจะต้องชอบคุณบูจาราตี้
เพราะคุณเขามีเสน่ห์และความใจดีที่น่าดึงดูดเพราะแบบนั้นใครๆก็ถึงได้รักเขายังไงล่ะ
แต่ว่าจู่ๆก็โพล่งออกไปว่าจะขอติดตามเขาแบบนั้นโดนโกรธจนได้เห็นไหม
นายน่ะถ้ามีที่ให้กลับก็กลับไปเถอะ
ถ้าก้าวเข้ามาลึกกว่านี้จะหันกลับไปไม่ได้แล้วนะ
หลังจากนี้ก็ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ
เผลอๆวันนึงเราอาจจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในอนาคตก็ได้
พรหมลิขิตนั้นมีอยู่จริง ผมเชื่อแบบนั้น
. . .
ตัวตนของนายช่างบริสุทธิ์เหมือนกับชื่อของนาย แต่ภายใต้นั้นก็มีความแข็งแกร่งซ่อนอยู่
ผมมองนายออกทะลุเพราะผมชอบที่จะมองนายยังไงล่ะ
เติบโตขึ้นเรื่อยๆ
แต่ที่ไม่โตตามมาคือสมอง
ไม่ได้หลอกด่าแต่พูดตามตรงเลย
ก็นายมันบื้อได้โล่จริงๆนี่หว่า
แต่ในความบื้อนั่นผมกลับหลงมันเข้าให้เต็มเปา
. . .
ช่วงนี้ผมเริ่มกลับมาคลุกคลีกับหนังสืออีกครั้ง
เป็นเพราะว่าเจ้านั่นที่ชอบมาให้ผมอ่านให้ฟังตลอดผมเลยหวนกลับมาอ่านพวกมันอีกครั้ง —
เสมือนนี่คือการได้พบป่ะกับเพื่อนเก่าคนนึงถ้าจะให้พูด
อ่านหนังสือนี่มันก็ดีนะ
มันคือการตัดขาดจากโลกความจริงชั่วขณะ
ราวกับว่าตัวเองได้หลุดไปอยู่อีกโลกหนึ่ง
ตัวอักษรนับร้อย
ทุกถ้อยคำที่สื่อผ่านพวกมันล้วนแต่มีความหมายให้ค้นหา
ผมชอบที่จะเห็นมันเวลาได้อ่าน
มันทำให้ใจสงบและสนุกไปกับเหล่าข้อความพวกนั้น
แต่ทำไมกันนะ
พออ่านหนังสือทีไรถึงชอบนึกถึงหน้านายทุกครั้งเลย
. . .
วันนี้อยากให้อ่านให้ฟังอีก?
ครับๆ ผมจำมันได้จนเป็นกิจวัตรไปแล้ว
หนังสือที่นายเอามาให้อ่านนี่ดูท่าจะชอบเป็นพิเศษเลยนะ
'เพราะคนอ่านอ่านสนุกไง'
เหอะ พูดออกมาได้
เบื่อหรือเปล่าที่เอามาให้อ่านทุกวัน?
ไม่ได้เบื่ออะไรหรอก แค่อ่านให้คนสมองตึบ อย่างนายฟังก็ไม่ได้เสียเวลาชีวิตผมอะไร
จริงๆมันเป็นช่วงเวลาที่ผมชอบมากเลยต่างหาก
ชอบที่จะได้อยู่ด้วยกัน
ชอบที่ได้เฝ้ามองด้วยสายตาคู่นี้
ชอบทุกอย่างที่เป็นตัวนาย
แต่กลับพูดมันออกไปไม่ได้
เพราะผมขี้ขลาดเกินกว่าจะพูดมันออกไปได้
ถ้าพูดออกไปแล้วนายไม่คิดเหมือนกับที่ผมคิดขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ
แบบนั้นต้องเจ็บปวดมากแน่ๆ
เพราะงั้นที่เป็นอยู่ตอนนี้น่ะดีแล้ว
ถึงจะไม่ได้บอกนายไป แต่ผมก็รับรู้ได้ด้วยตัวเองว่าผมรู้สึกยังไงกับนาย
ผมชอบนาย,นารันช่า
ความรู้สึกนี้อยากจะสื่อไปให้ถึงใจนายจังนะ
. . .
N.
จริงๆแล้วฉันอ่านหนังสือได้ต่างหาก
ต้องเรียกว่าพออ่านได้มากกว่า บางคำถ้ามันยากก็ต้องถามนายเอาอยู่แล้ว
แต่ถ้าให้ดีให้นายอ่านให้ฟังน่าจะดีกว่า
เพราะฉันชอบที่จะฟังเสียงของนายยังไงล่ะ
ทุกครั้งที่นายอ่านหนังสือให้ฟัง
น้ำเสียงนุ่มที่ผ่านมายันหูทุกถ้อนคำชวนให้ฉันเตลิด
ไหนจะใบหน้าของนายที่ทำให้ฉันละสายตาไม่ได้อีก
ถึงนายจะดุฉันเวลาที่มองหน้านายทุกครั้งที่อ่านก็เถอะ
แต่ทำไงได้ล่ะฉันกู่ไม่กลับก็เพราะนายเองนะ
ถึงจะถนัดเรื่องความรู้แต่เรื่องความรักฉันเดาได้ว่านายไม่ถนัดเต็มเปา
เพราะฉันดูออกว่านายเองก็กำลังเขินฉันอยู่เหมือนกัน
ถ้าฉันไม่คิดเข้าตัวเองน่ะนะ
วันนี้ฉันก็เอาหนังสือมาให้นายอ่านอีกแล้ว
'หนังสือที่นายเอามาให้อ่านนี่ดูท่าจะชอบเป็นพิเศษเลยนะ'
นายว่าอย่างนั้น
เพราะคนอ่านอ่านสนุกไง
แต่คำตอบจริงๆแล้วฉันอยากจะพูดว่าชอบคนอ่านมากกว่าต่างหาก
อ๋า..ให้ตายสิ ปากมันชาจนกร่อนออกเป็นคำพูดไม่ได้เลย
หรือนี่ฉันก็ไม่ถนัดเรื่องความรักเหมือนกัน
ว่าคนอื่นไม่ดูตัวเองสะงั้น
ถ้าเกิดว่าคำตอบมันทำให้ฉันใจแป้วขึ้นมาฉันคงยังทำใจไม่ได้แหงๆ
แต่สักวันหนึ่งจะต้องบอกนายให้ได้เลยล่ะ
ว่าฉันรักนาย,ฟูโก้
ความรู้สึกนี้จะสื่อไปถึงใจนายได้หรือเปล่านะ
ผลงานอื่นๆ ของ JongTamDee ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ JongTamDee
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น