[ Fanfic : JoJo's Bizarre Adventure ] Book (Narancia/Fugo) - [ Fanfic : JoJo's Bizarre Adventure ] Book (Narancia/Fugo) นิยาย [ Fanfic : JoJo's Bizarre Adventure ] Book (Narancia/Fugo) : Dek-D.com - Writer

[ Fanfic : JoJo's Bizarre Adventure ] Book (Narancia/Fugo)

โดย JongTamDee

หนังสือหรือคนที่ดึงดูดมากกว่า

ผู้เข้าชมรวม

582

ผู้เข้าชมเดือนนี้

11

ผู้เข้าชมรวม


582

ความคิดเห็น


4

คนติดตาม


10
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  5 พ.ย. 62 / 07:24 น.


ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ลงคู่ส้มโก้สั้นๆค่ะ ขอบที่เข้ามาอ่านนะคะ (*´∀`*)
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

        

    F.



    ผมชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่ยังเด็ก



    ซึ่งต่อมาก็ติดเป็นนิสัยจนถึงตอนนี้



    การอ่านหนังสือมันช่วยอะไรได้หลายอย่างจริงนะ



    ผมเรียนรู้ได้จากการอ่านหนังสือ



    และผมสามารถผ่อนคลายได้จากการอ่านหนังสือ



    ถึงจะโดนความคาดหวังจากพ่อแม่จนทำให้ผมไม่อยากจะแตะต้องหนังสือก็เถอะ



    อา เรื่องนั้นต้องมองข้ามมันไปให้ได้สักที




    . . .




    ห๊ะ นายอีกแล้วหรอ



    ถ้าไม่เป็นเพราะคุณบูจาราตี้ละก็



    ผมสอนนายไปก็เหมือนกับผ่านหูซ้ายทะลุหูขวาอยู่ดี



    อยากให้อ่านหนังสือให้ฟังงั้นหรอ?



    อีกแล้วนะนาย



    สอนเลขให้ทีไรต้องให้อ่านหนังสือให้ฟังตลอด



    นายต้องตั้งใจฟังด้วยล่ะ! ก็ขอเองไม่ใช่หรอ



    ไม่ใช่มัวแต่มองหน้าผมทุกครั้งที่อ่านอีกล่ะ



    เพราะนั่นจะทำให้ผมเขินเป็นบ้าเลยรู้ตัวบ้างไหม





    . . .




    ในวันที่เจอนาย



    สภาพที่หิวโซผอมกะหร่อง



    ดวงตาที่มีผ้าพันแผลจากการติดเชื้อนั่น



    นึกสภาพแล้วมันน่าอดสูไม่น้อย



    ใครกันที่ปล่อยให้นายอยู่ในสภาพนี้กันได้



    ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะช่วยนายเอง!





    . . .




    กะไว้แล้วว่านายจะต้องชอบคุณบูจาราตี้



    เพราะคุณเขามีเสน่ห์และความใจดีที่น่าดึงดูดเพราะแบบนั้นใครๆก็ถึงได้รักเขายังไงล่ะ



    แต่ว่าจู่ๆก็โพล่งออกไปว่าจะขอติดตามเขาแบบนั้นโดนโกรธจนได้เห็นไหม



    นายน่ะถ้ามีที่ให้กลับก็กลับไปเถอะ




    ถ้าก้าวเข้ามาลึกกว่านี้จะหันกลับไปไม่ได้แล้วนะ



    หลังจากนี้ก็ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ



    เผลอๆวันนึงเราอาจจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในอนาคตก็ได้


    พรหมลิขิตนั้นมีอยู่จริง ผมเชื่อแบบนั้น




    . . .




    ตัวตนของนายช่างบริสุทธิ์เหมือนกับชื่อของนาย แต่ภายใต้นั้นก็มีความแข็งแกร่งซ่อนอยู่



    ผมมองนายออกทะลุเพราะผมชอบที่จะมองนายยังไงล่ะ



    เติบโตขึ้นเรื่อยๆ



    แต่ที่ไม่โตตามมาคือสมอง



    ไม่ได้หลอกด่าแต่พูดตามตรงเลย



    ก็นายมันบื้อได้โล่จริงๆนี่หว่า



    แต่ในความบื้อนั่นผมกลับหลงมันเข้าให้เต็มเปา




    . . .




    ช่วงนี้ผมเริ่มกลับมาคลุกคลีกับหนังสืออีกครั้ง



    เป็นเพราะว่าเจ้านั่นที่ชอบมาให้ผมอ่านให้ฟังตลอดผมเลยหวนกลับมาอ่านพวกมันอีกครั้ง —



    เสมือนนี่คือการได้พบป่ะกับเพื่อนเก่าคนนึงถ้าจะให้พูด



    อ่านหนังสือนี่มันก็ดีนะ



    มันคือการตัดขาดจากโลกความจริงชั่วขณะ



    ราวกับว่าตัวเองได้หลุดไปอยู่อีกโลกหนึ่ง



    ตัวอักษรนับร้อย



    ทุกถ้อยคำที่สื่อผ่านพวกมันล้วนแต่มีความหมายให้ค้นหา



    ผมชอบที่จะเห็นมันเวลาได้อ่าน



    มันทำให้ใจสงบและสนุกไปกับเหล่าข้อความพวกนั้น



    แต่ทำไมกันนะ



    พออ่านหนังสือทีไรถึงชอบนึกถึงหน้านายทุกครั้งเลย




    . . .




    วันนี้อยากให้อ่านให้ฟังอีก?



    ครับๆ ผมจำมันได้จนเป็นกิจวัตรไปแล้ว



    หนังสือที่นายเอามาให้อ่านนี่ดูท่าจะชอบเป็นพิเศษเลยนะ



    'เพราะคนอ่านอ่านสนุกไง'



    เหอะ พูดออกมาได้



    เบื่อหรือเปล่าที่เอามาให้อ่านทุกวัน?



    ไม่ได้เบื่ออะไรหรอก แค่อ่านให้คนสมองตึบ อย่างนายฟังก็ไม่ได้เสียเวลาชีวิตผมอะไร



    จริงๆมันเป็นช่วงเวลาที่ผมชอบมากเลยต่างหาก



    ชอบที่จะได้อยู่ด้วยกัน



    ชอบที่ได้เฝ้ามองด้วยสายตาคู่นี้



    ชอบทุกอย่างที่เป็นตัวนาย



    แต่กลับพูดมันออกไปไม่ได้



    เพราะผมขี้ขลาดเกินกว่าจะพูดมันออกไปได้



    ถ้าพูดออกไปแล้วนายไม่คิดเหมือนกับที่ผมคิดขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ



    แบบนั้นต้องเจ็บปวดมากแน่ๆ



    เพราะงั้นที่เป็นอยู่ตอนนี้น่ะดีแล้ว



    ถึงจะไม่ได้บอกนายไป แต่ผมก็รับรู้ได้ด้วยตัวเองว่าผมรู้สึกยังไงกับนาย



    ผมชอบนาย,นารันช่า



    ความรู้สึกนี้อยากจะสื่อไปให้ถึงใจนายจังนะ




    . . .




    N.



    จริงๆแล้วฉันอ่านหนังสือได้ต่างหาก



    ต้องเรียกว่าพออ่านได้มากกว่า บางคำถ้ามันยากก็ต้องถามนายเอาอยู่แล้ว



    แต่ถ้าให้ดีให้นายอ่านให้ฟังน่าจะดีกว่า



    เพราะฉันชอบที่จะฟังเสียงของนายยังไงล่ะ



    ทุกครั้งที่นายอ่านหนังสือให้ฟัง



    น้ำเสียงนุ่มที่ผ่านมายันหูทุกถ้อนคำชวนให้ฉันเตลิด



    ไหนจะใบหน้าของนายที่ทำให้ฉันละสายตาไม่ได้อีก



    ถึงนายจะดุฉันเวลาที่มองหน้านายทุกครั้งที่อ่านก็เถอะ



    แต่ทำไงได้ล่ะฉันกู่ไม่กลับก็เพราะนายเองนะ



    ถึงจะถนัดเรื่องความรู้แต่เรื่องความรักฉันเดาได้ว่านายไม่ถนัดเต็มเปา



    เพราะฉันดูออกว่านายเองก็กำลังเขินฉันอยู่เหมือนกัน



    ถ้าฉันไม่คิดเข้าตัวเองน่ะนะ



    วันนี้ฉันก็เอาหนังสือมาให้นายอ่านอีกแล้ว



    'หนังสือที่นายเอามาให้อ่านนี่ดูท่าจะชอบเป็นพิเศษเลยนะ'



    นายว่าอย่างนั้น



    เพราะคนอ่านอ่านสนุกไง



    แต่คำตอบจริงๆแล้วฉันอยากจะพูดว่าชอบคนอ่านมากกว่าต่างหาก



    อ๋า..ให้ตายสิ ปากมันชาจนกร่อนออกเป็นคำพูดไม่ได้เลย



    หรือนี่ฉันก็ไม่ถนัดเรื่องความรักเหมือนกัน



    ว่าคนอื่นไม่ดูตัวเองสะงั้น



    ถ้าเกิดว่าคำตอบมันทำให้ฉันใจแป้วขึ้นมาฉันคงยังทำใจไม่ได้แหงๆ



    แต่สักวันหนึ่งจะต้องบอกนายให้ได้เลยล่ะ



    ว่าฉันรักนาย,ฟูโก้



    ความรู้สึกนี้จะสื่อไปถึงใจนายได้หรือเปล่านะ

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×