ิก็เรยเล่าสู่กันฟัง

เนื้อเรื่อง

Ps. ก่อนอื่นเรยขอบอกไว้ก่อนนะคับว่า เรื่องนี้ผมมะได้แต่งเอง แต่เหงมันขำๆ เลยเอามาให้อ่านอ่ะนะ
ps 2 . ถ้าจะให้มันส์ต้องให้คนที่เคยเล่นแรคสมัย 2-3ปีที่แล้วอ่านอ่ะจ๊ะ



ผมชื่อเนทนะครับ ผมจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดสมัยหนุ่มๆ ให้ฟัง
#########################################

วันนึงขณะผมเล่นแรคอยู่ เพื่อนผมได้โทรมาบอกผมว่ามันจะไปซื้อ m ( สมัยที่ m ละ300) มันให้ผมไปเปนเพื่อนมันที่หลังราม

ผมก็ไปเปนเพื่อนมัน ในใจก็กะว่าจะขอ m มันด้วยเหนมันบอกจาซื้อหลาย m พอไปถึงที่ร้านเกมที่นัดกะคนขายไว้ ผมเหนเด็กเตมร้านเลยครับ อายุ

ประมาณ 18 -20 อยู่กันเตมเลยและก็หน้าร้านด้วย นั่งดูดบุหรี่กันอยู่

พอเพื่อนผมเข้าไป คุยกาเจ้าของร้าน ผมก็ดูดบุหรี่รออยู่หน้าร้าน แล้วมองผ่านกระจกเข้าไป ผมเหนมันเอาตังจากมือเพื่อนผมไป ( ประมาณ 30000 ) แล้ว

ต่อยหน้าเพื่อนผมด้วยสนับมือเหล็ก ผมเลยรีบวิ่งเข้าไปในร้าน ไอ่พวกเดกหน้าร้านมันก็ล๊อคตัวผมเอาไว้ แล้วเอาไม้ฟาดหัวผมหลับเลยครับ พอตื่นมาผม

ก็รู้สึกตัว ว่าตัวเองอยู่แถวสนามหลวง นอนซมเลือดอาบอยู่กะเพื่อน ผมเลยโทรเรียกเพื่อนผมมารับ


เพื่อนผมเลยขับเฮลิคอปเตอร์ แบล๊คฮอกดาวมารับครับ แล้ววอเรียกพวกผมมากันเตมเลย ผมก็กะจะล้างแค้นเตมที่ เตรียมอาวุธกันพร้อมเลยครับ แต่

ต้องรอรักษาพยาบาลเพื่อนผมเสร็จก่อน ซึ่งโดนหนักมาก(โดนเหล็กขูดชาร์ต เสียบท้องครับ ) ปรากฏว่าพาไปโรงพยาบาลไม่ทัน เสียชีวิตเลยครับ แต่ก่อน

ตายเขาได้กุมมือกำผมแล้วกล่าวด้วยน้ำตานองหน้าว่า " ไอ่เนทกุคงไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว มรึงสัญญากะกุนะว่ามรึงจะหากาดแมงทองมาใส่ไอดีกุให้ได้

เขาพูดพร้อมจดไอดีพาสเวิดให้ผม ก่อนสิ้นใจ" ตอนนี้ในใจผม ลุกเป็นไฟแล้วครับ ผมเลยรวบรวมพรรคพวกมาได้ 200 กว่าคน เพื่อจะไปถล่มมัน ผมจำ

ชื่อร้านมันได้ครับ ผมเลยแบ่งพรรคพวกผมเป็น กลุ่ม กลุ่มละ 100คน ไปทางอากาศกลุ่มนึง ส่วนกลุ่มผมไปทางรถถังครับ


ระหว่างทางไปร้านเกมมัน ผมคาดว่าพวกนั้นคงจะรู้ตัวดีแล้วว่าผมจะไปบุกพวกมัน มันเลยมาดักโจมตีพวกผมเป็นระยะๆ ซึ่งสู้ทางพวกผมไม่ได้ซึ่งมีปืน

กลหนักติดรถถังอยู่ ทำให้พวกมันถอยร่นหนีไปทุกครั้ง เมื่อมาถึงสะพานพุทธ พวกมันได้ตั้งป้อมไว้ที่สะพานแล้วก็กระกน่ำยิงใส่พวกผม ทำให้พวกผม

พลาดท่าโดนยิงตายไปหลายคน รถถังที่พวกผมใช้คือรถถังเพชเชอร์ ซึ่ไงไม่มีหลังคา ทำให้พวกมันโยนระเบิดขวดเข้ามาในรถ ทำให้กลุ่มของผมตาย

เกลื่อนเลย เหลือประมาณ 40 กว่าคน แถมรถถังก็พัง ผมเลยหาที่หลบวิถีกระสุ่นแล้วก็วอเรียกอีกหน่วยนึง ( หน่วยอากาศ ) พวกมันแพ้ราบคาบ แต่

ก่อนพวกมันจะถอยทัพหนี มันได้ระเบิดสะพานพุทธทำให้สะพานพัง พวกผมจึงข้ามไปไม่ได้ จึงต้องพักตั้งค่ายกันที่นั้นคืนนึง

พอมาถึงตอนเช้า ผมได้ส่งหน่วยสอดแนมไป 10 คน ให้เฮลิคอปเตอเอาไปปล่อยแถวร้านเกมของมัน เพื่อดูลาดเลา แต่ปรากฏว่า พวกมันรู้ตัวก่อน ได้สอย

สปายพวกผมตายหมดก่อนจะรีบสร้างฐานป้องกันของพวกมันให้มั่นคง ผมแค้นมากที่ไม่สามารถช่วยเหลือเพื่อนๆได้ จึงบอกทุกคนว่าให้รอที่นี้ ก่อนจะคว้า

LA bicycle คู่ใจ กดไนตรัส เร่งสปีดไปหาพวกมัน พามาถึงผมได้ปลอมตัวเปนพ่อค้าขายผลไม้เดินผ่านร้านเกม เดินป้วนเปี้ยนอยู่แถวนั้น 2 - 3รอบ

พอรอบที่ 4 ผมเดินผ่าน พวกมันเรียกผมเข้าไปหา ผมตกใจมากคิดว่าความแตกแน่นอน แต่ไม่ใช่ครับ พวกมันมาซื้อมะม่วง ผมเลยสับมะม่วงไปมองเข้า

ไปในร้านเกมพลางๆ เหนพวกมันที่นั่งเล่นเกมอ่ะครับ เอวเหน็บมีดกันทุกคนเลย พวกมันคงระวังตัวกันมาก หน้าร้านก็มีคนถือปื่นคุ้มกันอยู่เปน 10 พอผม

สับมะม่วงเสร็จ พวกมันก็บอกว่า เอาน้ำจิ้มกะปิเยอะๆนะ ผมอาศัยจังหวะช่วงมันเผลอเอามีดปอกมะม่วงแทงที่คอหอยมันไปจนทะลุ พวกมันหันมามอง

ทันทีเลย มันรู้ตัวแล้ว!!

ผมรีบวิ่งหนี มันกราดยิงมาทางผม ผมเลยผมกยิงที่ขาไป 1 นัด เลือดถ่วมเลย ผมล้มลงไปนอนกับพื้นแล้วค่อยๆคลานหนี มันวิ่งจามมาเอาไม้หน้าสามฝัง

ตะปูฟาดเข้าไปกางหลังเลย ผมร้องจ๊ากเลย แล้วควักดาวกระจายในกระเป๋าปาใส่หน้ามัน ทิ่มเข้าลูกตาเลย มันก็ร้องโอดโอย ผมลุกขึ้นมาเหย็บมีดหัวตัด

ขึ้นมาค้างฟัน ไอ่คนข้างๆผม มันเอามือกัน ผมฟันโดนตรงข้อศอกมันแขนห้อยเลย แล้วผมเตะหน้ามันซ้ำไปอีกทีนึงก่อนจะง้างฟันเฉาะลงไปกลางกบาล

พวกมันที่เหลือก็อึ้งไปชั่วขณะ แล้วควัก .22 มาจ่อหน้าผมกำลังจะยิง ผมกระโดดถีบขาคู่ ปืนมันตกเลย ผมเลยวิ่งหนีขึ้นไปบนตึกตรงข้ามกับฝั่งร้านเกม

ตึกนั้นเปนร้านขายยาจีน ผมวิ่งเข้าไปซดยาจีนหมดไป 1 หม้อ แล้วรีบวิ่งขึ้นไปชั้น 2 ระหว่างทางวิ่งขึ้นบันได ผมได้ถูกของมีคมปามาจากด้านหลัง ซึ่ง

เปนฝีมือของอาแปะเจ้าของร้านยาจีน มันปามาอีกอันนึงผมเอาหม้อมาเปนที่กำบัง มีดนั้นปักหม้อเลย ผมก็ฟาดใส่หัวอาแปะอีกที ทั้งมีดมั้งหม้อเลย เอา

แปะแกหลับลงกับพื้นเลย ทันใดนั้นไอ่พวกเดกร้านเกมก็ตามผมมาติดๆ !!

ผมรีบวิ่งขึ้นบนไปยังชั้นดาดฟ้า แล้ววิ่งไต่สายไฟไปยังตึกร้านเกม ตอนนี้ผมอยุ่ที่ชั้นดาดฟ้าของร้านเกมแล้ว พวกมันวิ่งตามมาติดๆ ผมโยนระเบิดฮีเลียมไป

1ลูก ตายเรียบ จากนนั้นผมก็เอาหินทุบกระจกดาดฟ้าจนแตก ( ดาดฟ้าเป็นโดมแก้ม ) แล้วห้อยสลิงลงมายังกลางห้องๆนึง ซึ่งไม่มีใครอยู่เลย ผมเลยเอะ

ใจทำไมห้องนี้ไม่มีคนเลย ผมเลยสวมแว่นอินฟาเรด เท่านั้นแหละ ผมเหนแสงเส้นสีแดงเตมห้องไปหมดเลย ผมขยับไปไหนไม่ได้เลย ผมก็เลย ปาเศษ

กระจกไปโดนสวิตปิดพอดีเลย ซึ่งมีพวกมันคนนึงเหนผมพอดีแล้วรีบวิ่งหนี ผมก็เลยวิ่งตามมันแล้วยิงไปที่มัน แต่พลาดไปโดนตรงขา ซึ่งมันก็ยังวิ่งกระเพ

กๆหนีผมต่อไป มันไปกดสัญญาณเตือนภัย ตอนนี้หวอดังไปทั่วแล้ว ผมก็เลยหยิบอิฐก้อนมาทุบไอ่คนนั้นจนกระโหลกเละเลย จากนั้นก็หยิบปืน AK 47 ของ

มันมาด้วย ผมวิ่งไปได้สักพัก เจอพวกมันยืนอยู่ คนนึง ตอนนี้ผมเผชิญหน้ากันมันตัวต่อตัว ผมกระพริบตา 1 ที เปนอันรู้กันของลูกผู้ชายทุกคน ผมและมัน

หันหละงให้กัน เดินไป 3 ก้าว แล้วหันมายิง แต่ปืนผมที่เอามาจากไอ่คนตะกี้ ดันไม่มีลูก มันยิงผมไม่ยั้งเลย แต่ผมพริ้วไหวแบบแมททริกซ์ มันยิงมาใส่ผม

จนหมดแมค ( แมคนึงมี 16 นัด ) หึๆ ฝีมือระดับผม แน่อนอยู่แล้ว หลบไม่ได้สักกะลูก สรุปคือโดนทุกดอก

ผมกระอักมากตอนนั้น จึงกระโดดกัดหูมันจนขาดแล้ว ก็เอาด้ามปืน AK 47 กระแทกหน้ามันจนฟันร่วงหมดปาก ก่อนจะจับหักคอ ดัง กล๊อก ! ผมก็วิ่งหนี

ต่อไปอีก เพราะไอ่เหรี้ยนั้นดันกดสัญญาณเตือนภัย ทำให้ทุกคนรู้ตัว ผมวิ่งๆจนเจอม้าตัวนึง ลักษณะสง่าผ่าเผย มีป้ายแขวนคอเขียนว่า ม้าเซ็กเทาว์ ผม

ได้ขึ้นขี่มันแล้วขี่หนีไป จนไปถึงสุดอ้าวไทย ซึ่งพวกมันไม่ได้ตามมาทำให้ผมโล่งใจ ผมเลยขี่ม้าตัวนั้นเข้าไปในเมืองแล้วได้รู้จักกับ คนๆนึงที่ชอบถือพัก

ขนนกเปนชีวิตจิตใจนามว่า ขงเบ้ง เขาได้ช่วยรักษาแผลจนหาย ผมจึงบอกลาเขาและขี่ม้าเลาะมาตามชายฝั่งอ่าวไทย แล้วหาวิธีที่จะติดต่อกับเพื่อนผม
แต่โชคร้าย ผมได้ไปเจอพวกมันเตมเลยซึ่งมันนั่งเรือมาดักผมที่อ่าวไทย เรือรบของพวกมันประมาณ 100 กว่าลำได้ ผมเลยรีบไปหาขงเบ้งให้หาวิธีช่วย
ขงเบ้งบอกว่าให้เอาไฟจุดเผาเรือพวกมัน ผมก็เลยรอจังหวะตอนดึกที่พวกมันหลับมีเวรยามไม่กี่คน ผมไต่ไปทางหลังเรือแล้วหยิบท่อนเหล็กฟาดเข้าไปที่

กลางกบาลของทหารยามพวกมัน ก่อนจะเอามีดปาดคอแล้วโยนลงน้ำ ผมย่องเข้าไปข้างในห้องเกบเชื้อเพลิงพวกมันแล้วตั้งระเบิดเวลาไว้ 10 วินาที ผม

รีบวิ่งออกมา โดยขณะวิ่งออกมาผมสวนกัยพวกมัน 4-5 คน ผมเลยเต้นล้อหลอกพวกมันก่อนกระโดดลงน้ำ ตูม เสียงเรือรบของพวกมันระเบิดผมว่ายน้ำ

หนีพวกมันออกมาจนไปถึงประเทศญี่ปุ่น

เมือผมว่ายน้ำมาถึงที่เกาะญี่ปุ่น ผมคิดว่าผมคงรอดแล้ว แต่ผมสงสัยมากทำไมที่ญี่ปุ่นถึงเลี้ยงลิงเยอะจัง แล้วทำไมชาวเมืองหน้าตาไม้ตี๋ ผมเลยมองหา

ป้ายต่างๆเพื่อจะอ่านแล้วได้รู้ว่ามาถึงทีไหน ผมอ่านเจอป้ายนึงเขียนว่า "เกาะสมุย มะพร้าวหวาน" ผมดีใจมากที่ยังอยู่ในประเทศไทย ผมวิ่งไปที่ตู้โทรศัพ

หน้าเซเว่นเพื่อที่จะโทรหาเพื่อน แต่ผมไม่มีตังเลยสักบาท เลยเดินเข้าไปเซเว่นกะจะปล้นสักหน่อย แต่ไม่มีอาวุธไรเลย ผมเลยกดน้ำร้อนใส่กาแฟมา

แก้วนึง แล้วเดินมาที่แคชเชียอาศัพตอนที่มันกำลังจาเกบตัง ได้สาดกาแฟใส่หน้ามัน แล้วหยิบเศษเหรียญวิ่งหนีออกมา เพื่อจะโทรศัพหน้าเซเว่น พนัก

งานเซเว่นอีกคนถือซามูไร วิ่งตามผมมาติดๆ ผมเลยบอกว่าแปปนะโทรศัพแปป มันก็ยืนรอผม ผมหยอดไป10บาท โทรหาเพื่อนไป 1บาท แล้วโทรเข้า

บ้านแฟนอ่ะ โทรเข้าบ้านเลยคุยนาน ไอ่นั่นก็ยืนรอผม สัพพักมันก็เลยหลับ ผมอาศัพจังหวะนั้นงัดโทรศัพทุ่มใส่หัวมันเตมๆ หสมองไหลเลย แล้ววิ่งไปรอเพื่อนที่จุดนัดพบ

พอสักพักผมก็ได้รอเพื่อน เพื่อนผมก็เอาเรือดำน้ำมารับผมที่ท่าเกาะสมุย ผมก็ขึ้นเรือแล้วกลับมายังฐานที่มัน ผมแถวสะพานพุทธซึ่งพวกเขาตั้งค่ายกันอยุ่
เรือดำน้ำผมโผล่มากลางเจ้าพระยาเลย พวกคนที่ขายของอยู่แถวสะพานพุทธก็ตกใจกันหมดเลย ผมเหนเกรียนคนนึงกำลังยินซื้อกาแรมอยุ่ ตกใจกาแรม

กระจายเลย ผมอยากตบเกรียนมากเลยเอาสไนเปอส่องไปยังเกรียนแล้วยิงเกรียนแตกเลย งืมมม เพื่อนผมก็บอกว่า " เฮ้ยระวังนะไอ่เนท อย่ายิงมั่วซั่วไอ่เกรียนแถวนี้มันเดกประมูลนะเว้ย ระวังมันมาเอาคืนนะ " ผมตกใจเลย ผมกลัวกองทัพประมูลมากเลย ผมในอดีตในสมัยหนุ่มๆ เคยได้ยินชื่อเสียงของผู้นำกองทัพประมูลนามว่า รต.หยง มาพอสมควร งืมมม กลับมาเข้าเรื่องกันต่อ เมือผมกลับมาที่ฐานทัพประกฏว่าเพื่อนผมบอกว่า เมื่อคืนฐานทัพถูกรอบโจมตีอย่างหนัก ตายเกลือน ทำให้ตอนนี้ เหลือ ผม และเพื่อนอีก 2 คนเท่านั้น -*-

ผมเลยหนีกลับมากะเพื่อนอีกสองคน มานั่งพักที่ร้านกาแฟย่านบางลำภู นั่งกินกาแฟแล้วก็นั่งคิดหาแผนการว่าจะทำอย่างไรต่อไป เพื่อนผมคนนึงได้เดินไป
หยอดเหรียญใส่ตู้นเพลงแล้ว เปิดเพลงของเอวิส ซึ่งกำลงัฮิตของวัยรุ่นสมัยนั้น ทำให้ วัยรุ่นกลุ่มข้างๆหันหน้ามามองผมและเพื่อนๆ และลุกขึ้นมาทางโต๊ะ

ผม วัยรุ่นคนนั้นดูจากการแต่งตัวคาดว่าคงจะเปนนักเลงเจ้าถิ่น ซึ่งทำผมทรง เจม ดีน แล้วแต่งตัวแนวเอวิส เข้ามาหาพวกผมแล้วบอกว่า " นาย มาจาก

แถวไหนอ่ะ รู้ไหมแถวนี้ใครใหญ่ " แล้วมันก็หันไปคุยกะเพื่อนมันอีกคนแล้วบอกว่า " เอาไงหล่ะ ดำ " เพื่อนมันก็พูดกลับมาว่า " ยังไงก็ได้ แล้วแต่ปุ๊ มัน

เป็นเรื่องระหว่างแก๊ง"
เท่านั้นแหละผมไม่รอช้า ผมกะเพื่อนอีก 2 คน ลุกขึ้นอย่างไวพร้อมคว่ำโต๊ะกาแฟลง กำลังจะเข้าไปเอามีดฟัน แต่พวกมันฉลาดมากหยิบบุหรี่ขึ้นมากัน

เงื้อมมัจจุราช ความยาว 100 เซน ของผม ฉับ! เสียงมีดฟันผ่านบุหรี่ฟาดเข้าไปยังไหล่ของพวกมันคนนึง พวกมันทั้งแก๊งรีบวิ่งหนีเลย ก่อนจะไปพวกมันได้
โดยนระเบิดขวดมาใส่ด้วย ทำให้เพื่อนผมที่เหลืออีก 2 คนเสียชีวิตในทันที


ในเวลานี้ผมไม่เหลือใครอีกแล้ว พรรคพวกทั้งหมด 200 ชีวิตของผมโดนสังหารหมด แค้นนี้ต้องชำระ ผมจึงเข้าไปร้านเกม แล้วเข้าไอดีเพื่อนผม แล้วสัญญาต่อหน้า ไนสายเอจิ เลเวล 99 ว่า ผมจะล้างแค้นมันแล้วหากาดโกเด้นมาใส่ให้มันให้ได้ แล้วจึงเอาไม้เบลบอลฟาดไปที่ หน้าจอคอมแล้วเดินออกมาอย่างมาดเท่ พวกเกรียนในร้านมองผมใหญ่เลย พอผมออกมานอกร้าน ผมก็รีบนั่งรถไปยังหน้าร้านเกมของพวกมัน คราวนี้ผมคิดในใจว่า ยังไงก็ต้องสู้ไม่ถอย พอไปถึงหน้าร้านพวกมัน ผมโยนระเบิดควันเข้าไป 1 ลูก ตามด้วยระเบิดขวดวัยรุ่นกลุ่มที่ร้านกาแฟลืมไว้ ตูม ตายเกลือน ผมเดินเข้ามาอย่างช้าๆ เหนคนๆนึงกำลังดิ้นอย่างทุรนทุรายผมไม่รอช้า หยิบปืนยิงหรอกปากไป 1 นัด แต่มันก็ยังไม่ตายผมเลยยิงซ้ำเข้ากกหู อีก1นัด มันทรมานมาก
วิ่งหนีออกไปตายหน้าร้านอย่างอเน็ดอนาถ จากนั้นผมเดินไปที่ชั้บนเพื่อตามหาไอ่พวกที่มันฆ่าเพื่อนผม

ผมเดินเข้าไปที่ชั้น 2 เหนพวกมันกำลังนั่งนับเงินกันอย่างเมามัน สงสัยคงเปนเงินชั่วที่พวกมันได้มาอย่างทุจริต ผมย่างสามขุมเข้าไปหาพวกมัน

พวกมันทุกคนหยุดนับเงินแล้วหันหน้ามามองผมกันหมด แล้วบอกน้องถ้าเล่นเกมอ่ะเล่นข้างล่าง ข้างบนมันที่ขายเงิน m หรือจะมาซื้อ m ผมเลย

ตอบไปว่า "ป่าวกุจะมาเอาตังเพื่อนกุคืน" พวกมันมองหน้าผมแล้วหัวเราะ ผมเลยกระโดดถีบเอาตินอุดปากเอาแล้วนิ้วโป้งตินซ้ายเกี่ยวลิ้นไก่มันออกมา
พวกมันตกใจกันใหญ่ คว่ำโต๊ะแล้วลุกขึ้นมาหยิบดาบมาคนละเล่ม แถมปิดทางเข้าออกไว้หมดแล้ว พวกมันคนนึงวิ่งเข้ามาจะเอามีดฟันผม ผมหลยซ้าย

แล้วสอยเข้าไปเต็มคาง ฟันปลอมกระเด็น!! ตามด้วยจระเข้ฟาดหางเหนี่ยวกบาลไอ่คนที่ยืนข้างหลังผม พวกมันเริ่มเหวอนิดๆ เมื่อเจอกับวิททยายุทธขั้นสุดยอด

ตรงกลางห้องมีผู้ชายคนนึงท่าทางดูแล้วน่าจะเปนหัวหน้าพวกมัน เขาแต่งตัวดูภูมิฐานที่สุดในแก๊งนี้ โดยใส่เสื้อกล้ามไว้ขนจักแร้ แล้วใส่กางขา

ม้าลายสก๊อต ไว้เคราแพะ เขาคนนั้น หัวเราะอย่างเยือกเย็น หึหึหึ พร้อมกับพูดว่า " มรึงจะมาเอาตังคืนใช่ไหม หึหึ เท่าไห่รว่ามา " ผมเลยตอบไปว่า
5ล้านดอล มันเลยใช้ลูกน้องมันให้หยิบเงินมาให้ พอหยิบมาแล้วมันโยนกระเป๋าเงินมาให้ผม แล้วบอกว่า "ถ้าไม่เชื่อใจจะนับก้ได้นะ" ผมเลยเปิด

กระเป๋านับดูแล้วถึงกับตกใจ แบงค์กาโม่ทั้งกระเป๋า ผมเลยโยนกระเป๋าฟาดหน้ามันดังตูม เท่านั้นหละ หลับคาเก้าอี้ นายผมก็นึกว่าจะแน่

ผมเลยเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวของมัน เพื่อที่จะหาตัง 30000 ของเพื่อนผม แล้วมาซื้อ m ใส่ในไอดีให้มันเพื่อที่จะซื้อกาดแมงทอง ขณะที่ผมกำลังจะเดินเข้าไป รู้สึกว่าจะมีวัตถูทรงกระบอกมาจ่กที่หัวด้านหลังผม ปรากฏว่าไอ่หัวหน้าของมันลุกขึ้นมาเอาปืนจ่อหัวผม แล้วบอกว่า " มรึงแน่มากเลยนะที่กล้ามาสู้กับพวกกุ " ผมจึงดีดลูกหลังอัดจุดยุทธศาสตรของมันอย่างแรง มันลงไปนอนจุกหน้าเขียว แต่มันยังมีแรงอยู่ มันยิงปืนใส่ผม 1นัด
ลูกเฉี่ยวที่แก้มซ้าย ผมจึงใช้ท่าหมัดนกกระยางซัดไปที่ข้อศอกของมันดัง กร๊อก! ข้อมือของมันหักเลย มันนอนร้องโอรดครวญขอชีวิต ผมไม่สนใจขึ้นไปเหยียบที่อกมัน แล้วงัด .22 ในเป๋ากางเกงออกมา เป่ากบาลมันไป 1 ที ปัง! เสียงดังสนั่น ผมจึงรีบเดินออกมาจากร้านเกมเพื่อที่จะหนีไปกบดาน
ทันทีที่ผมออกมาหน้าร้าน ผมเหนตำรวจเต็มเลย จะเข้ามาจับกุมผม ผมเลยโยนระเบิดควัน แล้วกระโดดหลบ วิ่งไปตามสายไฟ เพื่อที่จะหนีตำรวจ


ps ติดตามชมตอนต่อปัย