คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ~ คายาซาว่า ยูยะ เขาเป็นใครกันนะ ~
~ สาวสวยสุดซ่าส์ VS ประธานนักเรียนสุดกวน ~
~ ตอนที่1 ~
ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียนประจำแห่งนึง ที่จริงฉันไม่เรียนที่นี้หรอก พ่อฉันจะให้แต่งงานกะใครก็ไม่รู้ ฉันก็เลยหนีมาที่โรงเรียนนี่ไง ดีใช่ไหมล่ะ เป็นโรงเรียนประจำ เรื่องนี้พ่อฉันไม่รู้หรอก มีแต่พี่ชายฉันเท่านั่นที่รู้ แล้วพี่ฉันยังเรียนโรงเรียนนี้ด้วย เอิ๊กๆๆ มีพี่คุม
" นักเรียนใหม่ เชิญเข้ามาเลยจ๊ะ " ฉันเดินเข้าไปตามเสียงที่อาจารย์เรียก ฉันเกลียดการแนะนำตัวที่สุดเลย
" ฉันชื่อ คายาซาว่า อิจิโกะ ฝากตัวด้วยค่า " เฮ้อทำไมน๊า ฉันต้องมายืนแนำนำตัวด้วย
" น่ารักจังเลยน้องสาว " มาถึงก็มีเรื่องเลยนะ ไอ้นี่ หาที่ตายชัดๆ
" ฉันไม่มีพี่หน้าตาห่วยๆอย่างแกหรอก " ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ทั้งอาจารย์ยืนมองฉันตาปริบๆ ฉันทำอะไรผิดไปหรอ ^_^
ฉันได้นั่งโต๊ะตัวกลางๆห้องหน่อย ได้นั่งกับผู้ชายคนนึง หน้าตาดีใช้ได้เลยล่ะ แต่ดูๆแล้วน่าจะหยิ่งหรือที่เรียกว่าเย็นชาอ่ะแหละ
วันนี้พอเลิกเรียนแล้ว ฉันก็ต้องไปพบอาจารย์ เพราะว่าวันนี้ฉันต้องมีเพื่อนร่วมห้อง แล้วอยู่กับเธอคนนั่นจนครบเทอม
เฮ้อ คิดถึงเพื่อนเก่าจังเลย ถ้าเป็นตอนนี้ล่ะก็..... คงได้เล่นต่อยมวยแล้ว (เล่นอะไรที่มันผู้หญิงหน่อยก็ดีนะ แกเป็นนางเอกนะเฟ้ย)
คิดถึงพี่ยูยะจังเลย อยากรู้ล่ะซิว่าพี่ยูยะคือใคร เขยิบมาใกล้ๆซิ ฉันจะเล่าให้ฟัง
พี่ยูยะเป็นรุ่นพี่ของฉันคนนึง ซึ้งฉันแอบปลื้มเขามากๆ พี่เขาเป็นกรรมการนักเรียน เก่งมากเลยล่ะ ทั้งการเรียน กีฬา หรือแม้กระทั่งน่าตา
ยังหล่อกว่านายแบบบางคนอีก แถมพี่ยูยะยังเล่นบาสอีกด้วยน้า พี่เขาสูงตั้ง185 ไม่รู้จะเปรตไปถึงไหน ในขนาดที่ฉันสูงยังไม่ถึง165เลย อนาจตัวเองจริงๆ เฮ้อ
" นี่ฟังอยู่หรือเปล่า " ฉันตกใจนิดหน่อย มัวแต่เล่าเรื่องพี่ยูยะให้ฟัง อาจารย์พูดอะไรเลยไม่ได้ฟังเลยอะซิ
" อะไรนะค่ะ " ฉันแกล้งทำหน้าตาหน่อมแน้ม เพื่อเรียกคะแนนความสงสาร
" ฉันบอกว่าเพื่อนร่วมห้องของเธอชื่อ มิกกี้นะ " อาจารย์เปิดห้องในฉัน เพื่อเอากระเป๋าใบเท่าโอ่งเข้าไปในห้อง นี่มันห้องพักหรือ
โรงแรมว่ะเนี่ย อิอิ แต่ก็ดีเหมือนกัน อยากเห็นซะแล้วซิว่า มิกกี้จะน่าตายังไง จะสวย เซ็กซี่หรือว่า หน้าเหี่ยว ก้นใหญ่หรือเปล่าน้า
ตกเย็นฉันลงไปกินข้าว ว๊าาาา ไม่มีเพื่อนนั่งกินข้าวเลยอ่า คิดถึงเพื่อนอ่าาา TOT จะร้องไห้แล้วง่า แล้วจะกินอะไรล่ะเนี่ย ดันเกิดมา
กินเผ็ดไม่ได้อีก หมอบอกว่าถ้ากินแล้วจะปวดท้องมากๆ ตอนแรกฉันก็ไม่เชื่อเหมือนกันว่าฉันจะกินเผ็ดไม่ได้
เลยลองสั่งส้มตำมากินกับเพื่อนๆ
ใส่พริกไปเป็นกำเลย เกิดอะไรขึ้นน่ะหรอ!!!! ปวดท้องจนลงไปเต้นฮิพฮอพได้แล้ว เพื่อนฉันแบกส่งโรงบาลแทบไม่ทัน
หลังจากนั่นไม่กล้ากินอีกเลย ร้านเแถวนี้ก็มีแต่เผ็ดๆทั้งนั่นแล้วจะกินอะไรล่ะเนี่ย
" อ่ะกินนี่ซะ " มีคนยื่นแซนวิสมาให้ฉัน ใครกันน้า พอหันไปก็พบกับผู้หญิงคนนึงน่าตาน่ารักมาก(แต่น้อยกว่าฉันล่ะ โฮะๆๆ)
" ขอบคุณนะ เธอเป็นใครอ่ะ " จะได้ขอบคุณถูกไงล่ะ จะได้มีเพื่อนแล้วโว้ยยยย ^O^
" ฉันชื่อมิกกี้เป็นเพื่อนร่วมห้องกับเธอไง " โอ๊ยๆๆ มิกกี้ ขอบอกว่าน่าตาน่ารักมาก น่าตาเหมือนมิกกี้ เม้าส์สมชื่อจริงๆ ตาโตมากเลย
" ขอบคุณนะ ไม่งั้นฉันอดตายแหงๆ " มิกกี้หัวเราะฉัน ขนาดหัวเราะยังน่ารักเลย
เราสองคนเดินขึ้นมาบนหอด้วยกัน กะว่าจะไปอาบน้ำซะหน่อย
" ไปอาบน้ำเหอะ " ฉันชวนมิกกี้แต่...
" ฉันอาบแล้วอ่ะ " แสดงว่าฉันต้องไปคนเดียว จะเหมือนในเรื่องเด็กหอไหมอ่ะ กลัวๆๆ พอมิกกี้บอกทางแล้วฉันก็เดินออกมาจากห้อง
ฉันเดินวนไปวนมาก็มาถึงห้องอาบน้ำสักกะที เดินจนเหนื่อยเลย เฮ้อ
~ผ่านไป15นาที~
ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ ฉันเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วย ฉลาดไหมล่ะ ลายอุตร้าแมนด้วย วะฮะฮ่าๆๆๆ(นางเอกบ้าไปแล้วค่ะ)
ฉันเดินจะกลับเข้าห้องแต่......
ตึกๆๆๆ เสียงไรอ่ะ ตอนนี้ยังมีคนเดินแถวนี้อีกหรอ อ๊ายยยย ถ้าเป็นผีทำไงอ่ะ ฉันรีบเดินกลับห้องทันที
หมับ เฮ้ยใคร จะ จะ จับแขนฉัน ใครแกล้งฉันหรือเปล่า (ปลอบใจตัวเอง)
ฉันหันไปพบว่า... เฮ้อ มีผู้ชายคนนึงมาจับไหล่นี่เอง ห๊ะผู้ชายหรอ ขึ้นมาหอหญิงได้ไงว่ะ
" ช่วย อุบ " กว่าจะรู้สึกตัวก็โดนปิดปากซะแล้ว
" เธอมาเดินทำอะไรดึกๆแบบนี้ " เสียงปริศนาเอ่ยขึ้นใกล้ๆหูฉัน
" ออ อ่อย อ่อน อิ (ก็ปล่อยก่อนดิ) " แล้วเขาก็เอามืออกจากปากฉัน เกือบตาย หายใจไม่ออก
" ฉันลงมาอาบน้ำ แล้วนายอ่ะเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน " พอฉันพูดจบ เขาก็ยิ้มที่มุมปาก เท่ง่ะ >O<
" ฉันเป็นปนะธานนักเรียนไง ยัยบื้อ " กล้าดียังไงว่าเรียกฉันว่ายัยบื้อ ฉันตัดสินใจกระทืบเท้าเขาทันทีแล้ววิ่งออกมา
" โทษฐานที่นายว่าฉันว่ายัยบื้อ " แล้วยัยก็แลบลิ้นใส่เขาแล้ววิ่งเข้ามาในห้องล็อคเรียบร้อย เอิ๊กๆๆๆๆ สะใจโว้ยยยย
~เช้าวันรุ่งขึ้น~
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงียสุดๆ ฉันไปมองนาฬิกาที่หัวเตียงพบว่า นี่เรียนมันแรกก็จะสายแล้วหรอเนี่ย อ๊ายยย
ฉันวิ่งไปอาบน้ำทันที โอ๊ยยย น้ำเย็นชิบหายเลย บรื้ออออ~ หนาวโว้ยยยย ฉันออกมาใส่ชุดนักเรียนเรียบร้อย ทำไมน้า
โรงเรียนถึงให้นักเรียนใส่ชุดที่กระโปรงมันสั้นนักนะ เดินแล้วเย็นๆที่ขายังไงก็ไม่รู้ > O <"
" ขออนุญาติค้าาา " ฉันเปิดประตูห้องเรียนไปพบว่าเพื่อนที่นั่งอยู่หน้าตาแปลกๆ ฉันเลยหันไปที่ป้ายหน้าห้อง อ๊ายยย นี่มันห้องของพวกรุ่นพี่นี่น่า
เพล้ง!!!! หน้าแตกอย่างแรง ฉันรีบวิ่งออกจากห้องทันที ทำไมน้า วันแรกก็หน้าแตกซะแล้ว อายโว้ยยยยยย!!!! > O <
" เดี๋ยวดิเธอน่ะ " ฉันหันไปกลับไปเพราะแถวทางเดินนี้ไม่มีใครนอกจากฉัน พอหันกลับไป โอัวววว ฉํนตาฝาดหรือเปล่าเนี่ย
เห็นเทวดาที่ไหนเนี่ย หล่อมากเลยพระเจ้าข้า เขาเรียกฉันทำไมน้าาาาาา ^O^ (อารมณ์ดีสุดๆๆ)
" เป็นนักเรียนใหม่ใช่ไหม " ฉันรีบพยักหน้าทันที ดูใกล้ๆแล้วยิ่งหล่อ อ๊ากกกกก
หลังจากนั้นพี่เขาไม่พูดอะไรเลย แถมยังลากฉันไปไหนก็ไม่รู้ อ๊ากกกก ฉันถูกลาก(เขามีแต่อุ้มไม่ใช่หรอ)
" นี่ห้องเรียนของเธอ " เขาชี้ไปที่ห้องเรียนห้องนึง
" ขอบคุณนะค้า " ฉันก้มหัวให้เราเป็นเชิงขอบคุณเล็กน้อย แล้วจะเดินเข้าห้อง
หมับ พี่คนนั้นจับแขนฉันเอาไว้ ต๊าย ตาย เขินจัง > O <
" น้องชื่ออะไรครับ " พี่เขายิ้มให้ฉันด้วยอ่าาาาา
" ชื่ออิจิโกะค่ะ " ฉันยิ้มกลับ พยายามยิ้มให้หวานที่สุดดดด
" พี่ชื่อ คายาซาว่า ยูยะ " อ๊ายยยย ชื่อเหมือนพี่ยูยะของฉันเลย(เขาเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่??)แต่อะไรนะ นามสกุลเดียวกะฉันงั้นหรอ
" พี่นามสกุลอะไรนะค่ะ " ฉันถามให้แน่ใจเผื่อว่าจะหูฝาด
" คายาซาว่า " เขาย้ำให้ฉันฟังอีกทีชัดๆ ได้ยินเต็ม2รูหูเลยอ่าาา นี่เขานามสกุลเดียวกะฉันงั้นหรอ
" พะ พี่นามสกุลเดียวกับหนูหรอค่ะ " ฉันพูดสั้นๆ เพราะว่าไม่เชื่อหูด้วยเองว่าจะชื่อเดียวกัน
" ก็ใช่น่ะสิ " พี่ยูยะตอบอย่างน่าตาเฉย ไม่รู้สึกแปลกๆบ้างหรอไง
รู้ไหมทำไมฉันถึงรู้สึกแปลกๆ เพราะว่าตอนที่พ่อบอกว่าคนที่จะแต่งงานกับฉันเป็นคนหล่อ แล้วยังใช้นามสกลุเดียวกันด้วย
จะเป็นพี่คนนี้หรือเปล่าน้า หลังจากนั้น ฉันก็เดินเข้าห้องเรียนตามปกติ โดนอาจารย์เทศน์ไปนานอยู่ วันนี้ฉันไม่เป้นอันเรียนหรอก
เพราะคิดถึงเรื่องพี่ยูยะอ่ะซิ ขนาดอาจารย์เรียกชื่อยังไม่ได้ยินเลย ดีนะที่นายน้ำแข็ง(คนที่นั่งข้างๆฉัน เพราะเขาเย็นชาเหมือนน้ำแข็งไง)
สกิดเรียกน่ะ นายน้ำแข็งก็มีน้ำใจนะเนี่ย
ความคิดเห็น