The boy who cry เมื่อผมกลายเป็นหนุ่มน้อยเวทมนตร์ [ดอง]

ลำดับตอนที่ #3 : Let's talk before begin story

ขอพูดถึงตัวละครที่มีอยู่ตอนนี้ก่อนนะครับ

ปกติแล้วผมไม่ได้จำว่าใครเป็นคนส่งมา เพราะงั้นขอแทนว่าผปค.แล้วกันนะ

แล้วก็จะพูดถึงแค่ตัวละครที่มีผลกับความรู้สึกผมนะครับ(น่าจะเกือบทุกตัว)

ตัวที่ไม่พูดถึงไม่ได้ไม่ชอบนะครับ แล้วตัวที่พูดถึงก็ไม่ได้แปลว่าชอบมากทุกตัว แต่มันกระทบใจและสมอง

เริ่มจากพวกหนุ่มน้อยเวทมนตร์ก่อน

 คนแรกครับ เจย์ ซีเน่ อ่านชื่อแล้วนึกถึงจอห์น ซีน่ามากครับ แต่เป็นตัวละครที่โดยส่วนตัวผมโคตรเกลียดคนแบบนี้เลยครับ ตบพ่อแม่ให้เลิกทะเลาะกันบ้างก็ได้ไอ้คนดีแสนดี แต่เพราะเกลียดนี่แหละครับถึงชอบ ว่าไงดีมันเป็นตัวละครที่ควรมีเพื่อผยุงเรื่องครับ น่ารักกกก

 สองคือสตีเฟ่นครับ กาว กาวไม่พอแม่งมาเป็นแก๊ง ไคล์กับอิกเนเชียสและเออร์วินก็หนัก ไอ้พวกชายฉกรรจ์ในชุดมุ้งมิ้งนี่แม่ง...

 สามคือดาเลียครับ ผมว่าตัวนี้มีเรื่องที่ผมชอบเยอะ แล้ผมคิดอะไรสนุกรอไว้ให้อลันปวดใจแล้วด้วย//หัวเราะชั่วร้าย

 สี่ คุโรเซะครับ เขาคือตัวละครที่ผมค่อนข้างปลื้มนะ นิยายเราต้องการตัวละครไร้ค่าๆแบบนี้แหละครับ มันหม่นๆดี

 ห้าคือไรอัน ตัวล่อบินประจำเรื่องครับ ถ้าโดนแบนโทษนี่ก่อนเลย เพราะน่าจะได้18+กันสนุกแน่ๆ

ต่อด้วยพวกดวงซวยทั้งหลาย

 ธีโอดอร์คือตัวละครที่ตรงเจตนาของผมมากๆครับ ไม่ได้ทำไรผิดไม่ได้มีอะไรเลย แค่ดวงซวยต้องเข้ามาในเรื่องนี้แค่นั้นเอง

 สเตซี่ ไม่มีอะไรมากครับ สาวแกร่งดี แค่อยากให้เห็นน้องตัวเองในชุดหนุ่มน้อยเวทมนตร์จริงๆ

 ทอม...เห็นรูปแล้วแพ้ น่ารักชิบหาย ทำไมใจร้ายเอามาใส่ได้ ฆ่าแม่งดีไหมเนี่ย

เหล่าทาสของก้อนเยลลี่สีม่วง

 เรียส เรียสนี่ชอบมากครับแต่แม่งล่อบิน ถ้าบินก็ช่างมันครับ5555

 รีออนนี่สำหรับผมพลังโกงมากครับ แต่หาวิธีจัดการได้เลยไม่คิดอะไรมาก แต่ยอมรับว่าตอนแรกเคืองเพราะมันดูโกงๆ

 เมดูซ่านี่ทำเอานึกถึงโดจินอะไรสักอย่าง แค่กๆ

 สงสารอลิซครับ เพราะจากการดูแล้วไม่มีโลลิค่อนให้นางตบเลย

 เท็น...กูรักมึงมากเท็น มึงทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเฮนไต//ทำไมต้องหยาบคาย

 แมตทิวมีความมาม่าที่ผมสนใจนะ

ผมว่าใกล้จะเริ่มเรื่องแล้วเลยอยากพูดคุยถึงตัวละครและพล็อตหน่อย

คือนิยายเรื่องหลักของผมเนี่ยมันค่อนข้างแมนทีเดียว ผมเลยอยากทำอะไรที่มันน่ารักๆบ้าง

คือผมเป็นพวกคลั่งของน่ารักนั่นแหละครับ555 เห็นได้จากความฟรุ้งฟริ้งของธีมและโทนโดยรวมนิยายเรื่องนี้นี่แหละ

รู้สึกแบบความบ้ากับความน่ารักเนี่ยมันผสมกันได้ดีนะครับ

เริ่มแรกของนิยายเรื่องนี้มันมาจากนักวาดคนหนึ่งที่ผมชอบมากครับ คือ

BISUKO EZAKI

เขาสร้างตัวละครที่ชื่อว่าMenhera-chanครับ ก็ไม่ได้เก่ามากแต่ก็มีมานานพอสมควรแล้ว

ซึ่งมันเป็นตัวละครฟิลๆสาวน้อยเวทมนตร์สีหวานสดใสที่ชอบกรีดข้อมือตัวเองครับ

คือจะแปลงร่างได้ถ้าฆ่าตัวตาย มีคัตเตอร์เป็นคฑา พอกรีดปุ๊บก็แปลงร่าง

สำหรับผมมันน่ารักมากกกกกกกก แบบคลั่งถึงขั้นสั่งของจากญี่ปุ่นมา

นั่นแหละครับต้นทาง รู้สึกว่าอย่างแต่งนิยายแนวนั้นจังน้า

แต่ก็ไม่อยากจริงจังแบบเรื่องหลักครับ เพราะส่วนตัวไม่มีหัวกับนิยายแฟนตาซี

แต่มีหัวกับเรื่องทรามๆครับ555

เลยสู้ด้วยความกาวครับ อยากทำไรทำ อยากใส่ไรใส่ ถ้าเละแม่งก็เละแบบสนุกเองครับ

ผมเลยอยากเอาความน่ารักมาตีผสมกับรสนิยมส่วนตัวหลายๆอย่างเช่นความรุนแรง เรื่องทางเพศ ศีลธรรม ปัญหาทางสังคม ครอบครัว ความแปลกแยก การเหยียด มาตีผสมรวมกัน แล้วคุมในโทนที่น่ารัก

เพราะงั้นไม่มีคำว่าถนอมตัวละครนะครับ โยนทิ้งไปเลย

แน่นอนครับว่าเรื่องนี้พล็อตโฮล์หรือความไม่สมเหตุสมผลเนี่ยมันต้องมีแน่ๆ แต่

"ก็กูไม่แคร์อะ มึงจะทำไม"

ตามนั้นครับ...อ้อ แน่นอนว่าความหยาบคายมาเต็มครับ เราจะเล่าให้ถึงเล่นยากันเลยนะครับ

ฝากติดตามด้วย

รักนะครับ

B
E
R
L
I
N
❀ >