คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ทางไกล (JackJae)
“............”
“....ู๊....”
“.............”
“.....ู๊....ู๊...”
“.............”
“.....ู๊!..........ยอโบเโย?”
“ฮัลโหล!!!
ยอแ นี้ฮยอเอนะ!!”
“แ็สันฮยอ?
ฮยอโทรมาหาผมไ้ไเนี่ย”
“็ฮยอิถึยอแนี่น่า
ยอแเป็นยัไบ้า”
“ผมสิวรถามว่าฮยอเป็นไบ้า
สบายีไหม”
“สบายีสิ สบายีมาๆเลย
ยอแไม่้อเป็นห่วฮยอหรอนะ”
“เปล่า ผม็แ่ถามไปามมารยาท
็ฮยอถามผม่อนผม็้อถามลับนั้นแหละ”
“โธ่ ยอแอะ ทำไมใร้ายับฮยอแบบนี้
...อะ!
โอ้ยยยย โอ้ยเ็บ! ั! เลย!”
“แ็สันฮยอเป็นอะไร!!!
ทำไมถึร้อแบบนั้น ัวอะไรัเหรอ!!!”
“ฮะ..ฮยอ...
ฮยอแ่วิ่อยู่ในห้ววามรัที่มี่อยอแลอเวลานเ็บเท้าไปหมแ่นั้นเอ”
“ไร้สาระน่าฮยอ
อย่าไปเล่นมุฝืแบบนี้ที่ไหนอีนะ อีอย่ามันเลี่ยนโรๆ้วย ผมนลุไปหมแล้ว”
“ยอแอา นายวรเินหน่อยสิ
หรือ่าฮยอแ้เิน็ไ้ ทำไมทำแบบนี้ไม่เห็นน่ารัเลย”
“ผมไม่น่ารัเหรอ?”
“เปล่าๆ ฮยอไม่ไ้หมายวามแบบนั้น
ยอน่ารั น่ารัมาๆ เลย น่า ‘รั’ นฮยอรัยอแไล่ะ”
“.............................แล้วฮยอโทรมาหาผมแ่นี้เหรอ”
“หลัๆฮยอ็แ่อยาไ้ยินเสียยอแน่ะ
ฮยอิถึยอแนะ”
“รู้แล้วน่าๆ
มีเรื่อะพูแ่นี้ใ่ไหมะไ้วาสาย ผมะนอนแล้ว”
“เี๋ยวๆๆ ฮยอยัไม่หายิถึเลย
เี๋ยวๆ อย่าพึ่วานะ เอ่อออ... นอื่นๆเป็นยัไบ้า”
“็เหนื่อยันเป็นเรื่อปินั้นแหละ
่วยไม่ไ้นี่น่ามันยัอยู่ใน่วโปรโมทเพล แ่็สบายว่าฮยอแน่ๆอะ
เพราะมีห้ออุ่นๆให้นอน”
“มะ ไม่มีใรพูถึฮยอเลยเหรอ?”
“โอ้ยยยย พูสิ
ไม่สิ้อเรียว่าบ่นถึมาว่า
วันนี้แบอมฮยอพึ่โวยวายเรื่อผ้าที่ฮยอหมไว้้าเรื่อัผ้าไม่ยอมัให้เรียบร้อย่อนไป
อ้อ! ินยอฮยอ็ะโนามลั่นห้อเลยว่าใรินพุิ้อฮยอไป
แล้วผม็บอไปแล้วนะว่าแ็สันฮยอินไป
ฮยอลับมา็หลบฝ่ามือพิาอินยอฮยอีๆแล้วัน”
“เฮ้ย! ทำไมไม่มีใรพูถึฮยอีๆบ้าเลยล่ะ แบมแบมล่ะ มาร์ล่ะ ยูยอม้วย”
“แบมแบม็ิถึฮยออยู่นะ
เพราะไม่มีใรเล่น้วย แ่พอบ่นทีไร ยูยอม็เ้าไปเล่น้วยลออะ
หลัๆ็ไม่่อยบ่นถึแล้ว
ยิ่่วนี้มาร์ฮยอยิ่ัวิับแบมแบมมาว่าเมื่อ่อนอี
เหมือนผมะไ้ยินมาร์ฮยอุยับป๊าอเาว่า ีที่แ็สันฮยอไม่อยู่
เลยมีเวลาอยู่ิับแบมแบมมาึ้น ประมานี้”
“มาร์พูแบบนั้นเลยเหรอ!”
“ผม็ไม่แน่ใเหรอ มาร์ฮยอุยในห้อ
แถมเป็นภาษาอัฤษอี ผม็ฟัไม่่อยทัน ฮยอ็รู้”
“แม่ มาร์มัน้อพูแน่ๆ”
“โอเนะฮยอ รู้เรื่อทุนหมแล้ว
เพราะั้นผมไปนอนแล้วนะ”
“เี๋ยวสิยอแ!!
ฮยอยัอยาุยับยอแนี่น่า อีอย่ามันยัเ้าอยู่เลยนะ”
“โอ้ยย ที่ฮยออะยัเ้า
แ่ที่ผมอะฟ้ามืแล้วนะ ผม็้อนอนนะรับมีเวลา็้อพั
พรุ่นี้พวผมมีานแ่เ้านะ”
“ยอแอา อยูุ่ยับฮยอ่อนสิ”
“ฮยอนี้็
อยาไ้เพื่อนุย็โทรหาแบมสิ อีอย่าโทรทาไลมันแพนะ ฮยอรวยมาเหรอไ”
“ไม่เอา ฮยอไม่โทรหาแบมหรอ
ไอ้มาร์่าฮยอายเลย ีไม่ีไอ้เบีับูเนียร์้วย
สอนนั้นมันหวยิ่ว่าลูอีมั้ อีอย่าฮยอ็พอมีันะ ถึโทรหายอแไ้ไ”
“เฮ้ออออ
แ่ฮยอ็หมเรื่อุยแล้วไม่ใ่เหรอไ วาเถอะรับ ผมะนอนแล้ว”
“็...็...”
“็อะไร ฮยอพูมาสิ ะไ้ว่า”
“ฮยอ...
ฮยอยัไม่ไ้ยินำว่าิถึายอแเลย!!!!”
“.....ลล่ะฮยอ
ฮยอเป็นนโทรมาเอนะรับ ะมาให้ผมพูอะไร ั้นแ่นี้นะรับ ผมไปนอนแหละ”
“เี๋ยวสิยอแ!!
เี๋ยว! Wait! Wait!”
“..............”
“ยอแ! ยอแ!”
“..............”
“..............”
“......ิถึ...........เหมือนัน......ู๊..ู๊..ู๊...”
“บ้าเอ๊ย!
มาบอิถึแล้วัสายไปเนี่ยนะ
ถ้าฮยอไม่รอแล้วะไ้ยินที่นายพูเหรอยอแ
ทั้ๆที่็ิถึเหมือนัน็ไม่ยอมพูั้แ่แร นปาแ็เอ้ยยยยยย”
“แ็สัน!!!
นายึ้นไปทำอะไรบน้นไม้น่ะ ลมาไ้แล้ว ะถึิว่านแล้วนะ
วันนี้เรา้อเ้าป่าอีรั้ไปถ่ายแถวๆลำธารนะ”
“ร้าบบบ รู้แล้วรับฮยอ
ผมะลไปแถวนี้แหละรับ”
“ว่าแ่ นายึ้นไปทำอะไรบนนั้นน่ะ
แทบะปีนถึยอไม้แล้วนะ”
“พอีว่าผมึ้นไปหาสัาแห่วามรัน่ะรับ”
“ห๊ะ? อะไรอนายวะ”
----------------------------------------------------บเถอะ-----------------------------------------------------
ฟิสั้นโรๆ
ไร้ึ่ำบรรยาย มาปลอบใ ZZ ที่เมนเ้าป่าไปแล้วเรียบร้อย
หวัว่าะปลอบใเมนแ็สันนอื่นๆ้วย
และหวัว่าเบาหวานะไม่ึ้น่อนอ่านบ
แ่เอยัรู้สึเลี่ยนเลย
เอนอยรีิ้
้วยรัาพี่แสน
ความคิดเห็น