ขอให้ต่างโลกนี้มีแต่ความสงบสุข! - นิยาย ขอให้ต่างโลกนี้มีแต่ความสงบสุข! : Dek-D.com - Writer
×

    ขอให้ต่างโลกนี้มีแต่ความสงบสุข!

    ปราบราชาปีศาจได้แล้ว แทนที่จะได้กลับบ้านดันต้องมาติดแหง็กในต่างโลกใบใหม่เฉย...เอ๋ ไม่ใช่การอัญเชิญเหรอ? งั้นผมก็ไม่ต้องเป็นผู้กล้าแล้วสินะ!? ดีล่ะ ในเมื่อหมดหน้าที่ ก็ถึงเวลาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขสักที!

    ผู้เข้าชมรวม

    3,354

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    21

    ผู้เข้าชมรวม


    3.35K

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    85
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  27 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 มี.ค. 62 / 11:51 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    [รีไรท์ใหม่ครับ]

         ต่างโลก ต่างโลก แล้วก็ต่างโลก
         ชีวิตของผมที่ไปมาระหว่างโลกความเป็นจริงกับโลกแฟนตาซีต่างๆ     
         จนวันหนึ่ง... 
         "เลิกอัญเชิญชั้นไปสักที!!"     
         "คุณฮิโรโตะบังเอิญหลุดเข้ามาที่นี่เองไม่ใช่หรือคะ?"     
         "ใช่ครับ แต่ผมก็แค่อยากบ่นใส่พวกนักเวทบนโลกเก่าๆ ที่เคยอัญเชิญผมไปเท่านั้นเองน่ะ..."
         ต่างโลกใหม่อีกครั้งที่ไร้หนทางกลับบ้าน     
         ในฐานะคนธรรมดาคนหนึ่ง มิใช่ผู้กล้าหรือผู้ที่ครอบครองพลังวิเศษติดตัวแต่อย่างใด     
         เรื่องราวแฟนตาซีชิลๆ สบายๆ ราวกับนิยายไลท์โนเวล ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!

    Character Ilustrations
    (อัพเดทเรื่อยๆ เมื่อมีตัวละครหลักปรากฏตามเนื้อเรื่อง)



    "ขอถามหน่อยเถอะ ต่างโลกน่ะ มันเป็นอะไรกับชั้นมากมั้ยเนี่ยยย!?"
    - ทากาฮาชิ ฮิโรโตะ [ 17 ปี ] -

         เด็กหนุ่มมัธยมปลายปีสองธรรมดาที่ไม่ธรรมดา เพราะเขามีความเกี่ยวพันกับหน้าที่ 'ผู้กล้า' จึงทำให้ถูกอัญเชิญไปต่างโลกอยู่บ่อยๆ ซึ่งแม้จะเป็นอย่างนั้นก็สามารถกลับมายังโลกเดิมได้ทุกครั้งตลอดมา ทว่าด้วยความเร่งรีบ จึงเกิดความผิดพลาดขณะกำลังกลับจากต่างโลกใบหนึ่งทำให้ไปโผล่ยังต่างโลกใบใหม่ที่ไร้หนทางกลับบ้าน เขาจึงตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ต่อไปอย่างสงบๆ เพราะในโลกแฟนตาซีแห่งนี้เขาไม่ได้ถูกอัญเชิญมาเป็นผู้กล้าเหมือนอย่างเคยอีกต่อไปแล้ว

    ----------




    "ขอให้โลกนี้มีแต่ความสงบสุขด้วยเถอะค่ะ" 
    - ไอร่า [ ? ปี ] -

         เทพธิดาแห่งความสงบสุขที่แสนใจดีอ่อนโยนของโลกแอมมิเทีย ผู้คอยดูแลเฝ้ามองความเรียบร้อยของโลกจากเบื้องบนและเป็นที่บูชานับถือจากสาวกนิกายแอมมิทิสซึ่งเป็นศาสนาหลักของแต่ละอาณาจักร เกิดความสงสารต่อฮิโรโตะซึ่งถูกเรียกไปต่างโลกอยู่บ่อยครั้งจนพลัดหลงมายังโลกแห่งนี้ที่ไร้หนทางกลับบ้าน จึงมอบของขวัญล้ำค่าให้แก่เขาและคอยช่วยเหลือให้กำลังใจอยู่ห่างๆ

    ----------




    "อย่ามาเรียกข้าด้วยฉายาสุดเห่ยนะ!"
    - ลูมิน่า อาร์คไชน์ [ 14(?) ปี ] -

         เด็กหญิงอัจฉริยะเจ้าของฉายา 'เบลด ออฟ ลูมินัส' ผู้ที่มีพลังธาตุแสงสูงที่สุดในโลก สถิตอยู่ในดาบศักดิ์สิทธิ์ที่ฮิโรโตะไปปลดผนึกมาเพื่อนำไปใช้ในการปราบราชาปีศาจ ละจากนั้น ขณะที่กำลังนอนหลับอยู่ในดาบดันถูกนำติดตัวมาโลกใบใหม่ด้วยกันกับเขาที่เผลอลืมคืนดาบไว้ก่อนที่จะกลับบ้าน เธอจึงต้องจำใจใช้ชีวิตร่วมกันกับเขาในต่างโลกแห่งนี้ด้วยสุดยอดความสามารถที่เผอิญติดตัวมาจากโลกเก่า

    ----------



    "กะ กิลด์นักผจญภัยประจำเมืองราสตาเซีย ยินดีต้อนรับค่ะ!"
    - เอมิลี่ เอมิเอล [ 20 ปี ] -

         พนักงานกิลด์มือใหม่ของกิลด์นักผจญภัยประจำเมืองราสตาเซีย ขาประจำของฮิโรโตะเวลาเขาไปติดต่อธุระเรื่องเควสท์หรือปรึกษาเรื่องอื่นๆ จนรุ่นพี่ที่ทำงานของเธอชอบแซวทั้งคู่อยู่บ่อยๆ เป็นที่ชื่นชอบของนักผจญภัยชายในเมืองเลยมีกลุ่มแฟนคลับที่ถือวิสาสะตั้งกันขึ้นมาเองขนาดย่อม

    ----------



    "ว่าไงนะ? สมบัติงั้นเหรอ!? เมื่อกี้ใครพูดว่ารู้ที่อยู่ของสมบัตินะ!?"
    - เฟย์ รอสส์ [ 17 ปี ] -

         เด็กสาวนักผจญภัยที่แม้จะร่าเริง แต่กลับปอดแหกขี้กลัวสุดๆ เวลาอยู่ตัวคนเดียวและโดยเฉพาะเมื่อเกี่ยวกับเรื่องภูตผี นอกจากสมบัติล้ำค่าที่บ้าคลั่งเข้าเส้นแล้ว ก็มีสาวน้อยตัวเล็กๆ น่ารักๆ ที่ชื่นชอบรองลงมาซึ่งเห็นเมื่อไหร่เป็นต้องเข้าไปกอด ถูกใจลูมิน่าเป็นที่สุด ขอเข้าร่วมปาร์ตี้กับฮิโรโตะด้วยเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดลูมิน่าและเป็นการหาปาร์ตี้กลุ่มใหม่ที่จะไปผจญภัยล่าสมบัติกับตัวเอง


    ----------




    "การหักห้ามใจเพื่อให้อยู่ในกฏบัญญัติตลอดเวลานี่...ยากจังนะคะ"
    - โนเอล คลาริออน [ 18 ปี ] -

         เด็กสาวผู้ที่เป็นทั้งนักบวชของนิกายแอมมิทิสและนักผจญภัยในเวลาเดียวกัน แม้ภายนอกจะดูเรียบร้อย สุขุมเย็นชา แต่ภายในกลับเป็นคนที่ชอบการใช้กำลัง โดยเฉพาะกับเหล่าผู้ที่กระทำผิดกฏหมาย เพราะมีไอดอลเป็นพวกผู้พิทักษ์ความยุติธรรมเช่นผู้กล้า แต่แม้จะเก่งกาจเรื่องการต่อสู้และการใช้อาวุธหลากชนิด กลับสูญเสียความมั่นใจไปจนหมดในเวลาที่โดนการโจมตีไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน แล้วเอาแต่โทษตัวเองที่ไร้ฝีมือทุกครั้ง

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น