คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : EP : 36 ความลับของห้าหนุ่ม
EP
: 36 ความลับของห้าหนุ่ม
“ใจเย็น ฉันอลิซเอง สงบสติอารมณ์ของนายซะ”อลิซร้องบอกคาโลก่อนจะตาโตเมื่อคาโลทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม
แคว้ก!
ผัวะ!!
ด้วยความโมโหที่ถูกคาโลฉีกเสื้อจนขาดอลิซก็ต่อยเข้าไปที่ใบหน้าของอีกฝ่ายทันทีอย่างแรงก่อนจะตามไปกระทืบซ้ำโดยไม่ให้โอกาสคาโลโต้ตอบเธอกลับมาได้
“คิดว่าเป็นแวมไพร์แล้วฉันจะกลัวเหรอ ห้ะ!” อลิซพูดจบก็ถูกคาโลฉวยโอกาสจับทุ่มลงกับพื้น
จากนั้นก็ถูกคาโลคร่อมร่างเอาไว้
“อะ…อลิซ” คาโลขมวดคิ้วพร้อมกับเรียกชื่อของอลิซไปด้วย
เมื่อสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของอลิซ
และสิ่งหนึ่งที่เข้าสงสัยก็คืออลิซได้สร้อยคอของคุณยายมาได้ยังไง
“ถ้าได้สติแล้วก็ออกไป”
อลิซบอกก่อนจะผลักอีกฝ่ายออกไปทันทีเพราะยังโมโหคาโลไม่หายที่มาฉีกเสื้อของเธอ
“เธอมาได้ไง” คาโลถามและสงสัยด้วยว่าอลิซไม่ตกใจกลัวเขาเลยหรือไง
หรือว่ารู้อยู่แล้ว
“กระโดดข้ามกำแพงเข้ามา” อลิซบอกก่อนจะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของคาโลก่อนจะคว้าเสื้อของอีกฝ่ายมาใส่ทันทีโดยไม่ขออนุญาติ
“เธอรู้อยู่แล้วเหรอ”
คาโลเอ่ยถามเพราะว่าไม่มั่นใจนัก
“เพิ่งรู้”
อลิซบอกก่อนจะลูบคอของตัวเองไปด้วยอดโมโหคาโลไม่ได้ที่ทำคอของเธอเป็นรอยแดง
ก่อนจะหันไปมองอีกฝ่ายทันที
“เอ่อ เรื่องนี้ฉันอธิบายได้นะ” คาโลไม่รู้จะเริ่มเล่าจากตรงไหนดี
ก่อนจะรับรู้ว่าเพื่อนของเขากำลังจะมาที่นี่ เขารีบพุ่งตัวไปหาอลิซแล้วคว้าตัวของเธอเอาไว้ก่อนที่เพื่อนเขาจะมาถึงก่อน
“อะไร” อลิซถามทันทีอย่างตกใจที่คาโลพุ่งเข้ามากอด
“นิ่งๆ ก่อน เฮ้ๆ ใจเย็นก่อน นี่อลิซเอง
พวกนายตั้งสติซะ” คาโลบอกพร้อมกับกระชับอ้อมอกแน่นขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนอีกสี่คนของเขามาถึงห้องแล้ว
“พวกนายเป็นแวมไพร์ทั้งหมดนี่?” อลิซถามพร้อมกับสะบัดตัวออกจากคาโลไปด้วย
คนยิ่งร้อนๆ อยู่ด้วย แถมยังรู้สึกหงุดหงิดง่ายแปลกๆ
“ใช่ แต่เราอธิบายได้นะ” บาร์ลอนตอบก่อนจะพูดขึ้นมาเมื่อเห็นสายตาของอลิซที่จ้องตาของเขา
“ที่วันนี้พวกเราไม่ไปโรงเรียนเพราะว่าอาการของพวกฉันจะกำเริบน่ะ
วันนี้จะเป็นวันที่เราควบคุมตัวเองไม่อยู่จะต้องใช้ยาฉีดเอาไว้ทุกๆ หกชั่วโมง เธอก็เห็นรอยตามผนังห้องแล้วนี่”
โอคอนเนอร์อธิบายบอก
“แล้วตอนนี้ฉีดยาหรือยัง” อลิซเอ่ยถามเพราะไม่มั่นใจเพราะอีกฝ่ายบอกว่าทุกหกชั่วโมงจะต้องฉีกยา
“เพิ่งฉีก แต่คาโลไม่ เดี๋ยวนะ
คาโลนายโอเคใช่มั้ย”
โอคอนเนอร์ตอบก่อนจะเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าคาโลไม่มีอาการกำเริบแล้ว เป็นไปได้ยังไง
เพราะทุกครั้งที่เป็นแบบนี้คาโลจะอาการหนักกว่าเพื่อน
“ฉันโอเค” คาโลตอบเขาเองก็แปลกใจเหมือนกันที่เขาควบคุมอาการตัวเองได้
เขาขมวดคิ้วก่อนจะมองไปที่อลิซอย่างสงสัย
“แล้วพวกนายควบคุมพลังยังไง” อลิซถามเพราะสงสัยว่าแวมไพร์จะควบคุมพลังที่มากกว่าคนธรรมดายังไง
เพราะเธอรู้มาว่าแวมไพร์มีพลังมากกว่าคนธรรมดา
“ที่จริงพวกเราจะมีของควบคุมพลังนะเห็นนี่มั้ย”
โลแวนบอกก่อนจะชูข้อมือของตัวเองที่มีกำไรเหล็กสีเงินให้อลิซดู
“นี่เป็นของควบคุมพลังของฉัน
ส่วนของอิลไลเป็นสร้อยคอส่วนของโอคอนเนอร์เป็นแหวนส่วนของบาร์ลอนเป็นตุ้มหู” โลแวนบอกของแต่ละคน
ก่อนจะหยุดเมื่อคาโลพูดขึ้นมาเอง
“ของฉันเป็นแหวนกับตุ้มหู”
คาโลบอกพร้อมกับชี้ให้ดู
“ทำไมของนายมีสองล่ะ”
อลิซถามเพราะสงสัยว่าทำไมคาโลมีมากกว่าคนอื่น
“หมอนี่มีพลังมากกว่าคนอื่น”
บาร์ลอนบอกก่อนจะดีดนิ้วให้ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิม ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน
“ขอถามอีกอย่าง ครอบครัวก็เป็นด้วยหรือว่าพวกนายสะกดจิตพวกเขาให้พวกเขาเข้าใจว่านายเป็นคนในครอบครัว”
อลิซเอ่ยถามเพราะไม่แน่ใจว่าพวกนี้มีครอบครัวจริงๆ หรือมาสะกดจิตคนพวกนั้น
“เป็นครอบครัวกันจริงๆ” โวแลนตอบ
“แล้วเวลาถูกแดดไม่ทรมานเหรอ” อลิซถามขึ้นมาอีกมันมีอะไรที่เธอสงสัยอีกมาก
“นี่มันยุคไหนแล้ว อีกอย่างเดี๋ยวโลกพัฒนาไปมากแล้วด้วย
พวกฉันก็ต้องพัฒนากันบ้างสิ” โอคอนเนอร์บอกพร้อมกับยักไหล่ไปด้วย
“แล้วนายต้องออกล่าเหยื่อเองมั้ย” อลิซถามต่อ
“ออกล่าเหยื่อทำไมเราไม่ดื่มเลือดหรอกนะ”
บาร์ลอนตอบบ้าง
“แล้วพวกนายอยู่ได้ยังไงเมื่อไม่ดื่มเลือด”
อลิซถามต่อเพราะถ้าบอกว่าไม่ดื่มเลือดแล้วจะอยู่ยังไง
“พวกเธอกินยังไงพวกฉันก็กินอย่างนั้นแหละ”
คาโลบอกก่อนจะดมกลิ่นที่ออกมาจากตัวของอลิซไปด้วย
“ถอยไปเลยคาโลนึกว่าฉันจะหายโกรธนายที่ฉีกเสื้อของฉันหรือไง”
อลิซบอกพร้อมกับผลักคาโลที่พยายามดมอะไรบางอย่างจากตัวของเธอ
“ฉันรู้แล้วว่าทำไมฉันถึงไม่เป็นอะไร
พวกนายได้กลิ่นหอมๆ มั้ย” คาโลพูดขึ้นพร้อมกับคว้ามือของอลิซเอาไว ก่อนจะดมไปแถวๆ
ซอกคอของเธอที่มันส่งกลิ่นหอมออกมา
“เฮ้ คาโลบอกให้ถอยออกไป”
อลิซร้องบอกพร้อมกับอาศัยช่วงจังหวะที่คาโลกำลังดมซอกคอของเธอจับเขาทุ่มลงกับเตียงทันที
“อืม ชัดเจนเลย ทีแรกนึกว่าน้ำหอมของนายซะอีก”
โอคอนเนอร์บอกหลังจากที่หายตัวมาอยู่หลังของอลิซพร้อมกับดมไปที่หลังคอของอลิซ
“ว่าแต่อลิซเธอแรงเยอะไปนะ”
โลแวนบอกเพราะขนาดเขายังจับคาโลทุ่มแบบนั้นไม่เคยได้เลย
“ก็ปกติ นายยังไม่จ่ายเงินสิบล้านให้กับฉันเลยนะ”
อลิซบอกก่อนจะมองคาโลที่ยอมนอนนิ่งอยู่กับเตียงแล้วเธอก็พูดขึ้นเมื่อจำเรื่องที่พวกเธอพนันกันเอาไว้
“สิบล้าน อะไร ทำไม” บาร์ลอนถามขึ้นทันทีอย่างสงสัย
“อ้าว คาโลไม่ได้บอกเหรอว่าแพ้พนันฉันนะ”
อลิซหันไปถามเพราะคิดว่าคาโลน่าจะบอกเพื่อนตัวเอง
“พนันอะไรกัน” อิลไลถามพร้อมกับจ้องตาคาโลไปด้วย
“โอนให้ได้มั้ย”
คาโลไม่ตอบอิลไลแต่หันไปถามอลิซพร้อมกับคว้ามือถือที่อยู่ไม่ไกลจากมือของตัวเองมากนัก
“ได้”
อลิซบอกก่อนจะส่งหมายเลขบัญชีให้คาโลดูจากนั้นก็ตรวจดูว่าตัวเองได้รับเงินเรียบร้อยแล้ว
“งั้นฉันไปละ” อลิซบอกก่อนจะผละตัวออกมาจากทุกคนที่ล้อมเธอเอาไว้
เพราะมันใกล้ได้เวลานอนของเธอแล้ว
หมับ!
“เดี๋ยวสิ”
คาโลคว้าข้อมือของอลิซทันทีก่อนจะเอ่ยรั้งอลิซไปด้วย
แวมไพร์ก็แวมไพร์เถอะ
หากอลิซโมโหก็เอาไม่อยู่
คนจะไปนอนอย่าห้ามนะ
มีใครคิดว่าห้าหนุ่มจะเป็นแวมไพร์บ้าง ความแฟนตาซีจะแบบช้า ช้ามาเกือบจบภาคหนึ่งอะไร ถึงได้
เริ่ม
ความคิดเห็น