คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : EP : 32 นักเรียนใหม่
EP
: 32 นักเรียนใหม่
“ไม่เชื่อนายก็ลองโทรไปหาอลิซดูสิ
มีเบอร์ไม่ใช่หรือไง” บาร์ลอนบอกคาโลทันทีเมื่อถูกโอคอนเนอร์พูดแบบนั้น
เขาจะหลอกไปทำไมกันก็เขาเห็นมากับตาว่าอลิซอยู่บ้านข้างๆ
“อลิซฉันคาโลนะ เธออยู่บ้านหรือเปล่า”
ทันทีที่คาโลโทรออกไปเพื่อนๆ
ก็รุมเข้ามาใกล้พร้อมกับเอาหูมาแนบกับมือถือทันทีอย่างอยากจะรู้เรื่องไปด้วย
“อืม” อลิซตอบกลับไปพร้อมกับทำการบ้านไปด้วย
“เมื่อกี้ฉันไปหาเธอที่บ้านมา”
คาโลบอกพร้อมกับเบี่ยงตัวหลบเพื่อนๆ ตัวเองไปด้วย จนในที่สุดเขาก็ตัดสินใจเปิดลำโพง
“อืม นี่นายเปิดลำโพงเหรอ”
อลิซตอบกลับไปพร้อมเขียนการบ้านไปด้วย
ก่อนจะเอ่ยถามเมื่อรู้สึกว่าอีกฝ่ายเปิดลำโพง
“เอ่อ รู้ได้ไง” คาโลเอ่ยถามทันทีอย่างไม่มีอะไรจะแก้ตัวเพราะเขาก็เปิดจริงๆ
“ฉันฉลาดไง มีอะไรอีกหรือเปล่าฉันยุ่ง” อลิซบอกก่อนจะเอ่ยถามคาโลเพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรกับเธอกันแน่
“เอ่อ ไม่มี เฮ้ย! มีๆ พอดีบ้านฉันจะจัดปาร์ตี้ฉันอยากให้เธอมา”
คาโลที่ได้ยินแบบนั้นก็ไปไม่ถูก ก่อนจะเรียกสติกลับมาแล้วเอ่ยบอกอลิซด้วยการบังคับอีกฝ่าย
“ไม่ว่าง แค่นี้นะ” อลิซปฏิเสธก่อนจะกดวางสายแล้วทำการบ้านต่อโดยไม่สนใจคาโลอีก
“เย็นชา” อิลไลพูดขึ้นหลังจากที่อลิซตอบกับแล้วก็วางสายใส่พวกเขานี้เป็นผู้หญิงคนแรกเลยที่กล้าวางสายใส่พวกเขาแบบนี้
“แล้วเอาไงดี บุกไปถึงบ้านดีมั้ย” โอคอนเนอร์เอ่ยถามพร้อมกับเสนอความคิดไปด้วย
“เป็นความคิดที่ดี”
โลแวนพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วยกับความคิดของโอคอนเนอร์
“ก็ดีนะ”คาโลตอบอย่างเห็นด้วย
“รออะไรละไปกันเถอะ” บาร์ลอนพูดขึ้นพร้อมกับลุกก่อนเพื่อน
“พวกนายต้องมีศักดิ์ศรีบ้าง” อิลไลเอ่ยบอก
“อืม คิดอีกทีถ้าตามอลิซอย่างเดียวเดี๋ยวอลิซก็ได้ใจงั้นเอาไว้โอกาสหน้าแล้วกัน”
บาร์ลอนเอ่ยก่อนจะนั่งลงตามเดิม
“นี่ๆ
วันนี้เขาบอกว่าจะมีนักเรียนย้ายเข้ามาด้วยล่ะ เห็นว่าเป็นดาราด้วยนะ” วันจันทร์มาถึงอลิซเข้ามาในห้องเรียนได้ไม่นานทุกคนก็เริ่มจับกลุ่มคุยกัน
ส่วนเธอก็ถูกล้อมรอบด้วยกลุ่มSHBเหมือนเดิม
“นี่นายจะไม่คิดเงินค่าโปสเตอร์จริงๆ เหรอ”
อลิซหันไปถามโลแวนทันทีเพราะวันอาทิตย์โลแวนเอาโปสเตอร์มาให้แล้วบอกว่าไม่คิดเงินทำเอาเธองุนงงเพราะอีกฝ่ายเอาให้แล้วก็กลับไปทันที
โดยไม่ให้โอกาสเธอพูดเลย
“ถ้าเธอนอนห้องฉันสักคืนก็ดี” โลแวนพูดพร้อมกับยักไหล่ไปด้วย
“เดี๋ยวฉันจ่ายให้” คาโลพูดขึ้นทันทีเมื่อได้ยินโลแวนพูดแบบนั้น
“เดี๋ยวให้อลันไปแทนแล้วกัน
เห็นว่าอยากออกกำลังกายเลยหาคู่ซ้อมไม่ได้ พอดีเลยนะเนี่ย” อลิซพูดขึ้นทำเอาอีกสี่คนที่เหลือหัวเราะทันที
“เฮ้ นายขยับมานั่งนี้ทำไม”
อลิซหันไปถามคาโลทันที เพราะอยู่ดีๆ คาโลก็ขยับเก้าอี้มานั่งข้างเธอเมื่อเริ่มเรียน
“ลืมเอาหนังสือมา” คาโลบอกก่อนที่คนที่เหลือจะพูดขึ้นมาบ้าง
“เอ๊ะ! ฉันก็ลืมเหมือนกัน”
บาร์ลอนบอกก่อนจะขยับมานั่งตรงหน้าของเธอ
“ฉันก็ลืม”
โอคอนเนอร์บอกทั้งที่ยังถือหนังสือเรียนอยู่ แต่ก็ไม่ได้สนใจแถมยังเดินไปลากเก้าอี้ไปนั่งโต๊ะที่อิลไลเลื่อนไปชิดกับอลิซอย่างรู้หน้าที่
“ฉันไม่ลืมแต่อยากนั่งด้วย”
โลแวนที่นั่งอยู่ด้านหลังอลิซก็พูดขึ้นพร้อมลากเก้าอี้ไปซ้อนด้านหลังของอลิซ
ทำเอาตอนนี้วุ่นวายไปหมด
“เฮ้! ทำบ้าอะไรเนี่ย” อลิซร้องถามทันที
“เอ่อ นักเรียนคะ อาจารย์จะสอนแล้ว”
อาจารย์มาเรียพูดขึ้น ทำไมเธอจะต้องมาเจอสถานการณ์แบบนี้ด้วยนะ
“สอนเลยครับ พวกผมรอฟังอยู่” โอคอนเนอร์หันไปบอกมาเรียก่อนจะจ้องมองหน้าอีกฝ่ายไปด้วย
“เปิดไปหน้าที่สิบ…”
“ใกล้เกินไปแล้ว” อลิซบอกคาโลที่ขยับใบหน้ามาใกล้เธอเกินไป
“มองไม่เห็น” คาโลบอกก่อนจะขยับหน้าเข้าไปใกล้อีกนิด
ก่อนจะหนังสือตีเข้าที่ใบหน้าเต็มๆ หลบก็ไม่ทันเพราะมัวแต่มองหน้าอลิซอยู่
“เจ็บ” คาโลบ่นเบาๆ
“นายหนังหนาจะตาย” โลแวนเอ่ยอย่างอดไม่ได้ที่จะแขวะคาโลไม่ได้เจ็บสักนิด
เพราะว่าหนักกว่านี้คาโลก็เคยมาแล้วไม่เคยบ่นเลยสักคำ
“หุบปากไปเลย” คาโลหันไปบอกโลแวนทันที
ก่อนจะกลับมามองหนังสือต่อแต่ตัวหนังสือไม่เข้าสมองสักนิด
“เฮ้ย! เราไปดูดาราที่ย้ายเข้ามาใหม่ดีมั้ย”
พวกผู้ชายพูดหลังจากที่อาจารย์ออกไปจากห้องเรียนแล้ว
“ดีๆ ไปกันเถอะ”
“เฮ้ย คนนี้หรือเปล่า
สวยเป็นบ้าเลยสูสีกับคุณโซมีเลยนะ”
“อลิซไปกันเถอะ”
คาโลบอกเพราะเห็นว่าใครที่เดินเข้ามาในห้องเรียน ไม่ยอมถอยออกไปจริงๆ สินะ
“แฟนนายนี่น่า”
อลิซบอกหันไปมองคนที่เดินมาหยุดที่กลุ่มพวกเธอก่อนจะพูดขึ้นทันที
“รู้ก็ดีแล้วอย่าเข้ามาใกล้เขาอีก” อาตี้พูดบอกก่อนจะเข้าไปกอดแขนของคาโลทันที เธอไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ หรอก
“ฉันโสด” คาโลบอกก่อนจะแกะแขนของอาตี้ออก
พร้อมกับมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นชาทันทีคิดจะทำอะไรอย่าคิดว่าเขาไม่รู้
“คาโล!”
อาตี้เรียกคาโลเสียงสูงทันทีที่ได้ยินคาโลพูดแบบนั้นเธออุตส่าห์ย้ายมาเรียนที่นี่เพื่อเขาเลยนะ
“เราโทรคุยกันทุกวันเธอจะให้ฉันเอาเวลาไหนยุ่งกับอาตี้ล่ะ”
อลิซเพิ่งจะรู้ว่าคาโลมันแถเก่งก็ตอนนี้แหละ
“เพราะผู้หญิงคนนี้ใช่มั้ย
คาโลถึงได้ทิ้งอาตี้ไป” อาตี้ยังไม่ยอมหยุดง่ายๆ เธอพูดพร้อมกับชี้หน้าไปที่อลิซก่อนจะมองคาโลทั้งน้ำตา
“ดารานี่ เล่นละครเก่งดีนะ”
อลิซพูดขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปใกล้อีกฝ่ายพร้อมกับยื่นมือไปคว้าปลายคางของอาตี้
“จะทำอะไรน่ะ” อาตี้เอ่ยถามพยายามสะบัดมือของอลิซออกแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อยิ่งสะบัดมือของอลิ ซออกคางของเธอก็ยิ่งถูกบีบแน่น
“ถ้าไม่อยากให้หน้าสวยๆ
ของเธอเป็นรอยละก็เลิกยุ่งกับฉันซะ” อลิซบอกพร้อมกับออกแรงบีบส่งท้ายจากนั้นไม่นานออดก็ดังขึ้น
พร้อมกับผู้คนที่พากันแยกย้ายเมื่อไม่เห็นว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
มาแล้ว
จร้า ถ้าอ่านแล้วใครรู้สึกว่าตลกกับห้าหนุ่มขอบอกไว้เลยเราตั้งใจเขียนแบบนั้นนะ
บอกเอาไว้ก่อนเพื่อใครอ่านแล้วไม่ชอบอะไรแบบนี้ฮ่าๆๆ
ความคิดเห็น