ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฉันคือ...อลิซ

    ลำดับตอนที่ #12 : EP : 12 มาคุ้มกัน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.97K
      511
      10 ส.ค. 63





     

    EP : 12 มาคุ้มกัน




     

    “นี่! โซมีไม่อยู่เหรอ” อลิซไม่ได้มองว่าใครเป็นคนถามเธอกรอกตาไปมาก็เห็นอยู่ว่าในห้องนี้มีแค่เธอคนเดียวจะถามทำไมกัน


    อลิซเงียบไม่ตอบอีกฝ่ายพร้อมกับเปิดหนังสืออ่านรอเวลาไปด้วย และเธอรู้ว่าอีกฝ่ายยังไม่ยอมไปไหน


    “เฮ้ ฉันถามเธออยู่นะ” อีกฝ่ายยังคงไม่ยอมแพ้และเอ่ยถามเธออีกครั้ง


    อลิซถอนหายใจก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองอีกคนด้วยสายตาเรียบนิ่ง และพอเห็นว่าเป็นใครเธอก็ได้แต่คิดว่าผู้ชายกลุ่มนี้มันน่ารำคาญจริงๆ


    “มองดูสิ ก็ไม่มีนี่”อลิซบอกพร้อมกับกรวดสายตามองไปรอบห้องก่อนจะสบสายตากับอิลไลอีกครั้งแล้วพูดขึ้น


    “ใจกล้าดีฉันชอบ” อิลไลก็กระตุกยิ้มทันทีเมื่อได้เห็นท่าทางของผู้หญิงตรงหน้า


    “อืม ก็พอรู้ขนาดคาโลยังชอบฉันเลย” อลิซพยักหน้ารับรู้ก่อนจะพูดบอกอีกฝ่ายในตอนที่สายตาเห็นคาโลเดินเข้ามาในห้องของเธอพอดี นี่เธอไม่ได้จะยุให้เพื่อนแตกคอกันหรอกนะ


    “มั่นใจขนาดนั้น?” อิลไลเอ่ยถามอย่างรู้สึกหมั่นไส้กับท่าทางมั่นใจของอีกฝ่าย


    “ถามเองสิ” อลิซบอกพร้อมกับมองไปยังคาโลที่มองมาที่พวกเธอทั้งสองด้วยสายตาเรียบนิ่งผิดวิสัยของตัวเอง


    “ชอบยัยนี่เหรอ” อิลไลหันไปถามทันที แม้จะตกใจนิดหน่อยที่เห็นคาโลมาอยู่ที่นี่ 


    “ได้ยินไปแล้วนี่” คาโลเอ่ยบอกก่อนจะมองไปยังอลิซที่นั่งก้มหน้าอ่านหนังสือต่อโดยไม่สนใจพวกเขาสักนิด


    “งั้นเหรอ” อิลไลพึมพำก่อนจะหันไปพูดกับอลิซที่ก้มหน้าอ่านหนังสือโดยไม่สนใจพวกเขา


    “แค่สนใจเธอจริงๆ นะเหรอ” อิลไลย้ำกับอลิซอีกครั้ง


    “นายมีโซมีอยู่แล้วจะมายุ่งกับอลิซทำไม” คาโลพูดขึ้นมาทันที ถึงจะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ แต่เรื่องผู้หญิงพวกเขาจะไม่ยุ่งคนของกันและกัน


    “ก็ใช่” อิลไลตอบกลับ


    “ช่วยออกไปทะเลาะกันด้านนอก ขอบคุณ” อลิซพูดขัดทั้งสอง เพราะรบกวนการอ่านหนังสือของตัวเอง


    “เธอ!!” อิลไลและคาโลพูดขึ้นพร้อมกันอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะถูกพูดจาแบบนี้


    “เอ่อ คุณอลิซ วันนี้ห้องเรามีเรียนพละนะครับ” ผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่หน้าห้องพูดขึ้นด้วยท่าทางกลัวๆ


    อลิซขมวดคิ้วทันที ตารางเรียนไม่ได้บอกว่าวันนี้มีเรียนพละนี่ เธอเลยไม่ได้เตรียมชุดมาด้วย


    “งั้นเหรอ ตารางเรียนผิดสินะ” อลิซพึมพำก่อนจะเก็บหนังสือใส่กระเป๋าแล้วก็ลุกขึ้นทันทีแล้วมองผู้ชายที่กลับมาเอาชุดพละที่มองหน้าเธออย่างเกรงใจ


    “กีฬาอะไร” เธอถามอีกฝ่าย


    “เอ่อ วอลเลย์บอลครับ”


    “ไม่ได้เอาชุดมาเปลี่ยนเหรอ” คาโลถามทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของอลิซที่แสดงสีหน้าหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด


    “อื้อ เดี๋ยวจับไปถ่วงน้ำซะเลย” อลิซตอบก่อนจะบ่นเบาๆ อย่างอดไม่ได้ จะเธอไปเล่นกีฬาทั้งชุดนักเรียนแบบนี้ก็เกินไป


    “ยืมชุดฉันไปใส่ก่อนสิ” คาโลและอิลไลพูดขึ้นพร้อมกับอีกคงทำเอาทั้งสองหันไปสบตากันทันที


    “ตัวพวกนายใหญ่เกินไปฉันใส่ได้ที่ไหน” อลิซบอกก่อนจะเดินออกจากห้อง แต่ก็ถูกคาโลคว้าข้อมือเอาไว้ซะก่อน


    “เดี๋ยวฉันไปยืมพวกผู้หญิงมาให้รอนี้” คาโลพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าจริงจัง เธอไม่อยากจะยุ่งกับคนพวกนี้เลย แต่ตอนนี้ก็ช่วยไม่ได้


    “เธอชอบคาโล?” อิลไลถามทันทีเมื่อคาโลหายไปแล้ว


    “คิดงั้นเหรอ” อลิซถามกลับโดยไม่คิดจะตอบ เพราะเธอไม่ได้ชอบคาโลจะบอกว่าไม่ได้ชอบทั้งกลุ่มเลยก็ว่าได้ ก็เธอบอกแล้วว่าจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับคนกลุ่มนี้ แต่ตอนนี้มันช่วยไม่ได้ก็เลยต้องปล่อยให้เลยตามเลย


    “ทำไมถึงชอบหมอนั่น” อิลไลถามแต่ก็ยังไม่ได้คำตอบเพราะคาโลมาซะก่อน


    “เอาไปเปลี่ยนสิ”


    “ขอบใจ” อลิซบอกก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำ เพราะไม่อยากไปเปลี่ยนที่ตึกกีฬา พวกนั้นต้องรอแกล้งเธออยู่ที่นั้นแน่ๆ


    “ทำไมเปลี่ยนที่นี่ล่ะ”


    “พวกนายตามมาทำไมเนี่ย” อลิซหันไปถามเมื่อเห็นทั้งสองไม่สิสามคนเพราะผู้ชายที่เป็นเพื่อนร่วมห้องที่เธอไม่รู้จักชื่อเดินตามมาด้วย


    “มาคุ้มกันไง” คาโลตอบหน้าตาย


    “ไม่จำเป็น” อลิซตอบก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำใช้เวลาไม่นานก็เปลี่ยนเสร็จ เธอก้มมองชุดนักเรียนของตัวเอง จะใส่ลงในกระเป๋ามันก็ยับหมดนะสิ


    “อลิซเสร็จยัง” เสียงตะโกนข้างนอกทำให้เธอนึกออก เฮ้อ ช่วยไม่ได้นี่น่า เธอจะทำเรื่องพวกนี้แค่วันนี้วันเดียวเท่านั้น


    “ฝากชุดนักเรียนไว้ในล็อกเกอร์นายหน่อยสิ” อลิซบอกพร้อมกับมองอีกฝ่ายไปด้วย เพราะเธอคิดว่าฝากเอาไว้กับคาโลน่าจะปลอดภัยสุดแล้ว เพราะล็อกเกอร์ของเธอมันพัง แต่ก็ไม่มีใครจะซ่อมมันให้เลยสักคน


    “เอ่อ ได้สิ” คาโลตกใจนิดๆ ที่อลิซพูดแบบนั้นกับตัวเอง พร้อมกับมองอลิซที่อยู่ในชุดพละก็ดูสวยไปอีกแบบ


    “ขอบใจ” อลิซบอกก่อนจะเดินไปยังตึกกีฬาทันที โดยมีนักเรียนชายคนนั้นเดินตามหลังมาด้วย


    “นายไม่ไปเปลี่ยนชุดเหรอ” อลิซหันไปถามเพราะเห็นอีกฝ่ายถือชุดพละแต่ไม่ยอมเปลี่ยนชุดพละสักที


    “เอ่อ คือ ผมจะไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้แหละครับ” ผู้ชายคนนั้นตอบเธอด้วยน้ำเสียงกล้าๆ กลัว ก่อนจะวิ่งนำหน้าเธอไปเลย


    ทันทีที่อลิซมาถึงทุกอย่างก็เงียบลงในทันทีราวกับนัดกันเอาไว้ เธอไม่สนใจเดินไปนั่งข้างสนามทันที


    ตอนนี้อาจารย์ยังไม่มา คนอื่นๆ ก็วอร์มร่างกายรอไปก่อน บ้างคนก็นั่งเล่นกัน พอเห็นเธอมาก็พากันหยุดทำสิ่งเหล่านั้นกันดื้อๆ




    จะวางแผนแกล้งอลิซหรือเปล่าน่า





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×