คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : จูบแรกของผมกับมัน
ืนนั้นหลัาที่ผมเ้าไปอาบน้ำ แล้วไอ้ม่อนนั่เ็ผมให้ผมที่โฟาผม็หลับไปเลย พอื่นมาอีที็รู้สึเหมือนมีอะไรทับ หนัิบหาย หรือผมโนผีอำอ่ะ แ่่อนที่วามิอผมะฟุ้่านไปมาว่านี้ผม็ัสินใลืมาเพื่อู “เห้ยไอ้ม่อน เอาีนมึออไปนะ”ทำไมผม้อโวยวายนะหรอ เพราะไอ้เ็นี่เอาเท้าสอ้ามาพาไว้ับออผม ส่วนหัวมัน็ออยู่รปลายเีย นอนิ้นิบหาย ถ้าผมายอะนะ ผมะมาหลอมันนแรเลยอยูไอ้เ็บ้าา
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
“ว่าไรับพี่เหนือ”มันสะลึมสะลือลุึ้น เพราะผมเหวี่ยาทั้สอ้าออ “มึะ่าูล่ะ รู้ัวป่ะ”ผมอบ “อโทษรับ ผมไม่ไ้ั้ใ”ม่อนอบ หน้าาูรู้สึผิ “อื่อ ่าเหอะ ั้นูลับอนโู่อนละนะ อบุสำหรับที่นอน”ผมอบ “เอ่อ เี๋ยวรับพี่เหนือ เอ่อ ือ ผมอยาวนพี่เหนือไปเที่ยวรับ”ม่อนบอ เอ่อั้แ่สัาับมันว่าะไปเที่ยว้วย็ไม่ไ้ไปสัที ไป็ไ้ว่ะเี๋ยวหาว่าูไม่รัษาสัาอี “อื่อ แล้วมึอยาไปเที่ยวที่ไหนล่ะ”ผมถาม “ไปรีสอร์ทอพ่อผมันไหมรับ ผมอยาไปหาพี่มุทรอยู่พอี รีสอร์ทพ่อผมอยู่ในรุเทพเลยรับ”ม่อนอบ เห็นหน้าูื่นเ้นหยั่ับลูหมา “เอ่อโอเ ูอาบน้ำ่อนละัน”ผมบอ
หลัาที่อาบน้ำแ่ัว ทานอาหารันเสร็เรียบร้อย ผม็ับรถออมาโยมีไอ้หมาหููบนี่อยบอเส้นทา “อรนี้เลยรับพี่เหนือ ถึแล้วรับ”ม่อนบอ พร้อมับท่าทาี๊๊าอมัน ผมอไม่ไ้ที่ะเอามือเาะหัวมันไปสัทีสอที “มาแล้วหรอม่อน”เสียสมุทรทัทาย “สวัสีรับุเหนือ”เ้าสมุทรยมือไหว้ผม ผม็รับไหว้ไป “เ้าไป้าในันเถอะรับ ุพ่อรอทาน้าว้วยละรับ”เ้าสมุทรพู พร้อมับเินไปพร้อมับม่อนอย ผมพึ่เยเห็นรีสอร์ทแห่นี้ น่าะเป็นรีสอร์ทส่วนัวแหละ ว้าวา ให่โ ู็รู้ว่านมีอำนาอยู่แน่นอน เอ่อนีู่้อทำัวยัไว่ะ “สวัสีรับุพ่อ”ม่อนอยพู พร้อมับเ้าไปอนที่มันเรียว่าพ่อ พ่ออม่อนเหมือนมาเฟียริ้วย มเ้ม สู หน้าาูีมาสำหรับนอายุเท่านี้ หุ่นือเหมือนนฟิเนสอ่ะ “สวัสีรับ”ผมยมือไหว้พ่อม่อน “ุพ่อรับนี่พี่เหนือ นที่่วยม่อนไรับที่ม่อนเล่าให้ฟั”ม่อนพู เห้ยพูถึูให้พ่อมึฟัเนี่ยนะ “พี่เหนืออลูนีู่ีว่าที่พ่อิไว้นะ”พ่อม่อนพู พร้อมับลูบหัวลูายอย่าเอ็นู ผมไม่แปลใเลยริๆที่ม่อนเิบโมาอย่าี เพราะรอบรับมันอบอุ่นแบบนี้นี่เอ “ม่อนไป่วยพี่ทำอว่าหน่อยสิ”เ้าสมุทรบอ “อ๋อ ไ้รับ ผมไป่วยพี่มุทร่อนนะรับพี่เหนือ”ม่อนบอ ผมทำไ้แ่พยัหน้า เพราะถ้าสอนนั้นไป ็ือผม้อนัุ่ยับพ่อมันนะสิ “นั่่อนไหมเหนือ ลุอยาุย้วย”พ่อม่อนบอผม ผม้มหัวให้เพื่อแสารอบรับ แล้วเลื่อนเ้าอี้มานั่ “เอ่อ ั้นถามรๆนะ เหนืออบม่อนไหม”พ่อม่อนถาม “เอ่อ อะๆไรนะรับ”ผมถามย้ำ “ผมพูว่าเหนืออบม่อนไหม อบแบบที่อบริๆ ลูายผมเป็นนื้อึ แ่อ่อนโยน ผมแ่อยารู้ว่าุอบลูายผมใ่ไหม”พ่อม่อนพู “ถ้าผมอบม่อน ุรพ่อะัวาไหมรับ”ผมไม่รู้อาวามล้ายัไไปถามแบบนั้น “ ฮ่าๆๆ ีๆ พูรี ผมไม่ไ้เป็นพ่อแม่ในละรหรอนะรับ ถ้าลูายผมมีวามสุ ผม็ไม่สนอะไรทั้นั้น ม่อนอยเหมือนวใอผม ผมไม่มีทาทำร้ายวใอผม้วยวามอิอัวเอหรอรับ”พ่อม่อนพู “เอ่อ อย่าหาว่าผม้าว่ายเลยนะรับ แ่ทำไมุรถึบัับเ้าสมุทรให้แ่านับู่หมั้นล่ะรับ”ผมถาม เอาอีแล้วไอ้เหนือมึะมีเาหัวออไปไหมว่ะเนี่ย “ผมหรอรับ ุเ้าใผิแล้วหล่ะ เ้าสมุทรแ่านับนที่เ้ารัและเ้าเลือเอ ผมไม่มีบัับเ้าสมุทรให้แ่านับสามีอเ้าหรอรับ เพราะสามีเ้าสมุทรเยับัวเ้าสมุทรเพื่อไป่อรอับผม ุเ้าในะ ว่าผมทำานอะไร เพราะนั้นย่อมมีศัรูอยู่ทุที่ แล้วท่าผม้อบัับลูายอผมแ่านับนที่เยับัวเ้าไปเป็นัวประัน แล้วยัะ่าผมอี ผม็ะแปลแล้ล่ะรับ”พ่อม่อนอบอย่าอารม์ี “เอ่อ ผม้ออโทษ้วยนะรับที่ล่าวหาุพ่อ แล้วยัอยารู้เรื่อในรอบรับุพ่ออี” ผม้มหน้าอโทษ “อืม อย่าอโทษเลย เพราะผม็อยาใหุ้เ้ามาเป็นรอบรับเียวันับผมเ่นันนะ เหนือเม”พ่อม่อนอบ หลัานั้นผมับุรพ่ออม่อน็พูเี่ยวับเรื่อทั่วไป เรื่อเรียน เรื่อรอบรัวอผม และพอม่อนอยับเ้าสมุทรออมา พวเรา็ทานอาหารเย็นันเรียบร้อย ุพ่ออม่อนอัวไปัารธุระเพราะลูน้อโทรมาหา่วน ส่วนเ้าสมุทร็ึ้นไปเลี้ยลู้าบน เอ่อผมลืมบอไปว่า เ้าสมุทรอรับเ็ที่สถานเลี้ยเ็ำพร้ามาเลี้ยูับสามีอเา
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
“พี่เหนือมาเินย่อยหรอรับ”ม่อนอยทั “อื่อ”ผมอบ “พี่เหนือุยับุพ่อเป็นไบ้ารับ ท่านว่าอะไรพี่เหนือหรือเปล่ารับ”ม่อนถาม “ไม่นะ ท่านออะ…. เหมือนนายเลย”ผมอบ หันหน้าไปหาไอ้เ็ที่ยืนเาะระเบียหน้าบ้าน้าผม “เหมือนยัไหรอรับ ุพ่อหน้าาไม่เห็นล้ายผมเลย ใรๆ็บอว่าผมเหมือนแม่”ม่อนอบ พร้อมับหันหน้ามาสบาับผม “ูไม่ไ้หมายถึหน้าา ูหมายถึนิสัยหน้ารัเหมือนับมึเลย”ผมอบ ไอ้เ็นั่นเียบไปสัพัให่ๆเลย “เอ่อแล้วราวัลที่มึอยาอาูล่ะ ืออะไร”ผมถาม “เอ่อ ผมอไ้หรอรับ”ม่อนอบ อนนี้หน้าแนถึหูล่ะมั้ “อื่อ อมาิ มึะออะไร”ผมอบอย่าหนัแน่น “เอ่อ ือ ือ”ม่อนอยอบอย่าอึอั “ถ้ามึไม่อ ูไม่ให้ล่ะนะ”ผมอบ ่ะแล้มันเล่นเยๆ “เี๋ยวรับ ผม ผม ผมอบพี่เหนือรับ เป็นแฟนับผมไ้ไหมรับ”ม่อนอยหลับาพูออมา เอ่อ บออบูแม่ไม่ลืมาอี แบบนี้็ีเหมือนันผมะไ้ไม่้อเิน “อืม หึ อื่อ”ผมว้าอไอ้ม่อนเ้ามาูบ สัพัมัน็ูบผมลับ เราูบันแบบนั้นไปไ้สัพั ปล่อยอารม์ไปามบรรยาาศและสิ่ที่อยาไ้านรหน้า ผมถอนูบออมา “มึแยู่พูนะ ูว่าะบอมึ่อนแท้ๆ ”ผมอบแบบยิ้ม ม่อนอยเินเ้ามาอผมอยู่แบบนั้น แ่ผมพึ่สัเุนะว่า ริๆแล้วผมสูเท่ามันเลยนะ แ่ทำไมผู้ายที่อยู่รหน้าผมเนี่ย ถึไ้หน้ารั หน้าเอ็นูเสียริ
ความคิดเห็น