คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : หิวให้ไปหาแม่!
[ติ๊ง! มีเควสหลักสร้างห้องให้กับคู่หูของคุณสิ! รางวัล 1000 แต้ม ไอเทมไม่จำกัดอาชีพ 1 ชิ้น (สุ่ม) ]
--ระยะเวลาเกตเปิด 10:20:35--
เควสหลักที่มาล่าสุดนั้นไม่ยากที่สำคัญยังได้แต้มด้วยลลินรีบกินข้าวให้เสร็จแล้วมาสร้างห้องให้เจ้าเพลิงกัลป์อย่างขยันขันแข็ง เควสในครั้งนี้นับว่าเป็นอะไรที่ง่ายดายประจวบกับเหรียญที่มีอยู่เกือบๆ 1900 ลลินจึงอยากรีบทำให้เสร็จๆ ไม่แน่ว่าเควสหน้าระบบอาจจะปลดล็อกพื้นที่ให้เธอแล้วก็ได้
ที่บ้านของลลินไม่เคยเลี้ยงสัตว์มาก่อนแต่เธอมีเพื่อนคนหนึ่งที่นางเป็นคนรักสัตว์มาก ที่บ้านเลี้ยงทั้งหมาทั้งแมวร่วม 10 ตัว บางทีเพื่อนคนนั้นก็มักจะมาวานให้ลลินช่วยเลือกของเล่นให้ลูกรักหน่อย ซึ่งลลินในตอนนั้นก็เลือกไปส่งๆ เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าของเล่นแต่ล่ะอย่างมันแตกต่างกันที่ตรงไหน แน่นอนว่าครั้งนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับตอนนั้น อะไรที่ระบบแนะนำมาก็กดมาตกแต่งเสียหมด ลูกบอล 2 ตะกร้านี่เพียงพอสำหรับหมา 1 ตัวใช่มั้ย?
อาหารเกรดพรีเมียม ที่นอนขนแกะ อ่างน้ำแบบอัตโนมัติและเครื่องทำความสะอาดสิ่งปฏิกูลออโต้ถูกนำมาประเคนให้เจ้าเพลิงกัลป์แทบทั้งหมดโดยที่เรื่องนั้นลลินไม่ได้รู้เรื่องเลย รอระบบประเมินราคาอยู่สักพักก็ได้ยอดสรุปมาว่าห้องของเจ้าเพลิงกัลป์ป์นั้นมีราคา 569 แต้ม สูงกว่าห้องเธออีก!
[ยินดีด้วย! เควสหลักของคุณผ่านแล้ว ได้รางวัล 1000 แต้ม ได้ไอเทมไม่จำกัดอาชีพ 1 ชิ้น...ระบบกำลังสุ่มไอเทมให้คุณ..คุณได้รับ ชุดนักเดินทางผู้เซ็กซี่ คลาส S
รายละเอียด : เพิ่มสเตตัสทุกอย่างให้กับผู้สวม +10
--เนื่องจากผู้เล่นมีอาชีพที่ไม่สามารถเพิ่มค่าสเตตัสได้ระบบจึงเปลี่ยนเป็นมานาให้ผู้เล่นแทน--]
ลลินตาโตกับการแจ้งเตือนในรอบนี้มากเพราะชุดที่สุ่มได้ในครั้งนี้ดีกว่าชุดที่เธอซื้อมาจากระบบหลายเท่าถึงจะเสียดายแต้มที่เคยซื้อไปก่อนหน้า บวกลบคูณหารยังไงแต้มที่ได้คืนมาจากเควสรวมชุดที่ได้มาอีก 100 แต้มที่จ่ายกับชุดนั้นไปก็ยังไม่ขาดทุน ลลินดี๊ด๊าอยู่สักพักเมื่อมองเวลาเกตดันเจี้ยนลดลงเรื่อยๆ เธอจึงเลือกที่จะพักผ่อนแทน วันนี้ทั้งวันเธอต่อสู้จนล้าแล้ว
[เควสรอง ช่วยเหลือครอบครัวที่กำลังลำบาก (ไม่จำกัดเวลา) เนื่องจากผู้เล่นติดเควสหลักอยู่จึงไม่สามารถทำเควสรองได้ชั่วคราวระบบจึงทดแทนให้ผู้เล่นเป็นการระบุความปลอดภัยของเป้าหมายแทน
สถานะเป้าหมาย : ความปลอดภัย 2/3 บาดเจ็บ 1/3 เสียชีวิต 0/3]
ก่อนจะนอนย่อมไม่ลืมที่จะเช็กสภาพคนภายในบ้านไปด้วยทว่าการแจ้งเตือนที่ขึ้นมาทำให้ลลินใจร่วงไปที่ตาตุ่มเพียงพริบตาเดียวหน้าจอโฮโลแกรมก็สั่นไหวและขึ้นใหม่อีกครั้ง
[เควสรอง ช่วยเหลือครอบครัวที่กำลังลำบาก (ไม่จำกัดเวลา) เนื่องจากผู้เล่นติดเควสหลักอยู่จึงไม่สามารถทำเควสรองได้ชั่วคราวระบบจึงทดแทนให้ผู้เล่นเป็นการระบุความปลอดภัยของเป้าหมายแทน
สถานะเป้าหมาย : ความปลอดภัย 3/3 บาดเจ็บ 0/3 เสียชีวิต 0/3]
'ระบบบัคอีกแล้วเหรอ?' คิ้วเรียวขมวดลงทันทีที่ศีรษะเจอกับหมอนนุ่มหญิงสาวก็เข้าสู่นิทราในที่สุดโดยที่ไม่รู้เลยว่าช่วงที่เธอผล็อยหลับไปนั้นสถานะเป้าหมายขยับตลอดเวลาจนกลับมานิ่งอยู่ที่ความปลอดภัย 3/3 เมื่อช่วงเวลา 6 ชั่วโมงก่อนเกตจะเปิดนี่เอง
------------------------------------------------------------------------------------------------
4 ชั่วโมงก่อนเกตเปิด บริเวณโรงแรมแห่งหนึ่งในชานเมืองกรุงเทพฯ
"ฉึก!"
"กรร.."
"ระเบิดศพ"
"ตู้ม!!"
เสียงระเบิดที่ดังสนั่นทำให้ผู้เล่นหลายคนที่กำลังนอนหลับต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะความตกใจ ในใจก่นด่าว่ามีไอ้บ้าที่ไหนมาสู้กับมอนสเตอร์ตอนช่วงเวลาดึกดื่น บางคนมีความอยากรู้อยากเห็นก็อดไม่ได้ที่จะแอบดู พวกเขาสงสัยว่าจะมีใครที่กล้าสู้กับมอนสเตอร์ช่วงกลางคืน พยายามเพ่งมองกันมากเท่าไหร่ก็ไม่มีใครเห็นเลยสักคนแม้แต่ผู้เล่นที่มีอาชีพสไนเปอร์เองก็ยังมองไม่ชัด บางคนตาดีหน่อยจะเห็นเพียงโครงกระดูกมากมายอยู่รอบตัวใครคนหนึ่งเท่านั้น ชายหนุ่มใช้สกิลโจมตีมอนสเตอร์ไม่พักยิ่งเขาฆ่าพวกมันมากเท่าไหร่เขาก็จะแข็งแกร่งขึ้นมากเท่านั้น
[บริวารของคุณฆ่าพลทหารก็อบลินได้แต้ม 5 แต้ม]
[บริวารของคุณฆ่างูสามหัวได้แต้ม 10 แต้ม]
[บริวารของคุณฆ่าพลทหารออร์คได้แต้ม 5 แต้ม]
.
.
.
[ผู้เสียชีวิตได้มาอยู่ในอาณัติของคุณแล้ว ก็อบลิน]
[ผู้เสียชีวิตได้มาอยู่ในอาณัติของคุณแล้ว งูสามหัว]
[ผู้เสียชีวิตได้มาอยู่ในอาณัติของคุณแล้ว ออร์ค]
เสียงการแจ้งเตือนมากมายนับไม่ถ้วนไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มคนดังกล่าวไหวติ่ง รอบตัวเขาถูกปกป้องจากบริวารโครงกระดูกอีก 3 ตนซึ่งขนาดของมันนั้นใหญ่โตกว่ามอนสเตอร์ทั่วไปมาก ถ้ามีผู้เล่นคนไหนเคยเจอกับบอสแล้วรอดชีวิตกลับมาได้ คนเหล่านั้นจะรู้ได้ทันทีเลยว่าโครงกระดูกพวกนี้ก็คือบอสเหล่านั้นนั่นเอง!
การโจมตีมอนสเตอร์ของชายคนนี้อยู่ในสายตาของผู้เล่นหลายคน บางคนอยากออกไปทำความรู้จักเพื่อที่ความปลอดภัยของชีวิตตนนั้นจะได้เพิ่มขึ้นทว่าความน่ากลัวของคนคนนี้กลับมีมากกว่าสุดท้ายก็ไม่มีผู้เล่นคนไหนออกไปจากพื้นที่หลบซ่อนเลย ยอมแอบดูอยู่แบบนั้นจนกว่าเสียงโจมตีหยุดไปซึ่งนั่นก็เป็นเวลาเกือบเช้าแล้ว!
[ยินดีด้วย! เลเวลของคุณถูกอัพเป็น 5]
เมื่อเป้าหมายของตนสำเร็จแล้วร่างสูงจึงเดินออกไปจากบริเวณดังกล่าวทิ้งเศษซากอารยธรรมที่ตัวเองก่อไว้เป็นภูเขาลูกย่อมๆ ดวงตาภายในผ้าคลุมจ้องไปที่เวลาอีก 1 ชั่วโมงที่เหลืออยู่
------------------------------------------------------------------------------------------------
[ติ๊ง! มีเควสหลัก เมื่อมีห้องแล้วจะขาดคนเช่าไปได้ยังไง! รางวัล 1000 แต้ม ปลดล็อกชั้นสองของอาคารพาณิช]
[ติ๊ง! มีเควสหลัก เมื่อมีห้องแล้วจะขาดคนเช่าไปได้ยังไง! รางวัล 1000 แต้ม ปลดล็อกชั้นสองของอาคารพาณิช]
.
.
.
ลลินถูกปลุกโดยระบบที่ขยันแจ้งเตือนเควสหลักจนนอนต่อไม่ได้ เธอจึงจำใจต้องลุกจากเตียงไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันเพราะเควสที่ระบบให้มาครั้งนี้เป็นเควสที่เธอต้องออกไปเจอผู้คน ลลินตั้งใจจะลองไปหาแถวค่ายผู้รอดชีวิตดู น่าจะมีคนสนใจไม่น้อย ทั้งความปลอดภัยทั้งความสะดวกสบายยังไงอาคารของเธอก็ดีกว่าเห็นๆ! เควสวันนี้คงสบายเธออีกตามเคย
เควสวันนี้ต้องการความโดดเด่นลลินจึงเลือกชุดคลาส S ที่เธอสุ่มได้ออกมาใส่เธอไม่ได้เห่อเลยนะจริงจิ๊ง! เนื่องจากใส่สุดสวยแล้วจึงรู้สึกไม่อยากทำกับข้าว มื้อเช้าเลยจบที่ขนมปังกับนมจากร้านค้าระบบอีกครั้ง
วันนี้นอกจากหาคนแล้วลลินตั้งใจล่ามอนสเตอร์เพิ่มด้วย ไม่รู้ว่าเควสในอนาคตต้องใช้แต้มอีกมากแค่ไหนเธอเลยตั้งใจจะเตรียมไว้ก่อนเนิ่นๆ ก่อนที่จะก้าวเท้าออกไปจากบ้านลลินไม่ลืมที่จะฝากให้เพลิงกัลป์ดูแลรอบๆ ด้วยถึงมอนสเตอร์จะเข้ามาไม่ได้แต่ระวังไว้ก่อนก็ไม่มีอะไรเสียหาย
[นับเวลาถอยหลังเกตดันเจี้ยนจะเปิดอีก 1 นาที]
เสียงแจ้งเตือนนั้นทำให้ผู้เล่นทุกคนใจหายวาบไม่ว่าใครตอนนี้ก็ภาวนาขอให้คนที่โดนดูดไปไม่ใช่ตัวเอง ลลินเองก็ทำแบบนี้เช่นกันซ้ำยังเผื่อแผ่คำขอนี้ไปถึงพ่อแม่และพี่เธอด้วย
'ขอให้คนที่โดนพาไปไม่ใช่คนในครอบครัวเธอด้วยเถอะ!' ณ เวลานี้ใครจะบอกว่าเลวก็ช่าง เธอยอมเป็นคนเลวดีกว่าต้องสูญเสียคนสำคัญไป
[นับเวลาถอยหลังเกตดันเจี้ยนจะเปิดอีก 3 วินาที]
[นับเวลาถอยหลังเกตดันเจี้ยนจะเปิดอีก 2 วินาที]
[นับเวลาถอยหลังเกตดันเจี้ยนจะเปิดอีก 1 วินาที]
[เกตดันเจี้ยนเปิดแล้ว ดันเจี้ยนคลาส A งานเลี้ยงโสมมของปีศาจ]
"ตุบ"
ราวกับว่าคำขอของลลินเป็นผลเพราะคนที่ถูกดูดเข้ามาในดันเจี้ยนไม่ใช่คนในครอบครัวจริงๆ นั่นแหละแต่เป็นตัวเธอเอง! ร่างบางหล่นลงพื้นดินหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่สีดำสนิท ด้านหน้ามีหลุมศพมากมายที่ตอนนี้เต็มไปด้วยผีดิบหน้าตาชวนสยอดสยองแต่ล่ะตัวมีสภาพที่ไม่น่าดูทั้งนั้นซ้ำยังร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าขาดวิน ดวงตาแดงก่ำและเขี้ยวที่ยาวเฟี้ยวที่สามารถกัดคอคนขาดได้ในครั้งเดียว
[ยินต้อนรับเข้าสู่เกตดันเจี้ยนงานเลี้ยงโสมมของปีศาจ คุณต้องจัดการกับบอสเจ้าแวมไพร์ อันเดรีย ถึงจะสามารถเปิดทางออกได้]
#จำนวนผู้เล่น1000/1000
"กรรรร"
[ตรวจพบผีดิบหิวโหยระดับ 2]
[ตรวจพบผีดิบหิวโหยระดับ 2]
[ตรวจพบผีดิบหิวโหยระดับ 2]
.
.
.
"นั่นมันผีดิบนี่!"
"กรี๊ด!! ทำไมฉันมาอยู่ที่นี่!!"
"อ๊าก!!!"
"กร้วม!!!"
"ตู้ม!!"
ความโกลาหลเกิดขึ้นต่อหน้าลลินอีกครั้งยังดีที่ตัวเธออยู่ห่างกับคนพวกนั้นพอสมควรที่สำคัญเสียงกรีดร้องที่ตกใจพวกนั้นก็พาให้กันพุ่งไปหาเหยื่อที่เรียกร้องความสนใจก่อนแต่ก็มีอีกหลายสิบตัวที่เลือกพุ่งเข้ามาใส่ลลินที่อยู่ใกล้กว่าก่อน
"แฮ่! หิว หิว ขอกินหน่อย!"
"หิว..หิว"
"อาหาร..อาหาร"
แม้เสียงของมอนสเตอร์จะฟังดูไม่มีเรี่ยวแรงแต่ความเร็วที่พุ่งมาโจมตีนั้นไม่ได้ช้าเหมือนคำพูดเลยแม้แต่น้อย เล็บยาวที่แหลมคมพุ่งเข้ามาจากหลายทิศทางแม้จะจนมุมเรื่องจำนวนแต่ลลินก็ยังไม่ถูกผีดิบพวกนี้เล่นงานสักแผล แส้เถาวัยล์ถูกเลือกมาใช้อีกครั้งการสะบัดที่อ่อนช้อยเพียงแค่พริบตาเดียวหัวของผีดิบทั้งหลายก็ขาดลงพร้อมกับร่างของหญิงสาวที่เดินออกมาจากจุดนั้นโดยที่ร่างกายไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน
[คุณได้ฆ่าผีดิบผู้หิวโหยได้แต้ม 15 แต้ม]
[คุณได้ฆ่าผีดิบผู้หิวโหยได้แต้ม 15 แต้ม]
[คุณได้ฆ่าผีดิบผู้หิวโหยได้แต้ม 15 แต้ม] .
.
.
.
"ถ้าหิวก็ไปบอกกับแม่แกโน่นไป๊!"
#จำนวนผู้เล่น751/1000
ความคิดเห็น