ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [จบแล้ว] อาชีพอสังหาในวันสิ้นโลก [มี e-book]

    ลำดับตอนที่ #5 : บอสลับ

    • อัปเดตล่าสุด 16 ส.ค. 67


    "ฉันไม่ลังเลหรอกนะที่จะฆ่ามอนสเตอร์ในร่างคนอย่างพวกแกน่ะ!" ถ้าใจอ่อนกับคนแบบนี้เธอนั่นแหละที่จะตายแทน!


    [คุณได้ฆ่าผู้เล่น ******** ได้แต้ม 100 แต้ม]


    "มะ..มึงฆ่าคน!"


    "อีปีศาจ!"


    คนที่เหลือเห็นลูกพี่ถูกฆ่าตายโดยผู้หญิงตัวเล็กๆ เพียงคนเดียวก็ต่างพากันตกใจ แต่ล่ะคนคว้าอาวุธเตรียมเข้าต่อสู้กับลลินเพื่อล้างแค้นทว่าคนที่เอาแต่หลบหลังคนอื่นไม่เคยผ่านการต่อสู้มาก่อนเอาแต่หลบหนีจนมารวมกลุ่มปล้นคนที่จิตใจอ่อนแอจะมาสู้กับคนที่สู้มาตั้งแต่แรกได้ยังไง ลลินอ่านการโจมตีของอีกฝ่ายออกอย่างง่ายดาย เธอสะบัดแส้ฟาดจัดการทีล่ะคนใช้เวลาไม่นานบริเวณดังกล่าวก็เหลือแค่ร่างบางของหญิงสาวยืนอยู่ท่ามกลางศพของมนุษย์และมอนสเตอร์มากมาย


    [คุณได้ฆ่าผู้เล่น ******** ได้แต้ม 100 แต้ม]


    [คุณได้ฆ่าผู้เล่น ******** ได้แต้ม 100 แต้ม]


    [คุณได้ฆ่าผู้เล่น ******** ได้แต้ม 100 แต้ม]


    .


    .


    .


    ภายในใจลลินหวิวไปไม่น้อยนี่เป็นครั้งแรกที่ลงมือฆ่าคน ฆ่ามนุษย์เหมือนกับเธอ อโหสิให้ด้วยละกันนะแต่สถานการณ์แบบนี้ ถ้าไม่ฆ่าใครคนที่ตายก็คือตัวเอง ลลินยังไม่เคยลืมภาพที่มีคนผลักเธอตกบันไดจนต้องมาสู้กับสไลม์อย่างไม่ตั้งใจ ไม่มีแม้แต่อาชีพด้วยซ้ำซึ่งหลังจากนั้นเธอจะหนีออกมาจากบริษัทได้สำเร็จก็ตามโดยที่ตัวของลลินไม่รู้เลยว่าที่เธอตัดสินใจออกจากบริษัทมาแทนที่จะขึ้นไปชั้นบนนั้นเป็นการกระทำที่ถูกต้องแล้วเพราะด้านบนของบริษัทคือรังของบอสสไลม์นั่นเอง..


    ลลินเรียกสติตัวเองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะผละตัวออกมาจากพื้นที่นั้นเพราะกลัวว่ากลิ่นเลือดอาจจะเรียกมอนสเตอร์มาอีก ลลินเลือกเข้าไปหลบในร้านแว่นตาชื่อดังแม้ว่าด้านในจะเสียหายหมดแล้วจากการบุกของมอนสเตอร์แต่ด้านในก็ยังมีที่ให้เธอแอบอยู่บ้าง เมื่อเรียกระบบขึ้นมาสิ่งแรกที่ลลินเลือกดูที่ช่องเก็บของ เธออยากรู้จะแย่ว่าเจ้าไอเทมคลาส SS นี่มีสามารถอะไร!


    [เขี้ยวหมาป่าโลกันตร์ คลาส SS รายละเอียดไอเทม เป็นไอเทมหลอมรวมกับร่างกาย เมื่อหลอมรวมแล้วจะได้รับพาสซีฟ จ่าฝูง ทำให้มอนสเตอร์จำพวกหมาป่าทั้งหมดถูกกดดันให้รู้สึกหวาดกลัว การโจมตีลดลง 50%]


    #วิธีใช้งานคือพูดว่าหลอมรวมเขี้ยวหมาผ่าโลกันตร์


    "นี่มันของโคตรดี!" อดไม่ได้ที่จะดี๊ด๊า "หลอมรวมเขี้ยวหมาป่าโลกันตร์"


    [ระบบกำลังหลอมรวมไอเทมให้ผู้เล่น..3..2..1 การหลอมรวมเสร็จสิ้นคุณได้รับ พาสซีฟ จ่าฝูง ส่งผลให้การโจมตีของมอนสเตอร์หมาป่าลดลง 50%]


    ลลินยิ้มกริ่มไม่น่าเชื่อเจ้าหมาป่าที่มีไฟลุกทั้งร่างนั้นจะให้ของดีขนาดนี้ มีพาสซีฟด้วยหรือบางทีเธอควรออกไปล่ามัน? เมื่อตัดสินใจแล้วก็ไม่รอช้ามือเรียกอาวุธคู่ใจออกมาอีกครั้ง ย่านที่ลลินยืนอยู่ตอนนี้เป็นย่านตึกแถวมีร้านค้าต่างๆ มากมายแต่วันนี้เป้าหมายของลลินคือล่าไปเรื่อยๆ และสำรวจเส้นทางในอนาคตไปด้วย

     

    ------------------------------------------------------------------------------------------------


    "กรรร กรรร"


    "ขวับ! ฉัวะ!"


    "เอ๋งๆๆ"


    "กรรรรร"


    "ฉึก!"


    การล่าหมาป่าของลลินตอนนี้ดำเนินมาจนถึงเวลาเย็นเพราะตอนที่กำลังจัดการกับทหารออร์คตัวหนึ่งอยู่นั้นเธอดันเหลือบไปเห็นหมาป่าโลกันตร์หลายตัวกำลังแอบมองอยู่ไม่ยอมเข้ามาใกล้ ลลินจึงเลือกพาตัวเองเข้าไปแทน แน่นอนว่าพาสซีฟจ่าฝูงทำงานความสามารถของหมาป่าพวกนี้ลดลงอย่างเห็นได้ชัด บางตัวเลือกที่จะวิ่งหนีแทนสู้เสียด้วยซ้ำแน่นอนว่ามีหรือลลินจะปล่อยให้เหยื่อหลุดรอด เธอตามมันมาเรื่อยๆ รู้ว่ารังของมันอยู่ในห้างสรรพสินค้า!


    แน่นอนว่าหลังจากนั้นการต่อสู้ของหญิงสาวผู้แข็งแกร่งและหมาป่าแสนอ่อนแอก็ได้เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ตอนนั้นเลยมาจนถึงตอนนี้..


    [คุณได้ฆ่าหมาป่าโลกันตร์ได้แต้ม 10 แต้ม]


    [คุณได้ฆ่าหมาป่าโลกันตร์ได้แต้ม 10 แต้ม]


    [ยินดีด้วย! คุณฆ่าหมาป่าโลกันตร์ครบ 100 ตัว ผ่านเงื่อนไขเรียกบอสหมาป่าโลกันตร์ บอสจะเกิดขึ้นในอีก 10 วินาที!]


    WTF! การแจ้งเตือนของระบบทำให้ลลินอุทานคำหยาบ บางทีเธอก็ชักสงสัยใครมันจะดวงซวยเจอบอสกันติดๆ แบบเธอมั้ย! ให้ตายเถอะ ระบบมันเกลียดอะไรเธอรึเปล่า! ถามจริง?


    [บอสจะเกิดในอีก 3..2..1..]


    [ตรวจพบบอสหมาป่าโลกันตร์ระดับ 10]


    [ติ๊ง! เนื่องจากคุณมีพาสซีฟจ่าฝูงส่งผลให้การโจมตีของบอสลดลง 50% ระดับของบอสจึงเปลี่ยนไป...]


    [ตรวจพบบอสหมาป่าโลกันตร์ระดับ 5]


    บอสหมาป่าโลกันตร์นั้นมีขนาดแตกต่างกับหมาป่าทั่วไปอย่างเห็นได้ชัดตัวมันพอๆ กับรถบรรทุก ร่างกายของมันไม่ได้ปกคลุมไปด้วยไฟมีแต่หางหูและขาเท่านั้นที่มีไฟลุกอยู่ลำตัวเป็นสีแดงราวกับเปลวเพลิงที่กำลังลุกไหม้ ดวงตาสีทอง ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้มันกำลังจ้องลลินเขม็งล่ะก็ มันคงเป็นหมาป่าในฝันของใครหลายคนเลยแหละ


    "เครื่องยึดทรัพย์" ลลินเรียกอาวุธสุดแกร่งมาถือไว้ เตรียมพร้อมเมื่อบอสหมาป่าจู่โจมเธอจะจัดการมันทันที


    ทว่า..


    "....."


    "....."


    ตามองตา สายตาก็จ้องมองกัน จ้องกันไปจ้องกันมาอยู่ครู่ใครก็ไม่มีใครโจมตีใครก่อนแม้แต่หมาป่าโลกันตร์ที่ไม่ใช่บอสเองก็ยังไม่กล้าขยับได้แค่ยืนคุมเชิงลลินเท่านั้น ลลินรู้สึกเสียเวลามากแล้วจึงตั้งใจจะใช้สกิลจัดการบอสหมาป่าเสียที


    "ดูด..--"


    [ติ๊ง! บอสหมาป่าโลกันตร์ขอสวามิภักดิ์ต่อคุณ เมื่อคุณรับบอสโลกันตร์เป็นคู่หูจะทำให้ไม่สามารถโจมตีหมาป่าโลกันตร์ได้แต่สามารถสั่งให้หมาป่าโลกันตร์ทำอย่างอื่นให้ได้แทน]


    "ห๊ะ.."


    [บอสหมาป่าโลกันตร์ขอสวามิภักดิ์ต่อคุณ เมื่อคุณรับบอสหมาป่าโลกันตร์เป็นคู่หูจะทำให้ไม่สามารถโจมตีหมาป่าโลกันตร์ได้แต่สามารถสั่งให้หมาป่าโลกันตร์ทำอย่างอื่นให้ได้แทน ยืนยันจะรับหรือไม่]


    [--ข้อมูลเพิ่มเติม : ถ้าคุณรับบอสหมาป่าโลกันตร์จะสามารถเปิดเควสลับของอาชีพนักอสังหาริมทรัพย์ได้แต่ถ้าคุณเลือกไม่รับบอสหมาป่าจะโจมตีคุณและคุณจะถูกไล่ลาจากหมาป่าโลกันตร์ตลอด 24 ชั่วโมง--]


    ลลินรู้สึกแปลกๆ ราวกับว่าทุกอย่างมันเข้าทางไปหมดหรือว่าเธอคิดไปเอง "รับก็รับ"


    [ยินดีด้วย! คุณได้รับบอสหมาป่าโลกันตร์มาเป็นคู่หู ปลดล็อกเควสลับความปลอดภัยของพื้นที่ฉันสำคัญที่สุด หลังจากนี้คุณสามารถสั่งใช้งานหมาป่าโลกันตร์ทุกตัวได้และห้ามโจมตีหมาป่าโลกันตร์โดยเด็ดขาด]


    #เควสลับความปลอดภัยของพื้นที่ฉันสำคัญที่สุด


    เพิ่่มความปลอดภัยให้ตัวอาคารโดยใช้คู่หู 1/4 (ไม่จำกัดเวลา)


    --ตามหาพันธมิตรที่อยู่รอบตัวสิ ทุกทีนั้นมีอยู่นะ!-- เนื่องจากผู้เล่นติดเควสหลักอยู่จึงไม่สามารถทำเควสลับได้


    รางวัล 10000 แต้ม

     

    อ่านละเอียดจบลลินก็รู้สึกตื่นเต้น รางวัลของเควสนี้เย้ายวนใจเธอเสียเหลือเกิน เรียกว่าเป็นเควสที่เธอสนใจรองลงมาจากเควสครอบครัวเลยเพราะแต้มจากการล่ามอนสเตอร์ได้น้อยแค่ไหนใครๆ ก็รู้ ถ้าไม่ใช่บอสไม่มีโอกาสได้แต้มหลักร้อยเลย (ไม่นับการฆ่าคนด้วยกันเองนะ)


    [โปรดตั้งชื่อให้คู่หูของคุณ] การแจ้งเตือนดังอีกครั้ง


    "เพลิงกัลป์"


    [ยืนยันตั้งชื่อ เพลิงกัลป์ หลังจากนี้คุณสามารถสั่งใช้งานหมาป่าโลกันตร์ได้แล้ว]


    สิ้นเสียงจากระบบบรรยากาศรอบข้างพลันเปลี่ยนไป จากหมาป่าที่กำลังแยกเขี้ยวขู่ลองเชิงตอนนี้ก็สงบเรียบร้อยราวกับตัวของลลินเป็นเจ้านายของพวกมันก็ไม่ปาน เพลิงกัลป์เองก็ลดขนาดลำตัวให้เหลือพอๆ กับหมาป่าทั่วไปแต่ลักษณะนั้นไม่เปลี่ยนยังคงโดดเด่นเหมือนเดิม พวกมันมองลลินนิ่งราวกับกำลังรอคำสั่งจากเธอ


    "งึดๆๆๆ"


    "หงิงง หงิงง"


    "ถ้าฉันอยากให้พวกแกไปตามหาครอบครัวของฉันนี่พวกแกทำได้มั้ย"


    พวกหมาป่ามองหน้ากันแล้วส่ายหัวซึ่งการกระทำนั้นทำให้ลลินรู้ว่าพวกมันฟังเข้าใจ น่าจะเพราะระบบคู่หู ในเมื่อมันไม่ตามหาให้หไม่ได้ลลินก็ไม่คิดบังคับ อีกอย่างยังไงมันก็เป็นเรื่องที่เธอต้องทำเองอยู่ดี ไม่คาดหวังไม่ผิดหวัง


    "งั้นพวกแกไปสำรวจเส้นทางนี้ให้ฉันหน่อยนะ ถ้าเจอมอนสเจอร์ที่พวกแกสู้ไหวก็จัดการให้ฉันด้วย ไม่ไหวก็หนีออกมา พยายามทำให้เส้นทางเส้นนี้มีมอนสเตอร์ระดับต่ำน้อยที่สุดนะ" เมื่อได้ยินคำสั่งหมาป่าโลกันตร์จึงพากันเห่าเสียงดังแล้ววิ่งแยกย้ายกันออกไปทำตามที่เจ้านายสองขาต้องการจนตอนนี้เหลือแค่ตัวของลลินกับเพลิงกัลป์ "แกเป็นเควสลับ แกกลับไปเฝ้าบ้านให้ฉันแล้วกัน"


    แม้ว่าลลินจะรับรู้ได้เวลาที่คนเข้ามาในอาคารแต่จะให้เธอวาร์ปกลับแล้วออกมาใหม่มันก็จะเหนื่อยเกินไป มีหมาเฝ้าแทนแบบนี้ก็สะดวกดี ระบบที่เพิ่มเข้ามาทำให้ทั้งสองสื่อสารกันในรูปแบบของการมองเห็นที่เชื่อมต่อและทางด้านความคิด เรียกได้ว่าต่อให้อยู่ห่างกันลลินก็สามารถรู้ได้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น หรือก็คือ กล้องวงจรปิดเวอร์ชันหมาป่านั่นเอง


    เพลิงกัลป์หลังได้รับคำสั่งแล้วจึงเดินกลับไปโดยที่ลลินไม่ต้องเรื่องทิศทางซึ่งลลินเองไม่ติดใจอะไรมาก จะเป็นบอสยังไงนั่นก็คือ หมา น่าจะดมกลิ่นหาทางกลับเองล่ะมั้ง (เดา) เมื่อได้มาอยู่คนเดียวความเงียบก็เข้ามา บรรยากาศหน้าห้างนั้นสงบจนผิดปกติพอกวาดตามองขึ้นบนขนอ่อนพลันลุกขึ้นมาตามด้วยเสียงขอความช่วยเหลือที่ดังมาแว่วๆ


    ลลินสองจิตสองใจสัญชาตญาณในร่างกายร้องเตือนว่าในนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ ถ้าเป็นแค่รังของหมาป่าก็ดีแต่ลึกๆ ตั้งแต่ก้าวเข้ามาแล้วที่รู้สึกว่ามันไม่ใช่ ถึงเธอจะอยากช่วยแต่การที่เธอเข้าไปโดยที่ไม่รู้อะไรก่อนเธออาจจะกลายเป็นเหยื่อแทนก็ได้..
    แต่แล้ว!


    "เพล้ง!!" เสียงกระจกแตกบริเวณใกล้กันลลินต้องหันกลับไปมองภาพที่เห็นคือผู้ชายคนหนึ่งกำลังวิ่งออกมาด้วยใบหน้าที่หวาดกลัว ทันทีเห็นว่าด้านนอกมีคนอยู่เขาก็รีบร้องขอให้ช่วย


    "ช่วยด้วยครับ! มันจะมาแ..."


    "ฉึก!!!"


    "พรึ่บ!"


    "ฮี่ๆๆๆๆ"


    สิ่งที่ลลินเห็นกับตาคือจังหวะที่ชายคนดังกล่าวกำลังวิ่งมาหาเธอเพื่อขอความช่วยเหลือแต่แล้วคนนั้นก็มาได้ไม่ถึงเขาถูกลิ้นของสัตว์ประหลาดตรงหน้าแทงเข้าไปที่ท้องและถูกดึงกลับเข้าไปหามันท่ามกลางสีหน้าตกใจของลลินตามด้วยเสียงหัวเราะคิกคักและระบบการแจ้งเตือน


    [ตรวจพบบอสลับตัวตลกขี้เล่นระดับ 7]


    "ฮี่ๆ มาเล่นกันเถอะๆๆ" เสียงของเจ้าสัตว์ประหลาดตัวดังกล่าวว่า มันเป็นมอนสเตอร์ที่มีหัวขนาดใหญ่กลม ขาเล็ก ลิ้นยาวมากไม่รวมกับปากที่เต็มไปด้วยเขี้ยวและเลือด ที่สำคัญ มันพูดภาษาคนได้!!


    "อึก..ช่วยด้--" ชายคนนั้นพูดขึ้นอีกครั้งด้วยสีหน้าเจ็บปวดก่อนจะแน่นิ่งไป


    [ตรวจพบบอสลับตัวตลกขี้เล่นระดับ 7]

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×