คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เกตดันเจี้ยน
[ตรวจพบบอสลับตัวตลกขี้เล่นระดับ 7]
"ฮี่ๆ มาเล่นกันเถอะ!" ทันทีที่บอสตัวตลกเห็นลลินมันก็สะบัดร่างของชายคนนั้นออกไปแล้วพุ่งเข้าใส่ของเล่นใหม่โดยที่ความเร็วนั้นไม่เข้ากับขนาดตัวของมันเลย ลลินเองก็ไม่รอช้าแม้จะยังไม่หายตกใจเธอก็ไม่คิดจะเป็นเหยื่อให้มอนสเตอร์ฆ่า
บอสตัวตลกนั้นไม่เหมือนกับบอสก็อบลินก่อนหน้า ลลินจึงไม่สามารถใช้เครื่องยึดทรัพย์จัดการได้ในทันที เจ้าบอสตัวตลกมีความฉลาดกว่ามาก มันใช้เพียงลิ้นที่พุ่งเข้ามาใส่เหมือนกับหอกซ้ำยังรวดเร็วมากเสียจนลลินหลบไม่ทัน ได้แผลมาหลายจุดแต่เจ้าตัวตลกนั้นก็ไม่ยอมฆ่าเธอเสียทีทั้งที่มีโอกาสตั้งหลายครั้ง เธอเดาว่ามันน่าจะอยากให้เธออยู่ในสภาพที่เต็มไปด้วยเลือด หมดทางหนีเหมือนชายคนนั้นมากกว่าจากนั้นค่อยฆ่า ช่างเป็นมอนสเตอร์ที่เลวเสียจริง
หลังจากสู้มาได้สักพักลลินสังเกตได้ว่าเมื่อลิ้นของมันโจมตีมามันจะอ้าปากค้างไว้สักพักแม้จะเล็กน้อยแต่ถ้าลลินจับจังหวะได้โอกาสชนะก็ต้องเป็นของเธอ!
"พึบ! พึบ!"
เจ้าบอสใช้ลิ้นโจมตีมาที่ลลินอีกครั้งซึ่งลลินเองก็รอจังหวะนี้เช่นกัน "เมือกสไลม์!"
"ฟิ้วว! โพล๊ะ!!"
ขวดเมือกสไล์ถูกปาเข้าไปยังปากกว้างนั่นราวกับจับวางบวกกับฟันที่แหลมคมของบอสตัวตลกจึงทำให้แตกในทันที ความแสบร้อนของเหมือกสไลม์เข้าไปยังลำคอของมัน บอสตัวตลกจึงร้องออกมาดังลั่น ลิ้นที่เหยียดยาวสั่นไหวเสียการโจมตีไปชั่วขณะลลินไม่รอเรียกขวานที่ดรอปได้จากออร์คครั้งก่อนเขวี้ยงใส่ลิ้นนั้นจนขาดกระเด็นออกจากกัน เสียงร้องของความเจ็บปวดจากบอสตัวตลกก็ดังขึ้นอีกครั้ง มันเริ่มรู้สึกเสียใจที่ไม่ยอมฆ่าลลินเสียแล้ว
"อ๊ากกกก มะ..มาเล่น" เพราะว่าเป็นไอเทมจากมอนสเตอร์ที่ระดับต่ำกว่าบอสตัวตลกใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่ก็เริ่มฟื้นตัว มันเตรียมที่จะเล่นกับผู้หญิงคนนี้อีกครั้งแต่แล้วสิ่งที่มันเจอก็คือ..ความตาย
"ไปเล่นต่อในนรกเถอะแกน่ะ!! ดูดกลืน!"
[คุณได้ฆ่าบอสลับตัวตลกขี้เล่นได้แต้ม 700 แต้ม]
[ดรอปกล่องปริศนา คลาส (????) 1 ชิ้น]
[ยินดีด้วย! เลเวลของคุณถูกอัพเป็น 3!]
"ฮู่..จบสักที จริงสิ! พี่คนนั้น" ลลินยกมือขึ้นปาดเหงื่อตั้งแต่ที่โลกเกิดเรื่องบ้าๆ นี้ขึ้นมานี่เป็นครั้งแรกที่เธอเหนื่อย ตอนลงดันเจี้ยนก็อบลินยังไม่ขนาดนี้เลย คิดไปก็เดินไปด้วย เมื่อเห็นร่างของชายคนนั้นลลินจึงรีบเข้าไปดูทันทีที่นิ้วแตะไปโดนผิวกายที่เย็นชืด ลลินจึงรู้ว่า คนนี้ๆ เสียชีวิตตั้งแต่ขอความช่วยเหลือครั้งนั้นแล้ว..
"ขอให้ไปสู่สุคตินะพี่" ลลินอวยพรให้ชายคนนั้นเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินผละออกมาตั้งใจจะเข้าไปดูภายในห้างเสียหน่อยว่าพอมีอะไรที่เป็นประโยชน์ได้บ้าง เดินมาถึงที่เดิมก็ต้องผงะเพราะตอนนี้บริเวณดังกล่าวเต็มไปด้วยผู้คนนับสิบซึ่งไม่รู้ว่ามาจากไหน
"เธอเป็นใครน่ะ!!"
"ไม่คุ้นหน้าเลย ทีมนายรึเปล่า"
"บ้าเหรอ! ไม่ใช่สักหน่อย"
เสียงที่ดังเซ็งแซ่ทำให้ลลินนั้นคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ ก่อนโลกล่มสลาย ยังไม่ทันจะได้ตอบอะไรก็มีร่างสูงใหญ่ของผู้ชายในชุดเกราะสีเงินเดินออกมาเสียก่อน ตามด้วยผู้หญิงผิวขาวหน้าตาหมดจดยืนอยู่ข้างๆ
"น้องเป็นใครมาทำอะไรที่นี่คะ" ผู้หญิงคนนั้นถาม "แล้วน้องเห็นผู้ชายใส่เสื้อสีน้ำเงินบ้างมั้ย"
"ที่นี่มันอันตรายพวกเรารีบตามหาป๋องมันแล้วออกไปดีกว่า" คราวนี้ผู้ชายพูดบ้าง ดวงตาเขามองสภาพของลลินที่เต็มไปด้วยเลือดด้วยความเห็นใจ "แยกย้ายและระวังตัวกันดีๆ อย่าลืมส่งสัญญาณด้วยถ้าเจอบอส"
แม้ทุกคนจะมีสีหน้าไม่เต็มใจแต่ก็ไม่มีใครขัดคำสั่งของชายเกราะเงิน ลลินมองผู้คนที่กระจายตัวกันออกไปด้วยความสนใจ ถ้าไม่นับโจรนี่คงเป็นครั้งแรกที่เธอได้เจอกับคนอื่นบ้าง ทุกคนเองก็ดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย บางคนใส่หมวกเหมือนแม่มด บางคนใส่ผ้าคลุม ดาบ ขวานก็พกติดหลังกันคนล่ะเล่ม 2 เล่ม บรรยากาศนั้นเหมือนกับเกมที่พี่ชายลลินเคยเล่นสมัยเด็กๆ ไม่มีผิด
"น้องบาดเจ็บนี่ให้พี่เรียกฮีลเลอร์มารักษาให้ดีมั้ย" ผู้หญิงกวาดตามองร่างกายของลลิน เสื้อผ้ามีรอยฉีกขาดและรอยเลือดหลายจุด แสดงว่าเด็กคนนี้น่าจะหนีมอนสเตอร์มาแน่ๆ
ลลินเหลือบไปเห็นสีหน้าที่ไม่เต็มใจของคนที่อยู่ด้านหลังจึงส่ายหัว "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไหว"
"ฝนพาน้องออกไป ผมไม่ไว้ใจที่นี่ มันมีบอสระดับ 7 นะอย่าลืม"
"เจอแล้ว! ป๋องตายแล้ว!!" ยังไม่ทันได้พูดอะไรกันมากเสียงที่ดังขึ้นทำให้ทุกคนกรูไปทางนั้นซึ่งเป็นทิศทางเดียวกับที่ลลินเดินออกมานั่นจึงทำให้หลายคนเริ่มมองลลินอย่างหวาดระแวง
"ยัยนี่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือด ไม่ใช่ว่านางฆ่าไอ้ป๋องมันหรอกนะ!"
"หรือว่าความจริงแล้วยัยนี่เป็นบอสที่แปลงร่างมา ดูสิ! ปกติถิ่นนี้เป็นถิ่นของมันนี่พวกเราที่เคยมาหาเสบียงตายไปตั้งเท่าไหร่!"
การพูดใส่ร้ายคนอื่นซึ่งๆ หน้าทำให้ลลินเริ่มหงุดหงิดแค่เธอยังไม่ได้พูดก็ไม่ได้แปลว่าจะโยนขี้มาให้เธอได้นะ! "ฉันไม่รู้เรื่อง ฉันแค่หนีมอนสเตอร์มาจากทางนั้นตั้งใจจะมาหาของกินที่ห้าง ส่วนบอสอะไรนั่นก็ไม่เห็นตั้งแต่แรก บางทีมันอาจจะไปอยู่ที่อื่นแล้วก็ได้" แน่นอนว่าลลินเลือกที่จะไม่บอกความจริงว่าเธอนี่แหละนี่เป็นคนจัดการบอสที่ว่า คำพูดของลลินมีน้ำหนักพอสมควรเพราะทุกคนรู้ดีว่ามอนสเตอร์พวกนี้มีชีวิตไม่ใช่ในเกมที่จะอยู่แต่จุดเดิมตลอดเวลา
"เอาล่ะ! พอได้แล้ว พี่ต้องขอโทษแทนคนที่ค่ายด้วยนะ พี่ชื่อน้ำฝน คนนี้สามีพี่เองชื่อนักรบ พวกเราอยู่ค่ายตรงตึกนั้นมาหาเสบียงแถวนี้ประจำจ้ะ" น้ำฝนแนะนำตัวเองกับลลิน เธอมองออกว่าลลินกำลังไม่พอใจคนพวกนี้แต่เธอไม่อยากให้มีการทะเลาะกันจึงเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องแทนพร้อมกับแนะนำ นักรบ ผู้ชายในชุดเกราะให้ลลินรู้จักด้วยอีกคน
"ฉันชื่อ ลลิน ค่ะ" ลลินเลือกแนะนำตัวแค่นี้ "พวกพี่มาหาเสบียงกันนี่ ฉันไม่รบกวนดีกว่า"
นักรบไม่พูดอะไรแค่พยักหน้าถ้าคำพูดของผู้หญิงคนนี้เป็นความจริงแสดงว่าห้างแห่งนี้ปลอดภัยแล้วพวกเขาก็สามารถกักตุนอาหารได้มากขึ้น "แล้วเธอล่ะจะเอายังไง มาอยู่ค่ายกับพวกเรามั้ย อย่างน้อยมันก็น่าจะอุ่นใจกว่าอยู่คนเดียว"
"ฉันตั้งใจจะกลับบ้านค่ะ ขอบคุณนะคะที่ชวน" คำตอบของลลินไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจของสองสามีภรรยามากนักราวกับพวกเขาได้ยินคำนี้มานับครั้งไม่ถ้วนแม้ว่าสุดท้ายคนที่พูดจะไม่เคยกลับมาเลยก็ตาม
"ถ้ายังงั้นพี่ขอให้โชคดี" ไม่พูดเปล่าน้ำฝนก็ยังส่งซีเรียลบาร์ของตัวเองให้ลลินไปหลายชิ้น "เอาไว้ทานระหว่างทางแก้หิวนะ"
ลลินซึ้งใจอยู่ไม่น้อยแม้ว่าสถานการณ์จะแย่แบบนี้ คนดีๆ ก็ยังพอมีอยู่สินะ "ขอบคุณค่ะ"
นักรบกับน้ำฝนพยักหน้าทั้งคู่ส่งยิ้มลาลลินก่อนจะพาคนที่เหลือเดินเข้าไปในห้างเพื่อหาเสบียงต่อส่วนศพของป๋องก็ถูกเผาโดยผู้ใช้พลังไฟคนหนึ่งถือว่าเป็นการส่งลาครั้งสุดท้ายดีกว่าปล่อยให้มอนสเตอร์ตัวอื่นมากัดกินศพไประหว่างที่กำลังหมุนตัวกลับเสียงแจ้งเตือนที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นมา การแจ้งเตือนนั้นมีแจ้งว่าจะมีการเกตดันเจี้ยนสุ่มเปิด ทุกคนทั่วประเทศต่างก็ได้ยินการแจ้งเตือนนี้ทั้งหมด ได้แต่ภาวนาให้คนที่ถูกสุ่มไม่ใช่ตัวเอง แม้รางวัลจะเย้วยวนใจแต่บทลงโทษก็น่ากลัวไม่แพ้กัน!!
#แจ้งเตือนผู้เล่นทุกคนต่อนี้อีก 12 ชั่วโมงจะมีการเปิดเกตดันเจี้ยน ระบบจะสุ่มผู้เล่นเข้าไปจำนวน 1000 คนจากทั่วประเทศ เพื่อเคลียร์ดันเจี้ยนนั้น
รางวัลคือ : ไอเทมคลาส S
บทลงโทษ : เสียชีวิต
ฟังรายละเอียดจบบนหัวก็มีนาฬิกานับเวลาถอยหลังขึ้นมา 11:23:59 ลลินถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่รู้สึกว่าเจ้าระบบนี่ไม่ปล่อยให้คนได้พักจริงๆ แบบนี้ใช่มั้ยที่เขาเรียก อีเว้นท์รัวๆ?
------------------------------------------------------------------------------------------------
"คืนถิ่น" เมื่อเดินทางจากกลุ่มคนได้หลายช่วงตึกแล้วลลินจึงเรียกใช้สกิลกลับอาคารของตัวเองทันที เพียงแค่พริบตาเดียวร่างกายก็มาโผล่ในห้องผู้จัดการแล้ว ตอนตกแต่งอยู่ก็ว่าสวยแล้วพอมาเห็นกับตาจริงๆ ลลินว่ามันสวยมาก ของใช้ทุกอย่างมีครบครัน ตอนแรกตั้งใจว่าจะส่งเควสก่อนแต่จากสภาพร่างกายเธอคิดว่าจัดการตัวเองก่อนดีกว่า
ลลินลองเปิดน้ำที่ฝักบัวก็ปรากฏว่ามันใช้ได้ ลองเปิดไฟดูก็ใช้ได้อีก สรุปคือทุกสิ่งในห้องนี้สามารถใช้งานได้ทั้งหมด ส่วนเงื่อนไขไม่ขอสนใจเพราะยังไงเธอก็หาคำตอบไม่ได้อยู่ดี ร่างบางเรียกระบบขึ้นมาเลือกร้านค้าทั่วไป หาพวกของใช้ต่างๆ ไม่ว่าจะสบู่ ยาสระผม ผ้าเช็ดตัว กระทั่งเสื้อผ้าหรืออาหารสด เครื่องปรุง ร้านค้าก็มีทั้งหมด ลลินจึงซื้ออย่างเมามันเพราะราคาของพวกนี้นั้นถูกมาก ตอนนี้รวยมากใช้นิดหน่อยจะเป็นอะไรไป!
การช็อปปิ้งออนไลน์หมดไปร่วม 20 นาทีหมดไปกว่า 300 แต้มแต่สิ่งที่ได้มานั้นคุ้มค่า ห้องพักของเธอมีครบทุกอย่างที่ควรมีแล้วที่สำคัญเธอยังเผื่อแผ่ไปที่ห้องข้างๆ ด้วย ลลินรีบอาบน้ำสระผมแน่นอนว่าก่อนไปเธอไม่ลืมที่จะหุงข้าวไว้ด้วย เพราะตั้งแต่ออกไปตอนนั้นจนถึงตอนนี้เธอยังไม่ได้ทานข้าวเลย บางทีก็สงสัย มันทำไมเธอถึงไม่เคยรู้สึกหิว? พอกลับมาถึงอาคารเท่านั้นแหละ แทบเป็นลม..
[ของกินของใช้ที่ผู้เล่นซื้อจากร้านค้าเหนือกว่าของทั่วไป ทุกอย่างล้วนเป็นของดี]
เสียงจากระบบที่ตอบราวกับกำลังยกยอตัวเองนั้นทำให้ลลินพูดไม่ออกนอกจาก "อ่อ...แบบนั้นเองสินะ"
จัดการตัวเองเรียบร้อย ร่างบางที่อยู่ในชุดนอนขายาวในมือก็ถือจานข้าวไข่เจียวง่ายๆ ออกมานั่งทานที่โต๊ะเพียงลำพัง ด้านล่างมีสุนัขพันธ์เยอรมันเชพเพิร์ดนอนหมอบอยู่ข้างโต๊ะด้วย ตอนแรกลลินก็ไม่รู้หรอกว่าเจ้านี้เข้ามาในห้องเธอตอนไหน ตกใจแทบแย่นึกว่าหมาที่บ้านใครหลุดมาพอจับการสื่อสารได้ สรุปมันคือ เจ้าเพลิงกัลป์เองนั่นแหละ ส่วนเรื่องที่ทำไมกลายเป็นแบบนี้ก็คงไม่พ้นระบบเช่นเดิม ลลินก็ขอปล่อยเบลอมันบ้างแล้วกัน..
#อาคารอสังหาริมทรัพย์ Lv.1 [1/4]
-จำนวนผู้เช่า 0/1 -จำนวนห้องเช่า 0/1
-ร้านค้าอาชีพ Lv.3 -ร้านค้าทั่วไป Lv.3
-แต้มสะสม 2720 แต้ม-
เจ้าของพื้นที่ ลลินตา
รายละเอียดเพิ่มเติม
ปลดล็อกระบบคู่หู : 1/4
[???] [???] [???] [???]
[ยินดีด้วย! เควสหลักของคุณผ่านแล้ว ได้รางวัล สกิลอาชีพแรงค์ F-SS (สุ่ม) ระบบกำลังสุ่มสกิลให้คุณ..คุณได้รับสกิลคลาส C ป้อมปืนเคลื่อนที่
รายละเอียด : เมื่อเรียกใช้สกิลจะทำให้ร่างกายของคุณเปลี่ยนสภาพเป็นปืนได้อย่างใจนึก ใช้มานา 20/น.]
[ติ๊ง! มีเควสหลักสร้างห้องให้กับคู่หูของคุณสิ! รางวัล 1000 แต้ม ไอเทมไม่จำกัดอาชีพ 1 ชิ้น (สุ่ม) ]
--ระยะเวลาเกตเปิด 10:20:35--
ความคิดเห็น