ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Madness

    ลำดับตอนที่ #7 : Madness~ : ตอนที่ 6 - เปลวเพลิงสีดำ

    • อัปเดตล่าสุด 31 ม.ค. 51


    Madness~ : ตอนที่ 6 - เปลวเพลิงสีดำ 

     -- เปลวเพลิงสีดำที่ถูกคำสาป  หาสาเหตุไม่ได้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร เทพเจ้าก็มิยอมปริปากบอกเรื่องนี้ ..เพราะอะไร? ความทรงจำที่คงจะแสนหวานในสมัยเด็กนั่นหายไปไหน?ทำไมความถูกต้องจากการช่วยเหลือมนุษย์จึงต้องแลกกับความเจ็บปวดนี่กันนะ เจ็บปวดทั้งร่างกายเหนื่อยล้าทั้งจิตใจ นี่เป็นความต้องการของเขาจริงๆน่ะเหรอ? 999 ปีที่ผ่านมานี่ทำไมถึงได้คิดอยากปกป้องมนุษย์ซึ่งเห็นแก่ตัวด้วยกันเองแบบนี้กันล่ะ? --

     บุรุษผู้หนึ่งเรือนผมสีทองยืนมองท้องฟ้าที่ปรากฏพระจันทร์สองดวงที่ซ้อนทับกันด้วยนัยน์ตาสีดำสนิท มองพระจันทร์นั่นอย่างเหนื่อยๆอยากจะเลิกเป็นซะแล้วสิ หากกำจัดเจ้าปีศาจทั้งหมดได้ในคราวนี้เมื่อไร  คงได้ใช้ชีวิตเป็นปกติสุขกับชาวบ้านเขาซะทีสินะ 

    พรึ่บ!!!!...

    " กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!! " เสียงร้องโหยหวนของปีศาจตัวหนึ่งดังขึ้น หลังจากเพลิงสีดำสนิทห่อหุ้มร่างกายของมัน แล้วร่างปีศาจนั้นก็สลายกลายเป็นเถ้าถ่านไป  บุรุษผู้นั้นหันไปมองร่างที่อยู่เหนือของเขาด้วยสายตาอาฆาต 
    " ไม่เลวเลยน๊า~~ ฟีเน่  เดอร์มอเรส  บุรุษผู้ตื่นจากโลกันต์สีทมิฬ " เสียงนั้นดังขึ้นทันทีหลังจากเห็นสายตาของคนข้างล่าง
    " อย่าเรียกชื่อเต็มสิเฟ้ย มันจี๋ฟ่ะ..เรียกว่าฟีนละกัน "บุรุษที่ชื่อฟีนมองปีศาจรูปงามผมสีน้ำตาลประกายม่วง แต่งเติมด้วยสีทองยาวประบ่า ตาสีม่วงเข้ม  แต่งตัวแปลกๆด้วยเสื้อแขนยาวข้างสั้นข้าง กางเกงสีม่วงขายาวเป็นประกาย รองเท้าบูทสีน้ำตาล ใส่ตุ้มหูข้างซ้ายรูปไม้กางเขนดูดีๆแล้วคล้ายเกย์ฟร่ะหมอนี่
    " รู้ชื่อกันฝ่ายเดียวคงจะไม่ดีมั้ง "ฟีน เผยยิ้มแสยะ ก่อนจะทำตาเจ้าเล่ห์
    " คิก..ก็ได้..ข้าคือ จีซัส  คีซ ...หัวหน้ากองทัพอสูรเพลิง " จีซัสเหล่มองฟีนด้วยหางตา
    " ให้เดาคงไม่ได้มาดีแน่ใช่มั๊ย? "
    " ก็ประมาณนั้น พอดีได้รับคำสั่งมาจากท่านอริญชย์ ให้กำจัดพวกแก ความจริงน่ะนะข้าตามพวกแกที่อยู่ในป่านี้เหมือนกัน แต่ทว่ามาเจอแกซะก่อนยังไง ข้าขอกำจัดแกก่อนละกัน " จีซัส หยิบโซ่เล็กขนาดใหญ่ออกมาจากด้านหลัง
    " พวกข้าหรือ? " ฟีนขมวดคิ้วถาม
    " ก็พวกแกนั่นล่ะ แต่ไม่ต้องกลัวหรอก ลูกน้องตัวฉกาจของข้ากำลังไล่ล่าพวกมันอยู่เหมือนกัน แกกับข้ามาเจอกันสักตั้งก่อนดีกว่า !! "พูดจบจีซัสก็ขว้างลูกตุ้มไฟขนาดใหญ่มาทางฟีนที่ตั้งรับด้วยง้าวสีดำขลับสะท้อนแสงจันทร์เป็นเงา   ลูกตุ้มนั่นถูกล้อมรอบด้วยไฟหมุนเหมือนวงล้อเสียดสีกับด้ามง้าวสีดำที่ปล่อยเพลิงสีดำปะทะกันเกิดเสียงดัง เปลวเพลิงสองสีที่ปะทะกันต่างไม่ถดถอยแต่ดูเหมือนว่าทางผู้ตั้งรับจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
    " อึ่ก! " เปลวเพลิงสีดำดูเหมือนจะทำอะไรลูกตุ้มเพลิงนั่นไม่ได้ เข่าของฟีนตกลงข้างหนึ่งเสียแล้ว
    " แพ้แค่นี้รึไงเจ้าบ้า  นี่น่ะหรือ 1ในผู้ที่กำราบท่านอริญชย์เมื่อเก้าร้อยกว่าปีก่อนน่ะ !! " ฟีนที่ทนฟังคำเหยียดหยามของปีศาจตรงหน้าไม่ได้จึงรวบรวมพลังขึ้นสู้อีกครั้ง พลอยสีดำเปร่งประกายแสงรับรู้ถึงความก้าวหน้าอีกขั้นของผู้ใช้ เปลวเพลิงสีดำทวีความร้อนและรุนแรงขึ้นทุกที ฟีนตวัดง้าวของเขา180องศา ลูกตุ้มเพลิงนั่นกระเด็นกลับไปหาเจ้าของ จีซัสถลึงตามองก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์อีกครั้ง
    " ต้องแบบนี้สิ ! " จีซัสพุ่งตรงมาทางฟีนอีกครั้งก่อนจะเหวี่ยงลูกตุ้มนั่นเข้าใส่ฟีนเต็มแรง
    " Soul Regent!! " ฟีนวาดง้าวเป็นรูปดาว 8 แฉกเหมือนสร้างคาถาอะไรสักอย่างแล้วตวัดเพลิงสีดำไปที่ดาว8แฉกนั้นเกิดบาเรียเพลิงขนาดใหญ่  แต่ดูเหมือนว่าบาเรียนั้นจะป้องกันพลังเพลิงของจีซัสไม่ได้

    เปรี๊ยะ!!  บาเรียนั้นเกิดรอยร้าวซะแล้ว

    " ชิ! " ฟีนสบถเบาๆ  กำชับอวุธในมือแน่น สีหน้าครุ่นคิดเตรียมการรับมือกับเจ้าปีศาจตนนี้

    เพล้ง!!! ในที่สุดบาเรียก็แตก  เพลิงสีส้มพุ่งตรงมายังฟีนอย่างไม่ยั้ง

     

    " Defeate With hold!!" ชายผมดำขว้างมีดปักที่กลางอกศัตรูที่มีรูปร่างเหมือนหมาป่าซึ่งมีเพลิงปะทุอยู่รอบตัวมันอย่าเร่งรีบ เสร็จแล้วตวัดสายลวดที่ตรึงอยู่กับมีดให้เป็นบ่วงตลบไปด้านหลังคล้องคอเจ้าปีศาจหมาป่าเพลิงกระตุกให้มันเข้าใกล้แล้วเสียบมีดเข้าที่กางอกมัน  สักพักปีศาจหมาป่าก็เรียงรายนอนตายอยู่ข้างหน้าแบล็ก
    " ให้ตายสิเจ้าพวกบ้า " แบล็กสบถก่อนจะเอนตัวเข้ากับต้นไม้เนื่องจากเขาเองก็ได้รับบาดเจ็บมามากพอสมควรเช่นกัน

    ตูม!!!!!!!!!!! เสียงระเบิดดังสนั่นลั่นป่า  ฝุ่นคลุ้งกระจายกระแสลมที่พัดผ่านรุนแรง จนแบล็กต้องให้แขนเสื้อบันหน้าตัวเองไว้

    " ยัยบ้านั่น " แบล็กเอ่ยอย่างหัวเสียก่อนจะพยุงตัวเองไปทางต้นเสียง

    " Create Hammer!!!!!" เสียงใสดังกังวาลของหญิงสาวดังขึ้น ก่อนที่อาวุธของเธอจะงัดแผ่นดินตรงหน้าขึ้นมา  พอดีกับปีศาจหมาป่าเพลิงนั้นวิ่งรอบตัวเธอนับสิบตัว เตรียมพร้อมที่จะขย้ำเธอเต็มที่  ซาร์เหวี่ยงขวานอันใหญ่ของเธอเข้าปะทะแผ่นดินที่ที่เธอนำมันออกมาอย่างรวดเร็ว เสียงปริแตกของก้อนดินที่แห้งกรังดังขึ้นก่อนที่มันจะระเบิดคลุ้งทำให้เกินฝุ่นดินฟุ้งกระจายทั่วพื้นที่  ร่างที่ลุกเป็นไฟของหมาป่าเริ่มอ่อนแรงเพราะฝุ่นดินที่กระจายนั้นสามารถทำหน้าที่ดับเพลิงได้เป็นอย่างดี จากนั้นซาร์ก็แยกขวานอันใหญ่ของเธอออกเป็นสองอัน แล้วโถมแรงเหวี่ยงมันให้หมุนรอบตัวแล้วข้วางออกไป  เหล่าปีศาจที่เริ่มทรุดได้แต่นั่งแยกเขี้ยวคำรามอย่างอ่อนแรง แล้วพวกมันก็โดนเด็ดหัวรายตัวด้วยขวานของซาร์ พอดีกับที่แบล็กมาถึง  ร่างของหมาปีศาจตัวสุดท้ายก็หลุดลง

    " ไม่เป็นอะไรเหรอ? " แบล็กถามซาร์ด้วยเสียงที่เหนื่อยหอบ  แต๋ซาร์กลับมองเขาด้วยสายตาไม่พอใจนัก  ก่อนเดินมาหาแบล็กด้วยท่าทีสงบเงียบ
    " ซาร์? "
    " อีตาบ้าาาาาาาา!!!แกปล่อยให้สาวน้อยบอบบางผู้น่ารักอย่างฉันต้องสู้หนักเพียงลำพังได้ยังไงย๊าาาาาา!!" เจ๊ซาร์วีนแตกเปลี่ยนโหมดสาวขรึมผู้งดงามกลายเป็นนางผีเสื้อผีสมุทรยักษ์สุดโฉดเข้าบีบคอแบล็กอ่างรวดเร็วและบ้าระห่ำ  จนแบล็กตาเหลือล้นจุกปาก ให้ตายเต็มแก่

    " แอ่ก...อ่อก...ค่อก..พอ..เว้ย..ยัยบ้า..ฉัน..." แบล็กพูดออกมาได้ไม่เป็นภาษา  ซาร์ที่เรียกสติคืนกลับมาอย่างทันท่วงที ก็ปล่อยมือแทบไม่ทัน เมื่อซาร์ปล่อยมือแบล็กก็ล้มแทบเท้าหญิงสาว
    " ขอโทษนะพอดีมือมันฉุดไปเอง " ซาร์ยิ้มแก้เก้อ เกาหัวแกรกๆ  ยังไม่ทันที่แบล็กจะได้ตอบอะไรกลับไป เสียงที่ไม่พึงประสงค์ก็ดังขึ้น

    แซ่ก!  แบล็กและซาร์หันหน้ามองกันโดยมิได้นัดหมาย  ซาร์ยึดขวานของตัวเองไว้ในมือมั่นเหมาะ ส่วนแบล้กก็เตรียมหยิบอาวุธของเขาออกจากในที่ซ่อนเช่นกัน  ทั้งคู่จ้องมองไปยังต้นเสียง เงาที่ปรากฏชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ปรากฏหญิงสาวผมสั้นสีดำประกายม่วง

    " พวกแกเแป็นอะไรกันน่ะ? " นีฟมองหน้าทั้งสองคนที่จ้องเธอด้วยสายตาไม่เป็นมิตรนัก
    " นีฟาร์~"แบล็กถอนหายใจเสียงดังก่อนก่อนจะผ่อนตัวตามสบาย จับคอตัวเองแล้วกระแอมน้อยๆ ยังเจ็บคอตรงที่อสเจ๊แกบีบไปหมาดไม่หาย  ก่อนจะพึมพำเบาๆ
    " นี่น่ะเหรอ สาวน้อยผู้บอบบาง ..." แต่มันก็ดังพอที่จะให้เจ้าตัวได้ยิน

    ผั่วะ!!!!!!!!   เสียงของกำปั้นกระทบอะไรสักอย่าดังสนั่น  หญิงสาวที่กำหมัดแล้วซัดเข้าอย่างจังที่หัวของแบล็กกลับเป็นนีฟไม่ใช่ซาร์

    " เจ้าบ้าเอ๊ย!!! บอกว่าอย่าเรียกชื่อเต็มไงล่ะเฟ้ยยย "หญิงสาวตะโกนสุดเสียงเต็มแก้วหูของแบล็ก  ดังขนาดที่ว่าซาร์ที่ยินอยู่ไม่ไกลเท่าไรนักต้องใช้นิ้วอุดหู
    " ย้ยบ้า!!!!!อย่าตะโกนใส่หูจะได้ไม๊?!!!กะอีแค่ชื่อจริงน่ะ เรียกแล้วมันไม่ตายหรอกเฟ้ย!!!!!" แบล็กยืนเผชิญหน้ากับนีปแล้วเริ่มสงครามฉะปากเป็นที่เรียบร้อย  ซาร์เองก็ขี้เกียจห้ามจึงไปสำรวจบริเวณรอบๆแทน  เธอเดินไปรอบๆป่าแต่ไม่ห่างจากพรรคพวกมากนักจนเธอพบกับแสงประหลาดที่ส่องมาไกลๆ เธอเพ่งมองดูสักพักก่อนจะเรียกทั้งแบล็กและนีฟมาดู ทั้งสองผละจากสงครามปากมายืนดูแสงประหลาดแทน  แบล็กยินเต๊ะท่าเก๊กหน้าขรึมแล้วจับคางเป็นเชิงครุ่นคิด
    " ไฟนั่นสีเหมือนกับ...."
    " เจ้าพวกศัตรูเมื่อกี้ไง " นีฟเอ่ยขึ้นมาเบาๆ
    " เธอก็เจอมันเหรอ? " ซาร์เอ่ยพลางมองสภาพที่ไม่ผิกปกติไปจากเดิมของนีฟ
    " เจอสิ ฉันกำลังไปตักน้ำอยู่ดีๆ พวกมันก็เข้ามาจะตะปบ " นีฟพูดพร้อมสีหน้าไม่ทุกข์ร้อนอะไร
    " แล้วทำไมไม่มีแผลเลยล่ะ? "แบล็กเอ่ยถามบ้าง นีฟยกไผ่สีดำขึ้นมา
    " พอมันออกมาฉันขว้างไอ้นี่ใส่มัน ..ทุกอย่างก็จบ " นีฟพูดพลางสะบัดไพ่สีดำไปมา

    ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  เสียงระเบิดครั้งใหญ่ดังขึ้นอีกครั้ง  ทั้งสามคนมองหน้ากันแล้วมุ่หน้าไปยังต้นเสียง

     ม่านบาเรียสีดำของฟีนถูกทำลายออกพร้อมเพลิงสีแดงฉานที่ลุกไหม้อยู่บริเวณรอบตัวเขา  ฟีนนั่งทรุดลงกลางกองเพลิงนั่น แหงนหน้ามองปีศาจผู้สง่างามที่กระพือปีกพยุงตัวเองอยู่เหนือเขา ฟีนกำง้างสีรัตติกาลแน่น กัดฟันกรอดด้วยความเคียดแค้น

    ---- พลังเพลิงทำอะไรมันไม่ได้  ----

    --- อ่อนแอลงงั้นเหรอ? ---

    -- ไม่สิ --

    - มันแข็งแกร่งมากกว่า -

    ฟีนค่อยๆหลับตาลงช้าๆ 

    - จบแค่นี้งั้นเหรอ? -

    ...................
    ............
    ........
    ....
    ..
    .


    ' ลุกขึ้นสิ  ' 


    จู่ๆความคิดแล่นเข้าผ่านสมอง ภาพของคนที่เขาพบตอนที่เขาเพิ่งเข้าสู่การเป็นแมดเนส  ตอนที่เขาพลาดอย่างไม่เป็นท่า จนทำให้ชาวบ้านที่เขาต้องปกป้อง เสียชีวิตทั้งหมด ชายที่ยิ้มให้เขาตลอดเวลา

    " พี่.." ฟีนเบิกตาโพลงกำศาตราคู่ใจไว้แน่น ก่อนจะรวบรวมกำลังลุกขึ้นอีกครั้ง สายตาจ้องเขม็งไปที่ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลที่ยิ้มอย่าเยิ้ยหยัน ส่งสายตาดูถูกอย่างเห็นได้ชัด ฟีนแสยะยิ้มส่งให้

    " นี่..เจ้าปีศาจเกย์ มององกันอีกสักตั้งเหอะ " ฟีนเอ่ยเสียงเย็นพูดติดตลก แต่คนฟังนั้นไม่ตลกด้วยเลย
    " ว่าใครเป็นเกย์วะเจ้าบ้า!!!!!!!!! " พุดไม่พูดเปล่า จีซัสเหวี่ยงลูกตุ้มเหล็กเหวี่ยงใส่ฟีน ไฟสีส้มลุกโชนรอบลูกตุ้มนั่น แล้วพุ่งเข้าใส่อย่างโกรธเกรี้ยว  แต่ผู้เป็นเป้าหมายกลับยืนนิ่งกระชับง้าวไว้ในมือแล้วพุ่งตัวเข้าหามันแทนที่จะหนี

    " MoonFirere Cracher " ฟีนควงง้าวไว้เหนือหัวไฟทมิฬสีดำเคลื่อนไหวตามการเคลื่อนไหวของง้าวจนเกิดเป็นลูปไฟขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้น แล้วเหวี่ยงง้าวปะทะกับลูกตุ้มที่พุ่งเข้ามาเกิดเสียงสนั่น  เพลิงสีแสดผสมกับเพลิงสีดำดูน่ากลัวยิ่ง  เพลิงของทั้งคู่ดับลงทันทีที่อาวุธกระทบกัน

    " อะไรกัน? " จีซัสพึมพำอย่างตกใจ  ฟีนกลับผุดยิ้มขึ้นที่มุมปาก
    " ตกใจอะไรเหรอ? " จีซัสทำหน้าครุ่นคิด

    - ทำไมอาวุธมันถึงได้ - จิซัสมองง้าวของฟีนที่คมยาวขึ้นกว่าเดิม 2 เท่า ยาวสะท้อนแสงจันทร์วาววับ ด้ามสีดำกลับมีออร่าสีดำทะมึนออกมา พลังป้องกันที่รุนแรงนั่นอีก ..ที่สำตัญ ไฟของเขาหายไปไหน?

    " เป็นอะไรเหรอ? จีซัส...ยอมแพ้แค่นี้เรอะไง? "ฟีนหมุนตัวตวันง้าว ร่ายรำวิชาทวนที่ได้รับมาโดยไม่ต้องสอน อย่างพริ้วไหว  พร้อมกับ

    เพลิงสีทมิฬที่คล้อยตามตัวไป  เพลิงสีดำที่เหมือนจะดูดกลืนได้ทุกอย่าง...

    พรึ่บ!!  ฟีนตวัดง้าวเฉียดโซ่ลูกตุ้มของจีซัสอีกครั้ง ลูกตุ้มที่ไร้ซึ่งพลังเพลิง ก็เหมือนเหล็กกลมๆธรรมดาๆ เพลิงสีดำลุกไหม้โซ่เหล้กนั่น แล้วลุกลามไปที่แขนของจีซัส  เขาสะบัดอาวุธออกจากมือ

    " หนอยแน่ะ !" จีซัสสบถก่อนที่จะกระชากสร้อยคอรูปไม้กางเขน พลอยสีเหลืองส่องแสงสัเหลืองนวล จีซัสกระแทกสร้อยคอนั่นลงที่ลูกตุ้มสีรัตติกาลแสงสว่างสีส้มจ้าไปทั่วบริเวณ  สว่างเสียจนต้องหาที่บังแสงนั่นจากสายตา เมื่อแสงนั่นจางลง เด็กหนุ่มพยายามที่จะเพ่งมองร่างที่ยืนตรงข้ามก็ถลึงตาตกใจ
    " อะไรกัน "ฟีนมองร่าของชายตรงข้ามที่ลุกท่วมด้วยพลังเพลิงสีแดง  ลูกตุ้มที่กลับกลายเป็นชิ้นเศษเหล็กกลับเปลี่ยนเป็นสีส้มพร้อมมีไฟลุกท่วมเหมือนจะหลอม และแผดเผาได้ทุกสิ่ง ...สร้อยคอนั่นคืออะไร?..พลังที่เหมือนของเขางั้นเหรอ? .....

    " มาเริ่มกันใหม่เถอะ เจ้าตุ๊ด.. " เสียงเย็นชาของจีซัสดังขึ้น จายภายในกองเพลิง..


    TBC..

     
    -L S-

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×