คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Madness~ ตอนที่ 4 - ป่าแห่งวิญญาณ ลิงหน้ากระทิง พระจันทร์ที่เริ่มเคลื่อนตัว
Madness~ ตอนที่ 4 - ป่าแห่งวิญญาณ ลิงหน้ากระทิง พระจันทร์ที่เริ่มเคลื่อนตัว
ป่าเคอร์เมอร์ ป่าแสงอาทิตย์ที่เต็มไปด้วยอสรพิษร้ายแรงและสัตว์ดุร้ายนานาพันธุ์ ได้ชื่อว่าป่าวิญญาณเนื่องจากไม่มีใครสามารถลอดไปจากที่นี่ได้ แบล็กและซาร์เดินมาเรื่อยทางก็ต้องหยุดที่กลางป่า เนื่องจาก อากาศเริ่มเย็นและมืดจนมองทางไม่เห็น ทั้งคู่ตัดสินใจแยกกันหาเสบียง โดยแบล็กเสนอไปหาสัตว์เอง ส่วนซาร์หาฟืนและเคลียร์ที่พัก สักพักแบล็กก็กลับมาพร้อมกวางตัวใหญ่ ซาร์เป็นคนเสนอสับกวางเป็นชิ้นๆด้วยขวานเล่มใหญ่ของเธอ ทั้งคู่นั่งกินอาหารมื้อค่ำพลางคุยไปด้วยเหมือนไม่ทุกข์ร้อนอะไรเท่าใดนัก
" ถามอะไรหน่อยสิ " ซาร์เอ่ยขึ้นพลางมองไปยังแบล็กที่กำลังอัดขากวางชิ้นใหญ่เข้าปาก
" อะไอ ? "
" เรื่องผู้ชายคนที่พวกนายพามาเมื่อวันนั้นน่ะ " ซาร์เกาคางเล็กน้อย
" อำไออ่ะ? "
" ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลย " ซาร์พูดแล้วมองหน้าแบล็กเขม็ง แบล็กเอาขากวางที่ยัดเข้าปากไปเมื่อครู่ออกมา เหลือแต่กระดูก
" ฉันเองก็รู้สึกไม่ค่อยดีหรอก แต่เจ้าริชมันพาเข้ามาน่ะสิ มันรู้ว่าเจ้านั่นเป็นปีศาจแน่นอน แต่ว่ามันปีศาจรุ่นไหนฟะมันกลายร่างเป็นคนได้ด้วยน่ะ " แบล็กทำท่าครุ่นคิด
เคี๊ยกๆๆๆๆ เสียงประหลาดดังขึ้นระหว่างการสนทนาของทั้งคู่ แต่ทั้งคู่ทำเป็นไม่สนใจ และดูสถานการณ์ไปเรื่อยๆ เสียงประหลาดนั้นเงียบไปพักใหญ่ ทั้งแบล็กและซาร์เริ่มไม่ไว้ใจสถานการณ์รอบข้าง ทั้งคู่ไม่มีทักษะในการจับจุดศัตรูและสมองน้อยในเรื่องการวางแผน จึงได้แต่กำอาวุธของตนเองไว้แน่น
แซ่ก~ แซ่ก~ เสียงย่างก้าวของบางสิ่งบางอย่างดังใกล้พวกเขาขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็เงียบเสียงไปอีกครั้ง
" แบล็ก " ซาร์สีหน้าไม่สู้ดี มองแบล็กอย่างขอความเห็น เธอเองก็หวั่นๆกับเจ้าปีศาจที่แปลกขึ้นทุกวัน
" อะไร? " แบล็กเองก็มองซาร์ด้วยหางตา ขอความเห็นจากเหตุการณ์นี้จากเธอเหมือนกัน
" มัน..." ยังไม่ทันที่ซาร์จะพูดจบ ก็มีบางอย่างพุ่งจากความมืดมาทางพวกเขา ทั้งคู่หลบไปคนละทางด้วยความรวดเร็ว พลอยสีเหลืองที่ติดอยู่ที่หูข้างซ้ายของแบล็กเปร่งแสงเรืองรองแล้วมีดนับร้อยเล่มที่ถูกร้อยเป็นพวงก็ปรากฏที่มือของเขา ลายลมที่เฉือดเฉือนผิวกายรุนแรงขึ้นเป็นระยะ
" แบล็ก? " ซาร์มองชายผมดำอย่าสงสัยในท่าที ทางแบล็กที่กำลังอ้าปากตอบ แต่ก็ต้องกลืนคำพูดลงคอไป แล้วรีบฉุดหญิงสาวให้หมอบลงพื้น
" ทำบ้าอะ...อุ๊บ!!!"
" ชู่ส์! " ซาร์ที่เตรียมจะโวยก็โดนแบล็กเอามืออุดปากเธอไว้ก่อน ทั้งสองทำตัวกลมกลืนกับพื้นที่บริเวณนั้นได้ไม่ยาก เนื่องจากซาร์มีธาตุดิน
แซ่ก....แซ่ก.... เสียงรอยเท้าของสิ่งมีชีวิตจำนวนมากกำลังย่างก้าวเข้ามาทางพวกเขา แล้วหยุดยืนที่หน้าแบล็ก ปรากฏกีบเท้าของสัตว์ใหญ่ประเภทหนึ่ง แบล็กเงยหน้าขึ้นมองมันอย่างช้าๆจนเห็นรูปร่างของมันชัดเจน มันมีหน้าเหมือนกระทิง ตัวและมือเหมือนกอลิล่า มีเท้าเหมือนกีบวัว ตัวของพวกมันดำสนิท ห่วงเจาะจมูกของมันมีสอง ส่วนเขาของมันมีสีขาว ตัวสูงประมาณ 3 เมตรได้ ที่สำคัญมันมาเป็นฝูง แบล็กและซาร์ที่มองปีศาจที่อยู่ระยะประชิกอย่างหวั่นๆและเกือบจะหนีตามสัญชาติญานของมนุษย์ แต่ต่างหูข้างซ้ายของแบล็กเปร่งแสงสว่างเข้มขึ้นกว่าเดิมเรื่อยๆเหมือนเป็นสัญญาณอันตราย แบล็กกำมีดประหลาดของเขาเอาไว้แน่นรอหาจังหวะลุยพร้อมกัน ซาร์เองก็เตรียมฟาดอาวุธของเธอเหมือนกัน
" นับสามแล้วเอาเลยนะ " แบล็กกระซิบ ซาร์พยักหน้าน้อยๆ
" หนึ่ง.."
" .... "
" สอง "
" .... "
" สา.."
" เดี๋ยว! " ซาร์ตะโกนเบาๆ
" อะไร!! "
" จะให้ฉันทำอะไร ? " ซาร์ทำหน้าแอ๊บแบ๊ว
" โจมตีสิยัยโง่เอ๊ย!!..เอาใหม่นะ " ซาร์พยักหน้า
" หนึ่ง..สอง..."
" สาม!!! " แบล็กและซาร์ลุกขึ้นพร้อมกัน ปรากฏกายแก่สายตาของเหล่าปีศาจหน้ากระทิงหลายสิบตัว
" แบล็ก...." ซาร์เสียงสั่น อาจจะเป็นเพราะปีศาจมีจำนวนมากกว่าทุกที
" กลัวอะไรเล่ายัยเซ่อ ต้องให้เจ้านั่นคอยสั่งอย่างเดียวรึไงเล่า!!! "แบล็กตวาดแล้วเริ่มแผนการเฉือดหมู่ หลังจากที่เห็นสถานการณ์รอบข้างไม่ดีแน่ แบล็กหยิบอาวุธของเขาออกมา
" Wi-nds. Of WiZard!! " แบล็กจับลวดที่คล้องกับมีดอยู่นับร้อยเล่มมาสานกันอย่าประหลาดๆออกมาไม่เป็นรูปร่างเท่าไรนัก แล้วเหวี่ยงมีดนับร้อยของเขาไปปักบนต้นไม้ในตำแหน่งสูงๆแต่ละต้นรอบๆตัว ซาร์เริ่มมขยับตัวเตรียมลงมือ
" อย่าขยับนะ!!! " แบล็กตะหวาดอีกครั้ง
" อย่าห่างจากฉัน เธอเห็นเส้นลวดบางๆนั่นไหม? ทำเธอตัวขาดได้เชียวนะ "
" !!?? " ซาร์กระโดดกลับที่เดิมของเธอ
" รอมันติดกับถึงตอนนั้นเธอค่อยลุยละกัน " แบล็กและซาร์ยืนอยู่ในกับดักชนิดหนึ่งของแบล็กที่วางเส้นลวดมหาภัยของเขาไว้ทั่วบริเวณหากสิ่งมีชีวิตเล็ดลอดเข้ามาสักนิดมันคงจะเฉือนสิ่งนั้นเป็นชิ้นๆแน่ๆ และแล้ว...
- ฟุ่บ - ลวดทั้งหมดของแบล็กก็ขาดผึ่งออกจากกัน มีดนับร้อยกระจัดกระจายไปคนละที่ แบล็กมองอย่างไม่เชื่อสายตาต่อให้ปีศาจหน้าไหนก็ไม่มีทางตัดลวดของเขาได้ ยกเว้นผู้ที่ถืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ด้วยกันเท่านั้น ปีศาจทั้งหมดเริ่มขยับตัว แล้วพุ่งเขาตรงมายังแบล็กและซาร์ด้วยความรวดเร็วทันที แบล็กและซาร์หลบไปคนละทางอย่างหวุดหวิด แต่กระนั้นแล้วด้วยความที่พวกมันมากกว่าหลายขุม ทำให้จังหวะการหลบมีผิดพลาด แบล็กกระโดดหลบเจ้ากระทิงตัวหนึ่งขึ้นไปบนต้นไม้ แต่เนื่องจากพวกมันมีลักษณะของลิงอยู่จึงทำให้ขึ้นไปบ้านต้นไม้ไม่ยาก แบล็กโดนขวิดตกจากต้นไม้ โดยที่พื้นนั้นมีกระทิงอีกหบายตัวรอขย้ำอยู่ แบล็กเรียกมีดพกของเขากลับมาที่มือ แล้วเหวี่ยงไปปักหัวเจ้ากระทิงนั้นรายตัว แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล เขากระโดดหลบเจ้ากระทิงนั้นออกมาอีกทาง ทางด้านซาร์เธออยู่กลางฝูงปีศาจกระทิงหลายตัว ซาร์แยกขวานยักษ์ของเธอออกเป็นสองเล่มแล้วไขว้กัน ทุ่มกำลังไปที่อาวุธแล้วเหวี่ยงขวานของเธอออกไปรอบข้างแล้วปล่อยดูแล้วไม่น่าเชื่อว่าขวานที่หนักอันละตันจะลอยได้ขนาดนั้นด้วยแรงของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง ขวานทั้งสองร่อนไปรอบๆปลิดหัวเจ้าปีศาจหน้ากระทิงที่รายล้อมตัวเธออยู่เรียงตัว แล้วขวานนั้นก็กกลับมาที่มือเธออีกครั้ง แบล็กและซาร์จัดการสู้กับเจ้ากระทิงที่ฆ่ายังไงก็ไม่หมดไปเรื่อยๆ จนหลังทั้งคู่หันหลังมาชนกันสภาพเหนื่อยหอบไม่ต่างกันเท่าไร
" แบล็ก เจ้าพวกนี้มันคืนร่างได้ล่ะ " ซาร์ที่เริ่มหมดแรงนั่งทรุดเข่าลงข้างหนึ่ง
" ไม่ต้องบอกฉันก็รู้น่า " แบล็กเองก็รั้งขาของเขาไว้ไม่ให้ล้มเหมือนกัน ปีศาจที่พวกเขาเด็ดหัวมันเมื่อกี้ กลับมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง ตัวที่ถูกเด็ดแขนขาไป ส่วนนั้นก็งอกขึ้นมาอีก สุดท้ายแล้วทั้งคู่ก็ทรุดลงตรงนั้น ท่ามกลางปีศาจที่ยังรายล้อมและพร้อมที่จะรุมพวกเขาตลอดเวลา
" ทำไมจู่ๆมันแข็งแกร่งขึ้นได้ขนาดนี้นะ " แบล็กนั่งชันเข่า เหมือนไม่ทุกข์ร้อนอะไร
" ถามฉันแล้วฉันจะไปถามใครล่ะ? " ซาร์เองก็ไม่ต่างกันเท่าไร ทั้งคู่นั่งรอให้เจ้าปีศาจเข้ามาหาเองดีกว่าไปไล่ล่ามันให้เสียพลังงาน
" เข้ามาเลยเซ่!! " แบล็กตะโกนพลางหยิบอาวุธของเขาขึ้นมา แต่ยังนั่งอยู่ที่เดิม ซาร์เองก็จับขวานของเธอตั้งขึ้นพร้อมจะขว้างไปอีกครั้งเหมือนกัน สิ้นเสียงแบล็กปีศาจทุกตัวก็พุ่งตรงมายังเขาทั้งสอง ทันทีที่แบล็กและซาร์ลุกขึ้น ปีศาจเหล่านั้นเหมือนจะโดนบางอย่างดูดหายไป แบล็กและซาร์มองหน้ากัน ยิ่งทางแบล็กนั้นไม่ต้องพูดถึง เขาทราบถึงการมาของคนๆนึง คนที่ตัดเส้นลวดของเขาให้ขาดผึ่งไปเมื่อครู่ ปรากฏหญิงสาวคนหนึ่งต่อหน้าซาร์และแบล็ก เธอมีผมสีดำประกายม่วงนัยตาสีเดียวกัน ใส่ต่างหูข้างขวาสีขาวที่มีควันสีดำลอยกลบอยู่รอบๆ
" เจ้าพวกนี้น่ะ จุดอ่อนมันอยู่ที่หน้าอก ไปจัดการมันที่หัวหรือที่แขนมันก็ไม่ได้ผลหรอกนะ เจ้าพวกบ้า " หญิงสาวนางนั้นเอ่ย แบล็กไม่ต่อกรกับหล่อน คิดเพียงแต่ว่า ฆ่าไอ้พวกนี้เสร็จเมื่อไรจะฆ่ายัยนี่ให้ไม่เหลือซากเลย แต่ก็นึกขอบคุณอยู่นิดๆที่มาบอกจุดอ่อนของเจ้าพวกนี้ให้ แบล็กขว้างมีดของเขาปักไปที่อกของเจ้าปีศาจเรียงตัวอย่างไม่พลาดเป้า ลมพัดกระหน่ำพาดผ่านตัวของพวกมันเฉือนพวกมันเป็นชิ้นๆ ซาร์เองก็ขว้างขวานของเธอเล็งเป้าไปที่กลางหน้าอก เมื่อขวานของเธอผ่านตัวเจ้าพวกนั้นไป ตัวของพวกมันก็ขาดสะบั้น หัวใจของพวกมันก็โดนผ่าครึ่งหมดทางฟื้นคืนชีพ เจ้าปีศาจเหล่านั้นตายเรียบภายในเวลาไม่ถึง 5 นาที แบล็กเดินเข้าไปหาหญิงสาวที่เพิ่งมาแล้ว
ผั่วะ!! แบล็กตบกบาลหญิงสาวเสียงสนั่น
" ทำบ้าอะไรวะ!!! " หญิงสาวกุมหัวตัวเองตรงที่โดนแบล็กเบิ้ดเข้าให้ แล้วพุ่งหมัดเสียคางแบล็กสวนกลับไป
ปึ่ก!!
" ยัยบ้าเอ๊ย!!! " แบล็กกำหมัดเตรียมสวนคืนแต่โดนซาร์เอาขวานของเธอจ่อคอเอาไว้
" รังแกผู้หญิงเค้าเรียกว่าอะไรนะ ? " ซาร์หรี่ตามองแบล็ก
" คนที่สมควรจะโกรธคือฉันนะเฟ้ย!!นอกจากจะโดนตัดสายลวดจนเกือบตายแล้วยังโดนผู้หญิงสองคนรุมทำร้ายอีก " แบล็กค้อนตาเขียวใส่หญิงสาวทั้งสอง
" แล้วมาตั้งแต่เมื่อไรน่ะ นีฟาร์ " แบล็กพยายามระงับอารมณ์ตัวเองให้เป็นปกติ
" บอกแล้วว่าอย่าเรียกชื่อจริงไงล่ะเฟ้ย!! "
" เอ่อ..นีฟ ก็ได้ " แบล็กมีเส้นเลือดปูดที่หัวพองาม ผู้หญิงอะไรโหดเป็นบ้า
" มาตั้งแต่พวกแกมาตั้งแคมป์จุดไฟกินเนื้อที่นี่ล่ะ " หญิงสาวตอบ แล้วถามต่อ
" แล้ว ทำไมมากันแค่นี้ล่ะ ? "
" แบล็กกับฉันแยกมาอีกทางน่ะ ส่วนริช ราฟว์กับโฮตารุก็แยกกันไปอีกทาง " ซาร์ตอบแทนแบล็กกลัวว่าจะมีเรื่องกันอีก
" อืม...เกือบครบแล้วเหรอ? " นีฟเกาคางเล็กน้อยเป็นเชิงครุ่นคิด
กริ๊ง~ กริ๊ง ~ ครืนนนน
ทั้งสามมองขึ้นไปบนท้องฟ้า พระจันทร์ดวงใหญ่ที่เห็นชัดแม้กระทั่งในป่าที่มืดมิดเพียงนี้กำลังเคลื่อนตัวออกทีละน้อยเป็นครั้งแรกในรอบ 999 ปีที่ผ่านมา
" ทำไมล่ะ?...นี่ยังไม่ครบพันปีนะ " นีฟขมวดคิ้ว
" มันเริ่มแล้วล่ะ คงจะหยุดพักไม่ได้อีกแล้ว ซาร์ นีฟ รีบหาคนที่เหลือกันเถอะ " แบล็กเข้าสู่โหมดเป็นการเป็นงาน รีบเดินทางให้พ้นป่านี้ไปโดยเร็วที่สุด
ป่าเคอร์เมอร์ระแวกเดียวกันนั้น
" หึหึหึ เจ้าพวกโง่ทั้งหลายแหล่เอ๋ย มันช้าไปเสียแล้วที่พวกเจ้าจะได้เริ่มหาพวกพ้องอย่างจริงๆจังๆ ลูกน้องที่แข็งแกร่งของท่านอริญชย์กำลังกระจายกำลังไปทั่วโลก ใช่แล้วลูกน้องอย่างพวกข้าไง หึหึหึหึ " เสียงพึมพำเบาๆของปีศาจรูปร่างสง่างาม ลอยตัวด้วยปีสีขาวที่เหมือของเทพเจ้า ดังเช่นปีศาจในคราบลูกแกะ จากนั้นมันก็สร้างพลังไฟก่อตัวขึ้นมาบนฝ่ามือ หมุนวนเป็นลูกก่อตัวเป็นร่างปีศาจตัวเป็นไฟ แล้วปล่อยให้มันออกไปจัดการทุกสิ่งที่อย่างที่เป็นสิ่งมีชีวิต
" พวกแกน่ะ ชะล่าใจเกินไปแล้ว " เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะสะบัดปีกแล้วหายตัวไป
TBC....
----------------------------
นีฟาร์ อาร์เรสเนอร์ [ นีฟ ]
อายุจริง : 16 ปี
อายุปัจจุบัน : 1,016 ปี
ธาตุที่ใช้ : วิญญาณ
อาวุธศักดิ์สิทธิ์ประจำกาย : [ Satan Tarot ] ไพ่สีดำดูน่ากลัว และมีความคมเหมือนมีดสปาตาร์ มีความสามารถพิเศษคือ ความสามารถ "หลุมดำ" เมื่อไพ่นี้ไปปักที่สัตว์อะไรก็ตาม สิ่งนั้นจะถูกดูดไปยังอีกมิติหนึ่งไม่มีทางหวนกลับมา เป็นแมดเนสที่มีอาวุธที่โกงที่สุด พลอยประจำตัวไม่ติดอยู่กับอาวุธ แต่จะติดอยู่กับต่างหูคนละข้างของแบล็ก เป็นพลอยที่มีสีขาวขุ่น แต่จะถูกกลบด้วยพลังสีดำที่มันปล่อยออกมาเพื่อป้องกันตัวเอง
พลอยประจำตัว : Garnet
-------------------------------
นีฟฟี่ออกมาตามคำขอแล้วน่อ ( ใครขอ? ) ให้กระทืบกันเองพอเป็นพิธีแค่นี้ก่อนนะ เพราะเดี๋ยวมันต้องกระทืบกันทั้งเรื่อง เดี๋ยวช้ำตายกันก่อน
ความคิดเห็น