คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Madness : ตอนที่ 3 - เมืองไร้เวลา ปีศาจใต้ทะเลลึก
Madness : ตอนที่ 3 - เมืองไร้เวลา ปีศาจใต้ทะเลลึก
ริช ราฟว์ โฮตารุ แยกกับแบล็กและซาร์ เพื่อสะดวกในการตามหาแมดเนสที่เหลือและแยกกันฆ่าศัตรูที่กระจายออกมาทุกที่ เพื่อประหยัดเวลาที่เหลือน้อยลงทุกที
เมือเอลเบอร์เช่ เมืองท่าที่มีประวัติยาวนานกว่า 150 ปี เรื่องเป็นที่ซึ่งเป็นบ่อนการค้าการพนันเสรีแห่งใหญ่ แหล่งเสพสมของชายแก่ที่ไร้ลูกเมียหรือต้องการความสุข แหล่งสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ และมันก็เป็นแหล่งมั่วสุมอโคจรที่ไม่น่าอยู่นักเท่าไรในแง่คิดของคนบางคน แต่แน่นอนแล้วว่าเมืองนี้เกิดทีหลังพวกริชแน่นอน เป็นเรื่องไม่แปลกเท่าไรนักที่เมื่อมีผู้มาเมืองเสรีแห่งนี้ต้องตื่นตาตื่นใจ ไม่เว้นแม้แต่ราฟว์และโฮตารุที่เข้าร้านนั้นออกร้านนี้เป็นว่าเล่น
" เฮ้ยริช! ข้าไปถล่มร้านปืนนะเว้ยเฮ้ย แล้วจะเอาของเล่นมาฝาก " ราฟว์โบกมือลาแล้ววิ่งแจ้นเข้าร้านปืนไป
" พี่ริชค๊าา~ โฮตารุไปช้อปปิ้งนะค๊า~ " โฮตารุก็ยิ้มหน้าชื่นตาบานเข้าห้างสรรพสินค้าไป
" เฮ้อ~ " ริชถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาคิดผิดรึป่าวนะที่ผ่านเมืองนี้มา แต่เอาเหอะเขาเองก็ไม่ได้เร่งรีบอะไรมากมายนัก นี่มันก็ใกล้ค่ำแล้วพักที่เมื่องนี้สักคืนก็ยังดี อย่างน้อยตอนนี้ออกไปเดินเล่นหาข้อมูลข่าวสารบ้างดีกว่า ริชเดินไปแถวๆท่าน้ำก็ได้ยินเสียงเซ็งแซ่ของผู้คนดังขึ้นทำให้เขาอดไปดูไม่ได้ เมื่อเขาไปถึงก็พบกับชาวบ้านแถบนั้นกำลังมุงดูอะไรบางอยู่ ริชชะโงกหน้ามาดูก็พบว่ามีศพของชายคนนึงสภาพขาดครึ่งตัว เลือดไหลนองเต็มพื้น สภาพถูกฟันขาดเป็นชิ้นอย่างน่าสยดสยอง
" เอาอีกแล้วเหรอ? รายที่สามแล้วนะเนี่ย " ชาวบ้านคนนึงพูดขึ้นมา
" ต้องเป็นไอ้ตัวที่อยู่ในทะเลสาปนั่นแน่เลย " ชาวบ้านอีกคนพูดเสริม สักพักเจ้าหน้าที่ก็มาเก็บศพไป ชาวบ้านที่มุงอยู่สลายตัวแต่ยังไม่สิ้นเสียงฮือฮาชองชาวบ้านเรื่องปีศาจใต้ทะเล ริชจึงเข้าไปคุยกับชาวบ้านคนนึงที่อยู่ระแวกนั้น
" อ๋อ..เรื่องปีศาจน่ะเหรอ?เกิดขึ้นมาเมื่อสามวันก่อน ผมเองยังเคยเห็นเลย ตัวมันเป็นกิ้งก่ามีเกล็ดและหน้าเหมือนปลา ฟันแหลมเหมือนฉลาม ตัวยาว 2 - 3 เมตรได้ มันจะโผล่ขึ้นมาตอนกลางดึก เดินไปเดินมาทั่วเมืองเพื่อหาเหยื่อรายต่อไป พอได้แล้วก็คาบลงทะเล ตื่นเช้ามาก็จะเป็นแบบเมื่อเช้านี่ล่ะ " ชาวบ้านคนนั้นเล่า
" ตอนกลางวันที่เห็นๆคนเดินอยู่แบบนี้น่ะนะ ตอนกลางคืนจะเหมือนป่าช้าเลยล่ะ " เขาพูดติดตลกแต่ริชนั่นไม่ตลกด้วยเลย เพราะเขาคิดถึงลางร้ายบางอย่าง ริชมองท้องฟ้าที่เริ่มโพล้เพล้แล้ว เขาก็นึกบางอย่างออก
" เหยื่อล่อ..เฮ้ย!!เจ้าพวกนั้น " ริชขอบคุณชาวบ้านคนนั้น แล้ววิ่งไปยังร้านปืน พอเข้าไปในร้านก็พบกับเจ้าของร้านหญิงสาวแก่ๆนั่งพับเพียบอยู่กลางร้าน น้ำตาไหลพราก ริชเห็นสภาพร้านก็ถึงกลับอึ้ง ทำไมมันโล่งโจ้งแบบนี้วะ ร้านปืนแน่เหรอ ? หรือว่า....
" เกิดอะไรขึ้นหรือครับป้า " ริชเข้าไปหาหญิงแก่ที่นั่งพับเพียบอยู่บนพื้นแล้วนั่งยองๆลงถาม
" มีไอ้เลวคนนึงมันมาถล่มร้านป้า ฮือ ~ มันเข้ามาแล้วใช้ปืนยิงเอาของไปหมด เท่านั้นยังไม่พอมันยังพนันกับป้าเอาเงินเอาของใช้ในบ้านป้าไปหมดเลย ฮือ~ " ริชฟังก็ยิ้มแห้งๆให้ ฝีมือเจ้านั่นแหงเลย
" ถ้างั้นเรื่องค่าเสียหายทั้งหมด ผมจะออกให้ส่วนนึงล่ะกันนะครับ " ริชหยิบขนนกของเขาออกมา แล้วสะบัดเบาๆ เงินมากมายก่ายกอง ก็ออกมา ทำเอาหญิงแก่เจ้าของร้านอึ้ง
" นี่ครับ สามแสนเคลป์ " ( สกุลเงินในเรื่องนี้ใช้เป็นเคลป์นะขอรับกระผม )
" แล้วไม่ทราบว่าชายที่มาถล่มร้านป้าน่ะ ออกไปนานยังครับ "
" เมื่อ สองชั่วโมงก่อน " ป้าตอบ สายตาของหล่อนยังค้างอยู่เลย
" ขอบคุณครับ " ริชยิ้มให้แล้วเดินออกจากร้าน แต่ก็โดนเรียกไว้ก่อน
" เดี๋ยวพ่อหนุ่ม เอาเงินนี้มาจากไอ้นั่นได้ไง " ป้าชี้ไปยังขนนกที่ริชถืออยู่
" เป็นสนธิสัญญาระหว่างผมกับพระเจ้าน่ะครับ "พูดจบริชก็รีบเดินไปหาเพื่อนร่วมทางสองคนที่เหลือ ก่อนที่ตะวันจะลับขอบฟ้าไป ริชเดินไปหาโฮตารุที่ห้างสรรพสินค้า ระหว่างทางที่เดินพบกับร้านค้าที่ไม่มีสินค้า เรียงรายต่อกันเป็นแถว ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครเป็นคนทำ ริชเดินตามร้านค้าที่สินค้าหมดไปเป็นแถบๆ อย่างเร่งรีบ แต่หาเท่าไรก็ไม่เจอเด็กสาวที่กำลังตามตัว จึงตัดสินใจเข้าไปถามเจ้าของร้านๆหนึ่ง
" เด็กสาวผมสีชมพูงั้นเหรอคะ ? ดูเหมือนว่าจะออกจากที่นี่ไปเมื่อชั่วโมงที่แล้วนะคะ เธอซื้อของไปหมดห้างเลยนี่นา ไม่รู้ไปเอาเงินมาจากไหนมากมาย คงไม่ค่อยเต็มเต็งมั้งคะ " เจ้าของร้านคนนั้นพูดพลางหัวเราะ ริชเองก็ยิ้มแห้งเป็นรอบที่สองของวัน คุณเธอเห็นเงินของพระเจ้าเป็นอะไรกันเนี่ย ริชเดินออกมาจากห้างสรรพสินค้า พวกพ้องก็หาไม่เจอ ท้องฟ้าก็เริ่มโพล้เพล้ คงต้องลุยเดี่ยวอีกแล้วละมั้ง ริชรีบวิ่งไปที่ท่าน้ำก็พบกับ...
" ราฟว์ โฮตารุมาทำอะไรตรงนี้!!! "
" พี่ริชขา~ มานั่งชมพระอาทิตยบ์ตกด้วยกันสิค๊า~~" โฮตารุยิ้มหน้าบาน โบกมือไหวๆเรียกพี่ชายของเธอ ริชเองก็รีบวิ่งมาหาเหมือนกันแต่ไม่ได้วิ่งมานั่งชมพระอาทิตย์ตกนะ มาลากเจ้าสองคนนี่ออกจากท่าน้ำให้ไกลที่สุดต่างหาก
" จะลากไปไหนฟะ " ราฟว์โวย
" เดี๋ยวเล่าให้ฟังเฟ้ย "
ซ่า!!!!!! ไม่ทันแล้วเจ้าปีศาจโผล่พ้นน้ำทันทีที่ตะวันลับขอบฟ้า ชาวบ้านละแวกนั้นปิดบ้านเงียบ เมืองที่ครื้นเครงเฮฮา กลายเป็นป่าช้าในพริบตา ตอนนี้ทั้งเมืองเหลือเพียงพวกเขาสามคนเผชิญหน้ากับเจ้าปีศาจกิ้งก่าหน้าปลา
" ตัวอะไรวะเนี่ย " ราฟว์เอามือเกาหัวแกรกๆ เหมือนมีใครมาเล่นปาหี่ให้ดู
" ไอ้ตัวที่อาละวาดอยู่ตอนนี้ไงล่ะ "
" อาละวาด? " โฮตารุขมวดคิ้วถาม
" เอาเหอะน่า แค่กำจัดไอ้ตัวนี้ไปก็พอแล้ว " ริชหยิบขนนกออกมาเส้นนึง ราฟว์เห็นดังนั้นก็ชักปืนของตัวเองออกมาเหมือนกัน โดยที่โฮตารุก็กำคฑาของเธอไว้แน่น ทั้งสามจ้องมองปีศาจที่ยืนนิ่งเหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่อย่างไม่วางตา
" นับสามแล้วเริ่มเลยนะ ...สาม!!!! " สิ้นเสียงทั้งสามคนก็แยกย้ายไปตามที่ต่างๆ โดยราฟว์และริชไปซุ่มโจมตีอยู่บนหลังคาบ้าน โฮตารุแอบอยู่ใกล้ๆถังขยะ เจ้าปีศาจวิ่งพล่านตามหาเหยื่อที่วิ่งหนีไป สักพักมันก็ฟาดหางไปทางโฮตารุ
" กรี๊ด!!! " ถังขยะที่เธอให้บังตัวเองแหลกละเอียด ตอนนี้เธอกำลังเผชิญหน้ากับปีศาจตามลำพัง เธอกำคฑาของเธอแน่น เธออยากใช้ท่าไม้ตายของเธอ แต่ที่นี่มันเป็นเขตชุมชนหากเธอใช้ท่าไม้ตายของเธอไปคนแถบนี้คงตายกันหมดแน่
" บ้าชิบ!! " ราฟว์สบถพร้อมกับเล็งปืนไปที่เจ้าปีศาจนั่น แล้ว
ปัง!!! เสียงปืนดังขึ้นพร้อมกับกระแสไฟฟ้าไปโดนตัวเปียกน้ำของเจ้าปีศาจทะเล เกิดการช็อตอย่างรุนแรงแต่มันทำให้เจ้าปีศาจนั่นคุ้มคลั่งกว่าเดิม มันใช้หางรวบตัวโฮตารุแล้ววิ่งจะลงน้ำ
" กรี๊ด!!! "
" บ้าเอ๊ย!!! "ราฟว์เล็งปืนอีกรอบ
" โธ่เว้ย!! " แต่เนื่องจากเจ้าปีศาจวิ่งโซซัดโซเซ จึงทำให้ล็อกเป้าไม่ได้ ริชที่เห็นอย่างนั้นจึงขว้างขนนกสีทองออกไปปักที่หลังเจ้าปีศาจแล้วมันก็เปร่งแสงระเบิดออก มันล้มกลิ้งลงกับพื้นแต่ไม่ยอมปล่อยเหยื่อที่มันจับมาได้ มันลุกขึ้นมาอีกครั้งแล้วมุ่งหน้าลงน้ำ ริชเห็นท่าไม่ดีแน่จึงหยิบขนนกที่มีพลอยสีแดงติดอยู่ แล้วตวัดออกเป็นดาบสีทองขนาดใหญ่
" แกไปที่ท่าน้ำ คอยจับจังหวะที่มันขึ้นมา แล้วเป่ามันซะ !! " ริชตะโกนบอกราฟว์ จากนั้นเขาก็กระโดดเอาดาบปักหลังเจ้าปีศาจตัวนั้น เจ้าปีศาจยิ่งทุรนทุรายสะบัดให้ความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านอยู่ข้างหลังมันออกไป มันกระโจนลงน้ำทั้งๆอย่างนั้น ริชที่ยึดตัวเองไว้กับดาบที่ปักหลังมันอยู่ก็ดึงดาบออกให้ปีศาจทะเลว่ายน้ำช้าลงเพราะไม่งั้นทั้งเขาและโฮตารุอาจจะไม่ได้มีโอกาสขึ้นไปมองโลกอีกครั้งนึงก็ได้ ริชทรงตัวเองให้เข้ากับแรงต้านของน้ำให้ไปถึงส่วนหางของปีศาจ แล้วยกดาบขึ้นฟันฉับเข้าไปที่หางของมัน หางของมันขาดแต่..
" อะไรกัน " ริชถลึงตามอง หางที่เขาฟันจนขาดไปเมื่อครู่มันกลับมาเชื่อมติดกันอีกครั้ง ริชมองหน้าโฮตารุที่แทบจะไม่เหลืออากาศหายใจ แล้วเขาก็พยายามทรงตัวไปที่หัวของเจ้าปีศาจนั่น เอาดาบปักหัวมัน เจ้าปีศาจดิ้นทุรนทุรายแล้วกระโดดขึ้นเหนือผิวน้ำทันทีที่มันลอยตัวขึ้นริชได้ขว้างขนนกมาให้ราฟว์ที่รอจังหวะอยู่แล้ว
" ตัดหางทำลายเซลล์มันซะ!! แล้วช่วยเธอออกมา" ริชตะโกนบอก ราฟว์ที่รับขนนกมาทำหน้าเอ๋อๆ จะให้มันทำยังไงล่ะ สักพักราฟว์ก็นึกวิธีนั้นออก ราฟว์หยิบขนนกของริชที่ไร้เม็ดพลอยเอามาใส่คู่กับพลอยสีขาวของเขา ขนนกั้นสว่างวาบขึ้นมาครั้งนึงเหมือนได้รับพลังใหม่ ราฟว์ตวัดขนนกออกเป็นดาบสีขาว แล้วรอจังหวะที่เจ้าปีศาจนั่นจะพุ่งขึ้นมาอีกรอบ ริชถูกเจ้าปีศาจฉุดลงน้ำอีกครั้งดูเหมือนว่าครั้งนี้อาการเจ็บปวดของมันจะรุนแรงมากขึ้น มันกระแทกหัวของมันกับริมท่าเรือที่เป็นปูนใต้น้ำ ทำให้ริชโดนกระแทกเข้าเต็มรัก ริชจึงจำต้องตัดสินใจใช้อาวุธของเขาจริงๆกับมัน เจ้าปีศาจโผล่พ้นน้ำขึ้นมาอีกรอบ ริชชักดาบออกมาจากหัวมันแล้ว...
" ZeekFreezz Demond!! " ริชปักดาบเข้าที่หัวของมันอีกครั้ง พลอยประจำตัวสีแดงที่ติดอาวุธของเขาเปร่งแสงออกแล้วตัวของเจ้าปีศาจก็เริ่มเป็นน้ำแข็ง ลามไปถึงน้ำในทะเลสาปก็กลายเป็นน้ำแข็งเช่นเดียวกัน และโฮตารุก็กลายเป็นน้ำแข็งด้วย
" เจ้าบ้า!!! งี้ก็ตายกันหมดสิวะ " ราฟว์วิ่งลงทะเลน้ำแข็ง แล้วใช้ดาบเด็ดหัวเจ้าปีศาจนั่นมาก่อน
" ไอ้บ้าเอ๊ย!!! แทนทีแกจะช่วยโฮตารุก่อนแกกลับไปเด็ดหัวมันก่อนเนี่ยนะ " ริชเขกกะบาลราฟว์ไปทีนึง
" แล้วทำไมแกไม่ตัดเองล่ะเฟ้ย ดาบตัวเองก็มี ข้าจะเอารางวัลค่าหัวเฟ้ย" ราฟว์มองริชที่ถือดาบในมือพลางจับหัวตัวเองที่โดนเขกไปพลาง
" เออว่ะ " ริชควงดาบเดินไปที่หางของเจ้าปีศาจแล้วฟันหางของมันให้ขาด ไอซ์เกิลล์โฮตารุร่วงลงมา ริชแบกมันไปไว้ที่ท่าน้ำ นั่งมองราฟว์ที่ใช้ดาบของเขาหั่นเจ้าปีศาจอย่างบ้าระห่ำเป็นชิ้นๆจนสาแก่ใจ แล้วเดินมานั่งที่ท่าน้ำคู่กับริช ส่งขนนกคืนให้แล้วมองดูไอซ์เกิลล์โฮตารุอย่างขำๆ
" แล้วยัยนี่จะทำไงล่ะ "
" เอาปืนแกเป่าก็ละลายแล้ว " ราฟว์ใส่พลอยสีขาวของเขาเข้ากับปืนดังเดิม แล้วเล็งระยะประชิดกับไอซ์เกิลล์นั่น
เปรี้ยง!! น้ำแข็งที่หุ้มร่างโฮตารุอยู่แหลกระเอียดเป็นเศษเล็กๆ ล่วงลงมาพร้อมกับร่างสาวน้อยที่สลบไสลอยู่ ริชรับร่างน้องสาวของเขามาวางข้างๆ
" น้ำแข็งแกนี่มันเหยาะแหยะแท้ฟ่ะ "
" เฉพาะกับไฟฟ้าของแกแล้วก็ไฟของเจ้านั่นล่ะนะ พลังของคนอื่นทำลายมันไม่ได้หรอก "
" เอ้อ..ริช แกเห็นไอ้นั่นยัง ? " ราฟว์ชี้ไปยังกองถุงสินค้าขนาดมหึมาที่อยู่ไม่ไกลจากท่าน้ำแห่งนี้นัก
" เพิ่งเห็น..แต่ก็พอรู้ว่าใครเป็นคนทำ "
" ตอนข้าเห็นยัยนี่แบกมานะแทบจะวิ่งหนีเลย เหมือนสัตว์ประหลาดน่ากลัวเจ้าปีศาจตะกี้อีก "
" ฮ่าๆๆๆ "
" ไม่ได้ดูพระอาทิตย์ตกแต่ขอดูพระอาทิตย์ขึ้นแทนละกัน แต่คนดูด้วยนี่มันไม่โรแมนติดเอาซะเลยว่ะ " ราฟว์มองเหล่ๆไปทางริช
" เออ...คิดเหมือนกันเลย "
" สรุปแล้วแกเปลี่ยนเมืองนี้เป็นเมืองน้ำแข็๋งเหรอ? "
" ไม่ตลอดไปหรอก ข้ากำจัดหัวหน้าปีศาจได้เมื่อไร แล้วข้าก็กลับลงสู่โลงแก้วนั้นอีกครั้งที่นี่ก็จะเป็นเหมือนเดิม "
To . B..Con
ความคิดเห็น