ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ข้อมูล
สายของเปิดเทอม 2 วันแรก
7.45 น.
"สายแล้วโฟร่ยย!! ตายๆๆ รีบๆๆๆ"
เสียงที่ดังตั้งแต่เช้านี้ก้เสียงของ เบิร์น เนื่องจาก ปิดเทอมแล้วนอนตื่นสายจนชินมาถึงเปิดเทอม (แรกของโรงเรียนใหม่ซะด้วย) สมกับชื่อ เบิร์น จริงๆ
// สงสัยจะเผาตัวเองจนบ้า คิกๆ // พูดใหม่สิไอ้เรย์ <เบิร์น // ไม่รู้เขียนต่อล่ะ
"โว้ยย!! ข้าวก้ไมต้องกินแล้ววววว"
ตึกๆๆๆๆๆๆๆ (จำลองภาพขณะที่เบิร์นวิ่งนะจ๊ะ)
โรงเรียน / ห้องเรียน / เวลา 7.55 น.
"มาแล้วหรอ นางุโมะคุง"
"แฮ่กๆ ครับครู"
"จ้า...เข้าห้องเรียนตามครูมาเลยนะ"
"ครับ"
ก่อนเข้าห้อง เบิร์น รีบปาดเหงือและเซ็ตผมอย่างด่วน(ผมเบิร์นเซ็ตแปปเดียวเน้อะ)
ครืด
"นักเรียนทั้งหมด เคารพ"
นักเรียนทุกคนก้ก้มคำนับครู
"สวัสดีจ้ะนักเรียนไม่ได้เจอกันนานเลยนะ วันนี้จะมีเด็กใหม่มานะ"
:ซุบซิบๆ ชายหรือหญิงน้าา ถ้าหญิงน่ารักฉันขอ แกๆต้องผู้ชายเนอะ!@#$%@#$!#$$^%%#^#:
เสียงในห้องดังจนทำให้เบิร์นรำคาญและเข้าห้องไปซุบซิบขออณุญาติกับครู
"ผมขอนะครับครู"
"อือ....จ้ะ" (อยากได้ครูใจดีๆๆๆแบบนี้ๆๆ)
"ฟู่ว.....3-2-1-0 ป๊าป"
:@#$^^$#$..4..6354..%@3..4$%..@@..%$2........1:
หลังจากที่ เบิร์น ออกโหมดบ้าพลังทำให้ทุกคนที่เสียงดังค่อยๆเงียบ จนเงียบสนิทและ!!! กระทั่งคนที่ไม่สนใจเด็กใหม่ปาดผมออกและมองเด็กใหม่ดีๆ
"นาย!!/นาย!!"
"วันนั้นนายแสบมากนะ!!!"
"นายนั่นแหละทำเอง กระจอกๆ แล้วมาทำเป็นเก่ง"
:โว้ว!!:
เสียงในห้องดังอีกรอบเมื่อได้ยินคำว่า กระจอกๆ เพราะในโรงเรียนนี้แทบจะไม่มีคนชนะพลังของคนๆนั้น
คนด้านหน้าจึงกวักๆให้เบิร์นก้มหัวลงมาแล้วกระซิบว่า
"นะ...นายระวังหน่อยนะ....หมอนั่นไม่ใช่เล่นๆเลย"
เบิร์นจึงกระซิบกลับ
"ฉันจะเคลียหมอนั่นให้ดู"
หลังจากที่ครูสงสัยมานานก้เอ่ยถาม
"เอ่อ...ซูซึโนะคุง...รู้จัก นางุโมะ หรอจ๊ะ"
"ก้ไม่เชิงหรอกครับ"
เบิร์นตอบแทน
"งั้นมาแนะนำตัวเลยนะจ๊ะ"
"ฉันชื่อ นางุโมะ ฮารุยะ เรียกฉันว่า เบิร์น และฉันจะขอประกาศตรงนี้นะว่า ฉัน....จะเคลียกับคนที่ชื่อ ซูซึโนะ ให้ดู"
พูดจบ เบิร์น ก้ทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่
"เอ่อ....นางุโมะคุง....นั่ง....ตรง.......เอิ่ม....."
"ผมนั่งข้างๆซูซึโนะคุงก้ได้ครับ"
"จ่ะ....ซูซึโนะคุง...อย่ารังแกเพื่อนใหม่นะ"
"ชิ..........."
ตึกๆๆๆๆๆ
เบิร์น ตรงไปนั่งข้างๆกับชายไร้ชื่อ ปริศนาที่เค๊าไม่รู้จัก ในขณะที่เพื่อนๆ ก้กลัวว่าชายผู้นั้นจะระเบิดความบ้าคลั่ง
ตัดตอนๆๆ
"หมดคาบเรียนแล้วจ่ะ"
"นักเรียนทั้งหมดเคารพ"
ตึกๆๆๆๆๆ
"ท่านเบิร์น ทำไมท่านเบิร์นหล่อจังเลย"
"กรี๊ดๆ ท่านเบิร์นไปทานข้าวกับฉันนะ"
"ท่านเบิร์น ท่านเบิร์นๆๆๆๆ"
เสียงชะนี เอ้ย ผู้หญิงเรียกเบิร์นไม่ขาดสาย จน..............
ผ่าง!!!
"เฮ้ย!!! ฉันรำคาญออกไปสิฟร้ะ"
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ"
หนีไปจนหมด ข้อหาทำให้ชายผู้นั้นรำคาญ
"นายหน่ะไม่คิดจะบอกชื่อให้ฉันรู้รึไง"
"........................."
"อื้อๆ....แต้งกิ้วนะ กา.....เซล"
"เฮ้ย!! รู้ได้ไง"
เบิร์นทำหน้ากวนๆ
ฟึบ
เบิร์นชูบางอย่างในมือให้ กาเซล ดูและทำให้กาเซล ปรี๊ดแตก!!!
"เอามานะเฟ้ย!!"
"อื้อๆ อยู่หอใน ไม่มีรูมเมทหรอ น่าสนใจจัง"
"เอามา!!!"
กาเซลพยายามจะกระโดดเอาแต่..........ด้วยความที่ เบิร์น ตัวสูงเลยเอื้อมไม่ถึง
// ถ้าบอกว่ากาเซลเตี้ยก้เกิน // ดีที่เข้าใจฉัน <กาเซล // จ่ะ = =
ฟึบ
กาเซลกำลังจะต่อยหน้าเบิร์นแต่เบิร์นรู้ทัน จึงหลบและ!!!
แว้บ
"หลบได้อีกแล้วหรอวะ"
โอบ
"เฮ้ย!!!"
เบิร์นก้โอบเอวกาเซล ทำให้เพื่อนที่หลงเหลืออยู่ในห้องตะลือ
"นายคิดว่าถ้าหมอนั่นโกรธ เจ้าเด็กใหม่จะรอดมั๊ย"
"คิดว่าไม่"
"ปล่อยฉันๆๆๆๆ" @//[]//@
กาเซลทั้งเขิลทั้งอาย จึงทำให้กำลังลดลง
"ก้ไม่แน่หนิ"
ฟุบ
"อั่ก!!"
ตุ้บ
เบิร์นรู้สึกอยากสนุก(?) จึงต่อยท้องกาเซลเหมือนครั้งก่อน แต่ใส่แรงอีก
"แกจะ...เลิกเล่น.....มุขต่อยท้อง.....ฉัน....ได้ยังฟร่ะ"
"สนุกๆน่าาาอย่าคิดมาก"
พูดจบเบิร์นก้พยุงตัว กาเซล ให้นั่งที่โต๊ะแทน แล้วก้อ่านประวัติอย่างมันส์แล้วไปเจอบางอย่างเข้า และแล้วก้เดินออกไปจากห้อง
กาเซล กำมือแน่นที่ไม่สามารถแก้แค้น เบิร์น ได้
"อะนี่ไอ้บ้าไอติม"
"อะไรของแกวะ ทำร้ายฉันแล้วมาหวังดีอีก"
"เอามั๊ยไอติมรสที่แกชอบอ่ะ"
เฮือก
กาเซล กระตุกทันทีที่ได้ยิน....ไอติม
"ขอบใจ....ไอ้ทิวลิปแดง"
".......นั่นมันฉายาฉันรึ"
".................."
กาเซลไม่สนใจยังคงกินไอติมไปอยู่
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลืมบอก นี่แค่เป็นเรื่องสร้างขึ้น อาจมีบางข้อมูลที่ไม่จริง (หนุกมั๊ยอ่ะTvT // ฝืนยิ้มประมาณนั้น)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น