ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : คืนนี้ฉันยอมนาย (END)
โรงพยาบาล
"ผมจะพากลับเองครับ"
"แต่ว่า...หลังเธอ..."
"ไม่เป็นไครับ...เค๊าออกจะตัวเบา"
ตึกๆๆๆๆ
จากนั้นเคียวสุเกะก็เอาเทนมะขึ้นหลังและเดินไปทันนี ส่วนไทโยก็พยายามดันหลังเทนมะ เพื่อที่จะให้เคียวสุเกะรู้สึกดีขึ้นจนกระทั่งถึงโรงเรียน
"สึรุงิ!!!"
ชินโดที่ท่าทางตื่นตระหนกวิ่งมาหาอย่างสปีดเหมือนตอนเล่นบอล
"แฮ่กๆ....เป็นไรมากมั๊ยทั้งคู่...." <ชินโด
"รุ่นพี่พักก่อนเถอะ..." <เคียว
"มีอะไรหรอครับ" <ไทโย
"ฉันแค่จะถามว่า เคียวกับเทนไหวมั๊ย....ถ้าไม่ไหวฉันจะเปลี่ยนตัว" <ชินโด
"เอ่อ......ไหวอะไรครับ" <เคียว
"ละคร" <ชินโด
"ผมไหวครับ....เทนมะก้คงจะหยั่งงั้น"
"งั้น....ก้ตามใจพวกนายนะ....อะนี่...บท"
"ครับ...แล้วผมจะจำให้ได้"
เสร็จแล้วเคียวสุเกะก้พยุงเทนมะไปที่ตึก C ห้องของตัวเอง
ห้องเคียวเทน
แอด
ปัง
เคียวสุเกะวางเทนมะที่เตียงเบาๆแต่.........
"งือ....เคียวสุเกะ.......นี่ห้องเราหนิ...."
"อาหะ"
"แล้ว...ฉันอยู่นี่ได้ไงอ่ะ...ฉันอยู่โรงพยาบาลไม่ใช่หรอ"
"ก้......."
ฟึบ
"นายหายโกรธฉันรึยังหล่ะ"
เคียวสุเกะขึ้นเตียงและเถิ่บไปหาเทนมะแล้วกระซิบ
"เอ่อ....หะ.....หายแล้ว.."
"หึๆ......คืนนี้นะ....นาย..ต้องเป็นของฉัน"
"........."
เทนมะเงียบและตกใจในคำพูดของเคียวสุเกะ
"คือ.......ฉันยังไม่...พร้อม"
"....หลังงานโรงเรียนนะ....ฉัน....อยากได้นายมากๆเลยหล่ะ"
"อื้อ...สัญญญา"
"เรามาซ้อมบทกันเถอะ"
"จ้าาาา"
ข้ามไปงานโรงเรียนโลยยยย
"ผ่านไป 2 เรื่องแล้วนะครับสำหรับละครของปี 1 เรื่องที่ 3 คือ หนูน้อยหมวกแดงเชิญรับชมได้แล้วครับ"
ชินสุเกะทำหน้าที่บรรยาย
"ทำให้เต็มที่นะพวกนาย" <ชินโด
"ครับ/ค่ะ"
เทนมะที่เพิ่งจะแต่งตัวเสร็จก้ออกมาแบบเขิลๆอายๆ เล่นเคียวสุเกะอึ้งอีกเหมือนกัน
เปิดฉากแสดง
'ณ กระท่อมหลังหนึ่ง'
"ลูกจ๊ะ....ช่วยเอาตระกร้านี้ไปส่งที่คุณยายทีสิ"
"ได้ค่ะแม่"
มีคนภาคเสียงเทนมะให้
"อ่อ...จำไว้นะ.......อย่าคุยก้คนแปลกหน้าเด็ดขาดนะลูก..."
"ค่ะ"
'จากนั้น หนูน้อยหมวกแดงก้เดินออกขากบ้าน'
ตึกๆๆๆๆ
"ลาลาลา ลา ล้าาา อากาศช่างสดชื่นจริงๆ หวังว่าวันนี้จะมีเรื่องดีนะ"
"แฮ่!!! สวัสดีสาวน้อย" -.-
"ว้ายย!!! ทะ...โธ่ คุณหมาป่านี่เอง"
"เธอจะไปไหนงั้นหรอ"
"ฉันกำลังจะไปบ้านคุณยายหน่ะ"
"อือ......"
"แต่ฉันคิดว่าฉันหลงทางซะแล้วสิ"
"ฉันจะบอกทางให้นะ.....เธอหน่ะ ต้องเดินตรงไปเรื่อยๆ อีกไม่ไกลนี้ก้มีบ้านคนอยู่....."
"ขอบใจนะที่ช่วยบอกทาง"
'แต่หนูน้อยหมวกแดง ก้ลืมเรื่องที่คุณแม่สั่งมาสนิท'
ก็อกๆ
"คุณยายคะ...นี่หนูนะคะ...หนูน้อยหมวกแดง"
"อ่อ..เข้ามาเลยจ้า"
แอด
"คุณแม่ฝากตระกร้าขนมของกินมาให้..หนูวางไว้ตรงนี้นะคะ"
"จ้า"
"หนูต้องรีบกลับแล้ว...ขอโทษนะคะ"
"จ้า"
แอด
ปัง
ตึกๆๆๆๆๆ
'ขณะที่หนูน้อยหมวกแดงเดินกลับก้เห็น "นายพราน" ที่กำลังเล็งเหยื่ออยู่ หนูน้อยหมวกแดงมองไปที่เหยื่อตัวนั้นก้คืด'
"คุณหมาป่า!!!!"
'จากนั้นหนูน้อยหมวกแดงก้วิ่งสุดชีวิต เพื่อไปบอกหมาป่าแต่คงจะไม่ทัน....เพราะนายพรานกำลังจะยิง หนูน้อยจึงเปลี่ยนความคิดมาพลั่กคุณหมาป่าให้ล้ม'
"คุณหมาป่าค้ะะะ!!"
"เอ๋???"
ปั่ง
ฟุบ
"เฮ้อ....เฉียดฉิว"
"...........ขอบใจนะ"
วิ้งๆ
'ด้วยความที่หนูน้อยหมวกแดงมีความเมตตา จึงทำให้หมาป่ากลายเป็นคนในโครงสร้างของหมาป่า'
v v v v v v v v v v v v v v v v v
"คืนนี้....อย่าลืม"
เคียวสุเกะกระซิบข้างหูเทนมะ และเทนมะก้รู้ว่าเค๊ายังจำได้ ตกกลางคืนนั้น เทนมะก้ยอมเคียวสุเกะโดยดี
END
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนเริ่มก้ไม่หนุก ตอนจบก้ไม่หนุก
เซ็ง คอยดูเรื่องต่อไปจะจัดหนักเลยยยยยยยย!!!!!!!!
อ่อ ขอโทษนะที่ไม่หนุก
T T (อันนี้เรย์พูดจริง....)
เค๊าขอโทษที่มันไม่หนุก T_T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น