ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ความในใจเคียวสุเกะ
ห้องพยาบาล
"เฮ้อ....หลับสักที....นายนี่แสบเอาเรื่องเลยนะ....ทำให้ฉันร้องไห้เนี่ย"
ไทโยบ่นนิดหน่อย หลังจากกล่อมเทนมะให้สงบสติอารมณ์ แต่....ไทโยก้ห่วงเคียวสุเกะเหมือนกัน..
โรงพยาบาล
ห้องของเคียวสุเกะ
".......เทนมะ....นายจะเป็นอะไรมั๊ย.....หวังว่าจะไม่ป็นไรนะ...."
ก็อกๆ
"หือ...."
ครืด(เสียงประตู)
"ขออนุญาตินะจ๊ะสึรุงิคุง...เพื่อนเธอมาหาจ่ะ"
"ครับ..."
เคียวสุเกะก้งงหนัก ว่าใครรู้เรื่องและมีเวลา ขนาดที่จะมาเยี่ยมเค๊าได้
"ไงเจ้าบ้า......."
"ฮา....คุริว....มาทำไร"
"เยี่ยมไง.....แล้วนายคิดไงไปปกป้องเจ้าเด็กนั่น...."
"......ยุ่ง" -///-
เคียวสุเกะหน้าแดงทันทีที่ฮาคุริวถาม
"แล้วนายรู้เรื่องได้ไง....ไม่น่าจะมีคนรู้เรื่องฉันนะ"
"หึๆ......ไท....โย..."
"....เจ้านั่นรึ....วุส่าย้ำไม่ให้บอกใคร"
"555...แสดงว่า....นายชอบเด็กนั่นหรอ...หึๆ"
"ไม่เฟ้ย!!! ฉันจะนอนแล้ว อย่ายุ่ง" x////x
"55 หมอบอกวันพรุ่งนี้ก้ออกได้แล้ว"
หลังจากที่ฮาคุริวพูดจบ เคียวสุเกะก้ตื่นเต้นที่จะได้เจอเทนมะ....หัวของเคียวสุเกะ ก้คิดแต่ภาพเทนมะที่ลอยเต็มหัว อยู่ใต้ผ้าห่ม
ส่วนตัวของฮาคุริวหน่ะเรอะ ก้........คงจะภาพ ชู เต็มหัววววววว
ห้องพยาบาล
16.40 น.
เทนมะตื่นขึ้นมาอีกรอบ....และเห็นไทโยที่เฝ้าข้างเตียง นอนหลับ
"คงจะเพลีย...ขอโทษนะ...นายเล่นเฝ้าฉันตั้งแต่เช้าเลยหนิ"
เทนมะเริ่มพยายามจะทำตัวเข้มแข็งอีกครั้ง.....แต่เทนมะ...ก้สะเทือนใจเกี่ยวกับเคียวสุเกะอยู่
"ไม่ๆๆ...ฉันจะไม่ร้องไห้...ฉันจะอยู่คนเดียวให้ได้...เพราะ...สักวัน ฉันคงจะไม่มีใคร"
ฟึบ
เทนมะลุกจากเตียง และคิดที่จะไปโรงพยาบาลเพราะห่างจากโรงเรียนไม่เท่าไหร่ โดยแอบออกมาจากเหล่ารุ่นพี่และเพื่อน ที่ซ้อมการแสดงอยู่ แต่ก้โซซัดโซเซหนัก จนถึงโรงพยาบาล จนเดินไปถามพี่พยาบาลแสนน่ารัก
"ขอโทษนะครับ ห้องของ สึรุงิ เคียวสุเกะ คือห้องไหนครับ"
"รอแปปนะจ๊ะ"
พี่พยาบาลสาวน่ารักนั้น หาชื่อ เคียวสุเกะอยู่
'อะไรกันนะทั้งๆที่น่ารักขนาดนี้ แต่กลับไม่สะเทือนฉันเลย แฮะ'
เทนมะสงสัยในตัวเอง
"ห้อง 078 นะ อยู่ชั้น 7 จ้า"
"ขอบคุณครับ"
เทนมะรีบเดินไปที่ลิฟท์
ติ๊ง
เสียงลิฟท์เปิดออกมาเทนมะรีบเดินเข้าไปและกดที่เลข 7 และรอเวลาที่ลิฟท์จะเปิดออก เทนมะตื่นเต้นที่จะได้เจอเคียวสุเกะ แต่ก้เสียใจ แต้เทนมะได้ตัดสินใจจะไม่ร้องไห้อีก
ติ๊ง(เร็วเนอะ)
เสียงดังอีกทีและประตูเปิดออก เทนมะรีบเดินไปที่ห้อง078
"นี่สินะ....เอถ้าเข้าไปจะพูดว่าอะไรดีหล่ะ....รู้ละ"
ครืด
"เคียวสุเกะ....."
"ใครหน่ะ???"
"เอ่อ....."
ตึกๆๆๆๆ
เทนมะเดินไปแสดงตัวต่อเคียวสุเกะ เล่นซะเคียวสุเกะอยากหงายเงิบเหมือนกัน
คว้า(ดึง)
เมื่อเคียวสุเกะเห็นเทนมะ ปรากฏตัวต่อหน้าเค๊าเค๊าก้รีบดึงเทนมะเข้ามาโผกอด
"เคียว..."
"ไม่ต้องพูดหรอกนะเทนมะ....ฉันมันโง่เอง ฉันชอบเทนมะ....ใช่....แต่...เทนมะ...จะยอมรับฉันมั๊ย ฉันคิดแค่นั้น ถ้าเทนมะตอบไม่ฉันก้เสียใจ เทนมะหน่ะทำให้ฉันมีความสุขกว่าใครนะ ฉันชอบร้อยยิ้มของเทนมะ ปากของเทนมะ รสชาติของเทนมะ ทุกๆส่วนของเทนมะ ตามความจริง ฉันไม่ควรใช้คำว่าชอบเพราะฉันเริ่มรักเทนมะขึ้นมาแล้ว ฉันจึงยอมเสียทุกอย่างให้เทนมะ ฉันอยากจะเจ็บแทนเทนมะด้วยซ้ำ แต่ฉันโง่จริงๆ กลับทำให้เทนมะเสียใจซะเองฉันมันใช้ไม่ได้เลยเนอะว่ามั๊ย ฉัน......แค่.....ไม่อยากเสียเทนมะอีกแล้ว..........ขอโทษนะเทนมะ"
"ฉํนตังหาก....ที่โง่.....ทั้งๆที่เคียวสุเกะพยายามทำเพื่อฉันแต่ฉัน...กลับบังคับเคียวสุเกะให้สั่งฉัน ถ้าฉันไม่ทำ....ก้ไม่เกิดแบบนี้ และฉันก้หลงผิดมาตลอด.....ว่าเคียวสุเกะเกลียดฉัน...ขอโทษนะ...ฉันจะพยายามอยู่คนเดียวให้ได้...ไม่ร้อง...."
เทนมะยังไม่ทันพูดจบเทนมะก้รู้สึกเย็นๆที่ตัว ทำให้รู้ว่าเคียวสุเกะกำลังร้องไห้ แบบไร้เสียง
"เทนมะ....นายหน่ะ....อย่าออกมาขณะที่ตัวเองไม่ไหวนะเข้าใจมั๊ย"
"เอ๋...??...นายรู้...ได้ไง"
"กล้องวงจรสิ....ตามจริงก้ไม่เชิงประมาณนั้น...มันมีกล้องขนาดเล็กติดอยู่กำแพงที่ไทโยติดตั้งให้และในภาพกล้องนั้นจะส่งคลื่นสัญญาณมาที่ทีวีห้องนี้ได้...แล้วนาย.....ก้ดิ้อออกมาจริงๆ"
"ไทโย???นายสั่งเค๊าตอนไหน"
"ไทโยคงเล่าไม่จบสินะ....หลังจากที่หาผู้ใหญ่จนชุลมุน....ก่อนที่ฉันจะมาโรงพยาบาลฉันขอให้เก็บเรื่องนี้ไว้อย่าบอกใคร และขอให้ติดกล้องไว้ให้"
2 คนนี้ก้สนทนาไปมา ในท่าที่เคียวสุเกะซุกหลบหน้าที่ร้องไห้ไว้ที่อกเทนมะ และอีกอย่างที่หลบไว้............คือหน้าตาที่น่ารักเวลาอายของเค๊า
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อีกไม่ถึง 5 ตอนจะจบน้าาา(เศร้า) แต่ไม่เป็นไร มีคู่อื่นรออยู่ =w= ฮี่ๆๆๆ คู่ต่อไปเคยแจ้งแล้ว ก้คือ เบิร์น กับ กาเซลลลล (แอบมาอวยคู่นี้ในพักหลังนะฮะ)
คู่นี้รู้สึกน่าาาาาากินนน เอ้ยยย!!! น่ารัก แหมๆ ไม่มีคนอ่านไม่เป็นไร คนเขียนอ่านเอง (แต่งเองฟินเองว่างั้น)
ไม่ค่อยมีคนอ่านก้เสียจุยนิดๆ(ย้ำนะนิด)เพราะ ข้อหาแต่งไม่หนุก 555 เรืองแรกก้งี้แหละ บายยยยไปหาตอนต่อไปดีก่าาาว่าจะแต่งไงดี
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น