ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จูบแรก
เลิกเรียน
ทุกๆคนต่างกลับบ้าน เพราะฝนตกยังไม่หยุดจึงไม่ได้ซ้อมฟุตบอล
"เฮ้อ.....วันนี้มันเรื่องอะไรเนี่ย....เอ๊ะ!!"
คาเซมารุที่เดินกลับบ้านเพียงคนเดียว เห็นใครก้ไม่รู้นักตากฝนและเขียนป้ายว่า
' เชิญระบายอารมณ์ได้ เชิญเตะเชิญอัดผมได้ ผมจะได้ไปตายแล้วเกิดใหม่ในโลกปัจจุบันของผม '
"นี่นาย ที่นั่งตรงนั้นเป็นอะไรมากรึเปล่า"
"......"
"นี่..."
คาเซมารุนั่งมาดูหน้าแต่คิดว่าจะดูหน้าสักหน่อยกลับสังเกตุที่ผม ผมทวินเทล ชมพู ชุดเสื้อนักฟุตบอล
"นายเองหรอ"
"....."
"หยิ่งรึไง"
"....ร.....ร"
"อะไร....."
ฟึบ
คิริโนะจับไหล่คาเซมารุและพูดกระแทกเสียงใส่ และมีน้ำตาไหลออกออกมา ตอนนั้นทุกคนกลับหมดแล้ว เหลือคาเซมารุที่เป็นเวรทำความสะอาด
"รีบ....รีบ.....รีบๆฆ่าผม!!! รุ่นพี่คาเซมารุ ฆ่าผม ทรมานผม ผมจะได้ไปเกิดใหม่ที่โลกปัจจุบันของผม!!! ผมไม่อยากอยู่อดีต ผมจะไปที่ปัจจุบันผม"
"นาย...พูดอะไร...."
คาเซมารุเสียงสั่นๆเพราะ ตอนที่คิริโนะร้องไห้.....น่ารักจริงๆ
"เร็วๆสิครับ!!!"
ฟึบ
"รุ่นพี่!!! จะทำอะไรหน่ะ!!! ปล่อยผมนะ" >//o//<
"นายหนักเท่าไหร่"
"ถ้าหนักก้ปล่อยผมมม">//o//<
"จะบอกว่าเบาสุดๆมากกว่า"
คาเซมารุพาคิริโนะไปที่บ้านของตัวเองโดยที่ฟังคิริโนะบ่นตลอดทาง
บ้านคาเซมารุ
"เฮ้อ!! อยู่บ้านคนเดียวก้ซวย เอาเข้าไป"
"แฮ่กๆ รุ่นพี่อ่ะ ไล่ผมออกจากห้องชมรม แล้วมาช่วยผมมันคืออะไรห๊า!! แฮ่กๆ"
"อย่าบอกนะว่า...."
แปะ
"โอ๊ยย!! ร้อนจี๋เลย นายเป็นไข้จนได้ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำด่วนนนน!!!"
"แฮ่กๆ...."
"อ่าวเฮ้ย!! จะไปไหนไม่ได้นะนายไม่สบาย"
"ผม....จะ...กลับ"
"เอาเข้าไป จะเปลี่ยนเองอาบน้ำเองหรือให้ฉันทำให้"
"ม่ายเอาาา จะกลับบบ"
คาเซมารุ ลากขึ้นห้องและถอดเสื้อให้คิริโนะอย่างด่วนและกำลังจะถอดกางเกง
"รุ่นเพ่ๆๆๆ หยุดดดดด"
"จะทำเองมั๊ย!!!"
"ยอมละครับ"
"จบ"
และคาเซมารุก้ทำข้าว(?) หมายถึงข้าวปั้นที่ได้ทักษะมาจาก เมเนเจอร์ที่โรงเรียน
แอด
"ทวินเทลชมพู ฉันเอาข้าวมาให้"
"เอ๋?? ทวินเทลชมพู"
"นายนั่นแหละ"
"ผม คิริโนะ รันมารุ ครับ"
"อ่าวหรอ ฉัน คาเซ..."
"คาเซมารุ อิจิโรตะ"
"รู้ได้ไง"
"บอกแล้วไง..ผมมาจากอนาคต"
"แล้ว....ฉันจะเชื่อได้ไง"
"อะๆ ผมจะบอกนะ....เอ.....ไม่ดีกว่า"
"ทำไม...แสดงว่าไม่รู้ใช่มั๊ย"
"เปล่า รุ่นพี่ฉลาดหน่อยดิ....ถ้าผมบอกอนาคตไป...ประวัติศาสตร์อาจจะเปลี่ยนไปก้ได้"
"เออ.....นั่นดิ......อะ..กินสิ...คือ...ทำครั้งแรก"
"ไม่เป็นไรครับ..."
"ฉันจำได้นะ นายไม่สบาย"
"หายแล้วครับ"
และ 2 คนนั้นก้ทะเลาะกันยกใหญ่ทีเดียว คิริโนะพยายามจะวิ่งหนีแต่คาเซมารุก้ตามจับให้นอนลง เพราะเห็นว่ายังเป็นไข้อยู่ จนกระทั่งคิริโนะสะดุดพรมเช็ดเท้า ทำให้คาเซมารุสะดุดตาม
"เหวอ!!!/เหวอ!!!!"
จุ๊บ
คาเซมารุสะดูดและจูบคิริโนะเต็มๆ แต่เมื่อคิริโนะได้ชิมจูบหวานๆของคาเซมารุแล้ว จึงกอดไม่ปล่อยทำให้คาเซมารุก้เคลิ้มไปกับจูบของคิริโนะ และในที่สุดคิริโนะก้ได้สติ จึงผละคาเซมารุออก
"ผมขอโทษครับรุ่นพี่"
"ฉันก้ต้องขอโทษ"
ต่างคนต่างปิดหน้าตัวเองไว้และคาเซมารุก้ขอตัวไปอาบน้ำ
"อ่อ....กินข้าวปั้นด้วย"
แอด
คาเซมารุออกมาและแอบล็อกห้องเบาๆเพราะคิรินะอาจจะหนีออกมาก้ได้
"อึ๊ย!! รุ่นพี่....จะโกรธเรามั๊ย..แล้วข้าวปั้น"
ง่ำ
"....อร่อย"
ง่ำๆๆ
ทวินเทล เอ้ย คิริโนะก้กินข้าวปั้นและเหลือให้คาเซมารุ 3 ลูก(มีทั้งหมด 5 ลูก)และคิริโนะก้ซึมต่อไป
อาบน้ำเสร็จ
แอด
"คิริโนะ...."
"ครับ"
"นายทำไมไม่กินให้หมด"
"เหลือให้รุ่นพี่ครับ"
"ขอบใจ...."
"แล้ว....ต่อจากนี้.....ผมจะทำยังไงอ่ะครับ"
"ฉันเคลียเอง...นอนๆๆๆ"
"ครับ"
ฟุบ
คิริโนะ(พื้น)นอนทันทีและหลับอย่างง่ายดาย เพราะเป็นไข้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น