คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทสัมภาษณ์รุ่นพี่
"โอวว...หลานน้า มีผลานีพิมพ์อีแล้ว มาลอๆ ทำอ่อมปลาใส่ผัหลายๆ ินัน"
น้าสาวนามวาะร้าไว้บนโ๊ะอาหาร เินมาหลับ้าน ่อหล่อำลัวาหว้าวนึ่ที่ัแล้วสุบลหม้อนึ่ ยื่นวารสารหายโศให้ สายวันหยุสุสัปาห์ น้าไป่ายลาแ่เ้าเป็นปิ วันนี้ั้ใะอ่อมปลาุนาใสบับวบหอม ่วหลัมานี้น้าสบายึ้น ่อหล่อเป็นลูมือั้นี แม่รัวเลยยันเ้ารัวเป็นพิเศษ
"ส่าย้าวใส่่อแล้ว ัวปลาให้น้าแนเอ"
"รับน้า"
ระหว่า่อหล่อส่าย้าว ำแหละปลา น้า็ล้าผัะแย บวบหอม ะไร้ พริสใส่านะแรเล็ไว้ แะหัวหอมแล้าน้ำ แล้วเรียมหม้ออ่อม ่อหล่อัแอยะไร้ลร โลสัหน่อยใส่พริสลไปโลลุให้เ้าัน ่อนะเทหอมแที่ล้าีแล้ลไปโลให้พอยุบๆ หม้ออ่อมอนนี้มีิ้นปลาุนานอนอยู่้อนหม้อ เทเรื่อในรใส่ ใ้ทัพพีวาลนเลี้ย นให้ปลาับเรื่อลุเล้าันี ใส่น้ำื่มพอท่วมปลาลุเรื่อ ยึ้น้าเอถ่าน ผิฝารอให้เือ แล้วใส่บวบหอมลไป นให้เ้าัน เิมน้ำอีหน่อยหา้นหม้อแห้ไป อ่อมที่น่าิน้อมีน้ำเอ๊าะเาะ รอให้เืออีรอบ ใส่ผัะแยที่ล้าหั่นไว้แล้วลไป ใส่้าวั่วอีหน่อย ปรุ้วยีอิ๊วาวับีอิ๊วเห็หอม นอีหน่อย ปล่อยให้เืออีนิหน่อยแล้วยลไ้
"สวยๆ มาเอิน้าว อ่อมปลาใ๋" เสียน้าเรียเพื่อน เพื่อน้าื่อสวย มาอเ่าห้ออยู่้วย เพราะเป็นเพื่อนสนิท น้าึไม่ิ่าเ่า แ่ให้น้าสวยแร์่าน้ำ่าไฟ็พอ
"้าๆ เี๋ยวล้าหน้า่อน โับหลานิน่อนเลย" เสียน้าสวยัมาาในห้อ
บรรยาาศอาหารเ้าแสนอบอุ่น น้าสอหลานหนึ่ ่วทานใล้อิ่ม ระหว่าที่น้าทั้สอุยันเรื่อานประำที่หอสมุประำเมือมันปลาCity ่อหล่อเิิถึย่า พ่อแม่ และะปอม่า ึ้นมา ึอน้าลุ่อน นำานไปหลับ้าน ล้าานและอุปร์ทำับ้าว หยิบวารสารเล่มใหม่ พร้อมวน้ำื่ม ไปยัุม้านั่ใ้้นระโนลาอร์พื้นอิบัวหนอนหลับ้าน
นั่เ้าอี้ไม้มันปลา วาวารสารบนโ๊ะไม้สะแบ เปิวยน้ำึ้นื่ม พลาำเลือูภาพปรูปถ่ายบรรยาาศยามและวันินที่ห้วยวันอ พลิูสารบั มอหาเรื่อาป นี่ไ ท่าว่อหล่อ ผู้สัมภาษ์ พลิไปูเนื้อในหน้า16
เรื่อาป
ฮอย ฮิมมูน วีผู้รันวนิยายสั้น
บ้านพัสอั้นทรลาวฝั่วาแม่น้ำอั้อยู่แมห้วยวันอฝั่าเว็นออ แทรัวอยู่ในสวนผลไม้บ้านๆ
เรานั่ิบาใบหม่อนที่แม่อวีหนุ่มมาให้ ุยันถึประเ็นารสร้าานวีในยุสื่อิิอลออนไลน์
วีีเ่นาววใหม่ประำวารสาร “เมือฮิมมูน” ปี ๒๕๖๐ ไ้ไ้อ้อใอนัอ่านหลายๆ นว่า ทำไมบทวีอเาึเป็น ลอนเปล่า และทำไมเาึฝันะเียนนวนิยายสั้น เิิบวีทัศนะไ้ วาระนี้
หายโศ : เล่าที่มาอนามแฝ ฮอย ฮิมมูน ให้รู้ัหน่อย
ฮอย ฮิมมูน : ือบ่ายมื้อหนึ่ ไปเินฮิมแม่น้ำมูนแถวๆ หาูเื่อ เินีนเปล่า ไปเหยียบเปลือหอย เลือออเป็นทา เห็นฮอยเท้าสอสี สีทรายับสีเลือ โอีวิ มันมีสีสันนะ ฮอยเลือบนหาทรายฮิมแม่น้ำมูน เลยเอามาเียนเป็นบทวีบทแรลใน เมือฮิมมูน ั้ื่อบทว่า ทาเลือ ใ้นามแฝว่า ฮอย ฮิมมูน นี่ล่ะ
หายโศ : เียนบทวีีๆ ทำไมึฝันอยาเียนนวนิยายสั้น
ฮอย ฮิมมูน : อ่านนวนิยายสั้นอิาลีที่เยาวนวรอ่านอ อเลานโร บาริโ เรื่อ ไหม ที่ว่าเียนึ้นาารไ้ฟัเรื่อราวาเพื่อนนหนึ่เี่ยวับบรรพบุรุษอเา เป็นเรื่อราวอายผู้หนึ่ที่เินทาไลไปยัอีฟาฝั่โล มาี่ปุ่นนี่ล่ะ ทำานนี้เพียปีละไม่ี่เือน นวนิยายสั้นเล่มนี้เียนโยใ้เทนิารแบ่เป็นบทสั้นๆ ำนวน ๖๕ บท แ่ภาษามาย แม้ำที่นัเียนเลือใ้ะูเรียบ่าย็าม ีวินเรา็วรเอาอย่าวิธีเียนอนัเียนนนี้นะ และผม็ามอ่านานอ บาริโ เล่มอื่นๆ อีนะ อบทุเล่มเลยอยาเียนมั้ เอาาแถวๆ เมือเรานี่อาเป็น ฮิมห้วยวันอ ทาไประาร ผาแ้ม ายแน่อเม็ หรืออื่นๆ ใส่ลในนวนิยายสั้น น่าสนุี ุว่าไหม
หายโศ : อยาให้เล่าแผนารสร้าฝัน าลอนเปล่า ทำไม้อเป็นนวนิยายสั้น
ฮอย ฮิมมูน : ็ไม่มีอะไรมา ลอนเปล่า หรือบทวีาพย์ลอนโลันท์ มันอาเียนเป็นเรื่อยาวอย่าท้าวปาำรนาสัสินไไ้ แ่นอ่านยุิิอล หรือผมเอ็เถอะ อาบ่อินบ่เ็ทนำ ภาษานวนิยายนี่ ผมอบ ผมว่ามันร่วมสมัย ผุอ่านสิสัมผัสไ้่ายนำ ันอยาเียนบทวี ะสามารถใส่ลไปในนวนิยายไ้้วย และนวนิยายสั้นมันเปิว้าว่าเรื่อสั้น และมัน็ระับว่านวนิยายนายาว ถูใผม ผมพอใับมัน
เราเฮาะิบาใบหม่อนอแม่ สนทนาันเรื่อวามฮั เรื่อหนัสือ และเรื่ออื่นๆ นาเว็นลับทิวไม้ฝั่าเว็นอห้วยวันอ นั่น นหมู่หนึ่ำลับินลับรัที่ไหนสัแห่
ย้อนไปอนเือนที่สาม ที่่อหล่อเพิ่ย้ายมาอยู่มันปลาCity พอเริ่มปรับัวไ้ พ่อแวะมา้าที่บ้านน้าับ่อหล่อ้วย พ่อลูนอนุยันนหลับไป ในบทสนทนานั้น พ่อเล่าถึวารสารวรรรรมประำเมือมันปลาLiterature ว่าเาเ้มแ็ี มีานวรรรรมนรุ่นใหม่เยอะ น่าสนใทั้นั้น แนวิสร้าานนรุ่นใหม่น่าสนใมา ื่นเ้า ทาน้าวเ้าันเสร็ พ่อลู้าวเินไปามฟุบาทริมถนนให่เลียบฝั่น้ำ ใ้แนว้นมันปลาให่ที่ยืน้นเป็นแถว อวลำ้นและทรพุ่มยาวว่าสามิโล พ่อเินไปส่่อหล่อถึหน้าโรเรียน
"านพ่อรออยู่" พ่อว่า "เียนานหน่อยล่ะ วีหนุ่ม"
"รับพ่อ ะลอส่ไปู" ่อหล่ออบเสียหนัแน่น
เือน่อมา ่อหล่ออาสาเ้าทำานเป็นอบรราธิารวารสารโรเรียน าารัวนอรุ่นพี่ที่ไ้อ่านบทวีอเาในวารสารประำเมือมันปลาLiterature
านแรในานะอบรราธิารวารสาร “หายโศ” ท้าทายและสนุไม่น้อย
้าบนนี้็ือ ผลานารสัมภาษ์รุ่นพี่ศิษย์เ่าอโรเรียนผู้เป็นนัเียนีเ่นประำปีอ เมือมันปลาLiterature แม้ผลานนี้ะเป็นแ่ส่วนหนึ่อ “หายโศ” วารสารเล็ๆ อโรเรียน แ่็ออำหน่ายปะปนับหัวให่ๆ ในแผหนัสืออเมือทุแผล่ะ เาภูมิใับผลานิ้นนี้ไม่น้อย
ความคิดเห็น