ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    『 pandora 』

    ลำดับตอนที่ #2 : what's so fun about peace ?

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.ค. 62


      
    Is it F U N, like a V I L L A I N.
    ha ha ha ha !

    { pristin v - get it }


    Application form.


    Part I : ข้อมูลตัวละคร


    บท ราคะ | Lust


    รูป :



    ลักษณะภายนอก : 

         __ เธอคือหญิงสาวผู้มีใบหน้าเรียวรูปไข่ที่จิ้มลิ้ม น่าเอ็นดู มีดวงตากลมโตสีโอลด์โรสที่แลดูน่าหลงไหล ขนตางอนสวย ริมฝีปากเล็กอวบอิ่มที่มักจะถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีคอรัล โรแซนน์ เบิร์กฮัลเตอร์ไว้เรือนผมลอนสยายสีแดงสการ์เล็ตให้ยาวเท้าเอว เธอตัดหน้าม้าซีทรูอยู่อย่างสม่ำเสมอเพื่อไม่ให้มันปรกหน้าเสียจนไม่เป็นอันจะทำอะไร รูปร่างของเธอจัดอยู่ในเกณฑ์ของบุคคลหุ่นดี มีทรวดทรงองเอวที่ไม่เปิดเผยมากเกินไปผ่านทางเครื่องแต่งกาย ท่อนขาเรียวที่น่าอิจฉา และผิวพรรณเต่งตึงเป็นหนึ่งในสิ่งที่หญิงสาวค่อนข้างที่จะภาคภูมิใจกับตนเองเป็นอย่างมาก เธอมีส่วนสูงอยู่ที่ 165 เซนติเมตร และมีน้ำหนัก 49 กิโลกรัม


    จุดเด่น : 

         __ เอกลักษณ์ของโรแซนน์คงไม่เป็นรอยยิ้มพิมพ์ใจ(ที่ความจริงแล้วเป็นอย่างเสแสร้ง)ซึ่งประดับใบหน้าจิ้มลิ้มของเธอ และเรือนผมสีสการ์เล็ตที่ยาวสลวยและโดดเด่นในเรื่องของสีอันไม่ได้พบเจอได้ง่ายๆ อีกทั้งวาจาที่ไพเราะน่าฟังกับกิริยาที่แลดูไม่หยิ่งผยอง และยังคงความเป็นคุณหนูของตระกูลเศรษฐีทำให้ผู้คนจดจำเธอได้อย่างง่ายดาย


    ชื่อ - สกุล : โรแซนน์ เบิร์กฮัลเตอร์ [Roseanne Burkhalter]


    ชื่อเล่น :

    __ โรซี่ [ถูกเรียกโดยผู้คนในวงกว้าง เว้นบุคคลในครอบครัวไว้]

    __ คุณกุหลาบ / ยัยกุหลาบ / สาวน้อยกุหลาบ [เป็นชื่อเล่นซึ่งมักถูกเอ่ยแซวเล็กน้อย คาดการณ์ว่าน่าเกิดมาเพื่อหญิงสาวเรือนผมสีแดงและน่าเชยชมในสายตาคนอื่น เฉกเช่นเธอคนนี้]


    เพศ : หญิง


    อายุ : 16 ปี


    อุปนิสัย :

    roses are meant to be lovely;

         __ โรแซนน์ เบิร์กฮัลเตอร์เป็นที่รู้จักกันในนามของคุณหนูหน้าตาน่าเอ็นดูแห่งตระกูลเศรษฐีผู้ซึ่งมีจิตใจโอบอ้อมอารีและเข้าถึงได้ง่าย เธอไม่หยิ่งผยองในสายตาของคนรอบข้าง พวกเขามองเธอเป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่ปฏิบัติกับทุกชีวิตอย่างเท่าเทียมกันเสมอ เธอเป็นที่เอ็นดูของอาจารย์ตั้งแต่สมัยปฐมวัย เป็นคนที่ถูกมองว่าควรทะนุถนอมของเพื่อนร่วมห้อง และเพื่อนบ้านส่วนใหญ่ น้อยคนที่จะเกลียดหญิงสาวผู้เปี่ยมไปด้วยพลังงานบวกคนนี้ได้ บางครั้งบางคราอาจจะมีเหตุการณ์ที่บ่งบอกถึงความโก๊ะของเธอบ้าง แต่นั่นไม่ได้ทำให้ภาพลักษณ์ของโรแซนน์ตกต่ำลงแต่เพียงใด เธอชอบตั้งชื่อเล่นให้กับคนรอบข้าง ในขณะที่ขอร้องให้พวกเขาเรียกเธออย่างสนิทสนมว่า 'โรซี่' 

    roses are meant to be good around people;

         __ ความเฟรนด์ลี่ของหญิงสาวแทบจะไม่มีจุดจบ แต่ที่ถูกจดจำมากที่สุดก็คงจะเป็นการที่เธอแสดงออกในแต่ละบทสนทนา และความเห็นเกี่ยวกับการวิวาทของผู้คนด้วยถ้อยคำที่ทำให้ผู้คนนึกเอ็นดูในตัวเธอ อาจจะแลดูโลกสวยในสายตาบางคน แต่ความจริงแล้วก็ไม่เชิง เธอคล้ายคลึงกับประเภทที่จะพยายามมองโลกในแง่ดี แต่ยังคงอยู่ในความเป็นจริงมากกว่า แม้ว่าจะถูกถามไถ่ในเรื่องส่วนตัวที่ค่อนข้างจะอ่อนไหวหรือถูกพูดจาส่อเสียดใส่อย่างจงใจ แต่เธอก็ตอบรับด้วยรอยยิ้มเสียทุกครั้งครา โรแซนน์รู้ดีว่าควรจะใช้คำพูดไหนในสถานการณ์ใดเพื่อให้เกิดผลตามที่ต้องการมากที่สุด เรียกได้ว่าเธอคงจะผ่านการสอบสัมภาษณ์งานฉลุยในอนาคตหากไปสมัครที่ไหนก็ตาม น้ำเสียงของเธอนั้นไพเราะน่าฟังเป็นอย่างยิ่ง ไม่เอื่อยเฉื่อยและเร่งรีบเสียจนเกินไป บางครั้งก็มีข่าวลือที่ว่าเสียงหวานใสของเธอสามารถสะกดผู้ฟังให้อยู่ในอาณัติอีกด้วย แต่ก็มองว่ามันเป็นเรื่องขำๆไปแหละนะ

    roses are meant to be well-known as a positive energy;

         __ เธอไม่ได้มีเพื่อนเยอะขนาดนั้น แต่ก็จัดได้ว่ามีมิตรอยู่พอสมควร กลุ่มคนที่พร้อมจะสนับสนุนเธอ และเธอเองก็พร้อมที่จะสนับสนุนพวกเขาทุกเมื่อ โรแซนน์เปรียบเสมือนปุ่มกำลังใจที่จะถูกกดทุกเมื่อที่เพื่อนของเธอรู้สึกแย่หรือเฟล เปรียบเสมือนก้อนพลังงานบวกที่พวกเขาอยากจะพกไปไหนต่อไหน ผู้คนรู้จักเธอในฐานะของหญิงสาวคนหนึ่งที่มีเพื่อนใกล้ตัวซึ่งหวงแหนดั่งลูกในไส้ แม้ว่าบางครั้งบางคราอาจจะแลดูเกินหน้าเกินตาไปเสียหน่อย แต่เธอก็เพียงหัวเราะแห้งให้กับมัน ก็แหม... ก็เพื่อนรักเธอมากเลยนี่ แล้วแบบนี้คงจะโกรธลงหรอก มากสุดก็แค่รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยที่มีคนมาคอยตามติดเป็นตังเมก็เท่านั้น

    roses are meant to be full of smiles;

         __ พูดถึงโรแซนน์ก็ต้องพูดถึงรอยยิ้ม ริมฝีปากที่คลี่เป็นรอยยิ้มอันสดใสและเป็นมิตรนั้นทำให้ผู้คนรอบข้างไม่อึดอัดที่จะอยู่ข้างกายเธอ เธอสามารถสร้างรอยยิ้มให้กับผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย อีกทั้งแม้ว่าจะดีใจ เศร้าใจ โกรธ หรือรู้สึกอารมณ์ใดๆก็ตาม โรแซนน์ก็จะปรากฏรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ นั่นคงเป็นจุดที่แข็งแกร่งของเธอแหละนะ ยิ้มสู้ชีวิตอะไรแบบนี้


    { เหรียญมักจะมีอยู่สองด้าน }

    คุณคงคิดว่าโรแซนน์ เบิร์กฮัลเตอร์คงไม่สามารถเป็นสิ่งมีชีวิตที่เพอร์เฟ็คและเป็นที่รักได้ถึงขนาดนั้น... 

    และใช่ ทุกอย่างที่คุณเห็นไม่ใช่ลักษณะนิสัยที่แท้จริงของเธอเลยแม้แต่น้อย

    คุณจะเชื่อรึเปล่าล่ะ? ถ้าหากทุกสิ่งที่คุณเห็นผ่านดวงตาคู่นั้นเป็นเพียงกลลวงของคนเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง

    { โรแซนน์ เบิร์กฮัลเตอร์เป็นจอมเสแสร้ง }


    roses aren't meant to be manipulative;

         __ เธอมีเล่ห์เหลี่ยมและใช้มันในความต้องการของตนเอง ใช้วาจาที่ผู้คนเล่าต่อๆมาๆกันมาว่าถูกกลั่นกรองถ้อยคำที่พูดออกมาอย่างเหมาะสมกับแต่ละสถานการณ์ในการโน้มน้าวจิตใจคนให้หลงติดกัปดักของเธอ โรแซนน์รักในการอยู่เหนือพวกเขาทุกคนในมุมมองของหลักจิตวิทยา เหล่าเพื่อน(มุมมองฝั่งเดียว)ผู้โง่เขลาเหล่านั้นถูกเกลี้ยกล่อมสักนิดก็หลุดจากจุดปลอดภัยของตนเองเสียแล้ว อีกทั้งด้วยความแยบยลของแผนการทำลายให้พังพินาศของเธอ ทำให้ไม่มีใครนึกสงสัย และได้สาวถึงต้นเหตุเสียนิด ส่วนสาเหตุการกระทำสถุลๆทั้งหมดนั่นน่ะเหรอ? ไม่มีอะไรที่สมเหตุสมผลพอสำหรับผู้ฟังหรอก เธอแค่ต้องการที่จะเป็นจุดสนใจ เป็นจุดรวมของความรักโดยไร้ซึ่งคู่แข่งขัน และเธอจะทำทุกอย่างเพื่อความสนใจและความรักที่คิดว่าตนเองสมควรจะได้รับ ส่วนคนที่โรแซนน์คิดว่ากำลังขัดขวางความต้องการของเธอก็คงจะจบไม่สวยสักเท่าไหร่นักหรอก 

    roses aren't meant to be sly;

         __ ฉลาด แต่นำไปใช้ในทางไม่ดี... สุดท้ายแล้วก็คือฉลาดในแบบของเธอเสียอยู่ดี เธอปรับเปลี่ยนสถานการณ์ให้ส่งผลประโยชน์ต่อตนเองได้อย่างช่ำชอง ทุกกรณีที่มีโอกาสเกิดขึ้นสูงก็สามารถที่จะจัดการได้อยู่พอสมควร และที่สำคัญก็คือผู้คนไม่นึกสงสัยตัวเธอจนเป็นประเด็นเลย ถือเสียว่าเป็นโชคช่วยจากการแสร้งเป็นคนน่าทะนุถนอม โอบอ้อมอารี และเป็นที่รักใคร่ของคนอื่นแหละนะ ไม่จำเป็นต้องใช้อำนาจจากครอบครัวก็สามารถจัดการเรื่องพวกนี้ได้เองอยู่แล้ว หากโรแซนน์ไม่ใช่คนนิสัยเสียก็คงจะนับว่าเป็นบุคคลที่มีความสามารถในเรื่องการที่ยืดหยุ่นและเตรียมพร้อมสำหรับทุกสถานการณ์ได้ดีอยู่นะ

    roses aren't meant to be egoistic;

         __ ภาพลักษณ์ของคนเราสามารถแสร้งหรือเติมเต็มมันในสายตาของคนอื่นได้ และโรแซนน์ผู้ใส่ใจนั้นเป็นเพียงแค่สิ่งลวงหลอก ในความเป็นจริงแล้วเธอแทบจะไม่สนผู้ใดนอกเสียจากตนเอง ถ้อยคำให้กำลังใจมันเป็นเพียงลมปากพล่อยๆที่ไม่ได้ใส่ใจจะพูดขนาดนั้นเสียหรอก น่าขำดีที่พวกเขามองว่ามันเป็นกำลังใจชั้นยอดหรืออะไรทำนองนั้น ในชีวิตนี้เธอควรที่จะเอาตนเองให้รอดก่อนใครอื่นเสียมากกว่า พวกเขาจะเป็นตายร้ายดีหรืออย่างไรก็แล้วแต่ชะตากรรมไป ชีวิตนี้มันไม่ได้ยุติธรรมสำหรับทุกคนเสียหน่อย ในที่นี้ก็ถือว่าเธอได้กำไรบางส่วนจากคนอื่นไป เธอได้ผลประโยชน์จากคนรอบข้างไป เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว เธอยึดความคิดของตนเองเป็นหลัก ต่อให้ความถูกผิดในสายตาของคนอื่นเป็นเช่นไร แต่หากเธอมองอีกแบบ มันก็จะเป็นแบบเช่นเธอไปเสียหมด เธอหัวรั้นในด้านความคิดอยู่พอสมควร

    roses aren't meant to be false rumors' starter;

         __ วิธีการทำให้ชีวิตของคนคนหนึ่งพังในรูปแบบของโรแซนน์ก็จะต้องเน้นความไม่ยุ่งยากให้มากที่สุด และการแพร่ข่าวลือปลอมคือหนึ่งในสิ่งที่ว่าซึ่งเธอเลือกที่จะกระทำ ก็อย่างที่รู้ว่าเธอมีเพื่อนเยอะอยู่พอสมควร การเผลอกระจายข่าวโดยแง้มๆเป็นนัยกับคนรอบข้างสักคนสองคนที่มีนิสัยอยากรู้อยากเห็นก็คงจะไม่ได้ยากนัก อีกทั้งเธอยังสร้างหลักฐานปลอมๆที่พอจะหลอกคนที่ไม่ได้คิดวิเคราะห์อะไรให้ดีก่อนแพร่ข่าวลือทั้งหมดนั้นได้ด้วย มีเพื่อนรักเยอะก็ต้องใช้มันให้มันเป็นประโยชน์แหละนะ อีกทั้งทักษะการตีหน้าซื่อแบบโป๊กเกอร์เฟซก็ทำให้แผนการแนบเนียนกว่าเดิมอีกด้วย


    ประวัติความเป็นมา :

    [ She wanted affection. She wanted attention... ]

    [ More than anything. ]

         เธอเป็นเด็กคนหนึ่งที่ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวเศรษฐีตามที่ทุกคนคาดคิดจริงๆ ในช่วงเวลาก่อนหน้าซึ่งมีทั้งบิดาและมารดาผู้ให้กำเนิดอย่างแท้จริงนั้นไม่ได้สวยหรูดังเทพนิยาย ครอบครัวเดิมของเธอติดหนี้มหาศาลจากการกู้ยืมเงินนอกระบบจากผู้ทรงอิทธิพลในละแวก ความเครียดปกคลุมทุกบรรยากาศของบ้านเล็กๆที่เท่าที่เธอจำความได้ก็ไม่ค่อยจะอบอุ่นนัก การที่เด็กตัวเล็กๆล่วงรู้มาจากปากของพ่อแม่โดยตรงว่าตนเองไม่ควรเกิดมาตั้งแต่แรกนั้นไม่ใช่สิ่งที่ดีนัก เธอไม่เคยได้รับความสนใจจากสองสามีภรรยาที่วุ่นอยู่แต่กับการพนันพร่ำเพรื่อโดยหลอกตนเองไปวันๆว่าสักวันจะได้เงินก้อนโตไปจ่ายหนี้ที่ซึ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆมา ทุกมื้ออาหารมักจะมีแค่สองจานข้าวและกับข้าวอันน้อยนิด ส่วนแบ่งของเธอจะมาทีหลัง และบางวันอาจจะไม่มีเสียด้วยซ้ำ สถานที่นอนของเธอคือห้องเก็บของที่ฝุ่นเขรอะ และทุกคำพูดก็จะถูกเมินเฉยมาโดยตลอด ชื่อที่ทุกคนรู้จักในปัจจุบันไม่ใช่ชื่อเดิมตั้งแต่เกิดของเธอ เด็กสาวรู้เพียงแต่ว่าพ่อแม่แท้ๆมีนามสกุลว่า 'เทอร์เนอร์' และพวกเขาเรียกเธอว่า 'เฮย์นัส' ซึ่งมีความหมายว่าน่าชัง สิ่งที่เด็กสาวคนนั้นโหยหาในแต่ละวันก็คือความรัก แม้จะเป็นเพียงเสี้ยวเดียวก็ตามจากผู้ให้กำเนิด แต่เพียงความสนใจเล็กน้อยก็หาได้รับตามความต้องการ บางครั้งบางคราที่ถูกตบตีเป็นเครื่องระบายอารมณ์ฉุนเฉียว(เนื่องจากพนัน)ของพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา เธอร้องออกมาบ่อยครั้งเสียจนเมื่อเวลาผ่านไปก็แทบจะไม่แสดงออกมากมายนัก ราวกับว่าเธอชินชาไปเสียแล้ว

         คืนหนึ่งที่ออกมาเข้าห้องน้ำกลางดึก เด็กสาวค่อยๆย่องออกจากห้องเก็บของโดยที่พยายามไม่รบกวนสองสามีภรรยามากนัก แต่แล้วก็ต้องชะงักฝีเท้าเมื่อได้ยินรูปประโยคที่ว่าวันถัดมาจะมีเจ้าหนี้มาเยือนพร้อมกับพรรคพวก และพวกเขาในตอนนี้ไม่มีเงินจะมาจ่ายให้ ซึ่งจุดที่เป็นส่วนสำคัญซึ่งตราตรึงเธอไปในคืนนั้นคือเรื่องที่พวกเขาตั้งใจจะหนีเจ้าหนี้ออกไปจากบ้านหลังนี้โดยที่ไม่มีเธอ เด็กสาวรู้สึกจุกในอก แต่ก็หาได้รู้สึกสะเทือนใจมากนัก เพราะเธอรู้อยู่แก่ใจว่าอย่างไรเสียก็คงจะไม่ได้รับความรักหรือความสนใจเสียอยู่แล้ว... และวันถัดไปก็มาถึง เธอตื่นขึ้นมาก็พบว่าไร้ซึ่งร่องรอยของผู้ที่อยู่ร่วมอาศัยด้วยเสียแล้ว สิ่งถัดไปที่จำความได้คือการที่เจ้าหนี้ของพ่อแม่บุกเข้ามาในบ้าน ค้นหาลูกหนี้ของตนเองทุกซอกทุกมุม คิดจะจับเธอไปโดยที่เธอไม่แน่ใจว่ามีเจตจำนงอะไร เรียกเธอว่า 'เด็กที่พวกมันทิ้งไว้' และเมื่อเธอขัดขืนก็ใช้กำลังรุนแรง เสียจนร่างกายอันเหนื่อยล้าของเธอสู้ต่อไม่ไหวและหมดสติไปในท้ายที่สุด แต่ก่อนที่จะสูญเสียสติก็ได้เอ่ยบอกถึงแหล่งที่อยู่ซึ่งรู้ได้จากบทสนทนาของสองสามีภรรยาเมื่อคืนก่อนออกไป

         เธอตื่นขึ้นมาโดยมีผู้หลักผู้ใหญ่ประมาณสี่ห้าคนกำลังล้อมหน้าล้อมหลัง พวกเขาช่วยทำแผล ประคบเย็นให้ในส่วนที่ช้ำจากการถูกทำร้าย สถานที่ซึ่งอยู่นั้นไม่ใช่ที่บ้านเดิม แต่กลับเป็นที่ไหนสักที่ซึ่งเธอไม่เคยพบเห็นมาก่อน และเมื่อสอบถามกับคนรอบข้างก็ล่วงรู้ได้ว่ามีคนในละแวกนั้นแจ้งขอความช่วยเหลือก่อนที่พวกมันจะลักพาตัวเธอไปได้ แต่น่าเสียดายที่เจ้าหนี้ของพ่อแม่นั้นหลบหนีออกไปเสียก่อน และถูกจับกุมพร้อมเพรียงกับผู้ให้กำเนิดของเธอซึ่งกำลังอยู่ระหว่างการปล้นสินค้าและถกเถียงวิวาทเรื่องหนี้สินกันอยู่ ส่วนเธอได้รับการช่วยเหลือและกำลังจะถูกส่งเข้าสถานสงเคราะห์สำหรับเด็กพร้อมเพรียงกับจิตแพทย์ที่จะช่วยเหลือเธอในด้านสุขภาพจิต ผ่านไปได้ประมาณสองถึงสามวันก็ล่วงรู้มาได้ว่าผู้หลักผู้ใหญ่ที่ช่วยเหลือเธอในครั้งนั้นคือลูกหลานของตระกูลเบิร์กฮัลเตอร์ที่กำลังช่วยเหลือเป็นอาสาสมัครอยู่ เมื่อการบำบัดสิ้นสุดลงก็ได้ขอรับเลี้ยงเธอจากสถานสงเคราะห์ด้วยเหตุผลที่ว่าเอ็นดู ต้องการมอบความรักให้ และอยากมีบุตรมานานแล้ว 'เฮย์นัส' ได้กลายมาเป็น 'โรแซนน์' ในภายหลัง เธอได้มีครอบครัวที่สามารถเรียกได้อย่างเต็มปาก ได้รับความรักและความสนใจจากคนรอบตัวมากกว่าที่เคยต้องการเลยเสียด้วยซ้ำ และนั่นคงทำให้ตัวเธอนั้นเริ่มที่จะต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ

         โรแซนน์ เบิร์กฮัลเตอร์ในภายหลังเติบโตมาในครอบครัวมหาเศรษฐีผู้ซึ่งมีชีวิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสนใจและความรักที่ได้รับจากคนรอบข้าง มีพ่อแม่บุณธรรมที่เปรียบเสมือนพ่อแม่แท้ๆและบรรดาญาติๆบุญธรรมที่พร้อมจะสละหน้าที่การงานทั้งหมดในวันนั้นมาเพื่อดูการแสดงละครโรงเรียนของเธอสมัยยังเด็ก พวกเขามักจะเอาใจใส่ คอยตามใจ และแน่นอนว่าทุกประเด็นบทสนทนาในช่วงรับประทานอาหารจะเป็นเรื่องของเด็กสาวคนเดียวของตระกูล สาเหตุที่พวกเขาตามใจเธอคงจะมาจากการที่บุคคลส่วนใหญ่ในครอบครัวและเครือญาตินั้นล้วนไม่มีประสงค์จะแต่งงานหรือมีบุตร ไม่ก็ไม่สามารถมีบุตรได้อย่างง่ายดาย จึงเรียกได้ว่าคนที่เป็นจุดรวมความสนใจคนนั้นก็คือโรแซนน์ เด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้ม น่าเอ็นดู ผู้ซึ่งได้รับความรักในปริมาณมากมาโดยตลอด... และเธอไม่รู้จักพอในเรื่องนั้น เธอค่อนข้างที่จะเรียกได้ว่าเป็นพวกเอาแต่ใจ ทุกครั้งคราที่ได้ยินพวกเพื่อนร่วมห้องเล่าให้ฟังว่าพ่อแม่ของพวกเขาดูแลอย่างไรบ้างก็จะจำไว้ พลางนึกในใจทุกรอบว่าเธอจะต้องได้รับมันเท่ากับพวกเขา และความจริงควรจะได้รับมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะเธอพิเศษ เป็นเพียงเด็กน้อยคนเดียวในบ้านที่สมควรจะได้รับสิ่งต่างๆ แน่นอนว่าการเรียกร้องสิ่งเหล่านั้นย่อมไม่ใช้วิธีที่ซื่อตรงสักเท่าไหร่นั้น ตั้งแต่เด็กมาแล้ว ที่โรแซนน์ใช้วิธีการพูดอันแยบยลของเธอเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ

         หากพ่อแม่ของคุณเริ่มทะเลาะกันบ่อยครั้งขึ้น คุณจะทำอย่างไร? ยิ่งถ้าหากพวกเขาเริ่มทำให้อาหารมื้อค่ำจืดชืดสิ้นดี และทุกประเด็นสนทนาที่เคยเป็นเกี่ยวกับตัวเธอกลับกลายเป็นการถูกเชื่อมโยงเข้าเรื่องหย่าร้างเสียได้ทุกเมื่อ ทุกำปลอบประโลมจากเหล่าญาติไม่มีผลกับโรแซนน์แต่อย่างใด ในสายตาของคนอื่นอาจจะเป็นว่าเธอกำลังเครียดและวิตกกังวลเรื่องพ่อแม่ แต่ความจริงแล้วมันกลับไม่ใช่... พวกเขาปล่อยปะละเลยเธอไป พวกเขาทิ้งให้เธอนั่งรออยู่ที่โรงเรียนเสียจนเพื่อนคนอื่นกลับกันหมดแล้ว พวกเขาเร่มที่จะไม่ให้ความสนใจกับเธอ เพียงแต่โฟกัสกับเรื่องหย่าร้างบ้าๆบอๆและการทะเลาะอันซึ่งหาได้มีคุณค่าหรือความสำคัญไปกว่าเธอเลยในความคิดของเด็กสาวแม้แต่น้อย เพราะฉะนั้นเธอจะสงเคราะห์เหล่าผู้ที่ริอาจคิดละเลยเธอลงคอไป เหล่าผู้ที่เห็นว่าเรื่องบ้าๆบอๆพวกนั้นสำคัญไปกว่าตัวเธอ ถ้าอยากจะหย่ากันมากนักก็จะได้หย่าร้างกันความต้องการไป

         หลักฐานปลอมแปลงที่เธอสร้างขึ้นสามารถตบตาเหล่าคนที่โง่บรมพวกนั้นได้ เธอรู้อยู่แก่ใจดีว่าคงไม่มีอะไรโง่ไปกว่าการเห็นอย่างอื่นสำคัญกว่าตัวเธอเสียแล้ว การทะเลาะกันนั้นสิ้นสุดที่การหย่าร้างและจากไปของผู้เป็นแม่ อ้อมกอดอันแสนอบอุ่นที่มารดามอบให้พร้อมเพรียงกับถ้อยคำขอโทษก่อนจะจากไปนั้นทำให้โรแซนน์แอบนึกขำในใจ การกอดครั้งเดียวกับคำขอโทษกระจอกงอกง่อยคงจะทดแทนความผิดพลาดที่ไม่น่าอภัยพวกนั้นได้หรอก เด็กสาวลอบยิ้มขณะกระชับอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ เพียงเท่านี้ก็คงจะได้รับความสนใจมากขึ้นตามเดิมแล้ว และเธอคงจะวางแผนให้ได้รับสิ่งเหล่านั้นมากกว่าเดิมเรื่อยๆมา ความรักและความสนใจที่เธอเสียไปช่วงหนึ่งนั้นจะถูกทดแทน... และมันต้องมากกว่าเดิม แต่เท่าไหร่จึงจะพอใจโรแซนน์นั้นก็คงไม่สามารถตอบได้ทันที เธอแค่ต้องการมันมากกว่าเดิม

         ชีวิตที่ดำเนินต่อไปโดยดีถูกแทนที่ด้วยสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนอีกครั้งหนึ่ง... อาของเธอกำลังตั้งครรภ์ ความสนใจก็เริ่มที่จะเบี่ยงเบน แม้ว่าพวกเขาจะพยายามพูดโน้มน้าวใจเธอว่าการมีลูกพี่ลูกน้องจะทำให้ไม่เหงาอีกต่อไป แต่เธอไม่ได้เหงา ชีวิตของเธอกำลังไปได้ดี ความรักและความสนใจที่ได้รับมานั้นเพิ่มพูนขึ้นทุกวันเรื่อยมา แต่มันกำลังจะจางหายไปเพียงเพราะไอ้เด็กที่ไม่ควรจะมีตัวตนอยู่เสียด้วยซ้ำ โรแซนน์นึกคับแค้นใจภายใต้ใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มแสร้ง ท้องของอาเธอที่เริ่มจะใหญ่ขึ้นค่อยๆจุดชนวนบ่งบอกให้เธอทำอะไรสักอย่าง ในเมื่อบทสนทนากลับกลายเป็นแต่เรื่องของหลานคนใหม่ในบ้านแทนที่จะเป็นเรื่องของเธอ เพื่อนร่วมห้องก็ต่างไถ่ถามถึงเรื่องของไอ้เด็กไร้น้ำยาที่ไม่ควรจะมีตัวตนกับเธอเสียแทน แม้แต่ช่วงเวลาที่เธอเรียกหาอา(ผู้เป็นสามีของอาเธอ)ก็ดันถูกปฏิเสธ เนื่องด้วยเหตุผลที่ว่าต้องดูแลภรรยาและบุตรของตนเอง... โรแซนน์ เบิร์กฮัลเตอร์ไม่ลังเลที่จะเปิดหนังสือเรียนที่ระบุข้อมูลเพศศึกษาที่เด็กควรรู้ออกมาอ้างอิงในแผนการของตนเอง

         แม่บ้านวัยละอ่อน คือ 'หมาก' ของเธอในครั้งนี้ เรียกได้ว่าโชคดีอยู่พอตัวที่ผู้หลักผู้ใหญ่เปิดรับสมัครแม่บ้านคนใหม่อยู่พอดิบพอดี และผู้หญิงที่คนในบ้านเรียกกันว่า 'ซูซาน' คนนี้ เป็นคนที่ค่อนข้างจะหัวอ่อน เชื่อคนง่าย จับโหกไม่เป็น และที่สำคัญก็คือเหมาะสมกับบทนกต่อที่เธอวางมาเป็นอย่างยิ่ง... การปรุงยาแขนงต่างๆเป็นหนึ่งในความสามารถของโรแซนน์ เพราะฉะนั้นการเลือกปรุงยาที่มีข้อเสียว่าสามารถทำให้หญิงตั้งครรภ์แท้งได้คงไม่ใช่เรื่องยากนัก เธอก็แค่แสร้งสีหน้า คิดไตร่ตรองหาคำพูดที่เหมาะสมที่สุดเพื่อที่จะสนทนากับซูซานในเรื่องนี้ และท้ายที่สุดก็คงจะไม่พ้นการหลบหนีจากการเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด ทุกอย่างกำลังเป็นไปได้สวย... ไอ้เด็กเหลือขอนั่นไม่มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้แล้ว เธอแสร้งร้องไห้ได้อย่างสมจริงท่ามกลางความโศกเศร้าและหวาดระแวงของบรรดาญาติ ซูซานถูกไล่ออกในเวลาไม่นานนัก แต่มันคงจะดีกว่านี้ ถ้าปู่ของเธอไม่ใช่พวกช่างสอดในเรื่องไม่เป็นเรื่อง

         ซูซานเป็นคนที่ค่อนข้างตรงไปตรงมา ปู่ของเธอผู้ซึ่งเป็นคนรับแม่บ้านคนนั้นมาได้สอบถามในเรื่องบางเรื่องก่อนที่จะลาจากกัน โรแซนน์ไม่อาจอธิบายความรู้สึกด้านลบของตนเองในตอนนั้นได้ ตอนที่เธอกำลังแสร้งร่ำไห้โดยมีบรรดาผู้หลักผู้ใหญ่กำลังปลอบประโลมอยู่นั้นก็ถูกปู่เรียกให้ไปคุยส่วนตัว และที่น่าโมโหที่สุดก็คงจะเป็นเรื่องที่ตาแก่นั่นเชื่อใจผู้หญิงหัวอ่อนที่ไร้ซึ่งความสำคัญไปแล้วในตอนนี้มากกว่าหลานในไส้ที่เลี้ยงดูมาด้วยความรักใคร่ตลอด อีกทั้งยังสามารถมองออกว่าผ่านแววตาเธอว่ากำลังแสร้งอยู่ แน่นอนว่าโรแซนน์หาได้แสดงออกไปอย่างซื่อตรงถึงความต้องการของตนเองเลยแม้แต่น้อย เธอยังคงโป๊กเกอร์เฟซ ยังคงสีหน้าเศร้าสลดที่ยากจะแยกออกว่าไม่ได้ไยดีลูกพี่ลูกน้องที่แท้งตายไปแล้ว ในขณะที่บรรดาญาติให้ความสนใจกับเธอหลังจากที่ไอ้เด็กนั่นหายไปแล้ว แต่ปู่ของเธอกลับตัดสินใจที่จะกักบริเวณและจ้างครูส่วนตัวมาคุมการประพฤติของเธอ ทุกถ้อยคำที่เปล่งออกมาด้วยเสียงแหบพร่าทำให้เธอรู้แจ้ง ว่าปู่นั้นเห็นแม่บ้านหัวอ่อนดีกว่าเธอ ความสนใจไม่ได้ตกมาอยู่ที่ตัวเธอ เขาแค่กล่าวบอกวิธีการดัดนิสัยเธอจากสิ่งที่ซูซานแอบเสนอไว้เล็กน้อย แสดงว่าปู่เห็นชอบกับมันมากกว่าเธอ ให้ความสนใจกับมันมากกว่าเธอ ทุกแผนการที่ปู่กำลังเตรียมไว้ไม่ได้มีเพื่อเธอ แต่มีไว้เพื่อความต้องการของซูซานที่ลาขาดกับครอบครัวไปแล้ว โรแซนน์ในตอนนั้นมีแต่ความคิดด้านลบ หากเธอมีครูคุมความประพฤติ ก็แสดงว่าจะเริ่มมองว่าเธอมีปัญหาหรือไปก่อเรื่องมา และพวกเขาจะรักเธอน้อยลง จะให้ความสนใจกับเธอน้อยลง จะมองเธอในด้านลบ จะเลิกโอ๋เธอต่อไป และเธอจะให้มันเกิดขึ้นไม่ได้

         ตาแก่นั่นตัดสินใจว่าจะริบทุกอุปกรณ์ปรุงยาของเธอและตำราที่เกี่ยวข้องทั้งหมด โรแซนน์ยังคงปั้นสีหน้าแสร้งตามเดิม แม้ว่าในใจกำลังจะนึกอยากกรีดร้องระบายอารมณ์ออกมาเสียให้สุดเสียง ทว่าการกระทำแบบนั้นคงจะส่งผลในด้านลบกว่าเดิม และเธอคงไม่ชอบใจนัก... ระหว่างเดินเคียงข้างผู้เป็นปู่ไปก็ชำเลืองใบหน้าที่มีรอยย่นของผู้สูงวัยไป ในขณะที่เขายังคงจดจ่ออยู่กับการตักเตือนเธอในรูปแบบของการกล่าวยาวเหยียดเสียจนแสลงหู สายตาก็ของเธอก็หยุดลง ณ บันไดซึ่งลงไปยังชั้นล่างของบ้าน มันคงจะมีวิธีที่สามารถหักห้ามไม่ให้เรื่องราวทั้งหมดถูกเผยออกไปแก่บรรดาญาติ ปู่ของเธอคงไม่เก็บเรื่องใหญ่แบบนี้เขาหีบไปหรอก และถ้าหากมันถึงหูของทุกคนจริงๆก็คงจะแย่แน่นอน วิธีที่ดีที่สุดในหัวของโรแซนน์ก็คือการทำให้ปู่เงียบ เงียบเสียจนไม่สามารถพูดอะไรที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ออกมาได้ และเธอมีความสามารถพอในการแสดงและแสร้งตั้งแต่สีหน้าไปจนถึงหลักฐาน

         เธอจัดฉากเหตุการณ์ทุกอย่างให้ดูเหมือนอุบัติเหตุ แสร้งร่ำไห้ขณะที่มองร่างของปู่ถูกนำส่งเข้าโรงพยาบาล แพทย์ได้บอกว่าศีรษะของผู้อาวุโสนั้นถูกกระทบกระเทือนอยู่พอสมควร ทำให้กว่าจะได้สติอีกครั้งก็ผ่านไปนานอยู่พอควร และสิ่งแรกที่เมื่อลืมตาขึ้นมาเห็นก็คือใบหน้าของตัวการที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นกำลังแสร้งสีหน้าปลื้มปริ่มยินดีราวกับรู้สึกเช่นนั้นจริง ในขณะที่อาและลุงของเธอถูกแพทย์เรียกไปคุย ก็เหลือแต่เพียงสองคนปู่หลานที่เพียงแต่มองหน้ากันและกันโดยสื่อสารผ่านทางแววตาเท่านั้น ด้วยลักษณะนิสัยที่ยังคงรักใคร่คนในครอบครัวอยู่ของผู้อาวุโสกว่า จึงทำให้เขานึกปลงใจกับนิสัยอันซึ่งเป็นปัญหาของหลานสาวตนเอง เขาเลือกที่จะปล่อยผ่านเรื่องพวกนั้นไป แล้วจึงกลับมาใส่ใจหลานสาวตามเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น โดยภายในใจยังคงนึกไตร่ตรองถึงวิธีที่จะช่วยกำจัดนิสัยเสียๆของหล่อนไปได้ทีละน้อย

         ชีวิตภายในโรงเรียนของโรแซนน์หาได้โดดเด่นมากนัก เธอไม่ได้ป๊อปปูลาร์ชนิดที่ว่าเดินไปไหนมาไหนก็พบเจอแต่เพื่อนทุกฝีก้าว เพียงแต่หลายต่อหลายคนเอ็นดูเธอและให้ความสนใจในฐานะของคนคนหนึ่งที่มีหน้าตาจิ้มลิ้ม และน่าทะนุถนอมเป็นอย่างมาก เพียงแต่จะมีบางช่วงซึ่งอาจมีผู้ใดได้รับความนิยมมากมายเสียจนรู้กันทั่ว และอาจทำให้เธอนึกระแวงว่าจะมีใครมาแย่งความรักกับความสนใจไปจากเธออีกครั้งหนึ่ง ในโรงเรียนเธอจะใช้แผนการง่ายๆที่ได้ผลเสียทุกครั้ง ซึ่งมันก็คงไม่พ้นการสร้างข่าวลือที่จะถูกพูดต่อๆกันไปในทางเสียๆหายๆเสียจนเหยื่อทนไม่ไหว แล้วอาจส่งผลกระทบรุนแรงดังเช่นการย้ายโรงเรียน การหยุดเรียน หรือการฆ่าตัวตายก็เป็นได้ ซึ่งวิธีการแพร่ข่าวปลอมนั้นจะมาจากการใช้ถ้อยคำที่เหมาะสมกับสถานการณ์ดังกล่าวซึ่งจะไม่ทำให้เธอถูกสงสัยมากนัก อีกทั้งเธอยังสามารถสร้างหลักฐานปลอมที่หลอกคนอื่นให้หลงเชื่อได้มากกว่าเดิมอีกด้วย โรแซนน์ เบิร์กฮัลเตอร์จะไม่ยอมให้ความรักและความสนใจจากคนรอบข้างหลุดลอยไปจากเธออย่างแน่นอน...

    [ And they say that she's one lovely rose. ]

    [ How clueless of them. ]


    ชอบ/เกลียด/กลัว :


    ชอบ :

    __ การก่อปัญหา {{ ชีวิตที่สงบสุขมันไร้สีสันเกินไปนะ ว่ามั๊ย?

    __ ยาพิษ {{ เคยดูสโนไวท์และคนแคระทั้งเจ็ดหรือเปล่า? ฉากโปรดของโรแซนน์คืออยากที่เจ้าหญิงองค์นั้นกัดแอปเปิ้ลอาบยาพิษแหละ

    __ กบ / คางคก {{ อันนี้ไม่ได้โกหก เธอคิดเสมอว่าตนเองเป็นแม่มด แล้วอะไรจะเหมาะกับแม่มดไปมากกว่าสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำกันล่ะ? อีกอย่างคือมันน่ารักออก

    __ ข่าวซุบซิบ {{เป็นเรื่องปกติของชีวิตหญิงสาว ยิ่งเป็นเรื่องที่ไม่น่าหลุดออกมาก็ยิ่งสนุกเลยล่ะ

    __ การแสร้งสีหน้า {{ แอบรู้สึกสะใจนิดๆที่คนรอบข้างแทบจะไม่รู้เลยว่าธาตุแท้เธอเป็นคนเช่นไร แบบนี้ก็สนุกไปอีกแบบ

    __ การได้รับความสนใจและความรัก {{ พวกเขาคงจะจริงใจกับเธอเสียส่วนใหญ่ แต่เธอไม่... และนั่นคือกำไรของเรื่องดังกล่าว


    เกลียด :

    __ คนโลเล {{ พวกที่เอาแน่เอานอนไม่ได้นี่มันขัดหูขัดตาจริงๆ บางครั้งก็ใช้เวลาในการโน้มน้าวใจนานอยู่พอควร ซึ่งแน่นอนว่าโรแซนน์เลือกที่จะไม่ค่อยข้องเกี่ยวกับ 'หมาก' ประเภทนี้มากนัก ลำบากลำบนเกินไป

    __ การถูกถามไถ่ถึงคนในครอบครัว {{ ต่อให้ยิ้มตอบรับไป แต่ในใจกำลังด่าพ่อแช่งแม่อยู่นะคะ

    __ การถูกจับได้ว่าวางแผนบางอย่าง {{ ใครชอบบ้างเหอะ! ต่อให้สามารถใช้เล่ห์เหลี่ยมเปลี่ยนสถานการณ์ได้ก็ตามที

    __ เครื่องสำอาง {{ อยากจะบ่นออกมาสุดเสียงเอาเสียว่าเธอรู้สึกลำบากลำบนกับมัน ทุกวันนี้ก็แทบจะโบกรองพื้นไปไม่ต่ำกว่าสามชั้นในแต่ละวัน แต่จะบอกให้ใครรู้ก็ไม่ได้ ทุกวันนี้ก็เล่นมุกเมคอัพโนเมคอัพอยู่


    กลัว :

    __ เสียงกรีดแก้ว {{ มันทั้งแสบแก้วหูและชวนขนลุกแปลกๆ หากได้ยินก็คงจะขวัญผวาน่าดูเลยเชียว

    __ ความรัก {{ คุณคิดว่าคนแบบเธอพร้อมที่จะรักใครในทางใดก็ตามอย่างนั้นเหรอ? โรแซนน์ไม่คิดจะรักใครในเร็ววัน เธอกลัวมันเกินกว่าที่จะพยายามรู้สึกเกินเลยกับใครนอกเสียจากความสัมพันธ์ในเชิงของ 'หมาก' และ 'ผู้เล่น'


    เลือกมา อย่างจากในนี้ :

    - วางแผนการ

    - การปรุงยาแขนงต่างๆ


    จากข้อด้านบนอธิบายทักษะมาเพิ่มเติม :


    [วางแผนการ] 

         __ สติปัญญาประดุจดั่งจิ้งจอก {{ สิ่งมีชีวิตที่ขึ้นชื่อด้านกลอุบายอันแยบยลในความคิดของผู้อื่นก็ย่อมเป็นจิ้งจอกเสียอยู่แล้ว และในที่นี้ เล่ห์เหลี่ยมอันชาญฉลาดที่ว่าก็คือหนึ่งในจุดเด่นภายใต้หน้ากากกุหลาบงามของโรแซนน์ เบิร์กฮัลเตอร์ ทุกการกระทำของเธอมักจะถูกวางแผน วิเคราะห์ และกลั่นกรองมาอย่างดีในห้วงความคิด(เพราะเธอจะทิ้งหลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษรไว้ไม่ได้) เธอมีเทคนิคการเอาตัวรอดจากสถานการณ์ที่เสี่ยงที่สุดได้โดยการวางแผนการใหม่ในเวลาไม่นานนัก สามารถวางแผนสร้างหลักฐานปลอมแปลงที่หลอกผู้คนได้ว่าข่าวฉาวที่กุขึ้นนั้นมีมูลเหตุ จะเรียกว่าเป็นทักษะที่ดี แต่ถูกนำมาใช้ในทางเสียๆก็คงไม่ผิด


    [การปรุงยาแขนงต่างๆ]

         __ แม่มดกุหลาบ {{ โรแซนน์เปรียบตนเองเป็นนางแม่มดผู้เลือดเย็น และแน่นอนว่าหนึ่งในทักษะที่แม่มดตนหนึ่งพึงมีก็คงเป็นความสามารถในการปรุงยาหลากหลายแขนง เธอศึกษาในศาสตร์การปรุงยาเสียจนเชี่ยวชาญเสียจนสามารถปรุงมันได้โดยไม่มีปัญหาเลยแม้แต่ ยิ่งประเภทที่ล่วงรู้ดีว่าน่าจะได้ใช่บ่อยครั้งในชีวิตประจำวันก็แทบจะท่องจำวัตถุดิบได้เสียหมด ในห้องส่วนตัวของเธอยังมีกระเป๋าพับเก็บได้สำหรับบรรจุวัตถุดิบต่างๆแอบไว้ใต้เตียงด้วย


    ความสามารถพิเศษอื่นๆ :

    __ โป๊กเกอร์เฟซและการตีหน้าซื่อ

    __ การใช้คำพูดหว่านล้อมผู้คน

    __ ความยืดหยุ่นในแต่ละสถานการณ์ ที่สามารถพลิกผันจากความเสี่ยงเป็นผลประโยชน์แก่ตัวเธอได้

    __ การแสดงที่สามารถหลอกสายตาคนได้

    __ ทักษะการคำนวณเลขที่เร็ว


    เพิ่มเติม :

    __ งานอดิเรกของโรแซนน์คือการดูดวงตามราศีเกิด

    __ ราศีเกิดของเธอคือราศีเมถุน

    __ ความจริงแล้วโรแซนน์เคยถูกคนสงสัยว่าเป็นผู้อยู่เบื้องหลังแต่ละข่าวลือรึเปล่าอยู่บ่อยกว่าที่เธอรู้ค่ะ แต่คนพวกนั้นก็ไม่ได้เปิดเผยข้อสงสัยของตนเอง เพราะโอกาสที่จะโดนเพื่อนๆและผู้หลักผู้ใหญ่ที่สนิทกับเธอต่อว่า และด่ามีอยู่สูงเกินไปค่ะ คงจะเสี่ยงไม่น้อย พวกเขาก็เลยเลือกที่จะอุบเงียบไว้


    Part II : คุยกันหน่อย


    อยากให้เราเรียกว่าอะไรเอ่ย? : เรียกว่า 'เครส' ก็ได้ค่ะ


    เราสามารถย้ายบทหรือปรับเปลี่ยนอะไรตัวละครได้ไหมคะ? : ได้แน่นอนค่ะ เชิญต้มยำทำแกง(?)ยัยกุหลาบตามสบายเลยค่ะ


    อยากมีคู่ไหมเอ่ย? : ถ้ามีก็คงจะดีนะคะ แลดูคุณเธอควรจะมีคนที่มาหยุดนิสัยเสียๆของตนเองบ้าง แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่มีปัญหาค่ะ


    มีอะไรอยากเสนอไหมคะ? : ไม่มีนะคะ


                 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×