คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Oh!boy 5
หลังจากที่วิ่งมาทางร่างสูงที่ยังมีแต่ผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังจนแทบเข้าไม่ถึงตัว ฮยอกแจพยายามแทรกตัวเข้าไปในตึกเรียนทันที แต่ฮันกยองก็ยังคงยื่นปั้นยิ้มหน้าตาดีให้พวกผู้หญิงที่อยู่รอบๆ
“พี่ค่ะ~ฉันทำนี่มาให้ พี่ท่านหน่อยนะค่ะ”หญิงสาวคนนึงยื่นกล่องสีชมพูหวานแหววให้ ร่างสูง
“.......”
“พี่ค่ะ นี่ตุ๊กตาฉันให้พี่ค่ะ”แล้วหญิงสาวอีกคนหนึ่งก็ยื่นตุ๊กตามังกรตัวเล็กให้
“.......”
“พี่ค่ะ/พี่ค่า........................”แล้วเสียงเรียกหวานหยดก็ดังมาเป็นระยะๆจนร่างสูงเริ่มรำคาณ
“นี่!!!ฉันรีบ เลิกล้อมฉันซักทีได้ใหม? น่ารำคาณ!!”ร่างสูงตวาดลั่น ทำเอาเด็กสาวแถวนั้นยืนอึ่งกันเป็นแถว
“กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่ฮันกยองตวาดฉัน โอ้วววสวรรค์>///<”
“บ้าหรอ พี่เขาตวาดฉันต่างหาก ออกไปนะ!!หล่อนขวางทางพี่เขาอยู่”
“แกนะและ ถอยไปสิย่ะ กรี้ดดดดดด”
- -* ยัยพวกนี้ ร่างเล็กที่มองดูเหตุการณ์อยู่อย่างสงสัยก็เลิกสนใจทันทีเมี่อร่างสูงของฮันกยองเดินเข้ามาโดยปล่อยให้สาวๆตบตีกันอยู่ข้างนอก เพื่อแย่งว่าฮันกยองกำลังโมโหใครอยู่
“อะไร...มองอะไร”ไม่วายถลึงตาใส่ ร่างเล็กอยางหงุดหงิด
“ป่าว....พี่รีบไม่ใช่หรอ ไปสิฮ่ะ”ฮยอกแจเอ่ยขึ้น
“กล้าไล่ฉันหรือไง!! ทำเป็นพูดมาก”
“ผมไม่ได้ไล่ซักหน่อย-*-แค่...บอก”ร่างเล็กบ่นเบาๆ
“เถียงอีก! นายนี่มันกวนประสาทจริงๆเลย เดียวจะไปพบเพื่อนฉัน ทำตัวให้มันดีๆหน่อยแล้วกัน เลิกบื่อด้วย ขายขี้หน้าแย่”พูดแล้วออกเดินนำไปอยางไม่สนใจ
“ชิล์ คิดว่ากลัวหรือไง...ด่าอยู่ได้”บ่นงุบงิบให้ตัวเองได้ยินอยู่คนเดียวแล้วรีบวิ่งตามขายาวๆที่เดินนำหน้าไป
ไม่นายนักก็มาถึงห้องขนาดพอประมาณที่ดูหรูหรากว่าห้องในโรงแรมมากนัก จนไม่อยากเชื่อว่าจะมีห้องแบบนี้อยู่ในโรงเรียน ฮันกยองเปิดประตูนำเข้าไป ห้องภายในตกแต่งไว้อย่างลงตัวด้วยพรมสีแดงและโคมไฟคริสตันขนาดใหญ่กลางห้อง ฮยอกแจเผอมองรอบๆอย่างลืมตัว เพราะเขาไม่เคยได้เข้าห้องหรูขนาดนี้มาก่อน จะมีก็แต่ตอนทำงานพิเศษที่โรงแรมแต่เขาก็ได้แค่เข้ามาจัดผ้าปูที่นอนให้แขกแค่นั้น
“ฮัน...ทางนี้”เสียงเรียกเสียงหนึ่งดังขึ้นหันแหความสนใจของร่างเล็กได้เป็นอย่างดี ร่างสูงเดินตามเสียงเรียกนั้นไป เข้านั่งลงตรงข้ามกับโซฟาที่คิบอมนั่ง
“นั้นใครน่ะ....เด็กควงใหม่หรอว่ะ” คิบอมเอ่ยถามเชิงสงสัย ฮันกยองมองตามมือที่ชี้ไปของคิบอม
“คิดว่ากูตาต่ำขนาดนั้นเลยหรอ...แค่คนรู้จักน่ะ”ร่างสูงตอบปัดๆ
“กูว่าน่ารักดีออก ไม่ชวนเขานั่งหน่อยหรอ”
“ถ้าคนมันมีปัญญาก็หาที่นั่งได้เองและ”แกล่งพูดเสียงดังเพื่อให้ร่างเล็กได้ยิน กรีบปากบางแม้มลงอย่างขัดใจ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา ขาเรียวพาตัวเองมานั่งที่เก้าอี้ไม้ที่ออกจะไกลกับร่างสูงนั่งอยู่เยอะ(กลัวป๋ากัดหรอลูก)
“สวัสดีคับ ผมชื่อคิมคิบอม นายชื่ออะไรหรอ” คิบอมส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ฮยอกแจยิ้มตอบอย่างดีใจ อย่างน้อยนิสัยคงดีกว่าฮันกยองนะและ
“ผม ลีฮยอกแจฮ่ะ^^ยินดีที่ได้รู้จักนะฮ่ะ”ร่างเล็กว่า คิบอมยิ้มให้อีกครั้งจนฮยอกแจก้มหน้าต่ำ
“ระริกระรี้เหลือเกินนะ....”แกล้งพูดลอยๆออกมาเพื่อให้คนข้างๆได้ยิน ฮยอกแจจ้องหน้าฮันกยองนิ่ง จนร่างสูงหันมามองอย่างไม่สบอารมณ์
“ทำไม!มีปัญญา?”แกล้งเสียงดังเพราะไม่เคยโดนใครจ้องหน้านานขนาดนี้ ร่างเล็กถอนหายใจเบาๆแล้วหันหน้าหนีไปอีกทาง
“ป่าว....” คิบอมมองทั้ง2คนแล้วขำออกมาเบาๆ ตัดสินใจทำลายความเงียบด้วยการหันไปคุยกับฮยอกแจ
“แล้วฮยอกแจคิดไว้หรือยังว่าจะเรียนสายไหน”คิบอมถามขึ้นเมื่อฮันกยองตั้งท่าจะบ่นร่างเล็กอีกรอบ ฮันกยองมองคิบอมอย่างเคื่องๆแต่ก็ไม่ได้พูดออกมา
“ยังไม่รู้เลยฮ่ะ คิดว่าจะเรียนพวกนิตินะฮ่ะ”ฮยองแจบอก
“หึ นิติหรอ...อ่านหนังสือออกด้วยหรือไง”ร่างสูงพูดเหมือนพูดลอยๆมากกว่า
“ไม่อยากเรียนบริหารหรอจะได้อยู่คณะเดียวกัน”คิบอมถาม
“มึงอย่าถามเลย...คิดเป็นหรือป่าวก็ไม่รู้ ให้ไปเรียนบริหาร ล้มจมพอดี”ฮันกยองว่าขำๆ
“ถึงผมไม่ฉลาดแต่ผมก็นิสัยดีนะฮ่ะ ไม่ชอบว่าคนอื่น...”ฮยอกแจบอกทำให้คิบอมปล่อยหัวเราะออกมาชุดใหญ่ แต่ฮันกยองรู้สึกจะไม่หัวเราะด้วยซ้ำยังแผ่รังสีอำมหิตมาให้ร่างข้างๆด้วยซ้ำ
“เฮ้ยยๆๆอย่าๆ.....ขำๆน่ามึง”คิบอมคว้ามือของฮันกยองไว้ทันก่อนที่มือหน้าจะไปตะปบอยู่ที่ลำคอขาวๆ
“วันนี้มึงว่างใช่มะ”คิบอมเปลี่ยนเรื่องคุยทันที
“ทำไม?”
“กูจะให้ช่วยตรวดงานหน่อยนะ กูเหนื่อยแล้วว่ะไอ้รองประธานตัวดีก็ยังไม่มาช่วยกูทำงาน”คิบอมบ่นถึงซีวอนอย่างปรงๆ
“อืม...เรียกกูมามีธุระแค่นี้อะน่ะ”ร่างสูงถามซ้ำ
“เออ...”
“แล้วพวกไอ้ยุนละ”ฮันกยองพูดพลางดูกองเอกสารตรงหน้า
“เมาค้าง ยังไม่ตื่น”
- -*
เป็นคำตอบที่ชัดมากและก็เป็นเรื่องปกติที่ชิชากันแล้วของคนกลุ่มนี้ ฮันกยองเหลือบมองฮยอกแจที่ยังคงมองรอบๆอย่างสงสัย
“จะไปไหนก็ไป...ฉันจะทำงานนั่งอยู่ได้ เกะกะลูกตา”ฮันกยองไล่ออกไป
”แล้วจะให้ผมไปไหนละ…”ฮยอกแจถามออกไปตรงๆ ฮันกยองถอนหายใจเฮิกใหญ่
“ไปเดินพลาซ่าก็ได้ บื่อจริงๆ”สายหัวไปมาแล้วก้มลงสนใจงานต่อ
“ผมไม่ได้พกเงินมาเลยนะ .____.”ฮยอกแจบอกออกไป ร่างสูงหันมาอย่างหงุดหงิด
แล้วหยิบกระเป๋าตังขึ้นมา เขาหยิบแบงค์ออกมา5-6ใบแล้วโยนไปหน้าฮยอกแจ
“ใช้ๆไปให้หมดนั้นนะและ”ร่างสูงบอกปัดๆ อือหือ??ให้เงินเขาใช่ ใจดีไปมั้งงงงงงง
“มันเยอะมากเลยนะ แล้วพี่ใช่อะไร...”คิบอมขำออกมากับคำถามของร่างเล็ก ถามไรผิดอ่ะ- -*
“นายคิดจริงๆหรอว่าฉันจะให้เงินนาย นั้นแม่ฉันฝากมาให้นาย ฉันลืมให้...ไปๆซักที รำคาณ”
-0-***
“ยังยืนบืออยู่อีก ไปเด้!!” ฮยอกแจมองร่างสูงอย่างขัดใจ เข้าคว้าเงินบ่นโต้ะมา1ใบแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไปทันที ก่อนที่จะโดนด่าอีกรอบ
ความคิดเห็น