คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Oh!boy 13
ฮยอกแจตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ด้วยอารมณ์ที่แจ่มใสสุดๆทั้งๆที่มันเป็นวันหยุดแท้ๆ ร่างเล็กยืนมองตัวเองในกระจกแล้วยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่ทำให้เขานอกแทบไม่หลับ พวกแก้มนิ่มขึ้นสีหน่อยๆ ปากบางอมยิ้มนิดๆพลางนึกถึงคนที่ป่านนี้คงยังนอนกลับอยู่แน่ๆ ร่างเล็กจัดการเซ็ตผมตัวเองลวกๆแล้วรีบลงไปข้างล่างโดยไว
“คุณหนู?ทำไมตืนไวจังค่ะ วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่หรอค่ะ”ป้ายองจีที่กำลังจัดสำรับพูดขึ้นพลางมองร่างเล็กที่วิ่งเข้ามาหา
“ไม่มีเรียนหรอกฮ่ะ...วันนี้ผมนัดกับซองมินไว้นะฮ่ะ^^”ฮยอกแจบอกแล้วนั่งลง
“เพื่อนใหม่หรอค่ะคุณหนู..วันหลังพาพวกเพื่อนมาบ้านก็ได้นะค่ะ^^”ป้ายองจีพูดอย่างอารมณ์ดีแล้วตักข้าวให้ร่างเล็ก ฮยอกแจกินข้าวไปก็มองไปที่ชั้นบนพลางๆ
“พี่ฮันเขายังไม่ตื่นหรอฮ่ะ”ฮยอกแจถาม
“โอ้ยย~รายนั้นไม่ตื่นง่ายๆหรอกค่ะ ยิ่งวันนี้เป็นวันหยุดคงจะตื่นเที่ยงๆและค่ะ”ป้ายองจีบอก ร่างเล็กพยักหน้าเขาใจแล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น จนป้ายองจีต้องรีบเดินไปรับสายทันที่
“บ้านตระกูลเกิงค่ะ....ค่ะ....อยู่ค่ะ....จะเรียนสายใหมค่ะ?....ค่ะ” ป้ายองจีรับสาย ก่อนจะหันหน้ามาทางร่างเล็กที่นั่งมองอยู่
“คุณหนูค่ะ คุณซองมินโทรมาหาค่ะ”ป้ายองจีบอกแล้วเดินมาหาฮยอกแจ ร่างเล็กพยักหน้ารับงงๆแล้วเดินไปหาโทรศัพท์บ้าน
“สวัสดีซองมิน^^”ฮยอกแจทักเสียงใส
-อ่า~ฮยอกแจ ฉันนึกว่าจะโทรผิดแล้วนะเนี่ย-ซองมินบอกออกมาอย่างดีใจ
“นายถึงโรงเรียนแล้วหรอ?เร็วจังเลย- -“ฮยอกแจบอกเพราะถ้าซองมินถึงโรงเรียนแล้วนั้นก็หมายความว่า
เขาสาย- -*
-ยังซักหน่อย นี่มันพึ่ง8โมงครึ่งเองนะ...ฉันโทรมาดูว่านายตื่นหรือยัง-ซองมินบอก
“อ้อ...เหอะๆแล้วนายจะออกจากบ้านเลยหรือปล่าว”ร่างเล็กถามออกไป ซองมินเงียบไปซักพัก
-แล้วนาย
“ไม่ต้องห่วง ฉันดูรถแล้วมีรถเมย์ผ่านอยู่ฉันว่าจะออกเลยเนี่ย”ฮยอกแจบอก
-อ้อ อืมๆงันเจอกันที่หน้าโรงเรียนน่ะ- ซองมินว่าแล้วว่างสายไป ฮยอกแจวางหูโทรศัพท์แล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ
“จะออกเลยหรอค่ะคุณหนู”ป้ายองจีถาม พลางมองฮยอกแจที่กลับมานั่งกินข้าวต่อ
“ฮ่ะ...เดียวผมทานเสร็จก็จะไปแล้วฮ่ะ^^”ร่างเล็กบอก
“ไม่รอคุณชายไปส่งหรอค่ะ”ป้ายองจีถามยิ้มๆ ร่างเล็กเงยหน้าแล้วส่งยิ้มแห้งไปให้
“ไม่ดีกว่าฮ่ะ ให้พี่เขานอนไปนะและฮ่ะ”ฮยอกแจบอกยิ้มๆ ร่างเล็กลุกขึ้นแล้วทำท่าจะเดินออกจากบ้าน
“ผมไปนะฮ่ะ”หันมาบอกป้าแม่บ้านก่อนจะออกไปจริงๆ
ฮยอกแจมาถึงโรงเรียนเร็วกว่าที่คิดไว้เพราะเขาออกเช้ารถเลยไม่ติด ร่างเล็กมองดูนาฬิกาที่ข้อมือนี้ก็จะ9โมงครึ่งแล้ว ฮยอกแจนั่งลงตรงม้านั่งข้างโรงเรียน เพื่อรอซองมินที่บอกว่ากำลังมา
“ฮยกแจ!!...มาแล้วๆ”ซองมินวิ่งหน้าตั้งมาทางร่างเล็ก ฮยอกแจยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี
“คอยนานใหม?ฉันมัวหากระเป๋าตังอยู่นะสิ> <”ซองมินบ่นแล้วนั่งลง
“ไม่นานซักหน่อย ฉันก็พึ่งมาถึงนะและ...แล้วจะไปไหนกันดี”ฮยอกแจถาม
“อ่า~ใช่ ไปห้างXYZดีกว่า พี่ลีทึกบอกว่าอาทิตย์นี้ห้างเขาลดราคา” ซองมินพูด
“งั้นหรอ...แล้วจะไปยังไงละ”ฮยอกแจถามกลับ
“ตามมาๆ”ซองมินคว้าแขนเรียวแล้วลากออกไปโดยเร็ว
ทั้ง2ตัดสินใจนั่งรถไฟใต้ดินกันไป โดยซองมินให้เหตุผลว่ามันเดินสะดวกดีและไม่แพง
ทั้ง2คนมาหยุดอยู่ที่ศูนย์การค้าขนาดใหญ่ ที่ผู้คนดูจะเยอะมากผิดปกติอาจเป็นเพราะนี้เปฌนวันหยุดและเป็นอาทิตย์ที่ห้างนี้ลดราคาด้วย
“คนเยอะจัง-*-“ซองมินบ่นออกมาน้อยๆพรางหลบทางให้คุณป้าคนนึง
“เอาน่า~วันหยุดก็แบบนี้และ”ฮยอกแจบอก ทั้งคู่เดินลัดเลาะมาเรื่องๆพลางดูนู้นดูนี้จนเกือบลืมจุดประสงค์หลัก
“เออ...ซองมิน นายมาหาของขวัญให้พ่อไม่ใช่หรอ?แล้วคิดออกหรือยังว่าจะเอาอะไร”ฮยอกแจถาม
“จริงสิ!ฉันเกือบลืมแล้วเนี่ย(กำ- -*)ฮยอกแจไม่เตื่อนกันมั้งเลยอ่า~นี่เราเดินเล่นกันมาเกือบ2ชั่วโมงแล้วหรอเนี่ย...ไปดูของทางนู้นกัน”ซองมินว่าแล้วก็ลากฮยอกแจไปอีกทาง ซองมินดูของอยู่ซักพักเขาก็หมดแรงและสุดท้ายก็ยังไม่ได้อะไร
Rrrrrrrrr Rrrrrrrrrr
เสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กของซองมินดังขึ้น เขาเอื่อมมือหยิบมันขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเลยแต่ก็ยังกดรับไป
“ครับ?”ซองเสียงหวานเอ่อยออกไป
-นั่นซองมินใช่ใหม?-เสียงทุ้มปลายสายดังขึ้น
“ฮ่ะ..นั้นใครฮ่ะ”ซองมินถามอีกแต่ดูเหมือนปลายสายจะไม่ตอบ
-ฮยอกแจอยู่แถวนั้นหรือป่าว- ซองมินหันไปมองหน้าเพื่อนเขางงๆ
“อ...อยู่ฮ่ะ”ตอบรับไปทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าใคร
-ขอฉันคุยกับเขาหน่อย”เสียงทุ้มบอกอีกรอบ ซองมินพยักหน้าหงึกๆ
“ฮยอกแจ...มีคนจะคุยกันนายอ่ะ”เสียงหวานเรียกเพื่อนตัวเอง ฮยอกแจหันมามองทันที
“ใครหรอ?”ร่างเล็กถามพลางหยิบโทรศัพท์ แต่ซองมินก็ทำได้เพื่องสายหน้า
“ฮยอกแจฮ่ะ?”เรียงหวานกลอกไปตามสาย
-ยังจะมาฮยอกแจฮ่ะอยู่อีก!!!!!หายไปไหนแต่เช้า!!ห๊า!-เสียงตะโกนดังลั่นจากฮันกยองดังขึ้นจนร่างเล็กต้องเอาโทรศัพท์ออกห่างจากหู
“พี่อ่า~ผมแค่มาเที่ยวกับซองมินเอง”บอกเอาๆพลางทำปากยื่นปากยาว
-นั่นและ!!!ทำไมถึงไม่บอกฉันซักคำ!ไม่เห็นหัวกันเลยหรือไง!ไอ้เตี้ย!!!-
“พี่อ่ะ!ถ้าผมบอกพี่พี่ก็ด่าผมอีกอยู่ดีว่าจะบอกทำไม ไม่ได้ถามอะไรเงี่ย”ฮอยกแจเถียงกลับ
-อย่ามาทำเป็นรู้ดี!!ตอนนี้พวกนายอยู่ไหน-ฮันกยองถามกลับ แต่เสียงยังดังอยู่
“อยู่ห้างXYZฮ่ะ...”ตอบกลับเซงๆพลางมองซองมินที่จ่องเขาอย่างสงสัย
-ไปรอฉันที่ร้านไอศกรีมชั้น3ทั้งคู่!ถ้าฉันไปแล้วไม่เจอพวกนาย..ตาย!!!!-ขู่เสียงดังแล้วตัดสายทิ้งทันที
“ใครหรอฮยอกแจ”ซองมินเอ่อยถามทันที่แล้วรับโทรศัพทม์มาจากมือของร่างเล็ก
“เอ่อ...พี่ฮันกยองอ่ะ^^*”ฮยอกแจบอกแห้งๆทำเอาซองมินหน้าเหวอไปทันที
“พี่ฮันกยองอะน่ะ!นายรู้จักคนดังของโรงเรียนด้วยหรอ!”ซองมินถามแทบจะเป็นเสียงตะโกน
ร่างสูงวางสายลงอย่างหัวเสียหน่อยๆ เพราะวันนี้เขาอุสาตื่นเร็วเพื่อจะได้ลงมานั่งด่า(?)ร่างเล็ก แต่ป้ายองจีกลับบอกว่าฮยอกแจออกไปเที่ยวกับคุณซองมิน!มันยิ่งทำให้เขาหน้าเหวอ เพราะฮยอกแจไม่ได้บอกเขาเรื่องนี้ ฮันกยองกดเบอร์โทรศัพท์ไปหาเพื่อนตัวเองจนแทบจะกลายเป็นขย่ำซ่ะมากกว่า
-คร้าบบบบ พี่ฮัน-ปลายสายรับ
“คยู...แกว่างหรือป่าว”ฮันกยองถามออกไป
-โห้ยยย ผมไม่ว่างเลยพี่...พ่อไม่ให้ออกจากบ้านเนี่ย-คยูบอกทำเสียงหน่าย
“หรอ...งั้นก็ไม่เป็นไร แค่เมื่อกี้ฮยอกแจบอกว่าซองมินอยู่ที่ห้างของบริษัทมึง แถมอยู่กับผู้ชายหน้ากลัว ไม่น่าไว้ใจคนนึง(ผ..ผมหรอฮ่ะไม่น่าไว้ใจ-*-:ฮยอกแจ)”ฮันกยองบอก
-เอ้!!!!!!!!!!!!!!!????-คยูร้องออกมาแทบจะเป็นเสียงตระโกน
“เห็นบอกว่าอยู่ชั่น3แต่นายก็ไม่ว่างนี่สิ...”
-งั้นแค่นี้นะฮ่ะ...-คยูว่างสายของร่างสูงอย่างไร้เยื่อไย แล้วรีบบึ่งรถคันงามไปยังห้างดังกล่าวทันที ฮันกยองเอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋าแล้วรีบออกรถไปเหมือนกัน
“ฮยอกแจ....เรามาทำอะไรทีนี่หรอ= =”ซองมินถามพลางมองบรรณยากาศ รอบๆที่มีแต่เด็กเล็กประมาน3-5ขวบวิ่งเล่นกัน
“เหอะๆ...พี่ฮันกยองบอกให้มารอที่นี่อะ เขาบอกว่ากำลังมา”ฮยอกแจบอก ทั่ง2คนเลยนั่งไปเลยตายเลยและได้นั่งพักกินไอศกรีมไปมองเด็กๆเล่นกันรอบๆตัว ในไม่ช้าฮันกยองก็มาถึงร่างสูงใส่แว้นตาสีชาแล้วมองไปรอบๆเพื่อนหาร่างเล็ก มันเลยทำให้เขาเป็นี่จับตามองของสาวๆแถวนั้นได้ง่าย ซองมินสะกิดฮยอกแจพลางมองฮันกยองนิ่ง
“พี่ฮันกยอง...”ซองมินเรียกฮยอกแจ ร่างเล็กหันไปมองทำให้ฮันกยองรู้ว่าคนที่เขาหาอยู่ตรงไหนก่อนขายาวจะรีบเดินมาหาทันที ซองมินก้มหัวให้น้อยๆแต่ก็ยังจ่องฮันกยองนิ่ง
“ซองมิน....พี่ขอตัวฮยอกแจไปเลยแล้วกันนะ นายคงไม่ว่าอะไรน่ะ”เหมือนประโยคคำถามธรรมดาแต่น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยการบังคับ(ขู่เข็ญ)
“ม...ไม่เป็นไรฮ่ะ^^* *”ซองมินบอก ร่างสูงยิ้มให้ซองมินนิดๆแล้วลาก(ฉุดกระชาก)แขนเรียวให้ไปกับบตน ฮยอกแจหันมาลาซองมินได้แปปเดียวก็ต้องเป็นอันเดินตามร่างสูงไปเหมือนเดิม
ซองมินมองคนทั้ง2แล้วหน้ามุ่ยลงนิดๆ
“ทิ้งกันเลยน่ะ...แง่ง!พี่ฮันอ่ะ”แล้วซองมินก็เดินกระฟัดกระเฟียดออกนอกร้าน ร่างอวบๆเดินดูของไปเรื่อยอย่างสบายอารมณ์ โดยที่เขาก็เดินถามราคาไปเรือยๆ
“อ่า!ซองมิน....แหม่มบังเอิญจังเลย”คยูวิ่งมาหยุดตรงหน้าร่างเล็กพลางหอบไปด้วย ส่วนซองมินเองก็ดูจะตกใจน้อยๆเพราะไม่คิดว่าจะมาเจอคยูที่นี่ ใบหน้าหวานหงอลงนิดๆ
“บังเอิญอะไรของนาย...นายมาจากไหนเถอะ!”ซองมินกอดอกแล้วหรี่ตามองร่างโปร่งที่ยืนหอบอยู่ คยูยิ้มกว้าเพราะอย่างน้อยซองมินก็เป็นห่วง(!)
“อ้อ...ผมขับรถมาจากบ้านเลย”คยูบอกอย่างภูมิใจ เนี่ยนะบังเอิญแก ? ?
“หลบไป...ฉันจะเดินห้างต่อ”ซองมินทำท่าจะเดินหนีไปอีกทาง แต่คยูก็ดึงมือนิ่มไว้(เนี่ยนนะเอง)
“เดียวสิ...นายไม่มีเพื่อนไม่ใช่หรอ ขอฉันเดินด้วยนะ อีกอย่างพรุ้งนี้ก็วันเกิดคุณพ่อตา...เอ้ย!พ่อนาย ฉันคิดว่านายน่าจะมีคนช่วยดูของน่ะ”คยูฮยอนพยายามหว่านล้อม โดยที่มือยังเนียนจับมือของซองมินต่อไป ซองมินยืนนิ่งคิดและมันก็จริงอย่างที่คยูว่า
“อืม....ก็จริง งั้นฉันยอมให้นายเดินด้วยก็ได้....!?! คยู!!!ปล่อยมือเดียวนี้น่ะ!หึย~”ซองมินถลึงตามองคยูทันทีเมื่อสังเกตว่าร่างโปร่งยังไม่ปล่อยมือจากตน คยูปล่อยมือทันทีแต่เขาก็โดนฝ่ามือบางฟาดเขามาเต็มแรง
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
คือ ไรเตอร์เล่นเกมไปด้วยนะค่ะ- -
อาจจะอัพช้า เดียวมีคยูมิน อิอิ
ความคิดเห็น