คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Oh!Boy 1
ร่างสูงในรถคันหรูกำลังมุ่งหน้าตรงไปยังโรงเรียนที่ตนกำลังเรียนอยู่ในเกรด 12 เขาเหลือบ มองไฟแดงที่ตัวเองติดอยู่เมื่อห้านาทีที่แล้วเป็นครั้งที่3 ด้วยเหตุที่ว่าวันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนเขาจึงต้องไปทำธุระสำคัญในโรงเรียนตามที่เพื่อนเขาขอร้องมา
‘จะติดอะไรนักหน้าว่ะ’เขาขมวดคิ้วเข้าหากันอีกครั้งอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
Rrrrrrrrrr Rrrrrrrrr
เสียงอุปกรเครื่องเล็กที่อยู่เบาะข้างๆดังขึ้นอีกครั้ง ร่างสูงรับมันโดยไม่มองด้วยซ่ำว่าใครโทรมา
“ติดไฟแดงอยู่....เลี้ยวก็ถึงแล้ว”เขากลอกเสียงลงไปด้วยอาการเบื่อๆ
-แล้วไงโว้ยยยยยยยยยยยยยยย!!กูรอมึงมา2ชั่วโมงแล้วนะเว้ยยยย เดียวพ่อเล่นกูตายแน่ไอ้ชั่วฮัน-
“ก็รถมันติดนิหว่า....เอ่อๆเดียวอาว่าอะไรกูเคลียร์ให้น่า....มึงรออยู่นั่นแหละไอ้บอม”
-ให้รีบเลยมึง ถ้ามึงใม่ใช่เพื่อนกูแล้วเสือกเรียนเก่งนะ กูไม่เสนอชื่อให้ขึ้นพูดหรอกเว้ยนี่งานเขาเริ่มมาครึ่งชั่วโมงแล้วมึงยัง.....-
“แค่นี่นะ ไฟเขียวแล้ว...”ฮันกยองรีบตัดสาย ก่อนจะรีบเหยียบเต็มที่เพื่อจะรีบไปให้ถึงหอประชุมให้เร็วที่สุด เพราะเขาจะต้องขึ้นพูดกล่าวเปิด เพราะเขาได้คะแนนสูงสุดของระดับชั้น และเป็น
หุ้นส่วนหลักของโรงเรียนนี้รถคันใหญ่เข้ามาจอดหน้าหอประชุมในขณะที่เหลือเวลาเพียง3นาที!
คิบอมวิ่งมาหาด้วยท่าทางตื่นตระหนกผิดกับไอ้คนที่พึ่งมาถึงที่ไม่ดูทุกร้อนอะไรเลย
“นิ่งนะมึง...เร็วดิยืนเก๊กหล่ออยู่ได้”ว่าแล้วก็ลากเพื่อนสนิทตนขึ้นไปยังหอประชุมทันที
บนหอประชุมที่เงียบสงบเพราะเด็กส่วนใหญ่หลับไปกันหมดแล้วแต่ดูเหมือนคุณคิมก็ยังพูดต่อไปอยากมันปาก
“เฮ้ย...ไอ้ฮันมันมาแล้ว”ยุนโฮที่นั่งอยู่แถวหน้าสะกิดคยูที่จะหลับแหล่ไม่หลับแหล่
“....ห๊ะ...อึม....ก็ดีนิ... -*-…”คยูตอบ ยุนโฮส่ายหน้าเบาๆแล้วมองเพื่อนทั้ง2ของตนเดินไปหลังเวที
“มาแล้วครับ...”คิบอมบอกพี่สตาฟ
แล้วการพูดของฮันกยองก็เป็นที่ตั้งอกตั้งใจฟังของคนเกือบทุกคน(เพราะคยูกับคังอินหลับไปแล้ว)โดยเฉพาะนักเรียนหญิงที่ดูเหมื่อนจะทำป้ายขึ้นมาชูให้กำลังใจประมาณในคอน ก็มีจำนวนมาก เพราะเขาถือเป็นหนึ่งในจำนวนหนุ่มฮ๊อตของโรงเรียนก็ว่าได้ ทั้งรูปหล่อ พ่อรวย เรียนก็เก่ง กีฬาก็แปะ จึงเป็นที่หมายปองของสาวๆทั่วทั้งโรงเรียน
ในขณะที่เขาเดินลงเวทีและประธานคิมก็ทยอยปล่อยคนออกมาเพื่อไปยังสายที่ตัวเองเลือกเรียนส่วนเป้าหมายของฮันก็คือ...กลับบ้าน นอน....
“เฮ้ยๆ...วันนี้เลิกเร็ว ไปผับใหม่กันป่าว ไปเจอมาเมื่อคืน....”ซีวอนว่าแล้วกระโดดกอดคอฮัน แต่หันไปพูดกับคนอื่นๆ
“ไปดิว่ะ>< จัดไปเลยเพื่อนวอน เพื่อนนำเดียวเพื่อนตาม”เยซองว่า
“.....”ฮันไม่ได้ตอบอะไร
“แล้วมึงไปไหม?”ยุนโฮหันมาถามฮันกยอง เขาทำท่าคิดอยู่พักหนึ่งแต่ในใจกลับมีคำตอบอยู่แล้ว
“ว่าจะกลับบ้านว่ะ....”
“- -* จะรีบทำไม....มื้อนี้กูเลี้ยง ไปด้วยกันเหอะมึง ไม่ครบแก็งมันจะมันส์อะไร”ซีวอนพูดท่าทางออดอ้อนน่ารัก(?)
“...ก็ได้” ในที่สุดฮันกยองก็แพ้ทางเพื่อน(?) ถึงแม้เขาอยากจะกลับไปนอนก็เถอะ เพราะเมื่อคืนเขาก็มีศึกหนักตลอดทั้งคืน กับสาวสวยที่เสนอตัวมาหาเขาเอง แถมไอ้บอมยังโทรมาจิกตั้งแต่เช้า เป็นอันว่าเขาได้นอนแค่2ชั่วโมง แต่ยังไงซะ...นอนเฉยๆมันอาจจะเสียเวลาเปล่าก็ได้ อาจจะหาอะไรมาแก้เซง...เหมือนเมื่อคืน แน่นอนว่าเพื่อนๆเขาก็รู้ และส่วนใหญ่ก็ทำเหมือนๆกัน พวกนี่นะหาง่ายซะยิ่งกว่าอะไรแถมเข้ามาหาเองด้วยซ้ำ แต่เขาอาจจะหนักที่สุดก็ได้เพราะเขาเปลี่ยนผู้หญิงที่ควงทุกๆวันนานสุดก็3วันส่วนช้าสุดก็.....ชั่วโมงนึง(เนื่องจากสาวอีกคนที่สวยกว่าส่งสายตาหวานหยดมาให้เลยไล่คนเก่ากลับไป)
Rrrrrrrrrrrrrr Rrrrrrrrrr
“ครับ....”
-อาเกิง วันนี้แม่ไม่อยู่นะจ๊ะ จะไปงานศพของเพื่อนแม่ที่พึ่งเสียนะ...-
“ครับม๊า....แล้วกลับกี่โมงครับ”ฮันกยองถามกลับเบาๆ
-อ่า~นั่นสินะ ม๊าก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะดึกหน่อยอาเกิงไม่ต้องรอม๊านะจ๊ะ-
“ครับม๊า ระวังตัวนะครับ”ฮันกยองกลอกเสียงลงไป
“คุณป้าโทรมาหรอ”ซีวอนถาม
“อืม...เขาบอกวันนี้จะไปงานศพเพื่อนนะ กลับดึก”ฮันกยองหันไปตอบกลับ
“อ๋อ....”ซีวอนพยักหน้าหงึกๆแล้วก็กระชับมือที่กอดคอฮันไว้ให้แน่นยิ่งขึ้น
“ไปรถกูป่ะ....จะได้ไม่เปลืองที่จอด”ซีวอนบอก
“ก็ดี...เดียวให้พ่อบ้านมาเอารถกลับ”คังอินว่า
“ฉันเอารถไปแล้วกัน...”ฮันบอก
“เอ่อๆ...ไม่เว้นบ้างหรอมึง 55+”ยุนโฮบอก
ความคิดเห็น