ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : LOVE CROSS 2
LOVE CROSS 2
"คิดว่าเข้ามาแล้วจะออกไปง่ายๆหรอ ฮึ"
"เฮียจาทำอะไร" เฮียรามเดินเขามาหาฉันพร้อมกระชากร่างฉันจนติดแผ่นอกเปลือยป่าวของเขา
"ก็เทอเข้ามาในห้องนี้ต้องการอะไรล่ ชั้นก็กำลังตอบสนองให้ไง"
"ชั้นไม่ได้คิดอย่างนั้นเรย ม่ายยยย"เฮียรามอุ้มร่างชั้นขึ้นแร้วเดินไปยังเตียง
"ตุ๊บ ตุ๊บ ปล่อยมีนานะเฮีย โอ๊ยย" เฮียรามโยนชั้นลงเตียงจาบอกให้ว่าจุกมาก
"โอ๊ย มันเจ็บนะเฮียวางก็ไม่ได้ทำไมต้องโยน" ชั้นตะโกนว่าเฮียราม แต่เฮียรามไม่ฟังเฮียค่อยๆคลานขึ้นมาจากปลายเตียง
"เฮียจาทำไรมีนาอ่ะปล่อยมีนานะ เฮียนำศึกช่วยมีนาด้วย ฮื่ออๆ" ฉันกลัวเฮียรามที่สุดชั้นร้องเรียกเฮียนำศึกให้ช่วยเพื่อเฮียจายุห้องข้างๆ
"เรียกมันไปยังไงมันก็ช่วยเทอไม่ได้ ห้องให้ตายมันก็ไม่ได้ยินหรอเพราะนี้มันเก็บเสียง" เฮียรามบอกพร้อมก้มลงใซ้คอของฉัน จะไม่มีไคช่วยชั้นได้จิงๆหรอ
"เฮียนำศึกช่วยมี... อื้อออ.." ชั้นยังพูดไม่จบเฮียรามก็นำริมฝีปากมาประกบกับริมฝีปากชั้นพร้อมจานำลิ้นร้อนเข้ามาแต่ชั้ไม่ยอมเปิดปากไว้ไม่ยอมเขา
"เปิดปากมีนา"
"ไม่ แร้วก็ปล่อยมีนาด้วย"
"รอให้เส็จก่อนจาไปไหนก็เชิน" เฮียรามดึงชุดเดรสชั้นออกไปตอนไหนไม่รู้ตอนนี้ทั้งตัวชั้นเหลืออยู่สองชิ้นแร้วเฮียก็ก้มลงมาบนร่างกายชั้น
"ซ่อนรูปนะเรานะมีนา"
"ปะ ปล่อยมี.... อื้ออ...." เฮียรามจูบชั้นร้อนแรกรุนแรก แร้วเฮียเม็มที่ริมฝีปากชั้นจนต้องเผยอริมฝีปากออก สงสัยชั้นไม่มีทางรอดหรือหนีได้เรยชั้นก็ตองยอมรับมัน
"เฮียจาทำอะไร" เฮียรามเดินเขามาหาฉันพร้อมกระชากร่างฉันจนติดแผ่นอกเปลือยป่าวของเขา
"ก็เทอเข้ามาในห้องนี้ต้องการอะไรล่ ชั้นก็กำลังตอบสนองให้ไง"
"ชั้นไม่ได้คิดอย่างนั้นเรย ม่ายยยย"เฮียรามอุ้มร่างชั้นขึ้นแร้วเดินไปยังเตียง
"ตุ๊บ ตุ๊บ ปล่อยมีนานะเฮีย โอ๊ยย" เฮียรามโยนชั้นลงเตียงจาบอกให้ว่าจุกมาก
"โอ๊ย มันเจ็บนะเฮียวางก็ไม่ได้ทำไมต้องโยน" ชั้นตะโกนว่าเฮียราม แต่เฮียรามไม่ฟังเฮียค่อยๆคลานขึ้นมาจากปลายเตียง
"เฮียจาทำไรมีนาอ่ะปล่อยมีนานะ เฮียนำศึกช่วยมีนาด้วย ฮื่ออๆ" ฉันกลัวเฮียรามที่สุดชั้นร้องเรียกเฮียนำศึกให้ช่วยเพื่อเฮียจายุห้องข้างๆ
"เรียกมันไปยังไงมันก็ช่วยเทอไม่ได้ ห้องให้ตายมันก็ไม่ได้ยินหรอเพราะนี้มันเก็บเสียง" เฮียรามบอกพร้อมก้มลงใซ้คอของฉัน จะไม่มีไคช่วยชั้นได้จิงๆหรอ
"เฮียนำศึกช่วยมี... อื้อออ.." ชั้นยังพูดไม่จบเฮียรามก็นำริมฝีปากมาประกบกับริมฝีปากชั้นพร้อมจานำลิ้นร้อนเข้ามาแต่ชั้ไม่ยอมเปิดปากไว้ไม่ยอมเขา
"เปิดปากมีนา"
"ไม่ แร้วก็ปล่อยมีนาด้วย"
"รอให้เส็จก่อนจาไปไหนก็เชิน" เฮียรามดึงชุดเดรสชั้นออกไปตอนไหนไม่รู้ตอนนี้ทั้งตัวชั้นเหลืออยู่สองชิ้นแร้วเฮียก็ก้มลงมาบนร่างกายชั้น
"ซ่อนรูปนะเรานะมีนา"
"ปะ ปล่อยมี.... อื้ออ...." เฮียรามจูบชั้นร้อนแรกรุนแรก แร้วเฮียเม็มที่ริมฝีปากชั้นจนต้องเผยอริมฝีปากออก สงสัยชั้นไม่มีทางรอดหรือหนีได้เรยชั้นก็ตองยอมรับมัน
........................................................................................
<บันทึกพิเศษ รามศูนย์ >
ผมทำมันไปแร้ว ผมหันมองไปยังร่างบางที่นอนอยู่ข้างๆผม หน้าตาที่เลอะเปอะไปด้วยน้ำตาผมก็ไม่รู้ว่าผมทำมันไปได้ยังไง ก็ตอนนั้นผมโกดที่ว่ามีนามานอนอยู่ในห้องผมได้ยังไง ผมรู้สึกผิดขึ้นมาที่เห็นรอยเป็นจ้ำตามตัวมีนา แต่ผู้หญิงมันก็แค่ของเล่นจะทำอะไรก็ได้มันไม่มีค่าหรอก
"ตื่น ตื่น เดี๋ยวนี้แต่งตัวแร้วก็ออกไปเรย" ผมบอกแร้วเขย่าแขนมีนาให้ตื่น
"อื้มม " เสียงหวานข้างกายผมร้องขึ้นเมื่อผมเขย่าแขน
"ตื่น แร้วก็ออกไปจากห้องเดี๋ยวนี้"
"โอ๊ยยย มีนาเจ็บนะเฮีย" มีนาร้องบอกผม ผมสังเกตเห็นมีนากำลังจะร้องให้
"ไม่ต้องมาสำออยออกไปได้แร้วชั้นไม่เห็นใจหรอก" ฮึ ผู้หญิงก็อย่างเนี่ยทำเป็นร้องก็แค่สำออยไปวันๆ
"ออกไป ชั้นจาได้เรียกเด็กมาทำความสะอาดห้อง ทีมันสกปรก" ร่างเล็กค่อยๆลุกขึ้นอย่างทุลักทุลัง เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเข้าไปแต่งตัว
แกร็กก เสียงเปิดประตูห้องน้ำออกมา ร่างบางค่อยๆเดินไปยังประตูเปิดแร้วก็เดินออกไป
พอร่างบางเดินออกไป ผมก็มองไปยังเตียงนอนที่มีคราบเลือดติดอยู่บนที่นอน ผมไม่คิดว่าผมจะได้ครั้งแรกของมีนา เอ่อ แร้วตอนผมมีอะไรกับมีนาผมป้องกันหรือป่าววะ ผมนั่งคิดสักพักคิดได้ว่าผมไม่ได้ป้องกันนี่น่า เฮ้อ มีนาอาจจากับไปกินยาคุมก็ได้
<จบการบันทึกพิเศษ รามศูนย์>
ชั้นโดนเฮียรามไล่ออกมาจากห้องพอออกมาชั้นก็นั่งทรุดอยู่หน้าห้องเฮียรามน้ำตาที่กลั้นไว้มันก็เริ่มใหลออกมเรื่อยๆๆ
"เอ้า มีนายังไม่กลับบ้านอีกหรอ"
"เฮียมังกร"
"มานั่งทำไรหน้าห้องใอ่รามมันแร้วร้องทำไม"ชั้นไม่ตอบพร้อมพุ่งเข้ากอดเฮียมังกรทันทีแร้ว
"มีนาเป็นไรบอกเฮียมาซิ"โลกมันก้ดับวูบทันที
ทำไมเฮียรามเราถึงทำแบบนี้
น่าสงสารน้องมีนาาา
ฝากตอนต่อไปด้วยนะ อ่านแร้วก็ คอมเม้น กันบางนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น