ชีวิตเรื่อยๆ..ของ นามปากกาปลายฟ้า

นิยายเรื่องนี้ก็เป็นเหมือนไดอารี่ของผม...

เป็นเหมือนสิ่งที่เอาไว้บอกเล่าสิ่งต่างๆที่ได้เจอมาทั้งวันให้กับคนว่างๆไม่มีอะไรทำ คิดซะว่าเก็บไดอารี่ของใครซักคนได้แล้วกันนะครับ.

*ดวงตาสามารถเห็นและสื่อความรู้สึกได้ต่างจากปากเพราะเมื่อเราเลือกที่จะไม่เอ่ยคำใดไปแล้วก็จะไม่มีใครรู้อะไรจากเราเลย..แม้แต่ความเจ็บปวด*

;ปลายฟ้า

{ Winter Dark Theme }