ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รักแรกพบ - Tattoo color
EP1 : รัแรพบ – Tattoo color
“เพราะเธอใ่หรือไม่ เปิใใรที่ันเป็น
าวันนั้น หัวใรู้สึเอ ัเนว่าทุสิ่
เิึ้นริใ่ฝันไป”
รัแรพบ
-Tattoo color -
“โหลมึอยู่ส่วนไหนอวิศวะห๊ะไอโน่”
[ ลานเียร์ๆ ให้เนพามาิ ]
“อืมๆ รออยู่นั่นแหละ” ผมวาสายาน้อายสุที่เลิฟที่รัน้อยว่าน้อเนที่รัมาถ้าไอห่านี่ไม่ลืมานผมับน้อเนแม่ไม่้อแหี้าื่นทั้ๆที่ไม่มีเรียนหรอ เนือแฝน้ออเโน่และผม็ือพี่มันสอัวเป็นแฝที่โฟันมาทุอย่ายเว้นวามหยาบอภาษาเโน่เป็นไเน็ถอแบบมาเลยแฝยันเาที่แท้ทรู
“เนพาไปลานเียร์หน่อย”
“ป่ะๆรีบเินะไ้รีบลับอายเ้าออมาสภาพนี้” ไอสภาพที่เนมันว่าือสภาพที่ไอเนมีผ้าปิาบนหัวหน้าสาเวอมสีำเสื้อยืสีาวส่วนผมไม่่าหรอแ่สีำทั้ัว
เราสอนเินมาถึลานเียร์็หยุวาสายาหาโน่สัพันแถวนั้น็มอันประหนึ่พี่านยอลมาเนที่มอหาเโน่เอ็ลาผมที่หิ้วานไอโน่ไปทันที
“อ่ะ เอาไปะรีบลับ” ผมยื่นถุที่ใส่านให้เโน่ที่นั่ับลุ่มเพื่อนแ่ผมไม่มีเวลาสำรวหน้าาหรอเพราะ่วิบหายเมื่อืนรอMVัมแบปล่อยะึเลยอีเอ้เอมไหนะปั่นวิวอีน้อเพลียยยยย
“รีบอะไรนัหนาเนอะเน” เโน่หันไปหาเนที่ะหลับลาอาาศไปเ้าพว
“ไม่มีอะไรลับละนะ” เนอบ
“โน่มึไม่วนเมียมึไปิน้าว้วยันหรอ” ไอ้หัวทอพูึ้นทำให้สอพี่น้อที่ะลับหันมามอเโน่อย่ามันไปมีเมียอนไหนวะ
“ไหนเมียู”
“็พี่นี่ไ”
มันี้มาที่ผมที่อนนี้เือมาหลัามันพูบูเมียปาร์านยอลว้อยยยยยยยยยยยเี๋ยวเอาแอลลี่บฟาหัวแ
“มาร์นั่นพี่เนล์พีู่ไอวายยยยยยยยยย”
“แ่ไหนๆ็แนะนำละ นี่พี่เนล์พีู่นี่เนน้อายู พี่เนล์เนไอหัวทอนี่มาร์ลี ถัมาหน้าเหมือนหมูื่อแฮยอน ่อไป….
หัวแๆพี่แทยลุรหัสผม” ผมไล่สายามอามที่เโน่แนะนำและสะุอยู่ที่นสุท้ายพี่แทย……….นอะไร๊หล๊อหล่ออยาไ้อ่าาาาาาาาาแ่มีแฟนยัวะแ่ะถาม็ไม่ไ้มันไมุ่ลสรีไว้ถามไอโน่ละัน
“อะแฮ่มๆ” ไอโน่ระแอมไอออมาเมื่อเห็นผม้อหน้าพี่แทยะนาน็นหล่ออะนะ็อยามอป่ะ
“ลับ่อนนะไปละ” ผมบอแ่นั้นและลาเนเินออมาไม่ั้นโนสายาล้อเลียนอไอแฝพี่แน่ๆ
“พี่มึนี่สวยวะโสมั้ย” ไอแฮยอนหน้าหมูถามึ้นหลัาพี่และน้อายสุะ….นั่นแหละรับเินออไป
“โสทำไมะีบรึไ?”
“เออสิสวยนานั้น~”
“หน้าอย่ามึอย่าหวัหล่อให้เท่าานยอลพีู่อาะยอม” มันือวามริรับพี่มันเยบอผมว่าหล่อไม่ไ้รึ่านยอลอย่าิีบมันแล้วหน้าาานยอลนั้นเทพบุรยัน้อยไปเลยรับ
“านยอลนี่ใรวะ” ไอมาร์โถไอบ้านหลัเาไอฝรั่ี้น
“เฮ้อถามู๋นะ แล้วพี่แทยมึะนั่วิาหลุอีนานไหม” ผมหันไปหาลุรหัสที่นั่วิาหลุไม่พูาเลยั้แ่ไอพี่เนล์มานมันเินออไปเหมือนนเมาออิเน -_-
“ห๊ะๆ อะไรนะ”
“เฮ้อออออออไปแ้าว” ผมับทอย่าลำไยเินนำออไปรอที่ลานอรถนอื่นๆ็เินามมาโยมีพี่แทยนสิหลุเินามท้าย
เ้าอรถนสิหลุรีโมทปลล็อรถแล้วเปิประูรถะไปนั่ประำนับแ่โนไอมาร์ับลามายัเบาะหลัเหุเพราะลัวะไปไม่ถึร้าน้าว ูสิพี่มันสิทุนนั่ประำำแหน่รถับออามหาลัยโยมาร์ลีุหมายอเราือห้าใล้ๆมอเพราะพวผมสามหน่อยเว้นลีแยมีเรียน่อเลยหาที่เฟๆเวลาหน่อย
เินวนหาร้านสัพั็ลว่าะินอาหารี่ปุ่นไฮไหมละ
“ทัสึ1” >>แฮยอน
“เหมือนัน/เหมือนัน/เหมือนัน” พวผมือสิ้นิรับนั้นแหละเหมือนๆัน่ายี
“เอ่อ ทัสึ4รับ”
“รับอะไรเพิ่มไหมะ”
“ไม่รับ”
“ั้นรอสัรู่นะะ”
พนัานเินออไปพวผมสามนไอหมูไอทอ็หันมาูพี่แทยที่ทำหน้าเหมือนปวี้มาสามาิเศษ
“เป็นไร/เป็นไร/เป็นไร”
“ป่าว”
“อแหลรับพี่” อย่า่าเ้าไอมาร์พี่มันสำนึไม่ทัน
“เฮ้อ ือเวนี้บอเลิูย้ายอออไปละ”
“เลยเศร้าถูไหม” พี่มันผยัหน้าอบไอเย์แ่เมียทิ้เศร้าทำไมหาใหม่สิรับ
“ี้พี่็ไม่รูมเมทิ หารูมเมทสิแ้เหา”
“วามิีไอโน่”
“เี๋ยวผมโพสให้รอแปปๆ” ไอแฮยอนอาสาระหว่ามันิ้มๆโทรศัพท์อาหาร็มาเสิร์ฟพอีเรานั่ินันเรียบร้อยพวผมสามน็นั่รถแท็ี่ลับมหาลัยส่วนพี่แทยรายนั้นลับไปั้แ่ผมยัินไม่เสร็ถ้าะเฮิร์ทหนัมา
หลัาลับาเน็เ้าห้อลับไปนอน่อส่วนผม็เ้าแอพพลิเั่นัวเอฟสีน้ำเินาวเพื่อามหาเฟพี่แทยสุหล่ออะฮ่อยยยยยยยยย แน่นอนอย่าแร้อเ้าเฟไอโน่เพราะเ้าเป็นเพื่อนับมันแน่ๆ และผมเาถูรับแอเฟรน์ลุ่มเพื่อนที่ไอโน่แนะนำะไ้ไม่ถูสสัยและพี่แทยพี่เ้ารับแอผมทันทีสสัยะว่าผมไม่เอะอะไรแ่พอับเ้าหน้าฟี็้อสะุับโพสๆนึอแฮยอน
พี่แทยำลัหารูมเมทหรอเ้าทาันแล้วโหยยยแ้มบุสูนัทีบัรอนไม่เห็นมี แ่พออ่านอมเม้นแล้ว็นะ เ้าืออ้านนนนนนอุ๊ยเยอะไปหน่อย
ัทๆ พอั้สิไ้็ทัไปหาพี่แทยทันที
TEN Chittaa
: พี่แทยหารูมเมทป่าวรับ
leetytraxx
: …...รับ
TEN Chittaa
: อนโอยู่แถวไหนหรอรับ
leetytraxx
: แถว ถนนxxx อนโXX
TEN Chitta
: ให้เนล์เป็นรูมเมทไ้ไหมรับพอีเวลามีเรียนเ้าื่นสายอนโเนล์มันไลมอ
leetytraxx
:แล้วเโน่เนล่ะ
TEN Chittaa
: เนมันอยู่ับเโน่อีอนโรับแ่เมื่อืนทะเลาะับไอโน่เลยหนีมานอน้วย
ผมโหำโเลยล่ะว่าเนทะเลาะับไอโน่ริๆไอเนอยู่ับผมอยู่แล้ว…แ่ที่อยู่นละอนโับเโน่ไม่โหอนโผมใล้มอมานมันะอยู่ในมอแล้วรับแ่เพื่อผู้ายแ่นี้ิวมา
leetytraxx
: อ๋อั้นมาเมื่อไหร่็แทมาบอนะ
TEN Chittaa
: อเบอร์ไ้ไหมรับ
Leetytraxx
:xxx-xxx-xxxx
ผมไม่ไ้อบลับไปแ่เลือที่ะเมมเบอร์และเินเ้าห้อไปเ็บระเป๋าและสัมภาระ่าๆอออฟฟิเียลูโปสเอร์แท่ไฟอัลบั้มและอีมามายเินะนับอในห้อผมรวมันแพว่าอนโอี
2ม.ผ่านไปไวเหมือนโห
ผมลาระเป๋าเินทาออมาเนที่ื่นมานัู่ทีวีหันมามอผมพร้อมมวิ้วเป็นปมที่เห็นลาระเป๋าออมามามายิย่าับะย้ายบ้านและผม็ะย้ายบ้านริๆ
“ะไปไหนเนี่ย”
“ไปอนโพี่แทย”
“เอวันเียวไปอยู่ับเ้าละหรอ”
“ไอบ้าไปเป็นรูมเมทเ้าอย่าถามมาพี่ไปละะไปอยู่ับโน่หรืออยู่ห้อนี่็แล้วแ่”
ร่ายบ็หยิบุแรถยน์ระเป๋าับีาร์สำรอเินออไปาห้อเพื่อมุ่สู่อนโว่าที่สัมมี
ผมยืนรออยู่ล็อบบี้โทรหาพี่แทยให้ลมารับเพราะึ้นไปเอไม่ไ้- -เพราะลืมถามห้อเ๋อสุไรสุเรียโ่ยัไ้
“พี่รับมารับหน่อยสิ555”
[ อ่าไ้มาไวั ] พี่แทยพูแ่นั้นแล้วัสายไปผมรอสัพัพี่แทย็เินเ้ามา่วยเา็อึ้ๆอะนะพอีอเยอะมาเน้นว่ามา
เราสอนมาถึห้อ้วยวามทุลัทุเลนิๆย้ำนิเียวริๆ
“เี๋ยวเนล์นอนห้อนั้นนะอาะ้อเ็บหน่อยเพื่อนพี่พึ่ย้ายไป” ผมพยัหน้าลับไปพี่แทยเินลับเ้าไปในห้อที่าว่าะเป็นห้อเ้าผมเลยเลือที่ะเินไปห้อห้อนั้นพอเปิประูเ้าไป็รู้เลยว่ารูมเมทนเ่าแม่ผู้หิลิ่นยัอยู่อยู่เลยผมลาระเป๋ามาเ้ามาทีละใบยืนสำรวห้อสัพัห้อนอนมีเฟอร์นิเอร์รบรันแบบนี้สิน่าอยู่ผมเริ่มเปลี่ยนผ้าปูที่นอนัารเหล่าeverything สิ่อเี่ยวับอปป้าเ้าั้นแปะให้เ้าที่นเวลาล่วเลยมาเป็นม.ผมล้มัวลนอนบนเีย้วยวามเหนื่อยไม่น่ารีบมาเลยูโห้ยยยเหนื่อยผมพัสายานหลับเ้าสู่นิทราไปในที่
1ม.
็อๆๆๆ
็อๆๆๆ
แร็
“เนล์ๆ น้อเนล์รับ”
สนธนาธรรม: มาล่ะ้าาาาาาลึมาอ่ะ555 ะเห็นารอวยานยอลหนัมาเมนานยอล่ะ้อารอวยให้มาว่าที่เ้าอวยัวเออนนี้นุ้เนล์ไปอยู่อนโเ้าแร้ววววว ร้ายา//ทำเสียแบบรอน ยัไ็ฝาอมเมน์เป็นำลัใิ้มหัวใให้หน่อยฝา้วยนะะ
#พี่แทยtt
ล: 20/05/61
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น