มืดมินิ
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย แต่ถ้าเธอไม่ใช่คนที่ทำให้เจ็บ แล้วเขาจะทนทรมานตัวเองไปเพื่ออะไร!
ผู้เข้าชมรวม
2,820
ผู้เข้าชมเดือนนี้
5
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นับโอกาสต่อจากนี้รัมณีย์ขอเชิญผู้ที่หลงเข้ามาทุกท่านร่วมทัศนาความเผลอไผลและพลาดพลั้งของผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือสมน้ำหน้ามากกว่ากัน
เขาคนนั้นก็คือๆๆๆๆ
แนะนำตัวละคร
นายม้ามืด เลื่องลือชา (คุณมืด) อายุ 30 ปี
เจ้าของสวนผสมที่อุดมไปด้วยพืชผักผลไม้เมืองหนาว
อดีตที่เจ็บช้ำทำให้เขายังไม่อยากพาตัวเองไปผูกพันกับใครแต่ความตั้งใจต้องสั่นคลอนเมื่อได้พบเธอ
นางสาวมินิรา ปรีดาคม (มินิ/น้องมิ) อายุ 18 ปี
เธอรู้ว่าเขาไม่ค่อยชอบหน้ากันเท่าไรแต่เพื่อความปลอดภัยของตัวเองก็จำต้องอาศัยเขาเป็นที่พึงพิง
หรือแท้จริงแล้วการที่เธอพาตัวเองไปใกล้เขาเพราะมีใจปฏิพัทธ์ต่อผู้ชายร้ายกาจคนนี้กันแน่
Credit:ภาพประกอบจาก pixabay.com
โปรยปราย
“ฮึก...เฮือกๆ”
“เป็นอะไรไปหือ...” หลุบสายตามองคนที่นอนพังพาบอยู่เหนือร่าง
“ไม่ไหวฮึกๆ
มิไม่ไหว” เธอส่ายหัว
“ฮืม...” ส่งเสียงครางเมื่อกลุ่มผมนุ่มสลวยกำลังเสียดสีไปกับผิวเนื้อซึ่งไวต่อสัมผัสชวนให้เลือดหนุ่มร้อนฉ่าเดือดพล่านไปทั่วร่าง
“...” มินิรายังวุ่นวายอยู่กับการสูดอากาศเข้าปอด
ท่าทางจะอ่อนแรงเต็มที
“แก้มัดสิ”
Talk: รัมณีย์ขอบอกทุกคนไว้ล่วงหน้าว่าพระเอกคนนั้นเขามีความเป็นไบโพล่าร์ค่อนข้างสูงและไม่แสนดีเหมือนพระเอกคนอื่นๆ
นะคะ อนุญาตให้ทุกคนหมั่นไส้และสาปส่งได้แต่แบ่งใจไว้สมน้ำหน้าเอ๊ย! เอ็นดูตอนท้ายๆ นิดนึงก็ยังดีค่ะ
หมายเหตุ ‘มืดมินิ’
เป็นนิยายหื่นๆ หาสาระไม่ได้เน้อ
รัมณีย์เขียนเพื่อสนองตัณหาราคะของตัวเองล้วนๆ
ปล.รักคนอ่านไม่เท่าเดิมแต่รักเพิ่มเติมขึ้นทุกวัน
***ขอบคุณที่แวะมาค่ะ***
(เนื้อหาทั้งหมดเป็นเรื่องสมมุติขึ้นผู้เขียนไม่มีเจตนาพาดพิงถึงผู้ใด
หากทำให้ขุ่นเคืองใจรัมณีย์ต้องขออภัยไว้
ณ ที่นี้ด้วยนะคะ)
ขออนุญาตขายของค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ ~ รัมณีย์ ~ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ~ รัมณีย์ ~
ความคิดเห็น