Disappear

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Disappear

สายตานับสิบคู่ที่จ้องมอง. . .

คำพูดที่ทิ่มแทงลึกลงไปในจิตใต้สำนึก. . .

‘เธอมันช่างไร้ประโยชน์’

          สองขาก้าวออกไปเพื่อหลีกหนีจากความเป็นจริง  มันนานเนิ่นราวกับว่าความเจ็บปวดนั้นถูกตอกย้ำให้ลึกลงไป  ขาที่ก้าวลงจากริมผา  ด้านล่างคือมหาสมุทรลึกเกินกว่าจะมีชีวิตรอดหากตกลงไป

          ร่างของเด็กน้อยผู้น่าสงสารดิ่งลงสู่เบื้องล่างด้วยความเร็วที่น่าใจหาย  เขาใจเต้นถี่รัว ก่อนที่เขาจะรู้สึกว่ามันหยุดนิ่ง เสียงหวีดหวิวของสายลมที่พัดผ่านราวกับพยายามโอบอุ้มร่างของเขาแต่ว่า มันไม่สามารถทำได้  ทั้งที่เคยนึกกลัวว่าตอนตายจะทรมานสักแค่ไหน แต่ไม่เคยคิดแม้แต่น้อยว่ามันจะเจ็บมากถึงเพียงนี้  ร่างของเด็กน้อยตกกระทบโขดหินก่อนจะกระเด็นลงมหาสมุทร  ความหนาวเหน็บ ความเจ็บปวด รสชาติเค็มปร่าของเกลือสมุทร มันช่างทรมานเหลือเกิน หูขอเขาไม่ได้ยินเสียงอื่นใดอีกแล้ว  เป็นความเงียบที่ยิ่งกว่าการถูกขังในห้องมืด  เงียบยิ่งกว่าการกลั้นหายใจเวลาร่างของคนผู้นั้นเดินผ่านยามตามหาตัวเขา เงียบยิ่งกว่าตอนปิดหูให้แน่นที่สุดเพื่อทดสอบความเงียบซึ่งไม่เคยหายไปไหน  ความเงียบที่น่ากลัวและอยู่กับเขามาโดยตลอด ความเงียบซึ่งไม่เคยหายไป

แต่ครั้งนี้มันหายไป. .

หายไ. . . . .

หา. . .