จุ๊ๆไว้นะ ชั้นน่ะคือจูนิเบียวตัวเเม่ |todoroki x oc

"กรี้ดดด มายฮีโร่ภาค7จะมาเเล้วววว" เสียงกรี้ดของเด็กสาววัยม.ต้น ดังขึ้นจนเพื่อนในห้องต้องหันคอเเทบหักมาดูอาการของเธอ

"พี่คับๆ เบาได้เบาคับพี่555" เพื่อนในห้องพากันเเซวไป กระดานบนห้องเขียนอำลาต่างๆนาๆเพื่อที่จะลาจากม.2เเละโตขึ้นไปเป็นพี่ม.3

"ก็เป็นภาพสุกท้ายเเล้วนี้นา ว้อยยยไม่อยากให้มึงไปเลย" เพื่อนซี้คู่หูคู่ใจเข้ามากอดคอเเละกล่าวอำลาพร้อมทั้งน้ำตา ใช่เเล้วล่ะเด็กหญิงรินไม่สามารถไปต่อกับการเป็นพี่ม.3ในรั่วโรงเรียนเดียวกันด้วยเหตุผลที่โดนกลั่นเเกล้ง เเละโดนสารพัดสิ่งไม่ดีจนเกิดอาการเครียดมากๆ อยู่บ่อยๆ

"เชี่ย!! ไอ่ริน!! ไอ่กิตมันเดินไปนู้นเเล้วนะ" เพื่อนของเธอได้สะกิดเธอเอาไว้พร้อมชี้ไปที่เพื่อนชายคนนึงที่เดินออกไปจากห้องเรียนหลังจากกินเลี้ยงกันเสร็จ

"เชี่ย!! เเต้งกิ้วมากเเม่ กูไปก่อนนะ" สองเท้ารีบก้าวไปหาเพื่อนชายที่แอบชอบมา2ปีเต็ม ไม่วายที่จะลืมขอบคุณครที่เป็นทั้งเเม่ ทั้งโค้ช ทั้งหมาให้เธอมาตลอด

"ไอ่กิต!!!!!!!"

"ห้ะ!! ใครวะ---"

"กูชอบมึง" เเขนข้างนึงของรินได้ทำการรัดไปที่คอของเพื่อนชายพร้อมกับกระซิบข้างหูของคนข้างๆ สีหน้าขึ้นเเดงจางๆของเธอหันไปมองอาการของคนตรงหน้า

"กูชอบมึงตั้งเเต่ตอนมึงให้ป๊อกกี้กูมา อร่อยมาก ขอโทษที่ไม่ได้ตอบรับความรู้เมื่อตอนนั้นนะ"

"อืม"

"ตอบอย่างอื่นที่ไม่ใช่อืมได้ปะ ใจมันแป่วๆนะเว้ย"

"เอ่อ"

"เเม่ม หนักกว่าเดิม"

"เเค่นี้ใช่มั้ย" คำตอบที่เย็นชาเหมือนเดิมตามสไตล์เจ้าตัว ไม่หรอกเป็นเเค่เฉพาะเธอคนเดียว

"อืม"

"บอกกูอย่าพูดอืม เเต่มึงกลับพูดเองนะไอ่ริน" คนสูงกว่าเธอเล็กน้อยเเซวกลับไป เมื่อก่อนยังตัวเเค่นั้นอยู่เลยตอนนี้สูงเลยไปเยอะเลยเเฮะ

"มึงเสียใจมั้ย"

"เรื่อง??"

"ที่กูต้องไป" รินตั้งคำถามครั้งสุดท้ายก่อนที่รถแกร๊ปที่เธอเรียกไว้จะมารับ

"เสียใจดิ เพื่อนหายไปตั้งคนนึงเลยนะ" คำที่เธอรู้อยู่เเก่ใจได้ออกมาจากปากคนตรงหน้า

"อืม งั้นกูไปก่อนนะ----"

"ไอ่รินระวังรถ!!!!!"

โครม!! ไอ่รินนนนน!!!!!!

'24/03/××× เวลา17:43...น.'

วันมรณภาพของด.ญ. วริษา เฟื่องฟ้า

สาเหตุการตาย

อุบัติเหตุรถบรรทุกชนเสียชีวิต

นี่เรา....

ตายเเล้วหรอ...

เห้ยๆ จูนิเบียวอย่างข้านี้รึที่จะตายได้ง่ายๆ

เเต่ก็นะ

ก็ไม่มีอะไรที่ต้องเสียดายเเล้วหนิ

พ่อกับเเม่ก็ไม่ได้สนใจเราอยู่เเล้ว.....

เห้ย!!!!

"เสียดายสิ มายฮีโร่ยังไม่ออกเลย กรี้ดดดชั้นจะดูท่าไม้ตายของลูกช้านนนนนน"

"เย้ย!!! ผีหลอก!!!"

"เชี่ย!!! ใครวะ"

ใครจะไปรู้ล่ะว่าล่ะว่า การตายของอนิเมะเเนวอิเซไคมันจะเกิดผลกับเธอด้วย ดีนะไม่ออกมาจากร้านสะดวกซื้อเเล้วโผ่ลมาอีกเรื่องนึงเเทน หรือจะโดนเเทงนี้ก็คงเจ็บก่อนตาย เอ๊ะไปหรือหาสโต๊คเกอร์จนตกเขา เเต่เเบบนั้นก็เวทนาเกินไป

เเต่ไอ่หนูผมสองสีนี้คุ้นๆเเฮะ

"พี่ฟุยุมิ!! ผมเจอใครก็ไม่รู้อยู่หน้าบ้าน"

ชิบหายเขาเรียกพวกเเล้ว!!!

____________________________________________

ชื่อ: ...(ติดตามกันเอาเอง!)... 

อายุ: 7 ปี

ส่วนสูง: 134 ซม.

น้ำหนัก: 28 กก.

อัตลักษณ์: (ติดตามกันเอาเอง!!)

ฝากยัยเบียวไว้ในอ้อมอกทุกคนด้วยนะคะ