ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    *+++$$$" Superstar กะ สาวซ่าส์ 5 แสบ "$$$+++*

    ลำดับตอนที่ #4 : ผู้จัดการส่วนตัว[ของวง]คนใหม่ [และรวมกลุ่มกันอีกครั้ง]

    • อัปเดตล่าสุด 18 มี.ค. 49




              +ตอนเย็น+

    ''กึก''  เสียงเปิดประตูดังขึ้น  ทำมัยกลับมาจากทำงาน


    ''ทำไมห้องเงียบจังเลย  แล้วแต่  อยู่ป่าวเนี่ย''

    ...

     
    ''ออกไปไหนรึเปล่านะ  ทำไมไม่เห็นเขียนโน๊ตไว้เลย''


    เมื่อทำมัยเดินเข้ามาในห้องนอน


    ''-_-;;  โอโห   ไอ้แต่  ตื่นได้แล้ว''    ทำมัยพูดพลางดึงผ้าห่มออก

    จากร่างเพื่อน



    ''เฮ้ย  จะดึงผ้าห่มออกทำไมอ่ะ  ฉันจะนอน''



    ''นี่มันเย็นแล้วนะเฟ่ย  ทำไมไม่รู้จักลุกขึ้นมาเก็บกวาดห้องบ้างฮะ''



    ''ฉันยังปรับตัวไม่ได้นี่หว่า   เวลาที่นี่มันเร็วกว่าบ้านเราอ่ะ''



    ''มันจะเว่อไปแล้ว   เร็วกว่าแค่ 2 ชม.นะไม่ใช่3วัน จะได้นอนทั้งวันแบบ

    เนี๊ย  มา  ลุกขึ้นมาได้แล้ว''



    ''ไม่เอาอ่ะฉันจะนอน   ฉันไม่จำเป็นต้องตื่นเช้าซะหน่อย  เพราะฉันไม่

    ได้มีงานที่ต้องรับผิดชอบอย่างแกนี่''



    ''ถ้างั้น...แกอยากทำงานมั้ยล่ะ ''



    ''งืม...งานไรอ่ะ''แล้วแต่ตอบพลางลุกขึ้นมานั่งฟังอย่างสนใจ



    ''ก็พวก staff น่ะ  สนใจมั้ยล่ะ''



    ''staff...มันคืออะไรง่ะ''



    ''-_-a   นี่แกเรียนมาถึงปริญญาได้ไงเนี่ยฮะ เฮ้อ...staff ก็คือเจ้าหน้าที่

    ประจำที่ทำงานตามแผนกต่างๆ ของบริษิทไง''



    ''ออ...แล้วงานที่แกว่าเนี่ยให้ไปอยู่ฝ่ายไหนอ่ะ''



    ''ให้ไปดูแลนักร้องวงนึงน่ะ  จัดการเกี่ยวกับคิวงานอะไรพวกเนี่ย''



    ''วงอะไรอ่ะ''



    ''TVXQ  น่ะ  รู้จักมั้ย''



    ''ไม่อ่ะไม่เห็นเคยได้ยินเลย''



    ''โธ่  วงนี้น่ะเค้าดังจะตาย  เออ  แล้วสรุปแกจะทำมั้ยเนี่ย''  



    ''เออ  เอาก็เอา  เพราะยังไงฉันก็ว่างอยู่แล้ว ลองทำดู  อืม  แล้วที่แกทำ

    อยู่อ่ะ  มันเกี่ยวกับอะไรหรอ''



    ''ฉันเป็นผู้จัดการวงชั่วคราวน่ะ  เพราะผู้จัดการวงคนเก่าลาออกไป แล้ว

    ญาติฉันที่ทำงานที่นี่เค้าก็เลยให้ฉันมาทำแทน''



    ''งืม...แล้วฉันจะเริ่มงานได้เมื่อไรล่ะ''



    ''พรุ่งนี้เลยเป็นไง  แกว่างอยู่แล้วนี่''



    '' 0o0 อะไรนะ  พรุ่งนี้เลยหรอ  แต่ฉันยังไม่ได้เตรียมตัวเลยนะ''



    ''ไม่เห็นจะต้องเตรียมอะไรเลยนี่  เดี๋ยวพรุ่งนี้ไป  ก็รู้งานเองนั่นแหละ''



    ''แต่ว่าฉัน...ฉัน...''



    ''พอๆ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ  เหนียวตัวจะแย่แล้ว  ออ...มีอย่างนึงที่แก

    ต้องทำก่อนไปทำงานนะ''



    ''อะไรอ่ะ''



    ''จัดแจงอาบน้ำด้วย   เพราะฉันไม่อยากเห็นเพื่อนขี้เกลื้อนขึ้นตัวหรอก

    นะ   และอีกอย่าง  ฉันก็ขายหน้าคนในบริษัทด้วย  เพราะตอนนี้ทั้งหัว

    ทั้งตัวแกน่ะ เหม็นจนฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะ''



    ''-_-^^^^+++''



    ''ฉันไปอาบน้ำก่อนล่ะ''   ทำมัยพูดก่อนจะเดินไปอาบน้ำ



         ตอนเช้า


    ''แล้วแต่  ตื่นรึยังเนี่ย''   ทำมัยตะโกนเรียกแล้วแต่เมื่อไม่เห็นเธออยู่ใน

    ห้องนอน



    ''อืม...''



    ''แปลกแฮะ  ทำไมวันนี้แกตื่นเร็วจัง''



    ''เร็วกะผีอะไรล่ะ  ฉันยังไม่ได้นอนต่างหาก =_=''



    ''เอ้า  แล้วทำไมไม่นอนเล่า''



    ''ก็มันตื่นเต้นง่ะ''



    ''-_-'*''



    ''เออๆ  ไหนๆ ก็ไม่ได้นอนแล้วก็ไปอาบน้ำซะ  จะได้ไปที่ทำงานกัน''

     

              ที่ทำงานจ้า...


    ''โอ้โห  ที่นี่น่ะหรอ  แล้วแต่พูดด้วยความตื่นเต้น''



    ''อืม...ที่นี่น่ะแหละที่ฉันทำงานอยู่''



    ''เออ มัย  แล้วแกเคยเจอนักร้องวงนี้ยังอ่ะ''



    ''ก็ไม่เคยหรอก  แต่วันนี้อ่ะ  ได้เจอแน่ๆ''



    ''อืม...''


           
              ห้องประชุม'


    ''เอ้อ   คุณคูวอลมาพอดีเลย''   หัวหน้าของทำมัยกล่าวเมื่อทั้งสองเดิน

    เข้ามาในห้องประชุม



    ''เอ่อ  แล้วคนนั้นคือ...?''



    ''อ๋อ นี่ลีซาวอลค่ะ  เพื่อนของฉันเอง  ฉันพามาสมัครเป็นstaffคนใหม่

    น่ะค่ะ''



    ''อ้อ  หรอ   งั้นก็เชิณคุณลีซาวอลนั่งประชุมด้วยกันเลยนะครับ''



    ''ค่ะ''   แล้วแต่ตอบ


             
                 20 นาทีผ่านไป...

    ยังไม่มีการเริ่มประชุม  แล้วแต่สงสัยเลยถามทำมัย



    ''มัยๆ  ทำไมยังไม่เริ่มประชุมอีกอ่ะ  ฉันนั่งจนปวดอึแล้วอ่ะ TT^TT''



    ''-_-; โธ่เอ๊ย  แล้วทำไมไม่เข้ามาจากที่โรงแรมให้เรียบร้อย  รอกลับ

    ก่อนแล้วกันนะ  ส่วนที่ยังไม่เริ่มประชุมก็เพราะรอวงTVXQน่ะแหละ''  

    ทำมัยยังพูดไม่ทันจบพวกTVXQก็มาพอดี



    ''เอ้า  สวัสดียุนโฮ  และก็อีก 4 คนด้วยนะ''หัวหน้ากล่าวทักทาย



    'เอ๊ะ  ทำไมชื่อมันคุ้นๆ นะ'   แล้วแต่คิดในใจก่อนนะหันหน้าไปดู



    ''OoO  นาย''



    ''-_-^^  อ้อ  เธอนั่นเอง''



    ''เอ่อ  รู้จักกันแล้วหรอ''   หัวหน้าพูดแทรกขึ้น



    ''รู้จักดีเลยล่ะครับ''  ยูโนวพูดพลางยิ้มให้แล้วแต่



    ''มัย   ฉันไม่ทำงานนี้แล้วนะ''



    ''อ้าว เฮ้ย  ทำไมอ่ะ''



    ''เออ น่ะ''



    ''เฮ้ยไม่ได้นะฉันฝากงานให้แก แล้วก็บอกหัวหน้าแล้วด้วยว่าแกจะทำ

    งานให้เขาจนกว่าทางบริษัทจะได้พนักงานใหม่อ่ะ''



    ''อะ...อะไรนะ 0_0''



    ''ฉันไม่รู้หรอกนะว่าแกมีเรื่องอะไร  แต่ฉันขอล่ะนะ''



    ''TT^TT ''  สีหน้าแล้วแต่'



              หลังจากการประชุม


    ''เฮ้ย แต่  เป็นไรอ่ะ  เดินหนีฉันทำไม''



    ''ไม่ให้หนีได้ไง  ก็แกไม่เคยบอกฉันเลนว่าฉันต้องมาทำงานกับนายบ้า

    นั่นน่ะ''



    ''อ่าว  แล้วฉันจะไปรู้ได้ไงล่ะว่าแกเคยไปมีเรื่องกับนายยุนโฮน่ะ''

             
              ระหว่างนั้น ดงบังฯ(TVXQ) ก็เดินผ่านมา

    ''ว่างัยยัยสตาร์วอร์ ''  ยูโนวทักแล้วแต่อย่างอารมณ์ดี



    ''นี่นาย  ฉันบอกว่าฉันชื่อลีซาวอลไงล่ะ''



    ''เออๆ ขอโทษๆ''



    ''ไม่เป็นไร  ฉันรู้ว่าคนอย่างนายอะ  ความจำสั้นเหมือนปลาทอง'' ( คน

    แต่ง : ปลาทองความจำสั้นมาก  สามารถจำได้ไม่เกิน 3 วินาที)



    ''อ้าว  พูดงี้มามีเรื่องกันเลยดีกว่า''   ยูโนวพูดก่อนจะเดินเข้ามาหาแล้ว

    แต่



    ''นี่นาย  จะทำอะไรเพื่อนฉันมิทราบ'' ทำมัยเข้ามาขวางหน้ายูโนว



    ''แล้วเธอล่ะจะทำอะไรเพื่อนของฉัน''  เซียพยายามเข้ามากันยูโนวอีกที



    ''เอ่อ  พอเถอะครับ  อย่ามีเรื่องกันเลยนะครับ  ถือซะผู้ชายที่หน้าตาดีที่

    สุดในวงขอร้องละกันนะครับ ^^ ''มิกกี้พูดขอร้อง (คนแต่ง:ทำไมวงนี้

    มันหลงตัวเองจังฟะ)



    ''โชคดีนะที่เพื่อนฉันขอร้อง  ไม่งั้นเธอโดนเล่นงานแน่''  ยูโนวพูดขู่



    ''เหอะ  นึกว่าฉันกลัวนายรึไง  ไ อ้ หงอคง'' แล้วแต่พูดเป็นเชิงท้ายูโนว



    ''ปากดีไปเถอะยัยสตาร์วอร์  แล้วเราจะได้รู้กันว่าอนาคตเธอจะเป็นยัง

    ไง''



    ''ได้...แล้วเราจะได้เห็นดีกัน''  แล้วแต่พูดก่อนจูงมือทำมัยกลับโรงแรม



               ที่โรงแรม...


    ''ฉันไม่ทำงานนี้ได้ไหม''   แล้วแต่ถามทำมัยด้วยเสียงอ่อยๆ



    ''ทำไม  กลัวไอ้หงอคงอะไรนั้นของเธอรึไง''  ทำมัยพูดแหย่



    ''เฮ้ย  จะบ้าหรอฉันไม่ได้กลัวซะหน่อย''



    ''แล้วถ้างั้นแกจะเปลี่ยนงานทำไม''



    ''ก็ฉันไม่อยากเห็นหน้านายนั่นนี่นา''



    ''ทำไมล่ะ''   ทำมัยยังถามไม่เลิก



    ''เออๆ  ยอมรับก็ได้ ว่าฉันกลัว''



    ''อืม   ก็แค่เนี๊ย   ถ้างั้นเดี๋ยวฉันจะไปลองคุยกะหัวหน้าให้ละกัน''



    ''ขอบใจมากนะเพื่อนร๊าก''   แล้วแต่พูดพลางกอดคอเพื่อนอย่างอารมณ์

    ดี



    ''ว่าแต่ตอนนี้แกไปอาบน้ำเหอะ''



    ''- -*''



               ตอนเช้าที่ทำงาน

    ''หา...อะไรนะคะ''   แล้วแต่และทำมัยตะโกนขึ้นพร้อมกัน



    ''หัวหน้าทำไมย้ายตำแหน่งกันล่ะคะ ''  ทำมัยถามหัวหน้าด้วยสีหน้า

    เคร่งเครียด



    ''ก็ผู้จัดการคนเก่าเขากลับมาทำงานแล้วผมก็ต้องคืนตำแหน่งให้เขาสิ''



    ''คืนตำแหน่งไม่เท่าไรหรอกค่ะ   แต่ที่ย้ายฉันให้ไปเป็นผู้จัดการส่วนตัว

    ของวงเนี่ยสิ  ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นฉันด้วยคะ''



    ''ก็ผมเห็นว่าคุณคล่องแคล่วว่องไว  และอีกอย่างผมก็เห็นว่าพวกคุณ

    สนิทกันก็เลยให้ไปอยู่ตำแหน่งนี้จะดีกว่าไงครับ''    หัวหน้าอธิบาย



    ''ค่ะๆ ฉันพอจะเข้าใจแล้ว   งั้นฉันขอซาวอลเข้าไปช่วยด้วยได้ไหม

    คะ''   ทำมัยคิดจะแกล้งแล้วแต่


    ''OoO เฮ้ย  เอาฉันไปด้วยไมล่ะ  ไม่... ''  แล้วแต่ยังพูดไม่ทันจบ

    ประโยค



    ''ได้ครับ  คุณจะได้ไม่เหนื่อยมาก''



    ''- -a''  สีหน้าแล้วแต่



    ''^^  อืม   แล้วผู้จัดการส่วนตัวนี่ต้องทำอะไรบ้างล่ะคะ''   ทำมัยถามหัว

    หน้า



    ''อืม...จะว่าต้องดูแลทุกอย่างที่เกี๋ยวกับวงเลยก็ว่าได้นะ   เพราะฉะนั้น

    คุณสองคนต้องย้ายไปอยู่กับพวกเขา''   หัวหน้าอธิบาย



    ''TT..TT ฮะ...หา...ย้ายไปอยู่บ้างดงบังด้วยหรอ''   แล้วแต่ถามด้วย

    ความตกใจ



    ''โอโห  ดีใจจนน้ำตาใหลเลยหรอครับ''   หัวหน้าพูดแหย่แล้วแต่



    ''คือ  เพื่อนฉันก็เป็นอย่างงี้ล่ะค่ะ   เวลาดีใจทีไรร้องไห้ทุกที 666+''  

    ทำมัยแก้ตัวแทนเพื่อน



                ที่โรงแรม

    ''ฮือๆๆๆๆ   ทำไมชีวิตฉันต้องเป็นอย่างนี้ด้วย''  แล้วแต่พูดพลางทำหน้า

    เศร้า



    ''เป็นไงล่ะ  ได้ย้ายตำแหน่งสมใจแกแล้วไม่ใช่หรอ ''



    ''สมใจบ้าอะไรกันเล่า  เครียดจะตายอยู่แล้วเนี่ย''



    ''แกจะเครียดอะไรนักหนาแค่โดนแกล้งแค่นี้เอง''



    ''แกไม่โดนนี่   แกจะไปรู้สึกอะไรล่ะ''



    ''เออ  น่ะ  ไม่ต้องเครียดหรอกน่า  มีฉันอยู่ทั้งคนนะ ''  ทำมัยปลอบใจ

    เพื่อน



    ''ก๊อกๆๆ''   เสียงประตูดังขึ้น



    ''เฮ้ย  มัยไปเปิดประตูหน่อยสิ''



    ''เออๆ''


    ''เฮ้ย  พู่  หนิง  นา''   ทำมัยตะโกนเรียกชื่อเพื่อนอย่างดีใจ



    ''เออ  พวกฉันเอง''   ชมพู่ทักทาย



    ''มาได้ไงอ่ะ  ไปๆ  เข้าไปข้างในก่อน''



    ''ใครมาอ่ะมัย''   แล้วแต่ถามขณะที่นั่งดูทีวีอยู่



    ''หันมาดูเองสิ''



    ''เฮ้ย  พู่  หนิง  นา   มาได้ไงอ่ะ''  แล้วแต่ถามอย่างดีใจ



    ''ฉันคงไม่เดินมาหรอก''   ชมพู่ตอบกวนๆ



    ''โอ้โห  เจอหน้าปุ๊บก็กวนตี น ปั๊บเลยนะเพื่อนฉัน''  



    ระหว่างนั้น 5 คนก็คุยกันอย่างสนุกสนาน



    ''เออ  แล้วนี่แกมาทำอะไรที่เกาหลีอ่ะ'' ทำมัยถาม



    ''มาตามหาหัวใจ 555+ ''  หนิงตอบ



    ''แหวะ '' ทั้ง 4 คนพูดพร้อมกัน



    ''ล้อเล่นน่ะ   พวกฉันมาหางานทำ''



    ทำมัยจึงนึกแผนการ(ชั่วๆ)อะไรบางอย่างออก   จึงหันมาบอกแล้วแต่ว่า


    ''เฮ้ยๆๆ  แต่  ฉันคิดอะไรบางอย่างออกแล้ว   มาทางนี้สิ  ส่วนพวกแกนั่ง

    รอแปปนึงนะ''   ทำมัยพูดจบก็ลากแล้วแต่มาคุยในห้องนอน



    ''อืม   มีไรอ่ะ''



    ''ฉันก็คิดว่าจะเอา 3 คนนั้นไปทำงานกับเราไง''



    ''เฮ้ย   แล้วพวกมันจะยอมหรอ''



    ''ต้องยอมสิ  เดี๋ยวฉีนจะบอกว่างานดีเงินเยอะ  แค่นี้มันก็รับปากแล้ว''



    ''ง่ะ  มันจะดีหรอที่หลอกเพื่อนน่ะ  คือ  ฉะ ฉันๆ  ฉันจะช่วยแกเอง^^''



    ''- -*แหม  พูดซะ ปะ  ไปหาพวกนั้นกันดีกว่า''





                                 ******Go  To  Forward******








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×