คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลาก่อนนะเพื่อนๆ TT..TT
ณ.สนามบินดอนเมือง...
''ลาก่อนนะทำมัย ลาก่อนนะแล้วแต่ เราคงไม่ได้เจอกันอีกนานเลย
นะ ฮือๆๆๆๆ'' หญิงสาวนามว่าชมพู่กำลังบอกลาเพื่อนของเธอที่จะ
เดินทางไปเกาหลีด้วยความเศร้า
''เฮ้ย ฉันไปแค่ 3 เดือนนะเว่ย ไม่ใช่ 3 ปีทำเว่อไปได้'' ทำมัยพูด
''ใช่ แล้วอีกอย่างฉันก็กะว่าจะไปแค่ครึ่งเดือนด้วยซ้ำ ไม่ต้องเสียใจไป
หรอกน่า'' แล้วแต่พูดปลอบใจพื่อน
''อ้าว ทำไมอ่ะ''
''แกนึกว่าฉันอยากไปมากเลยใช่มั้ยไอ้เกาหลงเกาหลีอะไรเนี่ย''
''เฮ้ย ถ้าแกไปครึ่งเดือนมันก็หมายความว่าแกต้องกลับมาก่อนฉันน่ะสิ
แล้วอีก 75 วันที่เหลือฉันจะอยู่กับใครล่ะ'' ทำมัยถามอย่างสงสัยและ
ตกใจ
''ฉันจะไปรู้แกเรอะ แกจะอยู่กับใครฉันไม่สน แต่ฉันจะอยู่แค่ครึ่งเดือน
เพราะฉันไม่ได้มีธุระอะไรอย่างแกนี่''
''โห พูดงี้ไม่ต้องไปก็ได้นะ ฉันสบายใจกว่าอีก'' ทำมันเริ่มน้อยใจ
เพื่อน
''โอ๋ๆๆ ล้อเล่นน่า ฉันจะอยู่กับแกจนกว่าแกจะกลับแหละน่า อย่า
งอนเลยนะ เดี๋ยวไม่สวยนา''
''ก็ได้ แต่แกต้องสัญญาก่อนนะว่าจะไม่ทิ้งฉันน่ะ''
''จ้า ฉันสัญญา''
***''เที่ยวบินที่กำลังจะเดินทางไปเกาหลีจะออกเดินทางภายในเวลา
9.30น. ค่ะ''***
''ปะ ไปขึ้นเครื่องได้แล้ว เดี๋ยวก็ตกเครื่องจนได้หรอก'' ชมพู่เร่งให้
เพื่อนรีบไป
''เอ้อ พู่ ฝากบอกหนิงกะนาด้วยนะว่าฉันไปแล้ว เดี๋ยวจะซื้อของมา
ฝาก''
''จ้า เดี๋ยวพู่บอกให้''
''ไปก่อนนะ บ๊ายบายจ้ะ'' ประโยคสุดท้ายที่แล้วแต่พูดก่อนจากไป
4ชม. 38 นาทีผ่านไป
''เฮ้อ...ถึงซะที เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว'' แล้วแต่พูดเมื่อถึงเกาหลี
''ไปหาที่พักกันดีกว่า'' ทำมัยพูดชวน
''ไปสิ ฉันอยากได้ยินคำนี้มานานแล้ว ฟังแล้วชื่นใจจริงๆ...เอ่อ แล้ว
แกหาที่พักไว้แล้วหรอ''
''เปล่านี่...? ''
''เอ้า แล้วจะพักที่ไหนกันละเนี่ย''
''เออน่ะ ฉันพอจะรู้จักโรงแรมดังๆ อยู่เหมือนกัน เดี๋ยวฉันพาไปเองล่ะ
น่า ทำมัยซะอย่างสบายอยู่แล้น 666+''
'' - -* ...ค่อยโล่งใจหน่อย นึกว่าจะต้องไปอยู่โรงแรมจิ้งหรีดซะแล้ว''
''จะบ้าหรอเกาหลีมีโรงแรมจิ้งหรีดที่ไหนเล่า- -'' ''
ณ.โรงแรมพิยองฮวารบตา...
''โอ้โฮ...โรงแรมหรือราชวังกันเนี่ย ทั้งใหญ่ทั้งหรูเลยอ่ะ'' แล้วแต่พูด
พร้อมทำหน้าตลึงงันกับภาพที่เห็น
''ฉันบอกแล้วไงว่าหรูจริงๆ''
''บอกตอนไหนอ่ะ - -''
''=_=''
''เออๆ บอกก็บอก ไปเช็คอินก่อนเถอะ ฉันอยากขึ้นไปนอนให้สบาย
เต็มทนและ''
''เค...งั้นรอแปบนะ''
ทำมัย : ''$@%$!#%&$@$#!%$#@$''
พนักงานโรงแรม : ''$@&%$%3#%$3@!%#@!%$''
''ไป แต่ เรียบร้อยแล้ว ชั้น 9 ห้อง 9024''
ที่ห้องพัก...
''เป็นไงห้องสวยมั้ย'' ทำมัยถามแล้วแต่ขณะเดินเข้าห้อง
''อื้ม...สวยมากๆ เลยล่ะ จะว่าไปก็คิดถึง 3 คนนั้นเหมือนกันเนอะ''
''คิดถึงก็ไปโทรหาสิ มานั่งบ่นแล้วมันจะหายคิดถึงมั้ยเล่า - -a ''
''เออ จริงด้วยนะ โทรหาดีก่า''
16นาทีผ่านไป...
''เอ้าว่าไงอ่ะโทร.ไปรึยังล่ะ''
''เอ่อ...มัย ฉันโทร.ไม่เป็นอ่ะ ^^* ''
'' -*- โธ่เอ๊ย แล้วนั่งกดอยู่ได้ตั้งนาน ไม่บอกฉันเล่า เอ้าเอานี่ไป''
ทำมัยพูดพร้อมกับยื่นสมุดโน๊ตของเธอให้แล้วแต่
''อะไรอ่ะ -_- ''
'' -_-^ ก็เบอร์โทร.ไงเล่า กดรหัสประเทศก่อนนะ แล้วค่อยกดรหัส
พื้นที่ ตามด้วยเลขหมายปลายทาง เก็ทยังฮะ''
''งืม...- -* ''
''ตู้ด ...ตู้ด...สวัสดีค่ะ ขอสายใครคะ''
''หนิง นี่เราเองนะ''
''เอ่อ...ใครอ่ะคะ - - ''
''แล้วแต่ไง...เพิ่งจะจากกันไม่กี่ชั่วโมง จำเพื่อนตัวเองไม่ได้แล้วหรอ
ฮะ''
''เปล่าไม่ใช่อย่างนั้นนะ เพียงแต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะโทร.มาหานี่นา ...
แล้วโทร.มามีไรอ่ะ''
''ก็แค่คิดถึงเฉยๆ อ่ะไม่มีไรหรอก''
''แค่นี้เนี่ยนะ...งั้นฉันวางก่อนล่ะ พอดีมีธุระด่วนน่ะ บายนะ''
''เฮ้ย เดี๋ยวก่อ...ตู้ดๆๆๆ...''
''อะไรฟะ ยังไม่ทันคุยอะไรกันเลย จะรีบวางไปไหนกัน ธุระอะไรมัน
จะสำคัญกว่าเพื่อนเนี่ย อยากรู้นัก...+++''
''บ่นอะไรอยู่ได้หนิงว่าไงบ้างล่ะ'' ทำมัยถามเมื่อเห็นเพื่อนบ่นไม่หยุด
''จะว่าอะไรล่ะพอโทรไปยังไม่ทันถามอะไรเลยมันก็บอกว่ามีธุระ ไม่รู้
ธุระอะไรจะสำคัญขนาดนี้...เฮ้อมัวแต่บ่นซะเยอะ ชักจะหิวซะแล้วสิ
มัยจ๋าลงไปซื้อมาม่าให้ฉันหน่อยสิ''
''โทร.สั่งเอาก็ได้นี่ ไม่เห็นต้องเดินลงไปซื้อเองเลย''
''ไม่เอาอ่ะฉันอยากกินมาม่าอ่ะ''
''อยากกินก็ไปซื้อเองสิ มาใช้ฉันทำไมล่ะ ซื้อเองไม่เป็นรึไง''
''แค่นี้ก็ไปซื้อให้ไม่ได้น้า เชอะไปเองก็ได้ ไม่ง้อหรอก ...ว่าแต่ ไหน
อ่ะตังค์''
'' - -; อ่ะ เอาไป รีบไปรีบมาล่ะ''
''จ้า แล้วแกจะเอาไรปะ''
''ไม่เอาอ่ะไปเถอะ''
***** Go To Forward *****
เม้นให้ด้วยนะ เม้นมาเม้นกลับจ้า
ความคิดเห็น