ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : โฉมหน้าของเค้าคนนั้น??
วันนี้ฉันรู้สึกว่าฉันชอบเค้าจนไม่สามารถเก็บเอาไว้ในใจเงียบๆ ได้แล้ว ฉันจึงตัดสินใจว่าจะเล่าเรื่องนี้ ( เรื่องที่ว่าฉันชอบเค้าอ่ะ ) ให้เพื่อนสนิทของฉันฟัง ไม่ใช่ใครที่ไหนก็เพื่อนฉันที่ชื่อปุ๊กไงล่ะ
บังเอิญจังฉันเห็นเค้ากำลังเล่นบาสอยู่ที่สนามบาสพอดี ( สนามบาสอยู่ใกล้ๆ โรงอาหาร )
ตอนนี้แนกำลังเดินอยู่ตรงที่ที่ฉันเคยเดินสวนกับเค้าเมื่อหลายวันก่อน
“ เอาล่ะเป็นไงเป็นกัน ขืนเก็บเอาไว้คนเดียวมีหวังอกระเบิดแน่ มันต้องเล่าให้ใครสักคนฟัง “ ผักกาดคิดในใจ
“ ปุ๊กๆ เห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย คนที่กำลังจะชูตลูกบาสน่ะ / นั่นน่ะ เดินไปตรงนั้นแล้วเห็นม่ะ “ เธอพูดขึ้น โดยเพื่อนเธอก็หันไปมองอย่างว่าง่าย ( คุณผู้อ่านคงไม่เห็นใช่มั้ยค่ะ แหม!!!~จะเห็นได้ไงล่ะก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นิน่า~ )
เพื่อเห็นแก่คนอ่านที่น่าสงสาร ฉันจะบอกลักษณะคร่าวๆ ของเค้าให้น่ะค่ะ ( ขอย้ำว่าคร่าวน่ะค่ะเนี้ย จริงๆ ยังมีอีกเป็นตั้งเลย สำหรับความน่ารักของเค้าคนนี้ )
~ ~ ~ เค้าเป็นเด็กผู้ชายที่มีความสูงประมาณ 170 ซม. หน้าตาดี คิ้วดก ผิวขาว สูง( เรียกได้ว่า หุ่นทรมานใจสาวเลยก็ว่าได้ ) มีไฝเสน่ห์ที่ใต้ตาเล็กๆ แบบน่ารัก ได้เป็นตัวแทนแข่งขันวาดรูปและแข่งขันคอมพิวเตอร์อยู่เสมอๆ มักจะได้รางวัลกลับมาทุกครั้งไม่ว่าจะรางวัลเล็กหรือใหญ่ เค้าชื่นชอบการเล่นกีฬาบาสและอื่นๆ อีกมากมาย ได้เป็นนักกีฬาของโรงเรียนด้วยน่ะ การเรียนนับได้ว่าไม่สองรองใคร อย่างปีนี้ก็ 3.8 มักจะยิ้มกับเพื่อนๆอยู่เสมอ หัวเราะและร่าเริงทุกวัน เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายในฝันของสาวๆ หลายคนเลยก็ว่าได้ และในบรรดาสาวๆ ทั้งหลาย…แน่นอนค่ะ มียัยผักกาดรวมอยู่ด้วย รายเนี้ยเรียกได้ว่าเอาไปนอนฝันทุกคืนเลยล่ะ ~ ~ ~ ( เป็นไงค่ะ สรรพคุณล้นจอแบบนี้ ขอบอกน่ะค่ะว่าคนคนนี้มีตัวตนอยู่บนโลกนี้จริง ยังหายใจอยู่เลยด้วย คงอยากรู้แล้วใช่มั้ยค่ะว่าเค้าเป็นใคร ลองเดาแล้วเขียนใส่กระทู้ส่งมาน่ะค่ะ )
“ คนนี้แหละ ผักกาดเจอเค้าตอนไปเข้าค่ายอ่ะ แล้วก็แอบปิ้งเค้ามาตั้งนานแล้วล่ะ แต่ปุ๊กอย่าไปบอกใครน่ะ “ ผักกาดพูดขึ้นพร้อมกับใบหน้าเขินอายเล็กน้อย
“ คนนี้หน่ะหรอผักกาด คนเนี้ยน่ะเรารู้จัก / ห๊าาา!!! ปุ๊ก …ร…รู้จักด้วยหรอ “ ผักกาดช็อคสุดขีด ไม่นึกว่าปุ๊กจะรู้จักเค้า ( ไม่น่าเล่าเลย ) < === เพิ่งรู้ตัวว่าพลาดไปแล้ว
สงเหตุที่เธอช็อคก็เพราะว่าเธอกลัวว่าเพื่อนจะไปเล่าให้เค้าคนนั้นฟังน่ะสิ ว่าเธอน่ะแอบชอบเค้า
“ จะบอกให้น่ะ ฉันน่ะเรียนกับเค้ามาตั้งแต่อนุบาลแล้ว บ้านอยู่ใกล้กันด้วย “ ปุ๊กหันมาพูดกับผักกาด
“ จริงหรอ “ ผักกาดพูดขึ้น เพราะเธอไม่คิดว่าอะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้
“ จริงดิ ไม่เชื่อหรอ ป่ะ…ไปคุยกับเค้าเลยดีก๋า “ ปุ๊กหันมาพูดกับผักกาด พร้อมกับดึงมือเธอจะเดินไปหาเค้า
“ เฮ้ย!!!~ เดี๋ยวก่อน ไม่ไปๆๆ “ ผักกาดพูดขึ้นพร้อมกับพยายามสบัดมือออกจาการเกาะกุมของเพื่อน
“ คนเนี้ยน่ะ เค้าชื่อ หมอก “ ( ให้พระเอกชื่อหมอกล่ะกันน่ะ แบบท่านชายในสายหมอกอ่ะ ต้องขอโทษคุณผู้อ่านด้วยล่ะกันน่ะค่ะที่ไม่สามารถเปิดเผยชื่อจริงได้เพราะว่าไม่ได้ขออนุญาตเข้าไว้ก่อนน่ะค่ะ กลัวเค้าจะโกรธเอา เพราะชื่อของเค้าค่อนข้างจะไม่มีใครเหมือนน่ะค่ะ ) ปุ๊ก พูดขึ้นหลังจากที่ฉุดผักกาดไปหาเค้าไม่สำเร็จ
“ อ๋อ!! ชื่อหมอกหรอ ชื่อน่ารักจัง “ แหม!! ยัยผักกาดฉันไม่เคยเห็นหล่อนบอกว่าเค้าไม่ดีตรงไหนเลยน่ะย่ะ อันโน่นก็ดี ไอ้นี้ก็เก่ง ดีอย่างงั้น ดีอย่างงี้ เห็นหล่อนน่ะชอบทุกอย่างแหละ / แหม!!! พี่คนเขียนอิจฉาอะดิ ใช่ป่ะ ยอมรับมาเหอะ / ป่าวซะหน่อย แค่คิดว่าอย่างหล่อนน่ะไม่น่าได้เจอคนดีอย่างนี้ต่างหากล่ะย่ะ ( อิจฉาเล็ก ๆ )
“ แล้วนิสัยเค้าเป็นไงหรอ ปุ๊ก “ ผักกาดถามขึ้น เพราะตัวเธอเองก็นับว่ารู้จักเค้าน้อยมาก เรียกได้ว่า ตัดสินเค้าจากการกระทำภายนอกอย่างเดียวเลยก็ว่าได้ เพราะเธอไม่เคยพูดคุยกับเค้า แต่เธอก็พอจะดูออกว่าเค้าเป็นคนดีน่ะค่ะ
“ ก็….นิสัยดีน่ะ สนุก เฮอาดี เดี๋ยววันหลังถ้าผักกาดพร้อมก็บอกน่ะ เราจะไปแนะนำให้เอง “ ปุ๊กพูดขึ้น
“ ไม่เอาอ่ะ ไม่รู้จะทำหน้ายังไง “ ผักกาดพูดขึ้น เพราะใจจริงแล้วเธอกลัวการเผชิญหน้ากับหมอกมาก เธอคิดว่าตัวเธอเองคงจะยิ้มอยู่ตลอดเวลาที่เจอเค้าเพราะเธอเขิน แล้วก็อายด้วย จะไม่ให้เขินได้ไงอ่ะค่ะ ก็คนที่เราชอบมาอยู่ตรงหน้าแล้วก็พูดคุยกัน ถึงตอนนั้นฉันคงไม่กล้าคุยไม่กล้ามองหน้าเค้า เพราะกลัวว่าเค้าจะรู้ถึงความรู้สึกในใจของฉันขึ้นมา
ไม่น่าเชื่อเลยน่ะค่ะ ฉันนับว่าเป็นคนที่ชอบการแสดงออกมากเลยค่ะ ไม่เคยกลัวที่จะต้องขึ้นเวทีที่มีคนดูเยอะๆ แต่กับเรื่องของหัวใจ ฉันเป็นคนที่ขี้อายมากเลยค่ะ ไม่กล้าสบตา ไม่กล้ามองหน้า ไม่กล้าพูดคุย ไม่กล้าทำอะไรซักอย่าง กลัวไปหมด กลัวว่าถ้าทำอย่างนั้น อย่างนี้ แล้วเค้าจะรู้ความรู้สึกของเรา เฮ้อ!!! ผักกาดน่ะผักกาด ( ยังไงคุณผู้อ่านก็ช่วยเป็นกำลังใจให้ผักกาดด้วยน่ะค่ะ )
จบตอน 6
บังเอิญจังฉันเห็นเค้ากำลังเล่นบาสอยู่ที่สนามบาสพอดี ( สนามบาสอยู่ใกล้ๆ โรงอาหาร )
ตอนนี้แนกำลังเดินอยู่ตรงที่ที่ฉันเคยเดินสวนกับเค้าเมื่อหลายวันก่อน
“ เอาล่ะเป็นไงเป็นกัน ขืนเก็บเอาไว้คนเดียวมีหวังอกระเบิดแน่ มันต้องเล่าให้ใครสักคนฟัง “ ผักกาดคิดในใจ
“ ปุ๊กๆ เห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย คนที่กำลังจะชูตลูกบาสน่ะ / นั่นน่ะ เดินไปตรงนั้นแล้วเห็นม่ะ “ เธอพูดขึ้น โดยเพื่อนเธอก็หันไปมองอย่างว่าง่าย ( คุณผู้อ่านคงไม่เห็นใช่มั้ยค่ะ แหม!!!~จะเห็นได้ไงล่ะก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นิน่า~ )
เพื่อเห็นแก่คนอ่านที่น่าสงสาร ฉันจะบอกลักษณะคร่าวๆ ของเค้าให้น่ะค่ะ ( ขอย้ำว่าคร่าวน่ะค่ะเนี้ย จริงๆ ยังมีอีกเป็นตั้งเลย สำหรับความน่ารักของเค้าคนนี้ )
~ ~ ~ เค้าเป็นเด็กผู้ชายที่มีความสูงประมาณ 170 ซม. หน้าตาดี คิ้วดก ผิวขาว สูง( เรียกได้ว่า หุ่นทรมานใจสาวเลยก็ว่าได้ ) มีไฝเสน่ห์ที่ใต้ตาเล็กๆ แบบน่ารัก ได้เป็นตัวแทนแข่งขันวาดรูปและแข่งขันคอมพิวเตอร์อยู่เสมอๆ มักจะได้รางวัลกลับมาทุกครั้งไม่ว่าจะรางวัลเล็กหรือใหญ่ เค้าชื่นชอบการเล่นกีฬาบาสและอื่นๆ อีกมากมาย ได้เป็นนักกีฬาของโรงเรียนด้วยน่ะ การเรียนนับได้ว่าไม่สองรองใคร อย่างปีนี้ก็ 3.8 มักจะยิ้มกับเพื่อนๆอยู่เสมอ หัวเราะและร่าเริงทุกวัน เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายในฝันของสาวๆ หลายคนเลยก็ว่าได้ และในบรรดาสาวๆ ทั้งหลาย…แน่นอนค่ะ มียัยผักกาดรวมอยู่ด้วย รายเนี้ยเรียกได้ว่าเอาไปนอนฝันทุกคืนเลยล่ะ ~ ~ ~ ( เป็นไงค่ะ สรรพคุณล้นจอแบบนี้ ขอบอกน่ะค่ะว่าคนคนนี้มีตัวตนอยู่บนโลกนี้จริง ยังหายใจอยู่เลยด้วย คงอยากรู้แล้วใช่มั้ยค่ะว่าเค้าเป็นใคร ลองเดาแล้วเขียนใส่กระทู้ส่งมาน่ะค่ะ )
“ คนนี้แหละ ผักกาดเจอเค้าตอนไปเข้าค่ายอ่ะ แล้วก็แอบปิ้งเค้ามาตั้งนานแล้วล่ะ แต่ปุ๊กอย่าไปบอกใครน่ะ “ ผักกาดพูดขึ้นพร้อมกับใบหน้าเขินอายเล็กน้อย
“ คนนี้หน่ะหรอผักกาด คนเนี้ยน่ะเรารู้จัก / ห๊าาา!!! ปุ๊ก …ร…รู้จักด้วยหรอ “ ผักกาดช็อคสุดขีด ไม่นึกว่าปุ๊กจะรู้จักเค้า ( ไม่น่าเล่าเลย ) < === เพิ่งรู้ตัวว่าพลาดไปแล้ว
สงเหตุที่เธอช็อคก็เพราะว่าเธอกลัวว่าเพื่อนจะไปเล่าให้เค้าคนนั้นฟังน่ะสิ ว่าเธอน่ะแอบชอบเค้า
“ จะบอกให้น่ะ ฉันน่ะเรียนกับเค้ามาตั้งแต่อนุบาลแล้ว บ้านอยู่ใกล้กันด้วย “ ปุ๊กหันมาพูดกับผักกาด
“ จริงหรอ “ ผักกาดพูดขึ้น เพราะเธอไม่คิดว่าอะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้
“ จริงดิ ไม่เชื่อหรอ ป่ะ…ไปคุยกับเค้าเลยดีก๋า “ ปุ๊กหันมาพูดกับผักกาด พร้อมกับดึงมือเธอจะเดินไปหาเค้า
“ เฮ้ย!!!~ เดี๋ยวก่อน ไม่ไปๆๆ “ ผักกาดพูดขึ้นพร้อมกับพยายามสบัดมือออกจาการเกาะกุมของเพื่อน
“ คนเนี้ยน่ะ เค้าชื่อ หมอก “ ( ให้พระเอกชื่อหมอกล่ะกันน่ะ แบบท่านชายในสายหมอกอ่ะ ต้องขอโทษคุณผู้อ่านด้วยล่ะกันน่ะค่ะที่ไม่สามารถเปิดเผยชื่อจริงได้เพราะว่าไม่ได้ขออนุญาตเข้าไว้ก่อนน่ะค่ะ กลัวเค้าจะโกรธเอา เพราะชื่อของเค้าค่อนข้างจะไม่มีใครเหมือนน่ะค่ะ ) ปุ๊ก พูดขึ้นหลังจากที่ฉุดผักกาดไปหาเค้าไม่สำเร็จ
“ อ๋อ!! ชื่อหมอกหรอ ชื่อน่ารักจัง “ แหม!! ยัยผักกาดฉันไม่เคยเห็นหล่อนบอกว่าเค้าไม่ดีตรงไหนเลยน่ะย่ะ อันโน่นก็ดี ไอ้นี้ก็เก่ง ดีอย่างงั้น ดีอย่างงี้ เห็นหล่อนน่ะชอบทุกอย่างแหละ / แหม!!! พี่คนเขียนอิจฉาอะดิ ใช่ป่ะ ยอมรับมาเหอะ / ป่าวซะหน่อย แค่คิดว่าอย่างหล่อนน่ะไม่น่าได้เจอคนดีอย่างนี้ต่างหากล่ะย่ะ ( อิจฉาเล็ก ๆ )
“ แล้วนิสัยเค้าเป็นไงหรอ ปุ๊ก “ ผักกาดถามขึ้น เพราะตัวเธอเองก็นับว่ารู้จักเค้าน้อยมาก เรียกได้ว่า ตัดสินเค้าจากการกระทำภายนอกอย่างเดียวเลยก็ว่าได้ เพราะเธอไม่เคยพูดคุยกับเค้า แต่เธอก็พอจะดูออกว่าเค้าเป็นคนดีน่ะค่ะ
“ ก็….นิสัยดีน่ะ สนุก เฮอาดี เดี๋ยววันหลังถ้าผักกาดพร้อมก็บอกน่ะ เราจะไปแนะนำให้เอง “ ปุ๊กพูดขึ้น
“ ไม่เอาอ่ะ ไม่รู้จะทำหน้ายังไง “ ผักกาดพูดขึ้น เพราะใจจริงแล้วเธอกลัวการเผชิญหน้ากับหมอกมาก เธอคิดว่าตัวเธอเองคงจะยิ้มอยู่ตลอดเวลาที่เจอเค้าเพราะเธอเขิน แล้วก็อายด้วย จะไม่ให้เขินได้ไงอ่ะค่ะ ก็คนที่เราชอบมาอยู่ตรงหน้าแล้วก็พูดคุยกัน ถึงตอนนั้นฉันคงไม่กล้าคุยไม่กล้ามองหน้าเค้า เพราะกลัวว่าเค้าจะรู้ถึงความรู้สึกในใจของฉันขึ้นมา
ไม่น่าเชื่อเลยน่ะค่ะ ฉันนับว่าเป็นคนที่ชอบการแสดงออกมากเลยค่ะ ไม่เคยกลัวที่จะต้องขึ้นเวทีที่มีคนดูเยอะๆ แต่กับเรื่องของหัวใจ ฉันเป็นคนที่ขี้อายมากเลยค่ะ ไม่กล้าสบตา ไม่กล้ามองหน้า ไม่กล้าพูดคุย ไม่กล้าทำอะไรซักอย่าง กลัวไปหมด กลัวว่าถ้าทำอย่างนั้น อย่างนี้ แล้วเค้าจะรู้ความรู้สึกของเรา เฮ้อ!!! ผักกาดน่ะผักกาด ( ยังไงคุณผู้อ่านก็ช่วยเป็นกำลังใจให้ผักกาดด้วยน่ะค่ะ )
จบตอน 6
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น