*.*รักสุดร้ายของยัยจอมแสบ*.*

ลำดับตอนที่ #3 : คนนี้ล่ะแฟน...ส่วนเธอน่ะกิ๊ก

    


                     

หลังจากวันนั้นที่ฉันต้องฟังเรื่องน่าอายที่สุด เพราะฉันเป็นคนที่ไม่เคยยอมใครและจะต้องเป็นผู้ชนะเท่านั้น กลับต้องมาแพ้แบบนี้  ฉันเห็นนายไวน์คบกับผู้หญิงคนหนึ่งเห็นว่าชื่อ   หมิว  น่าตาก็โอเคดี แต่ฉันไม่ค่อยชอบเท่าไรเพราะเธอชอบทำท่าหยิ่งๆยังไงก็ไม่รู้  ซึ่งเห็นเขาว่าคบกันมานานได้ประมาณ 1 เดือนแล้ว และก็ทำลายสถิติเดิมแล้วด้วย

"นี่เฟียซเห็นเขาว่าวันนี้เป็นวันครบรอบ 1 เดือนที่คบกันด้วยล่ะ"ยัยเมย์กำลังชวนฉันคุยในคาบภาษาไทยที่น่าเบื่อซึ่งอาจารย์แกไม่ค่อยปลื้มกับการมีนักเรียนคุยกันเท่าไหร่

"ของใคร"ฉันกำลังจดโน้ตที่ครูพูดอยุ่  ส่วนปลาบึกเอาแต่หลับ ไม่รุ้เป็นไรพอถึงวิชาภาษาไทยทีไรเขาก็จะหลับทุกที

"ก็ของหมิวกับนาย...."

"หยุด"

ฉันพูดให้ยัยเป็ดอบเงียบเพราะฉันไม่อยากได้ยินชื่อหรืออะไรทีเกี่ยวกับเขาอีก

"นายนั่นล่ะ วันนี้ครบรอบหนึ่งเดือนล่ะ"

เมย์ยิ้มเหมือนจะเยาะเย้ยฉัน

"แกอยากเรียนไทยหรืออยากนอนเล่นห้องพยาบาล"

ฉันถามเสียงเรียบ

"อยากเรียนสิเพื่อนรัก"

"นี่ตรงนั้นน่ะ  คุยอะไรกัน"

อาจารย์ที่สอนไทยหันมาทางฉันกับเมย์  เราสองคนเลยลุกขึ้น

"ว่าไงคุยอะไรกัน"อาจารย์ยังคงถามไม่เลิก

"เพื่อนหนูเขาบอกว่าปวดท้องน่ะค่ะ"

"โอ้ย"

เมย์ก้มตัวลงแล้วจับที่ท้องตัวเอง  ความจริงเมย์มันไม่ได้ปวดท้องหรอก แต่ฉันเหยียบเท้าเมย์(ไม่)นิดหน่อย ก็เลยได้เสียงร้องที่เหมือนจริง

"อย่างนั้นเธอก็พาเพื่อนไปห้องพยาบาลไป"ฉันเลยจูงกึ่งลากเมย์ให้เดินออกมาจากโต๊ะ

ตอนนี้ปลาบึกตื่นแล้วแต่ฉันทำเป็นไม่สนใจ

อยากหลับดีนัก  เพราะฉะนั้นอดไปเถอะ

ฉันเอาเมย์ออกมาจากห้องเรียนอย่างรวดเร็ว

"ฉันบอกว่าอยากเรียนไทยไม่ได้อยากเข้าห้องพยาบาลนะ"พอออกมาจากห้องยัยเมย์ก็เริ่มโวยวายใส่ฉัน

"ก็ได้ๆนั้นแกก็รอสัก 10 นาทีแล้วค่อยเข้าไปเรียนล่ะกัน ฉันจะไปโรงอาหาร"ฉันเดินแยกกับเมย์

"ได้ไงย่ะ อุตส่าห์ได้ออกมาแล้วฉันไม่ยอมเสียเที่ยวหรอก"แล้วเราสองคนก็เดินไปโรงอาหาร

แต่ด้วยสายตาที่เฉียบแหลมของฉันกับเป็ดอบ  เราเลยเห็นฝูงคนกำลังมุงดูอะไรกันอยุ่

"นี่เฟียซเราเป็นคนไทยหรือป่าว"เมย์หันมาถามฉัน

"แน่นอนอยุ่แล้ว"

"นั้นทำหน้าที่ให้สมกับเป็นคนไทยหน่อยสิ"

นั่นก็คือ

ไทยมุง .....นั่นเอง

เพราะตอนนี้คนเริ่มมากขึ้น  ทำให้การเจาะเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นมันยากเสียเหลือเกิน  แต่สำหรับฉันมันคือความท้าทาย

"เอาไงอะ  คนเยอะแบบนี้เข้าไม่ได้หรอก"เมย์เริ่มบ่นอุบ

"จับฉันเอาไว้ล่ะกัน"

ฉันเดินโดยใช้มือแหวกทางเพื่อเข้าไปดูด้านใน แล้วก็ได้ยินเสียงออกมา

"เราเลิกกันเถอะนะค่ะ"

เลิกกัน

คำพูดนี้ทำให้ฉันรีบแทรกคนเข้าไปอีก  ขอให้เป็นอย่างที่ฉันคิดเถอะ

แล้วความพยายามของฉันก็มาถึงเพราะตอนนี้ฉันมาถึงด้านหน้าแล้ว  แล้วฉันก็เจอกับ....

หมิว...แล้วก็ไอคนที่บอกเลิกกับฉันซึ่งตอนนี้กำลังทำหน้าเหวอ

"อะไรนะหมิว"เขาพูดอย่างไม่อยากเชื่อ

"หมิวบอกไวน์ว่าเราเลิกกันเถอะ"เธอพูดด้วยหน้าตาที่ไม่สะทกสะท้าน

สมน้ำหน้า  

นี่คือสิ่งที่ฉันคิดได้ทันทีหลังจากรวบรวมเหตุการณ์ทั้งหมด

"ไม่จริงใช่ไหมหมิว"เขายังคงทำหน้าไม่อยากเชื่อ

"หมิวไม่เคยรักไวน์เลย เพราะฉะนั้นเราเลิกกัน"เธอยังยืนยิ้มเยาะเขาอยู่อย่าง
นั้น

แล้วก็มีคนเดินแทรกกลุ่มไทยมุงมาที่ตรงกลาง

เป็นพวกหนุ่มฮอตนะฉันว่า เพราะเมย์เคยเล่าให้ฟัง

"เธอหลอกฉันสินะ"แล้วอยู่ๆนายนั่นก็พูดขึ้น

"ใช่แล้ว"

นายนั่นใช้สายตามองเหล่าไทยมุงแล้วก็มาหยุดที่ฉัน  แล้วก็ยิ้ม

จะยิ้มทำไม

ฉันว่ามันเป็นลางไม่ดีเลยกำลังจะเดินกลับ แต่ก็มีคนมาจับแขนฉัน

"จะไปไหนหรอที่รัก"

อึ้ง

ทึ้ง

และเสี่ยว

ไอบ้านี่มันต้องเมาซีอิ๋วแน่เลย  มันเรียกฉันว่าที่รักหลังจากที่มันขอเลิกกับฉันไปแล้วเนี่ยนะ

"นายทำบ้าอะไร"ฉันกระซิบคุยกับเขา

"ก็ที่รักมายืนเป็นกำลังใจให้เค้าใช่ไหมล่ะ  ไวน์ไม่เสียใจหรอกนะไม่ต้องเป็นห่วง"เขายังคงพูดเหมือนกับไม่สนใจในสิ่งที่ฉันพูดเลย

ฉันไม่ได้ห่วงแก ไอคนเฮงซวย

"อะไรกันน่ะ  ไวน์"เสียงจากหมิวทำให้ฉันหันหน้าไปมองเธอ

ฉันไม่รุ้เรื่องนะย่ะ

"ก็นี่คือแฟนฉันตัวจริงน่ะสิ"เสียงของนายเฮงซวยเป็นคนพูดเอง

"อะไรกัน....แฟนตัวจริง"หมิวพูดอย่างตกใจ

"สำหรับเธอมันก็แค่กิ๊ก"เขาพูดเย็น

"แต่ผู้หญิงคนนี้ก็คงคกับนายไม่นานหรอกใช่ไหม"

"เธอคบกับฉันนานกว่าเธออีกนะหมิว"เขาพูดยิ้มๆ

"เธอคบกับฉันเป็นเวลา 1 เดือนกับอีก 2วัน"

ตอนนี้ฉันกำลังเป็นใบ้รับประทานเขากำลังทำอะไรอยู่เนี่ย

"ไม่จริงหรอกผู้หญิงคนนี้เลิกกับไวน์ไปแล้วนี่"เธอพูดเสียงสั่น

"เราแค่เข้าใจกันผิด ไม่ได้เลิกกัน"

ไม่จริงไอ้คนเฮงซวย นายเป็นคนบอกเลิกฉันเองนะ

ฉันประท้วงเขาในใจ

"ฉันไม่เชื่อ"เธอมองมาที่ฉันอย่างไม่เข้าใจ

"นั้นฉันจะพิสูจน์ให้ดู"

แล้วเขาก็โน้มหน้ามาที่ใบหน้าของฉัน  สายตาของเขาตรึงความรู้สึกของฉันเอาไว้  ตอนนี้ฉันทำได้แค่หลับตาแล้วฉันก็รู้สึกถึงอะไรที่นิ่มๆมา
ประกบที่ปากเย็นๆของฉัน

อ้าว  เฮ้ย

นายเฮงซวยมัน.....

อ๊าย..มัน

มันจูบ .....ฉัน

***********************บทสนทนาระหว่างผู้แต่งกับนักแสดง*********




"เรนทำไมฉันถึงต้องโดนจูบตั้งแต่ ตอนที่สามด้วยอะ ทียัยรันเรื่อง' สาวแสบใสกับคุณชายเพอร์เฟ็กต์' กว่าจะได้จูบกัน
โครตนานเลย"




"เอาน่ามันจะได้ไม่เหมือนกันไง"ผู้แต่งพูดอย่างระอาในความยุ่งยากของนักแสดง






"ได้ไงอะ  ไม่ยอมหรอกนะ"




"-_-"สีหน้าผู้แต่ง




"นั้นเลือกเอาจะเล่นต่อไปดีๆหรือว่าอยากตายตอนจบ"




".............."เงียบ




"ไปได้แล้วเดี๋ยวนักอ่านเขารอหมด"เสียงเรนพูด




"อ่าก็ได้ๆ แต่ต้องให้นักอ่านของเรนโพสให้เยอะกว่าเรื่องแรกนะ  ไม่งั้นไม่ยอม"แล้วเฟียซก็เดินไปแสดงต่อ




"ใครเลือกมาเป็นนางเอกฟ่ะเนี่ย"(โอ้ลืมไปเลือกเองนิหว่า)




ยังไงก็อย่าลืมช่วยโพสให้กับนางเอก(เรื่องมาก)คนนี้ด้วยนะค่ะ   ขอบคุณค่ะ.......