คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ใช่หรือเปล่า.....
ึ....ึ.....ึ...... ทำไมหัวใอผมเ้นไม่เป็นัหวะแบบนี้ ผมไม่เยมีอาารแบบนี้มา่อน...
“เอ่อ ผมอโทษรับ ไม่ไ้ะ....” บอส้อเม็มาที่หน้าอผม ผมอ่านสายาอบอสไม่ออว่าบอสิอะไรอนนี้
“นายยัเหนื่อยับารเินทาอยู่หรือเปล่า ถ้าเหนื่อย็พั แ่ถ้าไม่”
“ไม่ ไม่ รับ ผมไม่เหนื่อย บอสมีอะไรหรือเปล่ารับ” ผมรีบเอ่ยออไปอย่าระือรือร้น
“ือ ถ้านายไม่อยาพัันะไปพบ ล.เลยอนนี้พอีเ้าแ้มาว่า หามาถึให้ไปพบเลย เ้ามีาน่วนอนเย็น”
“อ่อๆ ไ้รับ เี๋ยวผมไปเรียมอ่อน แล้วออไปรับ” ผมรับำ แล้วรีบวิ่เ้าไปหยิบสมุ ปาา โทรศัพท์มือถือ
เรานั่รถู้ออมาไม่ไลาที่พัเท่าไหร่ ที่นี่เป็นร้านอาหารึ่ร้านาแฟ เมื่อเราเินเ้าไปถึ็พบับลู้าอบอสนั่รออยู่แล้ว เราุยานันไปสัพั ็บานสำหรับวันนี้ เรานั่รถู้ลับมาที่ที่พั อนนี้็เวลา 17.00
“เลยไป่อน ไปร้านสเ็้าหน้า “ บอสบอับนับรถู้
บอสอยาทานอาหารเย็น แ่ริๆ ส่ผมที่พัแล้วบอส่อยออมา็ไ้นะ ไม่เห็น้อเลยออมาแบบนี้เลย ผมเรใั ผมไ้แ่ิในในะไม่ไ้เอ่ยออไป
เรามาถึร้านสเ็ื่อัอเาให่ บอสเินนำไปที่โ๊ะ้านในสุริมหน้า่า เวลาเราไปทานอาหาร้วยันผมะสัเุไ้ว่าบอสมัเลือโ๊ะริมหน้า่าเสมอ ึ่ผม็ไม่รู้เหมือนันว่าเพราะสาเหุอะไร เพราะบอสอบมอวิวละมั้ เพราะระหว่าอาหารบอสะอบมอออไป้านอหน้า่าลอ
อาหารมาเสิร์ฟแล้ว เราทานอาหารันแบบเียบๆ รั้นี้บอสสั่ไวน์มา้วย ผมแ่ิบๆนะรับ เรใบอส ราาแพเมื่อูาวแล้ว แ่บอสิื่มเอาๆ นผมิว่าบอสิว่าื่มน้ำผลไม้อยู่หรือไ เวลาผ่านไปหน้าบอสเริ่มออสีเพราะฤทธิ์แอลอฮอล์ ในไวน์ บอสประมาัวเอออ เมื่อหน้าเริ่มออสี บอสึเรียเ็บเิน
ผมยัเินามบอสออมาเียบๆ นั่รถู้เพื่อลับที่พั ผมเินามหลับอสเ้ามาในเห้อพั ็้อามเพราะห้ออบอสือ 407 ิับห้ออผม ระหว่าทาเียบไร้บทสนทนาใๆ ่าน่าหยิบีย์าร์อห้อัวเอมาแะที่ประูแล้ว่าน่าเ้าห้อพัอใรอมัน
ผมทิ้ัวลนอนบนเีย เพียไม่ถึ 1 นาที็ไ้ยินเสียอบอสุยับใรไม่รู้ึ่รั้นี้ไม่ใ่ารุยโทรศัพท์ เพราะมีเสียอีนสนทนาอยู่้วย
“อะไรนะ แอร์เสีย ไปเปิห้อให้ผมใหม่”
“ือ เอ่อ ือ”
“อะไร อย่าบอนะว่าห้อเ็ม”
“ใ่รับ ห้อพัเ็มหมเลยรับ ผมอโทษนะรับ แ่เห็นทาฝ่าย้อนรับบอว่าทาลู้าเินทามา 2 ท่านแ่เปิห้อพั 2 ห้อ ยัไรบวนทาลู้าย้ายไปพั้วยันไ้ไหมรับ แล้วทารีสอร์ทะใ้ให้รับ”
“ให้มันไ้อย่านี้ิ “ เสียบอสหุหิ
“เอ่อ เิอะไรึ้นรับ” ผมเินออไปเียบๆ แล้วเอ่ยำถามึ้น
“ือว่าแอร์ห้อพัอุเ้าเสียรับ ไม่ทราบุมา้วยันใ่หรือเปล่ารับ ผมอยาะอรบวนย้ายไปพัรวมันไ้หรือไม่รับ “
“ุนออผมมาใว้ห้อนี้้วยแล้วัน” บอสหันไปพูับพนัานอรีสอร์ท แล้วเินเ้าไปที่ห้ออผม
เอ่อือบอสไม่ถามวามเห็นอผมเลย แ่เินบอส อีอย่าเรา็เป็นผู้าย้วยันทัู้่ พัห้อเียวันไม่เห็นเป็นอะไรเลย ใ่เราเป็นผู้าย้วยันทัู้่ แ่....
ึ ... ึ... ทำไมหัวใอผมมันเ้นแร หรือผมนอนไม่พอ หรือผม ผม ไม่รู้ รู้ัวอีทีเินามบอสเ้ามาในห้อแล้ว
“เอ่อ เียเป็นเียเี่ยวนะรับบอส เี๋ยวผมนอนโฟานะรับ “ ผมพูพลาเินไปหยิบหมอน 1 ใบ
“ไม่ ไม่้อ นอนนี่แหละ อย่าเรื่อเยอะ เียออให่”
“เอ่อ.... “
“ทำไม มีปัหาอะไร ุมีปัหาอะไรริส” ห๊ะ บอสเรียื่อผม เรียริสเยๆ เ้าไม่เยเรียผมแบบนี้ โอ้ยผมเป็นอะไร ทำไมหัวใมันวูบๆหวิวๆ แบบนี้ละ
“เอ่อ ไม่ไม่ รับ ไม่มีปัหารับ ผมนอนไ้รับ ผมลัวว่าบอสะอึอันะรับ”
“พัผ่อนไ้แล้ว พรุ่นี้ยัมีานรออยู่”
ผมรับำแล้วเ้าไปอาบน้ำ ส่วนบอสเินไปนั่ที่ริมระเบีย้านนอ
“เอ่อ..... บอสะอาบน้ำไหมรับ “ เียบ ไร้เสียบอสอบมา ผมึถือวิสาสะเินเ้าไปใล้ๆบอส หลับ บอสหลับหรอ ทำไมเวลาหน้าุๆ เวลาหลับแล้วูอ่อนโยนน่ามอแบบนี้นะ เฮ้ย ผมิอะไรเนี่ยะ แู่เหมือนผมะบ้าไปแล้ว เมื่อรู้ัวอีทีผม็ลไปนั่ยอๆที่พื้น้มมอใบหน้าุยามหลับไหลที่่าน่ามอยิ่นั ่อนที่ ...... ุ๊บ! ใ่รับผมทรัวไม่อยู่ ผมเสียหลัลทับนที่นอนหลับอยู่ อนนี้หน้าอผมับบออสมีระยะห่าันไม่ถึ 1 เน
“เอ่อ......” นที่นอนหลับอยู่่อยปรือา้า สบมาที่หน้าอผม
ึ....ึ.....ึ หัวใผมเ้นแบบนี้อีแล้ว ผมเป็นอะไร
“ทำอะไร”
“ปะ เปล่า รับ พอีผมะมาเรียบอสไปอาบน้ำรับ พื้น เออ ใ่ พื้นมันลื่นผมเลยล้มลไปทับบอสรับ”
ผมอธิบายให้บอสฟัอย่าะุะั พร้อมรีบลุยืนให้เป็นปิที่สุ
“อืม” บอสพูเพียเท่านั้นและหันลับเ้าห้อพัหยิบผ่าเ็ัวและหายเ้าไปในห้อน้ำทันที วามรู้สึผมอนนี้ผมอธิบายไม่ถูผมไม่รู้ว่ามันืออะไร ผมไม่เยเป็นแบบนี้เลยในีวิ ผมอยาปรึษาใรสัน แ่อนนี้็ึแล้ว ใว้เี๋ยวผม่อยหาที่ปรึษาพรุ่นี้แล้วัน ผมนั่ิอะไรเพลินๆไปเรื่อยอยู่ที่ระเบีย
“อ้าว ไม่นอนหรอ ะินลมที่ระเบียยันเ้าหรือยัไ”
“อ่อ รับๆ พอีผมิอะไรเพลินไปหน่อยรับ”
วามเียบเ้ารอบำอีเ่นเย ไร้บทสนทนาอผมและบอส เรา่าน่าเ้ามุม้ายวาอัวเอ หันหลัให้ัน ผมนอนไม่หลับ ใ่ะให้ผมหลับลไ้ยัไ ผมไม่เยนอนับผู้ายสอ่อสอแบบนี้มา่อน ผมไม่แน่ใว่าบอสหลับหรือยั แ่บอสะหลับไปแล้วเพราะร่านั้นนิ่มา เฮ้อ ผมวรนอนและหลับเพราะพรุ่นี้มีาน ใ่ผมมาทำาน
ผมมอยู่ับวามินานพอสมวร เหมือนะรู้สึเลิ้มๆหลับไป
เปรี้ย !!! เสียฟ้าผ่าัมา ผมสะุ้ึ้น ้านอทั้ฝนทั้ลมทั้ฟ้าแรมาเลยรับ นี่มันยิ่ว่าพายุฤูร้อนอี ผมนอนัวแ็ทื่อ ใ่ผมลัว หลายนอาำว่าเป็นผู้ายแมนๆลัวอะไรับฟ้าับฝน แ่สำหรับผมผมลัวและลัวมา้วย ผมหวัว่าน้าๆะไม่ื่นึ้นมาอนนี้ไม่ั้นบอสไ้ำผมเ้าอีน
“เป็นอะไร ทำไมไม่นอน” นั่นไน้าๆผมื่นนไ้
“เอ่อ เอ่อ ผมนอนไม่หลับรับ”
“อย่าบอนะว่าุลัวฝน”
“ปะ เปล่า รับ ผมแ่ใเสียฟ้าเมื่อี้”
เปรี้ย !!!! ฟ้าเ้ารรม ันผ่าลมาอี สะุ้ิรับ นมันลัวนี้ แ่เอ่อ ผมันสะุ้ไปฝั่เียออีน อนนี้ผมแทบะนั่ทับอยู่บนัวบอสแล้ว
“เอ่อ ุ ุ ริส นีุ่ลัวนานี้เลยหรอ ัวุสั่นมาเลยนะ”
ผมไม่เยไ้ยินน้ำเสียที่บอสพูับผม้วยน้ำเสียที่อบอุ่นแบบนี้มา่อนเลย ปิเวลาบอสพูับผมน้ำเสียะเป็นโทนนิ่รึม ามสไล์เ้านายลูน้อ แ่รั้นี้ หรือผมิไปเอ (อีแล้ว) แ่ผมว่าไม่น่าใ่แล้วแหละ เพราะอะไรนะหรอ เพราะอนนี้บอสลุึ้นนั่ ้อหน้าผม และมือ ใ่รับมือ มืออบอส โอบมาที่ร่าอผม บอสอผม ฮ๊ะ บอสอผม ผมรู้สึอบอุ่น ปลอภัยอย่าบอไม่ถู ผมมีวามรู้สึว่าบอสปป้อผมาเสียฟ้าเมื่อี้ แล้วร่าายอผม็อบสนออ้อมออันอบอุ่นนี้ลับไป เราอันนิ่โยไร้บทสนทนาอยู่พัให่
“เอ่อ ผมอโทษรับ “ ผมเอ่ยึ้น
“อืม ไม่เปนไร นอนไหม พรุ่นี้มีาน” บอสเอ่ยมาแ่นั้น
“รับ”
บบทสนทนาสั้นๆ เรา่าน่าทิ้ัวนอน ูเหมือนสายฝน็ยัเทลมาอย่าไม่าสาย แ่เสียฟ้าเียบไปแล้ว ผมรู้สึอุเสียสายฝนที่ระหน่ำลมา เพราะถ้าไม่มีมัน บอสไ้ยินเสียหัวใผมมันเ้นโรมรามอนอเมื่อสัรู่ไปแล้ว ผม่มาหลับล
singto part......
ผมไม่ินับารนอนับนอื่น แ่ผม็ไม่อยาเรื่อมาไปหาที่นอนอื่น ะเป็นอะไรไปนี่็ลูน้อผมนนึเหมือนัน ถึะเป็นแ่เ็ฝึานที่เพิ่รู้ััน็เถอะ ผมเลี่ยารสนทนา ออไปพัสายาที่ระเบีย ใ่ผมแ่พัสายา แ่สัรู่ผมรู้สึเหมือนมีใรมา้อหน้าผม ผมวระลืมาหรือผมวระแล้หลับ่อไป เ็นี่ำลัิะทำอะไร วามรู้สึในใผมมันแปลๆ แล้วเ็นั่น็ล้มมาทับผม ผมไม่อยาะลืมาเลย เพราะอะไร็ไม่รู้ ผมไม่เยไม่ล้าสู้สายาใร แ่ถ้าผมะแล้หลับ่อไม่เนียนเพราะแรที่เ็นั่นล้มท้บมาไม่ใ่น้อยๆ ผมลืมาึ้นหน้าอเราห่าันเพียเล็น้อยเท่านั้น ผมสัเเห็นแ้มอเ็นั้นึ้นสีแระเรื่อแลามไปยันหู นี่เ็นี่เป็นอะไร อาาศร้อนหรอ หรือไม่สบาย
“ทำอะไร”
“ปะ เปล่า รับ พอีผมะมาเรียบอสไปอาบน้ำรับ พื้น เออ ใ่ พื้นมันลื่นผมเลยล้มลไปทับบอสรับ”
ผมรีบลุเินเ้าห้อเพื่ออาบน้ำอย่ารวเร็ว ทำไมนะหรอ หัวใผมิทำไมมันเ้นแบบนี้ ผมื่นเ้นหรอ ื่นเ้นับอะไร ผมหาำอบให้ัวเอไม่ไ้ ผมบ้าไปแล้ว ผมอาบน้ำออมา็เห็นเ็นั่นนั่เหม่อที่ระเบีย ผมยืนมอเ็นี่อยู่นาน อะไรทำให้ผมยืนมอเ็นนี้อย่าไม่อยาะละสายา เ็ผู้ายัวไม่สูมา ผอม าว ใ่เ้าาวมาาวยิ่ว่าผู้หิบาน หน้าาออน่ารั ปาสีมพู เอ่อ...... ผมบ้าไปแล้วมายืนื่นมผู้ายแบบนี้ ผมสะบัวามิบ้าๆออไป
“อ้าว ไม่นอนหรอ ะินลมที่ระเบียยันเ้าหรือยัไ”
“อ่อ รับๆ พอีผมิอะไรเพลินไปหน่อยรับ”
เราเ้านอนันฝั่ใรฝั่มัน ใ่มันวรเป็นเ่นนั้น เราไม่ไ้สนิทันมามาย แ่ผมนอนไม่หลับเลย ผมแปลที่ แ่ผม็้า้านอบ่อย็นอนหลับทุรั้ ทำไมรั้นี้มันเป็นแบบนี้ ผมนอนิอะไรไปเรื่อย็รู้สึว่า้านอฝน ทั้ฝนทั้ลมแรระหน่ำลมาอย่าไม่ปราี แล้วเสียฟ้า็ามมา ผมรู้สึว่าน้าๆผมเริ่มไม่นิ่แล้ว เ้าเป็นอะไร แล้วผม็้อมารับรู้ว่าเ็ฝึานอผมลัวฟ้าฝนหนัแบบนี้
เปรี้ย!! เสียฟ้ารั้นี้ัมา แ่ะไม่อะไรเลยถ้าเ็นี่ไม่ใลัวนโมานั่บนัวผม ผมหวอทำอะไรไม่ถู ีนะที่ไฟในห้อปิไปแล้ว แ่ยัไม่แสา้านอ และแสาฟ้าพอให้ไ้เห็นใบหน้าอเ็นี่ ใบหน้าที่มีแ่วามลัวและใ ผมทำสิ่ที่ผม็ไม่ิว่าผมะทำ โยเพาะับเ็ผู้าย ผมอเ้า อเอาใว้เียบๆ เพื่อปลอบเ้า เพื่อให้เ้าหายใ หายลัว ผมอเ้า้าใว้แบบนั้น โยที่หัวใอผมเ้นไม่เป็นัหวะอีแล้ว ผมลัวเ้าะไ้ยินเหลือเิน เ้าะำในอาารที่ผมเป็น อาารแบบนี้มันืออะไร รู่เียวผมึปล่อยอ้อมอลายออ แล้วบอให้เ้านอน่อไป ผมนอนิว่าเพราะอะไรผมถึทำแบบนั้น แ่ผม็หาำอบให้ัวเอไม่ไ้อยู่ี
//// มันเิอะไร....ับหัวใ...../// ิๆๆ
ความคิดเห็น