คลังเก็บของทั่วไป

ลำดับตอนที่ #490 : Fic ปีใหม่

เสียงเอะอะอึกทึกคึกโครมดังลั่นออกมาจากบ้านตระกูลอุจิวะ ผู้เป็นเจ้าของบ้านนั้นได้แต่ยืนดูผู้คนจัดการตกแต่งภายในบ้าน ทำอาหาร

“อิทาจิ!!!!!!!”เสียงของเด็กสาวผมทองเรียก

“มีอะไรหรอนารุ?”

“มายืนนิ่งเป็นต้นไม้อยู่ได้! ทำไมไม่ช่วยคนอื่นเค้าจัดงาน”

“ชั้นอุตส่าให้สถานที่แล้วนะยังจะให้ชั้นช่วยอีกเรอะ”

นารุจ้องอิทาจิเขม็งก่อนจะฉีกยิ้มแบบสุดๆ

“งั้นก็ดี คืนนี้ชั้นจะได้หาแฟนใหม่”

อิทาจิถึงกับสะดุ้งก่อนจะหันขวับไปทางนารุ

“ก็ได้ ชั้นช่วยคนอื่นเค้าจัดการงานก็ได้”อิทาจิพูดก่อนจะเดินกระแทกเท้าปึงปังไปทางพวกคิบะอย่างอารมณ์เสีย

“นารุ! จะให้เอาไอ้ของพวกนี้ไปไว้ไหน”อิโตะถาม

“ของ?”

“ก็พวกเครื่องดื่มไง ชั้นไปซื้อมาให้แล้ว”

“แล้วไหนล่ะเครื่องดื่ม”

“นี่ไง”อิโตะชี้ไปทางเซนกิโคกิที่ตอนนี้กำลังถือถุงที่เต็มไปด้วยเครื่องดื่มหลากหลายชนิด “ชั้นไม่ถือมาเองให้เมื่อยหรอก”

“อืมๆ งั้นเอาของพวกนี้ไปไว้ในห้องครัวนะ”

“อื้อ”

“คิบะ!นายจัดให้มันดีๆหน่อยสิ!!”นารุแว้ดใส่คคิบะทันที

“อะไรของเธอนารุ ชั้นก็จัดดีแล้วนี่”

“ดีบ้าอะไรล่ะ เอียงอย่างนี้”

“เอียงตรงไหนกัน มันไม่เห็นจะเอียงเลย”

“งั้นนายเดินมาดูเลยมา”

คิบะเดินไปหานารุก่อนจะมองดูผลงานตัว

“เป็นไงเอียงมั้ยล่ะ”

“อะ อือ”

“ไปแก้ไขซะ”

นารุวิ่งวุ่นดูแลเรื่องอาหารหารกินกับการตกแต่งโดยที่ไม่หยุดพัก

“นารุไปพักก่อนก็ได้นะเดี๋ยวชั้นดูให้เอง”อิทาจิพูดอย่างเป็นห่วง

“อื้อ ฝากหน่อยนะอิทาจิ”

นารุเดินออกมาภายนอกบ้านก่อนจะนั่งลง หิมะขาวโพลนปกคลุมบริเวณบ้านตระกูลทั้งหมด แสดงถึงความขี้เกียจของเจ้าของบ้านที่ไม่ยอมกวาดเอาหิมะออก เด็กสาวรู้สึกถึงบางอย่างที่อุ่นๆบริเวณแก้มก่อนจะหันไปด้านหลัง อิโตะถือกาแฟกระป๋องแนบชิดที่แก้มของนารุ

“อากาศมันหนาวนะ กินกาแฟคลายหนาวมันน่าจะดีกว่า”อิโตะยิ้ม

นารุยิ้มก่อนจะรับกาแฟมาดื่ม อิโตะนั่งลงข้างๆนารุ

“หวังว่าอาหารกับเครื่องดื่มมันจะพอนะ”

“หืม?หมายความว่าไง”

“ก็...โจจิกินแหลกอยู่แล้วล่ะ อีกอย่างชั้นชวนพวกญาติพี่น้องชั้นมาด้วยแหละ”

“แล้วทำไมไม่บอกกันก่อนล่ะ”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า พวกญาติพี่น้องชั้นกินกันไม่เยอะหรอก”อิโตะพูดก่อนจะลุกขึ้น “มั้งนะ”

-----ตกเย็น-----

เสียงเฮฮาครึกครื้นดังลั่นจากทุกๆบ้านในโคโนฮะงาคุเระแต่ที่จะดังที่สุดก็คงเป็นบ้านตระกูลอุจิวะ

“เอ้า! คามปาย!!”เสียงซึนาเดะพูดก่อนจะยกแก้วขึ้น

“คัมไป!”ทุกคนในบ้านตระกูลอุจิวะยกแก้วขึ้นมาชน

“ท่านซึนาเดะคะ! ท่านดื่มหนักเกินไปแล้วนะ”เสียงชิซึเนะพูดขัดคอซึนาเดะ

“ปล่อยยัยซึนาเดะไปเหอะน่าชิซึเนะ ถือซะว่านี่เป็นวันปล่อยผี ให้ยัยซึนาเดะได้พักบ้าง”จิไรยะพูดพลางยกขวดเหล้าขึ้นมากระดก

กิ๊ง~ก่อง~

เสียงออดบ้านตระกูลอุจิวะดังขึ้นก่อนที่คนกดออดจะถือวิสาสะเดินเข้ามาทันที

“ไง!มินามิ พาใครมาได้บ้างล่ะ”อิโตะทัก

“ก็เท่าที่เห็น ว่าแต่...มีอะไรกินบ้างหิวจะแย่อยู่แล้ววววว”มินามิลากเสียงยาว

“นู่นอยู่ตรงนู้น ไปแย่งกับโจจิเอาแล้วกัน”

“ไม่มีปัญหา”

“หวัดดีค่าพี่อิโตะ”เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งพูดขึ้น

“อ๊าาาาา...อาย้า~~~ไม่เจอกันนานเลยน๊าพี่ล่ะคิดถึ้งคิดถึง”อิโตะสวมกอดอายะ

“อายะก็คิดถึงพี่อิโตะเหมือนกัน”

“หวัดดีพี่มิซึกิ พี่เมงุมิ มิอุ แล้วก็พี่คาโอรุ”

“อืม”

“แล้วเฮียรัน รุอิ เรจิ เจ๊อามุแล้วก็พวกพี่นาโอกิล่ะ”

“เฮียรันไปแข่งแบด เรจิก็เป็นหวัดนอนซมอยู่ที่บ้าน เจ๊อามุไปฉลองกับเพื่อน พวกพี่นาโอกิไปเที่ยว ส่วนรุอิก็นั่งสวาปามอยู่กับมินามิ”

“แล้วเอาไอ้นั่นมารึป่าว”อิโตะถามขณะวางร่างเล็กของเรจิลง

“เอามาค่ะ”

“เฮ้!อิโตะ รับ!”มิซึกิโยนขวดบางอย่างให้อิโตะ

“นี่มันสปายนิ”

“ก็ใช่น่ะสิ มาเล่นอะไรหนุกๆกันมั้ยล่ะ”

“อะไรล่ะ”

“ป๊อกเด้ง ใครแพ้ดื่มหมดขวด”

“โอเค พี่เมงุมิเล่นมั้ย”

“อืม เล่นก็เล่น”

“เฮ้! พวกเธอจะเล่นอะไรกันชั้นเล่นด้วยคนสิ”คิบะพูดขึ้น

“เล่นป๊อกเด้ง แพ้กินนี่”อิโตะยื่นขวดสปายไปใกล้ๆหน้าของคิบะ

“อืม มาชั้นเล่นด้วยคน”

“เฮ้ย!ทำไมทำนิสัยอย่างนี้เนี่ยโจจิ นั่นมันของชั้นนะเว้ย!!”เสียงมินามิโวยขึ้ทันทีเมื่อโจจิแย่งน่องไก่ชิ้นสุดท้ายไป

“ใครดีใครได้เฟ้ย!”

“ไอ้มุ อุ๊บ!”มินามิกำลังจะด่าโจจิแต่ก็ถูกชิกามารุปิดปากไว้ทัน

“เมื่อกี้จะพูดว่าอะไรนะ”

“ป่าว หมอนี่มันไม่ได้พูดอะไรเลย”ชิกามารุยิ้มแหยๆ

“เอาอือออกไออะ อิอาอาอุ!(เอามือออกไปนะชิกามารุ!)”มินามิพูดด้วยน้ำเสียงที่อู้อี้

“หุบปากไปซะถ้าไม่อยากโดนโจจิอัดเอา”ชิกามารุกระซิบ

“เอาอือออก”

“ไม่ ชั้นรู้ว่าถ้าเอามือออกนายต้องพูดคำนั้นออกไปแน่”

หงับ

จิ้งจอกขนาดกลางขนสีทองกัดเข้าที่ขาของชิกามารุ

“โอ๊ย!ไอ้จิ้งจอกบ้า ปล่อยนะ!!”ชิกามารุปล่อยมือจากมินามิก่อนจะหันไปง้างปากปอนจิให้ปล่อยขาตนเอง

“ไอ้หมู! แกแย่งน่องไก่ชินสุดท้ายของชั้นทำไมกัน ไอ้อ้วน!!!!!”

“อย่างชั้นไม่ได้เรียกอ้วนเค้าเรียกว่าอวบเฟ้ย!!!!!”

“เรียกว่าอ้วนเฟ้ย! อวบมันต้องผอมกว่านี้แยะ”

มินามิกับโจจิเปิดศึกโต้วาทีกันทันที โดยคนที่อยู่รอบข้างได้แต่มองอย่างเอือมระอา

“เฮ้ย!เอาสปายมาอีกขวดดิ๊!!!!”เสียงอิโตะตะโกนขึ้น ใบหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด

“อิโตะ ใจเย็นๆน่า เลิกดื่มได้แล้วน่า”มิซึกิห้ามปราม

หมับ

อิโตะกระชากคอเสื้อของมิซึกิพลางจ้องหน้าเขม็ง

“กล้าขัดชั้นเรอะ”

“มะ ไม่กล้าจ้า เชิญตามสบายเลย”มิซึกิยิ้มแหยๆ เหงื่อนี่ท่วมร่างเลยก็ว่าได้

มินามิเลิกการโต้วาทีกับโจจิก่อนจะหันมาทางอิโตะที่ส่งเสียงเอะอะโวยวาย หน้าของมินามิซีดลงทันที

“คะ คะ คะ ใครเอาเหล้าให้พี่อั๊วกิน!!!!!!!!!!!!!!!!!”

ทุกคนในที่นั้นชี้ไปทางมิซึกิอย่างพร้อมเพียง

“พี่ป่าวเอาเหล้าให้กินนะ แค่สปายเอง แล้วอีกอย่างพี่ชวนอิโตะเล่นป๊อกเด้งใครแพ้ดื่มสปายก็เท่านั้นเอง”

“แล้วดื่มไปกี่ขวด”

“ก็ประมาณ5-6ขวดล่ะมั้ง”

“ห๊ะ! 5-6 ขวด!!”

“อื้อ”

“เฮ้อ งั้นก็ช่างมันดื่มไปแล้วนี่นะช่วยไม่ได้”

“วะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอ้า!ป้าเต็มที่เลย”อิโตะหัวเราะร่วนก่อนจะกอดคอซึนาเดะ“เหล้าไม่หมดไม่กลับบ้าน!จริงมั้ยป้า”

“ช่ายๆ”

“มินามิไปช่วยยกไอ้นั่นเข้ามาหน่อยสิ”อายะพูดขึ้น

“อืมๆ”

มินามิกับอายะออกไปข้างนอกบ้านก่อนจะยกกล่องขนาดใหญ่เข้ามา

“มันคืออะไร”นารุกับอิทาจิถามพร้อมกัน

“เดี๋ยวก็รู้”

มินามิแกะกล่องออก ภายในกล่องใส่เค้กขนาดใหญ่เอาไว้ บนหน้าเค้กเขียนว่าHappy New Year คาโอรุจุดเทียนรอบๆเค้กทั้งหมด

“เอาล่ะช่วยกันนับถอยหลังนะ แล้วเป่าให้พร้อมๆกัน”

“5”

“4”

“3”

“2”

“1”

“Happy New Year!!”

“ได้เวลาหม่ำเค้กแล้วสินะ!”โจจิเสนอหน้าเข้ามาคนแรก

“โนๆ พี่ชั้นไม่ได้เอามาให้กินกัน”

“งั้นเอามาทำอะไร”

“เอามาทำอย่างนี้ไงล่ะ!”อายะพูดก่อนจะหั่นเค้กออกมาชิ้นหนึ่งแล้วปาเข้าหน้านารุ

“หนอย ทำอย่างนี้ได้งั้นกันยะ! ชั้นไม่ยอมแน่!!”นารุพูดก่อนจะปาเค้กไปที่อายะ

อายะก้มตัวหลบทันเค้กเลยโปะเข้าหน้ามินามิ สงครามปาเค้กจึงเริ่มต้นขึ้น

“นารุตามชั้นมานี่หน่อยสิ”อิทาจิกระซิบ

นารุพยักหน้าก่อนจะเดินตามอิทาจิออกไปข้างนอก

“มีอะไรอิทาจิ”

จุ๊บ

“Happy New Yearนะนารุ”อิทาจิยิ้ม

“เช่นกันจ๊ะ”

“จริงๆชั้นก็อยากจะให้มากกว่านี้หรอกนะ แต่เดี๋ยวเสียงมันจะดังเกินไป”อิทาจิยิ้มกรุ่มกริ่ม

“บ้า! อิทาจิลามก ชั้นไปเล่นกับพวกนั้นต่อดีกว่า”

“หึ ถือว่ามีคนอยู่บ้านเยอะนะนารุ ไม่งั้นกระต่ายน้อยอย่างเธอไม่รอดเงื้อมมือหมาป่าอย่างชั้นแน่”