ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2
ดวงใจสายลม - ดวงดาวหัวใจโจร
โรซาน่า
บทนำ สายลมแห่งโชคชะตา
ในห้องทรงงานของพระราชาแห่งอาสลัน
“ฝ่าบาท ทางโน้นส่งพระราชสาส์นมาทูลเร่งรัดอีกแล้วนะพระเจ้าค่ะ ทรงรีบตัดสินพระทัยเถิด เสนาบดีทุกคนต่างวิตกกังวลกับเรื่องนี้มาก”
ผู้ ‘กราบทูล’ เป็นชายวัยกลางคนซึ่งมีรูปร่างสูงหนา ทว่าน้ำเสียงเจือความวิตกกังวลนั้นไม่ได้ทำให้เจ้าของร่างสูงใหญ่ที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานสีดำมะเมื่อมพลอยร้อนใจไปด้วยเลยแม้แต่น้อย ชายหนุ่มผู้ถูกเรียกขาน ‘ฝ่าบาท’ เพียงยิ้มออกมานิดและพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย ฟังดูคล้ายขี้เกียจพูดเล็กน้อยว่า
“จะกังวลไปทำไม ไม่ใช่สาส์นท้ารบเสียหน่อย” ครั้นนึกถึงว่า ความที่ส่งมาในพระราชสาส์นว่าด้วยเรื่องอะไร ริมฝีปากบางได้รูปแลหยักสวยบนใบหน้าคมคายชวนมองก็ขยับยิ้มมากขึ้นอีกเล็กน้อย ก่อนพูดต่ออย่างขันๆ ว่า
“แต่จะว่าไปก็ใจกล้าดีนะ ส่งเป็นสาส์นมาอย่างเปิดเผยเพื่อขอผู้ชายแต่งงาน”
“ฝ่าบาท”
ผู้ดำรงตำแหน่งเสนาบดีต่างประเทศกราบทูลปรามด้วยน้ำเสียงดุ ทว่าผู้ถูกปรามยังคงยิ้มออกมาอย่างขบขันอีกคราหนึ่ง ถามว่า
“ทำไม ข้าพูดอะไรผิดตรงไหนหรือ”
“ผิดทุกคำเลยพระเจ้าค่ะ นั่นเป็นพระราชสาส์นทูลเร่งรัด ไม่ใช่สาส์นขอแต่งงาน ฝ่ายที่ขอคือพระบิดาของฝ่าบาทต่างหาก ทรงขอหมั้นเจ้าหญิงซินเรน่าไว้ให้ฝ่าบาท...”
“ท่านผิดแล้ว ไม่ใช่ข้า” แม้น้ำเสียงจะเรื่อยเอื่อย หากมีกังวานหนักแน่นอยู่ในที สายตาที่มองมาทำให้คู่สนทนาต่างวัยต้องนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนกราบทูลหนักแน่น
“แรกเริ่มอาจไม่ใช่ แต่ตอนนี้ ‘ใช่’ แล้วพระเจ้าค่ะ”
“ท่านพ่อทรงขอหมั้นเจ้าหญิงนั่นไว้ให้ท่านพี่คาซิม”
“เจ้าชายคาซิมสิ้นพระชนม์แล้ว แคว้นเซนทาเนียไม่เกี่ยง แต่ยินดีให้ฝ่าบาททรงเชื่อมความสัมพันธ์อันดีระหว่างแคว้นแทน อีกอย่าง เมื่อครู่รับสั่งผิดอีกแล้วพระเจ้าค่ะ ไม่ใช่ เจ้าหญิงนั่น แต่เป็น เจ้าหญิงซินเรน่าพระองค์ทรงงามที่สุดในบรรดาเจ้าหญิงหลายๆ แคว้นพระเจ้าค่ะ”
“เคยไปเห็นมาหรือถึงได้รู้ว่าสวยที่สุด แล้วท่านเคยเห็นผู้หญิงมามากแค่ไหนกันเชียว” ชายหนุ่มถามสัพยอก ทว่าผู้มากวัยกว่าเพียงขมวดคิ้วและมองสบตาผู้เป็นนายเหนือชีวิตด้วยสายตาดุๆ ไม่ยอมหลงกลเมื่อกราบทูลว่า
“อย่าทรงเปลี่ยนประเด็น ตกลงว่าจะโปรดให้ตอบกลับไปว่าอย่างไรพระเจ้าค่ะ”
“บอกว่าแม้เซนทาเนียไม่เกี่ยง แต่ข้าไม่ยินดีก็แล้วกัน การแต่งงานคงไม่ใช่การแลกเปลี่ยนสินค้า ที่เมื่อสินค้าชิ้นที่ตกลงสูญหาย จะต้องชดใช้ด้วยสินค้าชิ้นอื่นหรือจ่ายค่าปรับ”
“คิดด้วยเกล้าฯ ว่าฝ่าบาทคงต้องทรงปลดกระหม่อมออก แล้วแต่งตั้งเสนาฯ ต่างประเทศคนใหม่ก่อนพระเจ้าค่ะ จึงจะสามารถร่างสาส์นตอบด้วยเหตุผลอย่างที่รับสั่งมาได้”
ผู้ถูกประชดด้วยน้ำเสียงเรียบเพียงยิ้ม แล้วแก้ว่า
“งั้นเปลี่ยนเป็นตอบว่า ข้ายุ่งมากจนไม่มีเวลาแต่งงานก็แล้วกัน”
“เป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นพระเจ้าค่ะ ขอพระราชทานอภัยที่อาจทำให้ทรงขุ่นเคือง แต่กระหม่อมและเสนาบดีอีกหลายคนมีความเห็นว่าฝ่าบาทควรทรงตอบรับและอภิเษกกับเจ้าหญิงแห่งเซนทาเนียโดยเร็วพระเจ้าค่ะ”
“ข้าไม่คิดว่าข้าจะชอบเจ้าหญิงเซนทาเนีย”
“ไม่คิดว่าจะโปรดกับไม่โปรด ไม่เหมือนกันพระเจ้าค่ะ ความคิดล่วงหน้ากับบทสรุปอาจไม่ใช่อย่างเดียวกัน อีกอย่าง ฝ่าบาทสามารถเสด็จเยือนเซนทาเนียเพื่อทรงยลพระสิริโฉมและศึกษาพระอัธยาศัยของเจ้าหญิงก่อน หรือจะทูลเชิญเสด็จเจ้าหญิงมาเยือนอาสลันก็ได้เช่นกันพระเจ้าค่ะ”
เจ้าของดวงหน้างามคมคายพยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงเห็นด้วย ทว่าที่ถามออกมากลับเป็น
“ท่านคิดว่าถ้าข้ายกเหมืองดาไลให้เพื่อแลกกับการถอนหมั้น เซนทาเนียจะยอมไหม”
“ฝ่าบาททรงทราบคำตอบดีอยู่แล้วพระเจ้าค่ะ”
ผู้อ่อนวัยกว่ายิ้มเล็กน้อยเป็นเชิงยอมรับ...ไม่มีทางยอมอยู่แล้ว ผลประโยชน์ที่เซนทาเนียมุ่งหวังจากการอภิเษกครั้งนี้ยิ่งใหญ่และมีค่ากว่าเหมืองเพชรมากนัก
“ข้าก็ถามไปอย่างนั้น ไม่ยกเหมืองที่ใหญ่ที่สุดทางใต้ให้อยู่แล้ว ขืนยกให้มีหวังฝ่ายนั้นเอาทหารปลอมตัวเป็นคนงานมาทำงานในแคว้นของข้า แล้ววันดีคืนดีก็ยึดทางใต้ ส่งกองทัพมาถล่มอาสลันของข้าคงแย่”
“เซนทาเนียคงไม่กล้าเสี่ยง การอภิเษกเป็นวิธีที่ให้ผลช้าแต่ทรงประสิทธิภาพกว่าพระเจ้าค่ะ”
“ท่านก็รู้ แล้วยังอยากให้ข้าแต่งกับเจ้าหญิงคนงามของท่านอีกหรือ”
ไม่เพียงเสนาฯต่างประเทศเท่านั้น เสนาบดีทุกคนแห่งอาสลันต่างคิดได้ ว่าแคว้นเซนทาเนียหวังอะไรจากการอภิเษกระหว่างเจ้าหญิงซินเรน่า...พระขนิษฐาขององค์ราชาไซอัสแห่งเซนทาเนีย กับองค์ราชาฮาลัสแห่งอาสลัน
อดีตราชาแห่งอาสลันทรงเป็นพระโอรสพระองค์เดียวมาหลายชั่วคน พระเชษฐาและพระอนุชาของ ‘เจ้าชายฮาลัส’ ก็สิ้นพระชนม์จนหมดสิ้น ผู้จะสืบราชสันตติวงศ์ต่อจาก ‘องค์ราชาฮาลัส’ จึงยังไม่มี เมื่อใดเจ้าหญิงซินเรน่าประสูติพระโอรส พระโอรสพระองค์นั้นย่อมทรงมีสิทธิ์ในราชบัลลังก์อย่างเต็มที่ อนาคตอันพอจะเดาได้ก็คือ เซนทาเนียจะสามารถผนวกอาสลันเข้าไปเป็นแคว้นเดียวกับตนได้อย่างชอบธรรม
“หลังจากอภิเษก เรายังมีเวลาคิดหาทางป้องกันการถูกผนวกได้พระเจ้าค่ะ แต่หากคราวนี้ทรงปฏิเสธหรือบ่ายเบี่ยงอีก เซนทาเนียอาจใช้เป็นข้ออ้าง ยกทัพมาบุกโดยเราไม่ทันตั้งตัวก็ได้พระเจ้าค่ะ”
“รู้แล้วก็ตั้งตัวเสียสิ” อีกฝ่ายตอบง่ายๆ “อาสลันเล็กกว่าเซนทาเนียมากก็จริง แต่ภูมิประเทศที่ล้อมด้วยภูเขาป่าทึบคงพอใช้เป็นข้อได้เปรียบได้บ้าง ทหารของเราก็ฝึกปรือฝีมือพร้อมรบอยู่เสมอไม่ใช่หรือ”
“เข้าใจว่าใช่ เพราะท่านเดซิมันโม้ให้ฟังอยู่บ่อยๆ พระเจ้าค่ะ”
“ดี งั้นท่านก็ตอบไปว่าข้ายุ่งมาก ยังไม่มีเวลาแต่งงาน” เห็นรอยย่นบนหน้าผากของอีกฝ่ายแล้ว ราชาหนุ่มแห่งอาสลันก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน บอกตามตรงว่า
“ขอทำอะไรตามใจและไม่เห็นแก่บ้านเมืองหน่อยเถอะนะ อนุญาตให้จัดประชุมเสนาบดีเพื่อหารือเรื่องจะปลดข้าออกจากตำแหน่งพระราชาได้ แต่ขอให้เสนอรายชื่อคนที่เหมาะสมจะเป็นราชาแทนข้าขึ้นมาให้ดูด้วย จะขอบใจมาก”
“ฝ่าบาท!” ผู้เป็นถึงราชาถูกเรียกด้วยน้ำเสียงดุๆ อีกครั้งแล้ว “ถือว่ากระหม่อมไม่ได้ยินที่รับสั่งก็แล้วกันนะพระเจ้าค่ะ”
ราชาหนุ่มแห่งอาสลันเผยยิ้มมากขึ้นด้วยความรู้สึกกึ่งขบขัน ก่อนตั้งข้อสังเกตว่า
“ดุอย่างนี้ไม่เหมาะเป็นเสนาฯ ต่างประเทศเลยนะท่านมาคัส น่าจะส่งไปฝึกทหารมากกว่า แต่ก็ขอบใจมากที่ไม่ตำหนิความเอาแต่ใจของข้า ได้บทสรุปแล้วก็กลับไปร่างสาส์นเถอะ บอกเรื่องนี้ให้ท่านเดซิมันและคนอื่นๆ รู้ด้วย ข้าจะทำงานต่อล่ะ”
เสนาบดีวัยกลางคนขยับปากคล้ายจะพูดอะไร แต่แล้วก็นิ่งเงียบ ก้มตัวลงถวายความเคารพแล้วจึงล่าถอยออกไป
***********
“ท่านว่าอะไรนะ” ราชาหนุ่มแห่งอาสลันตรัสถามคล้ายไม่ทรงแน่พระทัยว่าสิ่งที่ทรงได้ยินนั้นถูกต้อง
“ฝ่าบาททรงได้ยินถูกแล้วพระเจ้าค่ะ” เสนาบดีวัยกลางคนกราบทูลเสียงเรียบ ขณะคนประทับหลังโต๊ะทรงงานขยับแย้มพระสรวล ตรัสถามอย่างนึกขันว่า
“ท่านรู้หรือว่าข้าได้ยินว่าอะไร”
ไม่มีคำทูลตอบ
“เอาเถอะ ไม่พูดเล่นล่ะ แต่ท่านแน่ใจว่าไม่ได้กำลังเมานะ”
“หากเป็นเช่นนั้น เสนาบดีคงเมากันทั้งคณะพระเจ้าค่ะ”
“ทั้งคณะเชียวหรือ”
“มากกว่าครึ่งคิดเห็นและลงมติเช่นนั้นพระเจ้าค่ะ”
“ส่วนที่เหลือที่ไม่เห็นด้วย เพราะยึดติดกับคำทำนายสินะ”
รับสั่งปรารภนั้น คนฟังยอมรับด้วยอาการดุษณี
“สรุปว่าเสนาบดีอาสลันดื่มเหล้าเวลาประชุมนอกรอบกัน ถึงได้มีมติแปลกๆ ออกมา วันก่อนท่านยังสนับสนุนให้ข้าแต่งงานกับเจ้าหญิงของเซนทาเนียอยู่เลย วันนี้กลับยุให้ข้าหาสนมเสียได้”
“ฝ่าบาทพระชนม์สามสิบแล้ว สมควรมีพระมเหสีได้แล้วพระเจ้าค่ะ หากอภิเษกกับหญิงสาวอื่นที่ไม่ใช่เจ้าหญิงซินเรน่า อาสลันคงเสี่ยงเป็นอริกับเซนทาเนีย แต่ถ้าทรงมีเพียงพระสนมคงไม่เป็นไร พระโอรสที่ประสูติจากพระสนมแม้ไม่เหมาะจะครองบัลลังก์...” กราบทูลถึงตรงนี้ เสนาฯวัยกลางคนก็ต้องหยุดชะงัก สังเกตสีพระพักตร์ของผู้ทรงเป็นเจ้าเหนือชีวิต ราชาหนุ่มทรงแย้มพระโอษฐ์นิดๆ ตามปกติ ตรัสอนุญาตว่า
“พูดต่อสิ”
“แม้ไม่เหมาะสม ‘ด้วยฐานันดร’ แต่หากเป็นพระโอรสเพียงพระองค์เดียว ยังไงก็เหมาะสมกว่าคนต่างแคว้นพระเจ้าค่ะ” ละไว้ในฐานที่เข้าใจว่า ‘คนต่างแคว้น’ นั้นไม่ใช่ปัญหาเลย หากไม่ใช่คนของแคว้นที่มุ่งหมายผนวกดินแดนอาสลันไปเป็นของตน
“บัลลังก์อาสลันต้องมีผู้สืบทอด แล้วฝ่าบาทก็ทรงงานหนักและทรงเสียสละเพื่อบ้านเมืองมาโดยตลอด ข้าราชบริพารและประชาราษฎร์ทุกคนคงรู้สึกยินดี หากฝ่าบาททรงใช้เวลาเพื่อความสุขส่วนพระองค์บ้าง”
“งั้นท่านก็ให้ข้าหยุดพักผ่อนสักเดือนก็พอ ไม่ต้องให้ข้าหาสนมให้ยุ่งยากหรอก”
เสนาบดีต่างประเทศแห่งอาสลันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าการหาพระสนมสักคนหรือหลายๆ คนเป็นเรื่องยุ่งยากตรงไหน หญิงสาวทั้งอาสลันพร้อมจะถวายกายและหัวใจให้พระองค์อยู่แล้ว เพียงแค่ออกโอษฐ์ รับสั่งว่าโปรดเท่านั้น แต่ไม่ว่าเมื่อครั้งยังทรงเป็นเพียงเจ้าชาย หรือเป็นพระราชา องค์ราชาฮาลัสก็ไม่เคยทรงมีบาทบริจาริกาแม้สักคน
ทอดพระเนตรเห็นสีหน้าของคนที่ยืนเฝ้าอยู่แล้ว ราชาหนุ่มก็รับสั่ง
“เอาเถอะ...สนมของข้าเป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาและเป็นคนแคว้นอื่นก็ได้ใช่ไหม”
เสนาบดีวัยกลางคนค้อมตัวลงถวายคำนับต่ำ
“ขอพระราชทานอภัยที่ทำให้ทรงคิดว่าพวกเกล้ากระหม่อมมีสิทธิ์ล่วงพระราชอำนาจในการตัดสินพระทัยเลือกสตรีที่ฝ่าบาทโปรดพระเจ้าค่ะ”
“ข้าแค่ถามความเห็นดู ท่านคิดมากอย่างนี้บ่อยๆ ระวังหัวล้านนะ” รับสั่งสัพยอกแล้วก็ทรงสรุปว่า
“ขอเวลาจัดการงานให้เรียบร้อย ทิ้งให้คนอื่นดูแลอย่างไม่ต้องห่วงสักเดือนก่อน เดือนหน้าข้าอยากไปเนลซายด์ ช่วยจัดการเรื่องให้ด้วย บางที ข้าอาจมีสนมคนแรกเป็นคนเนลซายด์ก็เป็นได้”
เสนาบดีวัยกลางคนน้อมรับพระกระแสรับสั่งไปปฏิบัติตามทั้งที่ยังรู้สึกคลางแคลงสงสัย หากเมื่อผู้ทรงเป็นนายเหนือเกล้าไม่มีรับสั่งอธิบายเพิ่มเติม เขาก็ไม่บังควรทูลถาม อีกอย่าง เป็นเนลซายด์ก็ดีแล้ว บรรดาเสนาบดีที่มีความคิดแตกแยกคงยอมรับกันได้ทั้งสองฝ่าย
บางที ‘สตรีจากทิศใต้’ อาจมาจากเนลซายด์ก็ได้...ไม่ใช่เซนทาเนีย
มาคัสออกไปแล้ว ในห้องทรงงานเหลือเพียงผู้ทรงเป็นเจ้าของห้องและมหาดเล็กที่อยู่เวรประจำวันอีกสองนายเท่านั้น สายพระเนตรของราชาหนุ่มแห่งอาสลันจับอยู่บนแผนที่หนังผืนใหญ่ที่แขวนอยู่บนผนังด้านหนึ่ง บริเวณที่กำลังทอดพระเนตรไม่ใช่ดินแดนใดดินแดนหนึ่ง แต่เป็นพรมแดนของสองแคว้น
อาสลัน และ...เนลซายด์
บางที สายลมแห่งโชคชะตาอาจพัดให้กาลเวลาย้อนกลับ และพาให้อดีตฝันวันเยาว์หวนคืนมา
***********
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น