[สามก๊กพิสดาร]<---สาระ/เล่าจากภาพ--->

ลำดับตอนที่ #6 : เล่าเสี้ยน -- ข้าก็แค่เนียนโง่เหมือนเตี่ย!!

[สาระวันนี้]

เล่าเสี้ยน -- ข้าก็แค่เนียนโง่เหมือนเตี่ย!!

เล่าเสี้ยน ฮ่องเต้องค์สุดท้ายของราชวงค์จ๊กม๊ก เอ้ย!! จ๊กก๊ก หลายคนติดตามผลงานเล่าปี่มาครั้งตั้งตัวจะเห็นว่าเมื่อ เล่าปี่ลี้ภัยไปอยู่กับโจโฉ เล่าปี่เสรแสร้งแกล้งทำตนโง่เง่า กลัวกระทั่งฟ้าผ่า ปลูกผักพืชสวนครัว รั้วกินได้ไปวันๆ ให้โจโฉตายใจ

ครั้งเมื่อ เล่าเลี้ยนครองราชย์ บรรดาลความเรือหาย ให้กับราชวงศ์โดยการฟังแต่คำหวาน ไม่รู้จักสำนวนไทย "หวานเป็นลม ขมเป็นยา" จึงนำพาแต่ชาติขันที

การเมืองเละเทะ ไม่เอาไหน เป็นสาเหตุใหญ่ของความพ่ายแพ้แก่จ๊กก๊ก พฤติกรรม พี่ท่านคือยอมแพ้ราบคาบ น่าอดสูจนผู้คนรุ่นหลังไม่ยินดีกราบไหว้ และไม่ได้รับการบันทึกเป็น วีรชนสามก๊ก

แต่ถ้ามี บันทึกทรชนสามก๊ก อาเต๊าอาจได้ตบเท้ามาเป็นคนแรกๆ

ครั้งเมื่อ เล่าเสี้ยนถูกกุมตัว ไปลกเอี่ยง สุมาเจียวจัดงานเลี้ยงระบำเสฉวนแลแสร้งถาม อาเต๊าว่า "คิดถึงเฉสวนมั้ย?" - -"

อาเต๊าก็บอกไปว่า "อยู่ที่นี้ลั้นลาดี ไม่คิดถึงเสฉวนเบย"

ขับเจ้ง ได้ยินดังนั้นกระซิบพอให้ทุกคนได้ยินว่า "เขาถามลองใจท่าน หากท่านบอก คิดถึงเสฉวนเพราะพระศพบิดาอยู่นั้น ถ้าท่านตอบว่า คิดถึงวิทยา เขาก็จะพาเรากลับบ้าน"

สุมาเจียวหัวเราะแหยๆ ถามซ้ำว่า "มีถั่วมั้ย"

เล่าเสี้ยนตอบพลางร่ำไห้พรรณาบอกว่าคิดถึงวิทยาเหลือเกิน

สุมาเจียวอึ้ง ซึ่งไม่คิดว่าเล่าเสี้ยนมันจะลอกคำต่อคำขับเจ้งมาดังนี้ก็เปรยว่า ท่านกล่าวตามคำขับเจ้ง

เล่าเสี้ยนก็รับว่า ใช่ ข้าพูดตามขับเจ้ง

สุมาเจียวถึงขั้นฮาอี้แตก ปล่อยเล่าเสี้ยนกลับเสฉวน เพราะแน่ใจว่า ปล่อย ฟายมิใช่ปล่อยเสือเข้าป่า ดีกว่าเลี้ยงไว้ในคอกเปลืองเสบียง

........ ใครเลยจะรู้ว่า เล่าเสี้ยนนั้นได้ความเนียนมาจากบิดา......

‪#‎หรือว่าฟายได้เข้าป่าไปแล้วจริงๆ‬ -_-"