ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไม่แน่ใจในตัวเอง รักในวัยรุ่นคือรักครั้งแรก(จากเด็กอุทัย)

    ลำดับตอนที่ #1 : เช้าวันใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 31 ต.ค. 49


    เรื่องมันเริ่มขื้นเมื่อ.......

    ตื่นตื่นสายโด่งแล้วนั้นเป็นเสียงที่ได้ยินทุกเช้า
    "แป็ปน่าขออีกหน่อย" นี่ละคับตัวผม ผมมีชื่อว่า เร ชื่อจริงไว้ก่อนอายุ 16 ปีอายุพึ่ง 16 แต่ทำไมหน้าแก่แก่เกินไวปีนี่ก็ม.4
    แล้วเรื่องเกจก็ขึ้นขึ้นลงลงส่วนใหญ่หมดไปกับเกมมากกว่าแต่ช่วงนี้เกจตกมากจึงต้องเบาเรื่องเกมลงหน่อยแต่เห็นอย่างนี้ผมก็
    เด็กเรียนเหมือนกันนะเนี่ยผมเลือกเรียนสายวิทยเลยนะได้อยู่ห้องหนึ่งเลยนะผมเป็นเด็กจังหวัดอุทัยพ่อเป็นคนชัยนาท
    แม่คนเป็นเชี่ยงใหม่ ส่วนเรื่องที่ลำบากใจคือตั้งแต่ม.1-4 ตลอดสามปีไม่เคยมีแฟนเลยแม้แต่คนเดียวอายุ  16 แล้วความ
    รักยังไม่มีเลย
    "ไปอาบน้ำเดี้ยวนี้ ไป"ไล่เหมือนไม่ใช่ลูก

    "ไปแล้วนะแม่"ผมเดินออกนอกบ้านตรงไปยังรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน เว็บ 100s สีดำ ผมขี่รถไปเรียนทุกวันไม่มีคำว่าสายเพราะ
    ผมนั้นขี่ที่เกือบ 100 ถึงโรงเรียนเพียงอึดใจเดียว  ผมเรียนอยู่ พุทธ ถ้าเป็นเด็กอุทัยคงรู้จักการเรียนก็นานเบื่อเหมือนเดิม
    พักเที่ยงคนเยอะบรรลัยบางวันผมก็ไม่กินข้าว
    "เอาไงกันดีคับพี่น้อง"ผมถามเพื่อนผม
    ต้อม"เยอะโคตร ชื้อหนมดีกว่า"อ้อเกือบลืมผมมีเพื่อนอยู่ 2 ตัวนี่ไอ้ต้อมไอ้นี่หัวดีในเรื่องการเรียนแต่เอาไปใช่ในเรื่องซกมก หมดชีวิตมันหมดไปกับเกมหมดต้อมหัวก็ดีแต่เซ่อซ่าด้วยใบหน้าที่พิลึกรับกับความเซ่อของมัน
    ต็ะ"เออกินหนมดีกว่า"ส่วนไอ้นี่โคตรลามกแทบตัวใหญ่คิดแต่จะเอาอย่างเดียวออกแนวบ้ากว่าไอ้ต้อมแต่มีสติกว่ามีนามว่าต็ะ"
    ที่สหกรรจะมีเด็กตัวอ้วนอ้วนดำดำหัวยุ่งยุ่งขายของเกินราคาอยู่พวกผมก็ซื้อกินกันประจำ   ชีวิตของผมก็เป็นอย่างนึ้ละคับ

    จนกระทั้งเธอเข้ามาในชีวิตผม

         "เฮ้อ กี่โมงแล้ววะ"ผมถามเพื่อนเพราะเห็นใกล้หมดพักเที่ยงแล้ว
    ต้อม "ใกล้ขึ้นเรียนแล้ว ไปเหอะ"
         "เฮ้อ รอแป็ปเดี้ยวกุไปหาอะไรกินก่อน หิวหิว"
    ต็ะ   "มึงหิวอะไรตอนนี้ ตอนเขาข้าวขายก็ไม่กิน ไม่รอโว้ย"
         "เออ ไม่รอก็ไม่ต้องรอ ไม่งอก็ได้วะ ไปเลยพวกมึงอ่ะ" ไอ้พวกเวรแค่ให้รอนี้ก็รอไม่ได้ข้าวเหลือบ้าไรละเสือกลงมาก่อนทิ้งให้กุทำงานอยู่คนเดียวพอลงมาข้าวก็หมดพอดีผมรีบเดินไปซื้อไอติมในสหกรรหยิบไอติมมาแท่ง
    "เบื่อ เบื่อโว้ย"
    ผมหันตามเสียงที่ตะโกน  นั้นเป็นครั้งแรกผมได้เจอกับเธอ  เป็นเด็กผู้หญิงนั้งกินไอตินอยู่ผมสั้นออกน้ำตาลหน่อยผิวขาวมากหน้าตาก็น่ารักดีแต่ผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรหลอกผมก็ไม่ได้ใส่ใจเลยเดินออกมาขึ้นชั้นเรียนเรียนต่อจนถึงเวลาเลิกเรียน ผมชอบรอให้คนเดินออกก่อนที่จริงก็ดูหญิงไปด้วยส่วนไอ้ 2 ต.มันออกไปก่อนแล้วกลัวจองเครื่องไม่ทันจนคน
    เริ่มน้อยแล้วค่อยเอารถออกทุกเย็นผมต้องไปคืนการ์ตูนแถวโรงเรียนทุกวันเมื่อก่อนผมก็ไปคืนกับพวกไอ้ต้อมแต่เดี้ยวนี้ผม
    ต้องมาคืนคนเดียวเพราะไอ้ต้อมแม่งติดเกมจัดส่วนไอ้ต็ะไอ้นี่อย่าชวนเลยเพราะมันเล่นจะอ่านตูนโป็อย่างเดียวแล้วมันมากับ
    ผมด้วยแล้วคนเขาจะคิดยังไงล่ะสุดท้ายมาคนเดียวดีที่สุดผมคิดว่ามันคงเหมือนทุกวันแต่มันมีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือน
    ผมขี่รถมาถึงร้านเช่าแต่วันนี้เขาเปิดเย็นที่ร้านจะมีม้านั้งอยู่ผมชอบไปนั้งรอตรงนั้นระหว่างผมนั้งรอมีกลุ่มผู้เดินมา 3 คนผมก็ไม่ได้สนใจแต่สิ่งที่ทำให้สนใจคือเด็กเมื่อตอนกลางวันเดินมาด้วยเมื่อเธอเห็นหน้าผมประโยคที่ได้ยินเมื่อตอนกลางวันก็ดังขึ้น "โอ้ย เบื่อ เบื่อ....."
    บ่นอีกแล้วไม่รู้จะเบื่ออะไรจังเลยแต่ผมก็ไม่สนใจเเล้วผมก็ไม่รู้จักเขาด้วยแล้วผมจะไปยุ่งอะไรกับเขาล่ะแต่ด้วยความเป็นคนดี
    และก็รำคาญด้วยผมจึงลุกให้พวกเขานั้งพอผมรอไปสักพักเห็นว่ายังไม่เปิดก็เลยก็ขี่รถกลับบ้านดีกว่าแต่ผมรู้สึกว่ามีคน
    กำลังมองผมอยู่แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเข้าเกียร์แล้วขี่ออกไปเลยหมดไปหนึ่งวันกับชีวิตของผม
    แต่สิ่งที่ผมสงสัยคือผมรู้สึกเหมือนเคยรู้จักเด็กผู้หญิงคนนั้นแต่ผมคิดไม่ออก

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×