คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ความฝัน/ความจริง
........
............
.................
ผมลืมาื่นึ้นมา็พบว่าัวเอนั้นไ้ลับมานอนอยู่ที่เียะแล้ว โยมีแสลอผ่านประูออมาวนึูใ
ผมลุึ้นมาอย่าัวเีย่อนที่ะเินไปเปิประู ็ไ้พบับเมย์ที่ำลัทำอาหารอยู่
แ่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมลับรู้สึถึบรรยาาศเียบเหาออมาาัวอเมย์
สสัยผมิไปเอละมั้
ผม่อยๆย่อเ้าไปหาภรรยาอย่า้าๆ อยาทำารให่ใ้อนิ่
้าและเียบัน านั้น็......
หมับ!!
ว้าย!!
เมย์รีร้อเสียหลออมาในะที่ผมโอบอเธอา้านหลั
“พัน์เหรอ?”
“ะใระอีละ”
“นั้นสินะ.....”
เอ๋? นี่ผมทำอะไรผิไปอย่าั้นเหรอ? หรือว่าเธอำลัโรธผม?
ผมพยายามนึถึวามทรำล่าสุ นั้น้ือารเปิร้านอาหารเพื่อ่วยเหลือพนัานโรแรมนี้แล้ว นอาผมที่ไม่ยอมบอถึวามผิปิที่ผมทำออมาแย่ มัน็ไม่มีอะไรผิปิเลยนี่นา
“เป็นอะไรไปเหรอเมย์”
“อ่อ ไม่มีอะไรหรอ ที่รัลับไปนั่ที่โ๊ะเถอะ เี๋ยวันทำับ้าวมาให้”
“เย้!! วันนี้เป็นเมนูอะไรเหรอ?”
“้าวหมูทอับสลัน่ะ”
“ผมแทบอใรอไม่ไหวะแล้วสิ”
“อืม.....รอ่อนนะ”
น้ำเสียและท่าที ทำไมูันแปลๆยัไไม่รู้
“เมย์.....”
“ะ?”
“ผมทำอะไรให้เธอเือใรึเปล่า?”
“็ไม่นี่”
“ั้นเหรอ?”
“อืม”
ถ้าเมย์ไม่ไ้เือใ แล้วทำไมบรรยาาศถึันแบบนี้ละ ไม่ ผม้อทำอะไรให้เธอลำบาใแน่ๆ แ่เธอไม่ยอมบอเรา.....
ปัหา็ือสิ่ที่ผมทำนั้นมันืออะไร
ผมรุ่นิอย่าหนั ทบทวนวามทรำทั้หมมาั้แ่อนแ่านนถึบัุบัน
!!
ู่ๆผม็เิอาารปวหัวอย่ารุนแร แ่ผม็พยายามเ็บอาารเอาไว้ เพราะไม่อยาให้เมย์ัวล
นระทั้อาหารฝีมืภรรยาอผมไ้มาถึ
“อบุน๊า~”
“อืม”
สิ้นเสียเมย์็ลับมานั่ร้ามผม่อนที่ะัอาหารใส่ปาราวับไม่มีอะไรเิึ้น
แ่ไม่รู้ทำไมผมลับสัมผัสไ้ถึวามเย็นยะเยือับแรันอันมหาศาลที่ออมาาัวเธอันละ?
“อ่ะ เมย์ อาหารที่เธอทำมีเหลือมั้ย?”
“็มีนะ ทำไมเหรอ?”
ผมลุึ้นไปั้าวใส่ถ้วย นำหมูทอ 3 ิ้นัเรียอย่าสวยาม ่อนที่ะนำมาวาไว้รมุมห้อ านั้น็ปธูป
แน่นอน เพราะสิ่ที่ผมทำทั้หมนี้เออุทิศแ่แฟนเ่าอเมย์ยัไละ
ว่าแ่ นี่มัน็ั่วโมนึแล้วนะ ทำไมผมถึไม่เห็นเาเลยละ
ผมลับมาทานอาหารที่โ๊ะามปิพร้อมับมอูถ้วยเรื่อเ่นไหว้ไปพลา นระทั้ผมทานอาหารหม ผม็ไม่เห็นแฟนเ่าอเมย์ปราัวเพื่อมาินเลยแม้แ่นิเียว
ความคิดเห็น