คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 จุดเริ่มต้นของความแค้นคือ...ความเศร้า [ep.2]
“หึ เธอไม่้อมาใ้มารยาเรียร้อ เหมือนแม่เธอหรอนะ หรือเธออยาเป็นเมียน้อยเหมือนแม่อเธอ” ไวท์พููถูเธอ
“นี่ พี่ไวท์พูเินไปแล้วนะะ” เลอบลับ้วยสีหน้าโมโห
“หึ มาูสิ ถ้าแม่เธอเป็นเมียน้อยพ่อัน แล้วเธอมาเป็นเมียันอี มันะสนุแ่ไหน” ไวท์พูบ เาปล่อยมือาเธอ เปลี่ยนมาับใบหน้าเรียวเล็อเธอ แล้วประบปาูบเธออย่ารวเร็ว
“อื้อ ปล่อย อืม อื้อ” เลิ้นไปมา มือเล็ทุบีที่ไหล่ว้า อเาอย่าเ็มแร แ่นั่นไม่ทำให้เาสะทสะท้านเลย
ไวท์เลื่อนมือหนามาอรัเอวบาให้แนบิัวเา แล้วุันูบปาบาอย่าูื่ม ไร้ึ่วามอ่อนโยน เาูริมฝีปาอเธอนบวมเ่อ มือเล็หมเรียวแระทุบี ไ้แ่เาะไหล่อเาไว้ น้ำาไหลอาบแ้มเนียนอเธอ เมื่อเธอหยุารทุบีเา าูบทีุ่ัน ลับแปรเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน มือหนาลายเอวบาให้หลวมๆ พอให้เธอยับหายใไ้สะว แ่ร่าายยัแนบิันอย่าลึึ้ มือหนาลูบไล้เ็น้ำาที่อาบแ้มอเธอ แ่ริมฝีปาหนายัไม่ผละออาปาบา ลิ้นร้อนพยายามลุล้ำเ้าสู่โพรปาอันแสนหวาน เธอเผลอให้เาเ้าไปอย่า่ายาย้วยสัมผัสที่อ่อนโยนทำให้เธอเลิ้มไปับเา เมื่อเห็นว่าเธอเลิ้มไปับเา เาอุ้มเธอพาเ้าไปยัห้อนอนรับแที่อยู่บริเวนั้น และล็อประูล ่อนะพาร่าบาไปยัเียนอนนุ่มๆ เมื่อราบาสัมผัสเียนอนนุ่ม เธอ็ไ้สิึ้นมาทันที
“พี่ไวท์ะทำอะไระ” เลมีสีหน้าใมา ที่อยู่ๆร่าอเธอ็มาอยู่บนเีย
“ทำให้เธอเป็นอพี่ไ” ไวท์อบ่อนะโน้มทับร่าบา แล้วประบูบปาบาอีรั้อย่าูื่ม
“อื้อ อื้ม ไม่ อื้อ” เลพยายาม่อสู้แ่็ไม่เป็นผล
เมื่อูริมฝีปาอเธออย่าพอใ เา็ผละออาปาเธอ แล้วเลื่อนไปูเม้มออาวเนียนอย่าูื่ม มือหนาลูบไล้ไปามเรือนร่าบา ามส่วนเว้าส่วนโ้ ทั้ที่มีเสื้อผ้าอาภร์และไม่มี
“อื้อ พี่ อ่ะ ไวท์ หยุเถอะ่ะ อื้อ อื้มม” เลพยายามห้ามเา แ่ลับมีเสียราหลุออมา เพราะสัมผัสที่เามอบให้มันั่เสียวเหลือเิน
“หึหึ เธอไม่อยาให้พี่หยุหรอ อย่ามาทำเป็นไม่เยหน่อยเลย” ไวท์ูถูเธอ
“พี่ไวท์ อื้อ หยุ่ะ หือ อื้อ” เลพยายามผละเาออ แ่เธอ็สู้แรเาไม่ไหว
ความคิดเห็น