ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Ep.4
เรียมัวที่ะไปหรอ..อือ..ผมเอ็ี้เียเินไป(?)
อาาศอนเ้ามันน่านอนนี้เินไป่าหา
“อาสึยะื่นไ้แล้วนะ”
“ออี5นาทีสิพี่รับ”
“วันนี้้อไปทัศนศึษานะ”
“อือ. รู้แล้วน่า”
นเายิ่่วๆอยู่นะเฟ้ยย
ไม่เห็นอยาไปสันิ
ริๆนะเฟ้ย! อย่าิว่าันเป็นพวึนเเระปาไม่รับใเ็าเลยนะ!
ไม่อยาไป็ือไม่อยาไปเฟ้ย!!
“อาสึยะเลิทำหน้าบูไ้ไหม”
“็มันน่าเบื่อนี้น่าไม่เห็นน่าสนุรไหนเลน”
“เมื่อืนยัละเมออยาไปอยู่เลยนะเสียัมาเลยนะเมื่อืนนะ”
“บ้าบอไม่เยเห็นอยาไปเลยสันิ”
“อย่ามาึนนะอาสึยะื้อแล้วนะเรานะ”
“อโทษรับบบบบบบไอพี่บ้าาา”
ิ! ละมละเมอบ้าบออะไรไม่เห็นเยนึออเลย
“ไปเร็วเถอะน่าอาสึยะเี๋ยวไม่ทันะโนอาิสึนะว่าอีนะ”
“รู้แล้วน่าา”
“อาสึยะนายอยาไปโรเรียนันิสัยสั2-3ปีไหมะไ้ไม่เอหน้าิโร่าใายอีรอบไ”
“เียบไปเลยโยนุันไม่ไปเ็าและอีอย่าทำไมัน้อาใายแ่ไม่ไ้เอหน้าเนี้ย”
แล้วทำไมผม้อัวล้วยว่ายัยโยนุะพาผมไปริๆนะิแล้วนลุ---
แล้วละไปไ้รึยัเนี้ย
ผม็อยืนยันำเิมว่าผมไม่ไ้อยาไป..ไ้ผมยอมรับว่าผมอยาไปแ่็ไม่ไ้อยาไปนานั้นสัหน่อย
อย่าไปบอเ้าพวนั้นละเี๋ยวะเอามาล้อผมไ้
"ไปันเถอะน่าา"
[โรเรียนฮาุเรน]
อนนี้ผมำลันั้อยู่บนรถนัเรียนอโรเรียนฮาุเรนัน้อไปแ่ละห้อนี้สิ
น่าเบื่ออยาไปับพี่มาว่า
“อนั้้วยไ้ไหมอาสึยะ”
“ไม่”
“ทุๆนนั้ที่้วย่ะเราะออเินทาันแล้ว”
“ถ้าั้น็อนั้้วยละัน”
“ิ...ยัยอาารย์สาววายบ้า”
ยัยอาารย์สาวเว! อายุแ่20แ่นี้
ถ้าันยัไม่ายนะัน็เป็นพี่ธอั้4ปี
นะ!!
“ันอถามริๆนะอาสึยะนายอบฟุบอลหรอ”
“แล้วะทำไมนายมีปัหาหรอ”
“มี..มีมา้วย”
“ปล่อยแนเสื้อันะนาามิเนะอย่าหาว่าันไม่เือนนาย”
“อับแปบนะ...ันเมารถ”
“เมารถ--...นหน้า้า*แบบนายเนี้ยนะเมารถ”
“แล้วมันผิรึไอุ๊บ..”
“อย่าเพิ่เอามันออมานะเว้ย! ยัยอาารย์สาววายนาามิเนะะอ้วรับ!”
“อะไรนะนาามิเนะุอาเียนุิะวะอรถ่อน่ะ!”
ไอนาามิเนะมันรีบวิ่ลไปอ้วพ่อแม่มึเป็นเอะแฟล็หรอรับ!
ผมว่ามีนนึหน้าาอนาามิเนะไม่อออือ...ผมมันสีน้ำาลาสีฟ้าผิวามันสวมแว่นะินาารออันเยอะึ้นแล้วนะเอาริๆผมเอ็ไม่อยาอธิบายหน้าามันหรออยาอ้วเวลาพูถึมัน้วย้ำ
“ฟุบุิ...ันว่านาย้อูแลิิโร่แล้วละ”
“หรอ...นายเป็นใร?”
“ันื่อ ไโะ ยูมะ เพื่อนร่วมห้อนายไละเรียยูมะ็ไ้นะ ”
“ั้นหรอ”
“เย็นาันะนายนะเป็นน้อายอโ้ฟุบุิสินะ”
“ใ่และ่วยเียบสัธีเถอะนะันอร้อ”
“อโทษ้วยละันฮะๆ”
อะไรันหมอนี้เหมือนนที่หนีออาศรีธัามายัไยัั้น
เฮ้อ...ไอุมึนาามิเนะเอ็ะอ้วอีนานไหมรับ
“เอาละทุๆนเินทาัน่อเถอะ”
“รับ/่ะ”
รถมัน็่อยๆออไปามเส้นทา
ผ่านมาหลายที่โรๆ
ไอนาามิเนะเอ็ินยาไป็ไม่อ้วออมาหลีารอบแร
ส่วนไอุยูมะเอ็พยายามวนุยัรับ
อยาไปับพี่มาว่ามันเียบสบี
อยู่รนี้เสียัไม่พอยัอึอัอี!
อให้มันถึเร็วๆเถอะนะโรเรียนไรมนั้นนะเหมือนผมะไม่ไ้บอสถานที่ที่ะไปสินะ...เราะไปที่สวนสนุัน--
เป็นที่ที่ผมสอิเสอียนที่สุเท่าที่เยไปมา
็ผมไม่อบที่นเยอะๆนี่น่ามันน่ารำาแถมพวไรมเอผมไ้่าวว่า
ทีมฟุบอลนะเป็นทีมที่...น่ารำารลูหูลูาผมมาเท่าที่ผมอ่านมา!
แ่มัน็อาะไม่นานั้น็ไ้หรอมั้
ในที่สุ็มาถึ
ผมว่าถ้าอีนิเียวผมไ้มีเรื่อทะเลาะับไอุยูมะแน่ๆ
“นัเรียนายลารถ้า”
“ทำไมละรับ!”
“เราะให้โรเรียนไรมนัเรียนหิมานั้ับนัเรียนหิอเรานะ”
“แบบนี้็ไ้หรอ่ะ!”
“ไ้สิ้ะะ”
อะไรอป้าแฟะ!!
อย่าบอนะว่านัเรียนายเอ็้อไปนั้ับพวไรม้วย!
ไม่เอานะเฟ้ยย
“สำหรับสมาิมรมฟุบอละไ้นั้ับมรมฟุบอลอไรมนะะ”
“อะไรนะ!!!!!!”
“เอาละๆไปไ้แล้ว้ะะ”
ยัยอาารย์สาววายบ้า!! ใรเป็นนิเรื่อนี้ึ้นมาฟะะะ
ยัยไรท์เอร์สมอลวแทำอะไรลไปรู้ัวไหมอนพิเศษรั้หน้าันอเือเธอลารายารเลยละัน!!
(มันลามปามมาไรท์แล้ว่ะะ ูมัน!!)
พวนัเรียนายอย่าพวผมเอ็้อำใยอมลารถไปอย่าปริยาย
ทำร้ายิใันมายัยอาารย์เว
เอาเป็นว่าพวผม็้อมานั้อีฝั่ที่ร้ามับพวไรม
“ินสุเะูสินๆนั้นหน้าาเหมือนุฟุบุิเลยเนอะ”
“นั้นสินะเทนมะเหมือนราวับแม่พิมพ?เียวันเลย”
แม่พิมพ์เียวัน?...ะไม่ให้มันเหมือนไ้ไละไอพวเ็บ้า็แฝันนิเว้ยย
“อโทษนะรับไม่ทราบว่าุื่ออะไรหรอรับ”
“....ถามผมหรอ?”
หือ...หน้าาเหมือนผู้หิะมั...ผู้ายสินะอย่าหวัะหลอผมไ้โนมาเยอะละ
“็ใ่นะสิรับ! ุิว่าผมถามเบาะหรอ!!”
“อ่า...ฟุบุิ อาสึยะ ทำไมมีปัหาอะไรับื่อผมมาหรือไ?”
“ฟุบุิหรอ!!!”
“อะไรอพวนายันบ้าบอะมั”
ถามบ้าอะไรันื่อผมมันไปหนัหัวใรรึไหรือมันมีื่อพ่อแม่ใรหรอรับ??
พวนี้รู้ัพี่้วย...ใรัน?
“นะ..นายเป็นอะไรับุฟุบุิันหรอ”
“...............ไม่้อรู้ะีว่านะและ่วยนั้เียบๆ้วยน่ารำา”
“...อโทษ้วยละัน”
“อาสึยะไม่พูแรไปหน่อยหรอ..”
“พูแร...นี้ันพูแรหรอ?”
“็ใ่นะสิ”
“อย่าั้นหรอ?”
ผมละับไอเ้าพวนี้ถามไปทำเพื่ออะไร!!
----------------ั ับ!!--------------------------------
อนนี้เรา็มาถึสวนสนุที่ผมละอยาเปลี่ยนื่อมันะื่ออะไรรู้ไหม?...
‘ไรท์เอร์แลน’
ื่อบ่บอไ้เลยว่ายัยไรท์เอร์เป็นเ้าอที่นี้แิื่ออื่นไม่ไ้แล้วรึไวะะะ
ผมมอหาพี่ทำไมหาไม่เอนะหรือรถยัไม่มาันแ่พวโ้้อมา่อนอยู่แล้วไม่ใ่หรอ
“ทำหน้าเรียอะไรเมนส์มาหรอ?”
“ู-ผู้-าย-รับ!!”
“เฮ้ๆไม่เรียน่าอาสึยะแ่หาโ้ไม่เอเอ”
“อาสึยะะะ อยู่นี้เอมาับพี่แปบสิ”
“อือ.. ”
นี้นหรือผีวะะ มอหาปุปมาปับายยาายเย็นริๆเหมือนแ่พี่ัวเอยัไยัั้น-_-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น