ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างนางร้าย

ฉันหลิวอี้เป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับยุคโบราณเป็นชีวิตจิตใจ มีตอนหนึ่งที่ฉันได้เดินไปหยิบหนังสือเล่มที่เคยอ่านเมื่อครั้งก่อนมาอ่านอีกครั้ง เพราะว่ายังอ่านไม่จบ พออ่านไปได้สักสองสามหน้า ฉันก็ได้เห็นกำไลสีทองระยิบระยับ และอัญมณีสีฟ้าที่ส่องแสง พอมองดูกำไลอันนั้นไม่นาน

อยู่ๆแสงก็ได้มีแสงวูบขึ้นมา และทุกอย่างก็เป็นสีขาวไปหมด พอจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เหมือนหนังตาจะหนักเอามากๆ พอลืมตาขึ้นมาได้ สิ่งที่ฉันเห็น กลับไม่ใช่ห้องสมุดหรือโรงพยาบาล แต่กลับกลายเป็น ห้องหรูๆที่ในห้องเป็นสีที่ฉูดฉาดเอามากๆ แถมร่างกายก็ดูจะผอมแห้งแรงน้อยเอามากๆ

พอได้สติกลับมา ฉันก็ได้ลุกขึ้นและเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง ที่มีกระจกบานใหญ่เอาไว้ส่อง พอเดินไปดู ฉันก็ถึงกับอ้าปากค้าง เพราะว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่ร่างกายฉันแม้แต่น้อย หน้าตาก็แต่งหน้าสีฉูดฉาด ทั้งแก้มที่เป็นสีชมพูทั้งสีลิปสติกที่สีแดงเกินจะบรรยาย หน้าที่ขาวกว่าตัวเหมือนปะแป้งเหมือนเด็กๆ ฉันได้สตั๊ดไป3วินาที

พอสตั๊ดไป3วินาทีแล้ว อยู่ๆเสียงเคาะประตูก็ได้ดังขึ้น พร้อมกับเสียงเด็กสาวที่เอ่ยขึ้นมา

"คุณหนูเจ้าคะ หม่อมฉันได้เอาสำหรับอาหารมาให้ท่านแล้วเจ้าคะ"พอสิ้นเสียงพูดของเด็กสาวเงียบไป ฉันจึงได้พูดออกไป

"เข้ามาได้"

แอ๊ด//เสียงเปิดประตู

พอเด็กคนนั้นเข้ามา ฉันถึงกับตกใจ เพราะว่าร่างกายนางดูย่ำแย่เอามากๆ ไม่รู้ว่าถูกใครทำร้ายมา ฉันจึงได้พูดกับนาง

"เจ้าไม่เจ็บแผลหรือ?"

"...มะ ไม่เจ็บเจ้าคะ!!"

(หือ? นางไม่เจ็บจริงๆหรือ ดูนางแล้วนางกระวนกระวายใจจัง)

อยู่ๆฉันก็เริ่มปวดหัวขึ้นมา แล้วก็มีความทรงจำของเจ้าของร่างนี้ขึ้นมา ที่จริงแล้วเด็กผู้หญิงคนนี้คือบ่าวรับใช้ที่ดูแล"ฉินหรง"นางร้ายในศตวรรษที่4 นางเป็นนางร้ายที่อำมหิต แล้วเด็กคนนี้ที่เป็นบ่าวรับใช้ เด็กคนนี้มีชื่อว่า"ถิงเย่" อายุของนางชั่งน้อยนัก แค่15ปีนางคงจะเข้ามาตอนอายุ12ปีเป็นแน่แท้

เท่าที่ข้าอ่านมาตอนนั้น  ราชวงศ์จิ๋น เป็นราชวงศ์แรกของจักรวรรดิจีน[2] ปกครองแผ่นดินในช่วง 221 – 206 ก่อน ค.ศ. ชื่อมาจากรัฐฉิน (ปัจจุบันคือมณฑลกานซู่และมณฑลฉ่านซีของจีน) ราชวงศ์ฉินก่อตั้งโดยจักรพรรดิฉินฉื่อ (จิ๋นซีฮ่องเต้) จักรพรรดิพระองค์แรกของราชวงศ์ จากการปฏิรูปกฎหมายของชาง ยาง ช่วงศตวรรษที่ 4 ก่อน ค.ศ. ในยุครณรัฐ ส่งผลให้รัฐฉินแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในช่วงกลางและปลายศตวรรษที่ 3 ก่อน ค.ศ. รัฐฉินได้ดำเนินการพิชิตอย่างรวดเร็ว อันดับแรกได้ยุติอำนาจของราชวงศ์โจว และพิชิต 6 รัฐในเจ็ดรณรัฐ ช่วงระยะเวลา 15 ปีถือเป็นเวลาที่สั้นมากสำหรับราชวงศ์ที่สำคัญในประวัติศาสตร์จีนมีจักรพรรดิเพียง 2 พระองค์ แต่ได้สร้างระบบจักรวรรดิของจีนที่เริ่มตั้งแต่ 221 ก่อน ค.ศ. จนถึง 206 ก่อน ค.ศ.

ที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันโดยการรวมศูนย์อำนาจการเมืองและกองทัพขนาดใหญ่สนับสนุนโดยเศรษฐกิจที่มั่นคง[3] ราชสำนักได้ปลดชนชั้นสูงและเจ้าของที่ดินเพื่อควบคุมการบริหารชาวบ้านได้โดยตรงผู้ซึ่งเป็นประชากรส่วนใหญ่และเป็นกำลังแรงงาน โครงการที่มีความทะเยอทะยานนี้เกี่ยวข้องกับชาวบ้านและนักโทษสามแสนคน เช่นการเชื่อมต่อกำแพงชายแดนทางด้านเหนือในตอนท้ายได้กลายเป็นกำแพงเมืองจีน การสร้างระบบถนนใหม่ ตลอดไปจนการสร้างสุสานจิ๋นซีฮ่องเต้ที่รายล้อมไปด้วยกองทัพดินเผาขนาดเท่าคนจริง[4]

ราชวงศ์ฉินได้นำสู่การปฏิรูป เช่น มาตราฐานของเงินตรา การชั่งตวง วัดขนาด และระบบมาตราฐานการเขียน ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อการรวมชาติและส่งเสริมการค้า นอกจากนี้ด้านการทหารได้ใช้อาวุธ การขนส่ง และยุทธวิธีที่ทันสมัยที่สุดแม้ว่าราชสำนักมีระบบที่เข้มงวด ชาวฮั่นที่นับถือลัทธิขงจื๊อกล่าวถึงการยึดถือกฎระเบียบของราชวงศ์ฉินไว้ว่าเป็นเผด็จการแบบเบ็ดเสร็จโดยอ้างเหตุการณ์ที่เป็นที่รู้จักกันคือการเผาตำรา ฝังบัณฑิต ทว่านักวิชาการสมัยใหม่บางคนจะโต้แย้งความจริงของเรื่องราวนี้

ขณะที่จิ๋นซีฮ่องเต้สิ้นพระชนม์ไปเมื่อ 210 ปีก่อน ค.ศ. ขุนนางสองคนของพระองค์ได้กำหนดรัชทายาทใหม่ในความพยายามที่จะมีอิทธิพลและควบคุมการปกครองของราชวงศ์ ต่อมาขุนนางทั้งสองกลับผิดใจกันจนทำให้จักรพรรดิฉินที่ 2 สวรรคต การก่อจลาจลได้เกิดไปทั่วและจักรวรรดิอ่อนแอลงในไม่ช้าก็พ่ายต่อเซี่ยง อวี่ ขุนพลรัฐฉู่ซึ่งสถาปนาตนเองเป็นกษัตริย์ผู้เป็นใหญ่แห่งฉู่ตะวันตก (ซีฉู่ป้าหวางหรือที่รู้จักในชื่อฌ้อปาอ๋อง)

และหลิว ปัง ผู้สถาปนาราชวงศ์ฮั่นในภายหลัง แม้จะมีการปกครองในระยะสั้น แต่ราชวงศ์มีอิทธิพลอย่างมากต่ออนาคตของจีนโดยเฉพาะราชวงศ์ฮั่น และชื่อของจักรวรรดิเป็นจุดกำเนิดชื่อในยุโรปเท่าที่ข้าจำได้ราชวงศ์ฉิน ราชวงศ์โจว ราชวงศ์หลิว ราชวงศ์ฉู่และรางวงศ์ฮั่นนั้นแข็งแกร่งเอามากๆ ราชวงศ์ฉินนั้นมีลูกสาวด้วยหรือ อย่าง"ฉินหรง"ที่ฉันเข้ามาสิงสู่ในร่างของนาง...พอฉันคิดได้อยู่ๆฉันก็ตื่นขึ้นมาแต่กลับอยู่บนเตียง ฉันเห็นถิงเย่ พ่อแม่ของฉินหรงดูกระวนกระวายเอามากๆ

"ฟื้นแล้วหรือฉินหรงลูก!!"

"เพคะเสด็จแม่ ข้าไม่เป็นอะไรแล้วเพคะ"

"ฮู่ว โล่งอกหน่อยแม่คิดว่าลูกจะอาการหนักซะอีก"

"เพคะเสด็จแม่?"

"ก็เด็กนั้นไงฉินหรง"เซี่ยงอวี่"ลูกถูกมันผลักล้มหัวกระแทกพื้น จนมีเลือด แม่โกรธมากจึงให้บ่าวเฆี่ยนตีมันในหลังวัง"

"!?"(เซี่ยงอวี่หรือ นั้นมันพระเอกเลยนะนั้นนะ!! แต่ในหนังสือที่ฉันอ่านมามันไม่เห็นเขียนว่าราชวงศ์ฉินมีลูกสาวและก็จับพระเอกมาทรมานนะ!?)

นี้มันเรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย ให้ตายเถอะ ต่อไปพระเอกจะมาตามฆ่าทีละคนแน่นอน ทำไงดีล่ะทีนี้ ฉินหรงเธอนี่มันบ้าแน่ๆ กรรมตามสนองแน่นอน แต่ว่าฉินหรงชอบเซี่ยงอวี่ที่น่าตาหรือ....นางร้ายอ่ะเนอะ เฮ้อ