ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    One Step Loser ก้าวแรกสู่เกมออนไลน์ (REMAKE)

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ + ตอนที่ 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 583
      0
      7 พ.ย. 49

    One Step Loser
    "ก้าวแรกสู่เกมออนไลน์"

    by Qua'Os

    บทนำ


    ในยามค่ำที่สบายๆ วันหนึ่ง เด็กหนุ่มกำลังนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยท่าทางเอาจริงเอาจัง ในขณะที่เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น
    "เปิดเข้ามาเลย" เขาร้องบอกโดยไม่หันหลังกลับไปมอง เด็กชายอีกคนอายุอ่อนกว่า 2-3 ปีก็เข้ามาในห้อง แล้วมาชะโงกดู
    "ทำอะไรอยู่น่ะพี่?"
    "เหมือนเดิมแหละ" เขายังไม่ละสายตาจากหน้าจอ นิ้วก็พรมไปบนแป้นพิมพ์อย่างคล่องแคล่ว น้องของเขาไปลากเก้าอี้อีกตัวในห้องมานั่งดูข้างๆ
    ฝ่ายพี่ชายกำลังเล่นเกมวางแผนการรบชื่อดังเกมหนึ่งแบบออนไลน์สู้กับเกมเมอร์คนอื่นๆ ในเครือข่ายที่มีผู้เล่นจากทั่วโลก ซึ่งถือเป็นงานอดิเรกอย่างใหม่ในช่วงปิดเทอมนี้ เพื่อนสนิทต่างชาติของเขา 2 คนในเครือข่ายนั้น "ยูริ คาลาชนิคอฟ" กับ "เซนต์ อิน เกรย์" เข้ามาในห้องรับรองพอดี แต่ดูเหมือนวันนี้จะมีเรื่องสำคัญมากๆ มาบอก ด้วยพวกนั้นไม่ได้รีบร้อนท้าทายเขาเข้าสู่สมรภูมิรบเหมือนที่เคยเป็น

    uKalashni47: เฮ้! นายรู้เรื่องเด็กใหม่รึยัง?
    FreedomTide: เด็กใหม่?
    StInGray: เจ้าบ้านั่นมาวันเดียวก็ข้ามรุ่นล้มระดับเขี้ยวอย่างยัย Midtty ได้แล้ว เล่นเอาสะเทือนไปทั้งเครือข่ายเลยแหละ
    ...เมื่อได้อ่านดังนั้น เขาก็รีบพิมพ์ตอบไปทันทีด้วยท่าทางตื่นตระหนก
    FreedomTide: หา!!! นี่พวกนายไม่ได้ล้อฉันเล่นใช่มั๊ย? เด็กใหม่มาวันนึงเนี่ยนะล้ม Midtty ได้!?!?
    StInGray: จริง ไม่เชื่อถามคนอื่นๆ ในนี้ได้เลย หลายคนก็โดนถล่มไปแล้วด้วย เรตติ้งตกฮวบไปตามๆ กัน
    StInGray: แถมรู้สึกจะมาจากประเทศเดียวกับนายด้วยนะ FreedomTide
    uKalashni47: ใจเย็นๆ ก่อนพรรคพวก พวกเราก็รู้กันดีไม่ใช่เหรอว่าเด็กใหม่บางทีก็ไม่ได้ใหม่อย่างที่คิด เผลอๆ เป็นพวกเซียนที่เล่นเกมนี้มาจากที่อื่นจนทะลุปรุโปร่ง หรือแม้แต่อาจจะเป็นมือเก๋าที่นี่อยู่แล้วสวมรอยมาสมัครชื่อใหม่ก็ได้
    uKalashni47: แต่มีข่าวบางกระแสจากคนที่ได้ดูศึกนัดนั้น บอกว่าเหมือนมีอะไรตุกติกอยู่นะ แล้วยัยนั่นก็ทำท่าอารมณ์เสียแปลกๆ ไม่เหมือนปกติ ที่ถึงจะแพ้บ้างเป็นบางทีก็ยังคุยสนุกสนานอยู่ได้
    FreedomTide: อ้าว ก็คราวนี้คุณเธอเล่นแพ้เด็กใหม่นี่นา คงทำใจได้ง่ายๆอยู่หรอก
    StInGray: ว่าแต่ชื่อเจ้านั่นมันเห็นแล้วคุ้นๆ บอกไม่ถูกแฮะ ถึงจะดูเหมือนไม่มีความหมายอะไรเลยก็เหอะ อินว์...?
    ...ระหว่างที่เขากำลังสนทนากันอยู่นั้น ก็มีอีกคนโผล่เข้ามา สัญลักษณ์บอกยศที่ติดไว้ด้านหน้าชื่อประกาศอยู่โต้งๆ ว่าผู้นั้นเพิ่งพ้นระดับผู้เล่นใหม่มาหมาดๆ
    InW555: $!@#%^&@ ("เฮ้ย ที่นี่ใครเจ๋งฟะ มาเจอกันหน่อย!!!" - แต่ดูเหมือนภาษาจะไม่ค่อยแข็งแรงดีนัก)
    StInGray: พูดยังไม่ทันขาดคำ เจ้านี่ไงล่ะ! เด็กใหม่ที่พวกเราพูดถึง
    uKalashni47: มา ฉันรับมือเอง! พวกนายคอยจับตาดูให้ดีๆ แล้วกัน จะได้รู้ว่าเจ้านี่ของจริงหรือมีอะไรแอบแฝงกันแน่!!!

    *** uKalashni47 รับคำท้าจาก InW555 ***
    รูปแบบยุทธการ: ผู้เล่น 2 คน, อิสระ
    ผู้สังเกตการณ์: StInGray, FreedomTide
    กำลังโหลดเกม โปรดรอสักครู่...

    -------------------------------------------------------------------------------

    ตอนที่ 1


    เกมเริ่มขึ้นอย่างชวนให้ระทึก เมื่อยูริทำท่าเอาจริงขึ้นมา ซึ่งพวกเขารู้ดีว่ามันน่ากลัวแค่ไหน เขาส่งยูนิตออกรวบรวมทรัพยากรสลับกับยึดพื้นที่-ขยายพื้นที่ และสร้างยูนิตออกมาเพิ่มอย่างรวดเร็วและเต็มเปี่ยมด้วยประสิทธิภาพ จุดยุทธศาสตร์สำคัญๆ ที่อยู่ใกล้ฐานของเขาถูกตรึงกำลังยึดไว้เกือบหมดสิ้น ในขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งยังงมโข่งอยู่ไม่ไปไหน รังสีอำมหิตแทบไม่รู้สึก ดูฝีมือก็ไม่น่าจะเทียบได้แม้แต่กับผู้เล่นระดับกลางๆ ด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นเรื่องที่ว่าจะเป็นพญามังกรแฝงมาในคราบลูกเจี๊ยบก็เป็นอันตัดทิ้งไปได้
    ตรงกันข้ามกับฝั่งยูริผู้ไร้ปราณี อำนาจการคุกคามที่แผ่ออกมาทำเอาเหล่าสหายที่ดูอยู่ถึงกับเสียวสยองขึ้นมานิดๆ ทั้งที่ปกติก็ค่อนข้างจะเคยชินกับความกดดันระดับนั้นพอสมควรอยู่แล้ว เขาเริ่มจัดตั้งกองกำลังผสมขนาดเล็ก 2-3 ชุดจากยูนิตที่แข็งแกร่งและคล่องตัว และประสานกันได้เป็นอย่างดี เตรียมเคลื่อนขบวนทัพออกไปหยั่งเชิง
    ทั้งหมดนั้นแยกเป็นสายอย่างหลวมๆ ราวกับกรงเล็บของพญาหมีป่าที่ดุร้ายกำลังกางเข้าไล่ตะครุบเหยื่อเพื่อจะบีบให้กะโหลกแหลกคามือ ...เหยื่อที่ยังคงเอาแต่สร้างฐานอย่างบ้าคลั่ง เน้นหนักไปทางโรงผลิตอาวุธ โดยแทบไม่สนใจแหล่งผลิตพลังงาน โรงแปรรูป และแทบไม่มีการระดมทรัพยากรเข้ามาเพิ่มเลย ยูนิตที่ทำหน้าที่นี้เพียงไม่กี่คัน ก็แล่นอยู่ตรงแหล่งทรัพยากรอย่างเอื่อยๆ ในอาการไม่ผิดอะไรกับฝูงวัวแก่ๆ กำลังเคี้ยวเอื้อง
    คำถามหนึ่งพลันสว่างวาบขึ้นมาในห้วงความคิดของพวกเขา
    ...เดี๋ยวก่อน! ถ้าไม่มีทรัพยากร แล้วสิ่งก่อสร้างมากมายขนาดนั้นมาจากไหนกัน?!

    แล้วทันใดนั้น! ขณะที่หน่วยจู่โจมของยูริกำลังเข้าไปใกล้เป้าหมาย พวกเขาก็ได้รู้คำตอบ เมื่อสิ่งก่อสร้างของ InW555 อยู่ๆก็พร้อมใจกันพ่นยูนิตออกมาเรื่อยๆอย่างไม่หยุดยั้ง เกิดเป็นก้อนจำนวนมหาศาลอย่างรวดเร็วเกินกว่าใครจะคาดคิด มันมากจนการเชื่อมต่อกับเครือข่ายเริ่มติดขัดเพราะรับภาระการถ่ายข้อมูลหนักเกินไป เมื่อรู้ตัวอีกทีหน่วยจู่โจมของยูริก็โดนศัตรูฝูงนั้นรุมกินจนเละเทะไม่มีเหลือ

    InW555: 5555555555555555555!!!

    FreedomTide: เฮ้ย! เดี๋ยวๆๆ นี่มัน...
    ตอนนั้นเอง มีผู้เล่นคนอื่นๆ เข้ามาร่วมสังเกตการณ์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเกือบเต็มขีดจำกัดที่ห้องนั้นจะรับได้อยู่แล้ว แล้วชื่อหนึ่งที่สะดุดตาพวกเขาเป็นอย่างยิ่งก็โผล่มาด้วย
    *** Midtty เข้ามาร่วมสังเกตการณ์ ***
    StInGray: Midtty!? เธอมาได้จังหวะพอดีเลย
    Midtty: ไม่ต้องพูดอะไรนะ ชั้นเห็นแล้วล่ะ สารเลว...ดูสิว่ามันโกงอย่างหน้าด้านๆแค่ไหน แบบที่ทำกับพวกชั้นเป๊ะ แล้วยังจะมาหัวเราะเยาะคนอื่นได้หน้าตาเฉยอีก
    ในขณะนั้นผู้สังเกตการณ์คนอื่นๆก็ส่งข้อความในทำนองสนับสนุน "แจ้งผู้ดูแล! แจ้งผู้ดูแลเลย!" สลับกับคำสาปแช่งเจ้าขี้โกงคนนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ จนท่วมหน้าต่างสนทนา
    สุดท้ายเกมนั้นก็เล่นกันไม่รู้เรื่อง และกองทัพยูนิตจำนวนนับไม่ถ้วนของ InW555 ก็คืบคลานเข้าบดขยี้ฐานของยูริจนราบเป็นหน้ากลองไปในที่สุด พร้อมกับหน้าจอสรุปผลที่ขึ้นมาแสดงให้เห็นว่าคะแนนเรตติ้งของเขาตกฮวบลงไปอย่างน่าใจหาย

    ภายในไม่กี่นาทีถัดมา ผู้ดูแลระบบก็ปรากฎตัวขึ้นตามเสียงเรียกร้องของเหล่าสมาชิก และลงข้อความไว้ในกระดานสนทนาของเครือข่ายสร้างความเคลื่อนไหวอื้ออึงราวกับฟ้าผ่าลงใจกลางมหานคร

    "ประกาศ: พบจุดบกพร่องร้ายแรงในระบบเกม"
    "เนื่องจากในขณะนี้มีผู้ร้องเรียนเข้ามาเป็นจำนวนมาก เกี่ยวกับเรื่องช่องโหว่ที่ทำให้สร้างสิ่งก่อสร้างและยูนิตได้โดยไม่ต้องใช้ทรัพยากร"
    "เราได้ปิดเซิฟเวอร์เกมและระงับการให้บริการต่อผู้เล่นที่หาประโยชน์จากช่องโหว่นี้แล้วในทันที และจะทำการโรลแบ็คข้อมูลเรตติ้งของทุกคนย้อนกลับไป 1 สัปดาห์"
    "นอกจากนี้เราก็กำลังตามรอยและหาทางแก้ไขจุดบกพร่องให้ได้เร็วที่สุด"
    "ความคืบหน้าใดๆ จะแจ้งให้ทราบทางหน้าประกาศข่าวอีกครั้ง ต้องขออภัยสมาชิกทุกท่านในความไม่สะดวกจากใจจริงมา ณ ที่นี้"

    เหล่าเกมเมอร์ในเครือข่ายได้แต่พากันมาจับกลุ่มถกประเด็นนี้ในกระดานสนทนาอย่างคึกคัก อันที่จริงถึงจะไม่ปิดเซิฟเวอร์เกม ก็คงไม่มีใครมีอารมณ์เล่นเกมอยู่แล้วในขณะนี้ แทบทุกกระทู้กลายเป็นแหล่งระบายอารมณ์ของพวกที่ต่อต้านการกระทำของผู้เล่นไม่รู้หัวนอนปลายเท้าที่เข้ามาใช้วิธีโกงกอบโกยคะแนนอย่างอุกอาจ ตามด้วยความสะใจที่หมอนั่นโดนเตะโด่งออกไปพ้นๆเสียได้ ส่วนพวกที่ทำแต้มขึ้นมาได้มากในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาก็พากันบ่นอุบกับมาตรการโรลแบ็ค 1 อาทิตย์ แต่ก็ดูเหมือนจะยอมรับกันได้

    มีกระทู้ร้อนแรงกระทู้หนึ่งผุดขึ้นในบอร์ดผ่านสายตา FreedomTide ที่เพียงแค่เห็นหัวข้อกระทู้ก็ทำให้เขาถึงกับหน้าชา
    "ไม่ทราบว่าคนประเทศนั้นเขาสั่งสอนกันมายังไง? เหมือนจะเอาแต่โกงกันจนชินนะ เจอมาหลายรายแล้ว"

    เขาได้ทันเห็นมันแค่อึดใจเดียวโดยที่ยังไม่ทันได้เข้าไปอ่านเนื้อหาข้างใน เมื่อกดโหลดข้อมูลของบอร์ดใหม่อีกครั้ง กระทู้ดังกล่าวก็หายไปแล้ว

    ระหว่างรอเซิฟเวอร์เกมเปิดอีกครั้งนั้นเอง ชายหนุ่มก็รู้สึกว่างๆ ไปถนัด เลยเปลี่ยนงานอดิเรกไปเป็นนั่งคุยและรับ-ส่ง e-mail กับ Midtty และสหายทั้งสองอยู่บ่อยๆ บางทีก็เอาเกมอื่นมาลงเล่นบ้าง จนกระทั่งเครือข่ายกลับมาพร้อมกับระบบเกมที่อุดรูรั่วแล้ว เหล่าเกมเมอร์กลับมาประลองยุทธศาสตร์กันอย่างดุเดือดอีกครั้งหลังห่างหายไปหลายวัน ดูเหมือนความสงบสุขจะกลับ
    มาได้ในที่สุด
    และแล้วก็ได้เวลาเปิดเทอม เขาย้ายกลับไปอยู่หอของมหาวิทยาลัย ปล่อยเครื่องคอมพิวเตอร์ในห้องนอนที่บ้านไว้ให้น้องชายใช้ตามสบายอีกครั้ง ซึ่งน้องเขาก็เริ่มมีความสนใจในเกมออนไลน์ขึ้นมาตั้งแต่ช่วงนี้เอง ประกอบกับเคยได้ยินเพื่อนๆ ของเขาพูดถึงเกมที่ชื่อ Godtamahring มาพักหนึ่งแล้ว เนื่องจากเขาไม่ค่อยถนัดและสนใจเกมวางแผนการรบเหมือนพี่ และเกมนี้ไม่ต้องการเครื่องระดับหรูนักก็เล่นได้ ทำให้เขาตัดสินใจว่าจะลองหาแผ่น Godtamahring มาเล่นดู


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×